2 พงศาวดาร 7
7
1เมื่อซาโลมอนทรงจบคำอธิษฐานของพระองค์แล้ว ไฟได้ลงมาจากฟ้าสวรรค์ไหม้เครื่องเผาบูชาและ เครื่องสัตวบูชาเสีย#ลนต. 9:23-24 และพระสิริของพระเจ้าก็เต็มพระนิเวศ 2ปุโรหิตเข้าไปในพระนิเวศของพระเจ้าไม่ได้ เพราะว่าพระสิริของพระเจ้าเต็มพระนิเวศของพระเจ้า 3เมื่อบรรดาชนอิสราเอลได้เห็นไฟลงมาและ พระสิริของพระเจ้าอยู่บนพระนิเวศ เขาทั้งหลายก็กราบซบหน้าลงถึงพื้นหิน และได้นมัสการกล่าวโมทนาพระเจ้าว่า
<<เพราะพระองค์ประเสริฐ
เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงอยู่เป็น นิตย์>>#1 พศด. 16:34; 2 พศด. 5:13; อสร. 3:11; สดด. 100:5; 106:1; 107:1; 118:1; 136:1; ยรม. 33:11
4แล้วพระราชาและบรรดาประชาชนทั้งหลายได้ถวาย เครื่องสัตวบูชาต่อพระเจ้า 5กษัตริย์ซาโลมอนทรงถวาย เครื่องสัตวบูชาเป็นวัวสองหมื่นสองพันตัว และแกะหนึ่งแสนสองหมื่นตัว ดังนี้แหละพระราชาและประชาชนทั้งปวง ได้อุทิศถวายพระนิเวศแห่งพระเจ้า 6บรรดาปุโรหิตก็ยืนประจำตำแหน่งของตน ทั้งคนเลวีด้วยพร้อมกับเครื่องดนตรีถวายแด่พระเจ้า ซึ่งกษัตริย์ดาวิดได้ทรงกระทำเพื่อถวายโมทนาแด่พระเจ้า เมื่อดาวิดได้ถวายสาธุการด้วยฝีมือของเขาทั้งหลาย (เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงอยู่เป็นนิตย์) และปุโรหิตก็เป่าแตรข้างหน้าเขา และอิสราเอลทั้งปวงยืนอยู่
7และซาโลมอนทรงทำพิธีชำระส่วนกลางของลาน ซึ่งอยู่ข้างหน้าพระนิเวศของพระเจ้าให้เป็นส่วนบริสุทธิ์ เพราะพระองค์ทรงถวายเครื่องเผาบูชาและไขมันของ เครื่องศานติบูชาที่นั่น เพราะว่าแท่นทองสัมฤทธิ์ซึ่งซาโลมอนทรงสร้างไว้นั้น ไม่พอจุเครื่องเผาบูชาเครื่องธัญญบูชาและไขมัน
8ในครั้งนั้นซาโลมอนทรงถือเทศกาลอยู่เจ็ดวัน และอิสราเอลทั้งปวงอยู่กับพระองค์ด้วย เป็นชุมนุมชนใหญ่ยิ่งนัก ตั้งแต่ทางเข้าเมืองฮามัทจนถึงลำธารแห่งอียิปต์ 9และในวันที่แปดเขาทั้งหลายประชุมตามพิธี เพราะเขาทั้งหลายได้มีงานมอบถวายแท่นบูชามาเจ็ดวัน และถือเทศกาลเลี้ยงมาเจ็ดวันแล้ว 10เมื่อวันที่ยี่สิบสามของเดือนที่เจ็ด พระองค์ทรงให้ประชาชนกลับไปบ้านของตน มีใจชื่นบานและยินดีด้วยความดีซึ่งพระเจ้าได้ทรง สำแดงแก่ดาวิด และแก่ซาโลมอนและแก่อิสราเอลประชากรของพระองค์
พระเจ้าทรงปรากฏต่อซาโลมอน ครั้งที่ 2
(1 พกษ. 9:1-9)
11ดังนี้แหละซาโลมอนทรงสร้างพระนิเวศ ของพระเจ้าและพระราชวังเสร็จ คือทุกอย่างซึ่งพระองค์ทรงดำริจะกระทำ ในเรื่องพระนิเวศของพระเจ้า และในเรื่องพระราชสำนักของพระองค์ พระองค์ทรงกระทำให้สำเร็จสิ้น 12แล้วพระเจ้าทรงปรากฏแก่ ซาโลมอนเวลากลางคืนและตรัสกับท่านว่า <<เราได้ยินคำอธิษฐานของเจ้า และได้เลือกสถานที่นี้สำหรับเราให้เป็นนิเวศแห่งเครื่องสัตวบูชา 13ถ้าเราปิดฟ้าสวรรค์มิให้ฝนตก หรือเราบัญชาให้ตั๊กแตนโมมากินแผ่นดิน หรือส่งโรคระบาดมาท่ามกลางประชากรของเรา 14ถ้าประชากรของเราผู้ซึ่งเขา เรียกกันโดยชื่อของเรานั้นจะถ่อมตัวลง และอธิษฐานและแสวงหาหน้าของเรา และหันเสียจากทางชั่วของเขา เราก็จะฟังจากสวรรค์ และจะให้อภัยแก่บาป ของเขาและจะรักษาแผ่นดินของเขาให้หาย 15และตาของเราจะลืมอยู่และหูของเราจะฟังคำ อธิษฐานซึ่งเขาทั้งหลายอธิษฐาน ณ สถานที่นี้ 16เพราะบัดนี้เราได้เลือกสรรและกระทำให้ นิเวศเป็นที่บริสุทธิ์เพื่อนามของเราจะอยู่ที่นั่นเป็นนิตย์ ตาของเราและใจของเราจะอยู่ที่นั่นตลอดเวลา 17ส่วนเจ้า ถ้าเจ้าดำเนินต่อหน้าเราอย่าง ดาวิดบิดาของเจ้าดำเนินนั้น กระทำตามทุกสิ่งซึ่งเราได้บัญชาแก่เจ้า และรักษากฎเกณฑ์ของเราและกฎหมายของเรา 18แล้วเราจะสถาปนาราชบัลลังก์ของเจ้า ดังที่เราได้กระทำพันธสัญญาไว้กับดาวิดบิดาของเจ้าว่า <เจ้าจะไม่ขาดชายผู้หนึ่งที่จะครอบครองเหนือ อิสราเอล>#1 พกษ. 2:4
19แต่ถ้าเจ้าหันไปและทอดทิ้งกฎเกณฑ์ของ เราและบัญญัติของเราซึ่งเราตั้งไว้ต่อหน้าเจ้า และไปปรนนิบัติพระอื่นและนมัสการพระเหล่านั้น 20แล้วเราจะถอนรากเขาทั้งหลายจากแผ่นดินของเรา ซึ่งเราได้ให้แก่เขาและนิเวศซึ่งเรากระทำให้เป็น สถานบริสุทธิ์เพื่อนามของเรา เราจะเหวี่ยงออกไปจากสายตาของเรา และเราจะทำให้เป็นภาษิตและขี้ปากท่ามกลางชนชาติทั้งหลาย 21และนิเวศนี้ซึ่งสูงส่ง ทุกคนที่ผ่านไปจะประหลาดใจ และกล่าวว่า <ไฉนพระเจ้าจึงทรงกระทำเช่นนี้ แก่แผ่นดินนี้และแก่พระนิเวศนี้> 22แล้วเขาทั้งหลายจะตอบว่า <เพราะเขาทั้งหลายทอดทิ้งพระเยโฮวาห์พระเจ้า แห่งบรรพบุรุษของเขา ผู้ทรงนำเขาออกจากแผ่นดินอียิปต์และได้ยึดพระอื่น และได้นมัสการพระเหล่านั้นทั้งปรนนิบัติด้วย ฉะนั้นพระองค์จึงได้ทรงนำเหตุร้ายทั้งหมด นี้มาถึงเขาทั้งหลาย> >>
ที่ได้เลือกล่าสุด:
2 พงศาวดาร 7: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
2 พงศาวดาร 7
7
1เมื่อซาโลมอนทรงจบคำอธิษฐานของพระองค์แล้ว ไฟได้ลงมาจากฟ้าสวรรค์ไหม้เครื่องเผาบูชาและ เครื่องสัตวบูชาเสีย#ลนต. 9:23-24 และพระสิริของพระเจ้าก็เต็มพระนิเวศ 2ปุโรหิตเข้าไปในพระนิเวศของพระเจ้าไม่ได้ เพราะว่าพระสิริของพระเจ้าเต็มพระนิเวศของพระเจ้า 3เมื่อบรรดาชนอิสราเอลได้เห็นไฟลงมาและ พระสิริของพระเจ้าอยู่บนพระนิเวศ เขาทั้งหลายก็กราบซบหน้าลงถึงพื้นหิน และได้นมัสการกล่าวโมทนาพระเจ้าว่า
<<เพราะพระองค์ประเสริฐ
เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงอยู่เป็น นิตย์>>#1 พศด. 16:34; 2 พศด. 5:13; อสร. 3:11; สดด. 100:5; 106:1; 107:1; 118:1; 136:1; ยรม. 33:11
4แล้วพระราชาและบรรดาประชาชนทั้งหลายได้ถวาย เครื่องสัตวบูชาต่อพระเจ้า 5กษัตริย์ซาโลมอนทรงถวาย เครื่องสัตวบูชาเป็นวัวสองหมื่นสองพันตัว และแกะหนึ่งแสนสองหมื่นตัว ดังนี้แหละพระราชาและประชาชนทั้งปวง ได้อุทิศถวายพระนิเวศแห่งพระเจ้า 6บรรดาปุโรหิตก็ยืนประจำตำแหน่งของตน ทั้งคนเลวีด้วยพร้อมกับเครื่องดนตรีถวายแด่พระเจ้า ซึ่งกษัตริย์ดาวิดได้ทรงกระทำเพื่อถวายโมทนาแด่พระเจ้า เมื่อดาวิดได้ถวายสาธุการด้วยฝีมือของเขาทั้งหลาย (เพราะความรักมั่นคงของพระองค์ดำรงอยู่เป็นนิตย์) และปุโรหิตก็เป่าแตรข้างหน้าเขา และอิสราเอลทั้งปวงยืนอยู่
7และซาโลมอนทรงทำพิธีชำระส่วนกลางของลาน ซึ่งอยู่ข้างหน้าพระนิเวศของพระเจ้าให้เป็นส่วนบริสุทธิ์ เพราะพระองค์ทรงถวายเครื่องเผาบูชาและไขมันของ เครื่องศานติบูชาที่นั่น เพราะว่าแท่นทองสัมฤทธิ์ซึ่งซาโลมอนทรงสร้างไว้นั้น ไม่พอจุเครื่องเผาบูชาเครื่องธัญญบูชาและไขมัน
8ในครั้งนั้นซาโลมอนทรงถือเทศกาลอยู่เจ็ดวัน และอิสราเอลทั้งปวงอยู่กับพระองค์ด้วย เป็นชุมนุมชนใหญ่ยิ่งนัก ตั้งแต่ทางเข้าเมืองฮามัทจนถึงลำธารแห่งอียิปต์ 9และในวันที่แปดเขาทั้งหลายประชุมตามพิธี เพราะเขาทั้งหลายได้มีงานมอบถวายแท่นบูชามาเจ็ดวัน และถือเทศกาลเลี้ยงมาเจ็ดวันแล้ว 10เมื่อวันที่ยี่สิบสามของเดือนที่เจ็ด พระองค์ทรงให้ประชาชนกลับไปบ้านของตน มีใจชื่นบานและยินดีด้วยความดีซึ่งพระเจ้าได้ทรง สำแดงแก่ดาวิด และแก่ซาโลมอนและแก่อิสราเอลประชากรของพระองค์
พระเจ้าทรงปรากฏต่อซาโลมอน ครั้งที่ 2
(1 พกษ. 9:1-9)
11ดังนี้แหละซาโลมอนทรงสร้างพระนิเวศ ของพระเจ้าและพระราชวังเสร็จ คือทุกอย่างซึ่งพระองค์ทรงดำริจะกระทำ ในเรื่องพระนิเวศของพระเจ้า และในเรื่องพระราชสำนักของพระองค์ พระองค์ทรงกระทำให้สำเร็จสิ้น 12แล้วพระเจ้าทรงปรากฏแก่ ซาโลมอนเวลากลางคืนและตรัสกับท่านว่า <<เราได้ยินคำอธิษฐานของเจ้า และได้เลือกสถานที่นี้สำหรับเราให้เป็นนิเวศแห่งเครื่องสัตวบูชา 13ถ้าเราปิดฟ้าสวรรค์มิให้ฝนตก หรือเราบัญชาให้ตั๊กแตนโมมากินแผ่นดิน หรือส่งโรคระบาดมาท่ามกลางประชากรของเรา 14ถ้าประชากรของเราผู้ซึ่งเขา เรียกกันโดยชื่อของเรานั้นจะถ่อมตัวลง และอธิษฐานและแสวงหาหน้าของเรา และหันเสียจากทางชั่วของเขา เราก็จะฟังจากสวรรค์ และจะให้อภัยแก่บาป ของเขาและจะรักษาแผ่นดินของเขาให้หาย 15และตาของเราจะลืมอยู่และหูของเราจะฟังคำ อธิษฐานซึ่งเขาทั้งหลายอธิษฐาน ณ สถานที่นี้ 16เพราะบัดนี้เราได้เลือกสรรและกระทำให้ นิเวศเป็นที่บริสุทธิ์เพื่อนามของเราจะอยู่ที่นั่นเป็นนิตย์ ตาของเราและใจของเราจะอยู่ที่นั่นตลอดเวลา 17ส่วนเจ้า ถ้าเจ้าดำเนินต่อหน้าเราอย่าง ดาวิดบิดาของเจ้าดำเนินนั้น กระทำตามทุกสิ่งซึ่งเราได้บัญชาแก่เจ้า และรักษากฎเกณฑ์ของเราและกฎหมายของเรา 18แล้วเราจะสถาปนาราชบัลลังก์ของเจ้า ดังที่เราได้กระทำพันธสัญญาไว้กับดาวิดบิดาของเจ้าว่า <เจ้าจะไม่ขาดชายผู้หนึ่งที่จะครอบครองเหนือ อิสราเอล>#1 พกษ. 2:4
19แต่ถ้าเจ้าหันไปและทอดทิ้งกฎเกณฑ์ของ เราและบัญญัติของเราซึ่งเราตั้งไว้ต่อหน้าเจ้า และไปปรนนิบัติพระอื่นและนมัสการพระเหล่านั้น 20แล้วเราจะถอนรากเขาทั้งหลายจากแผ่นดินของเรา ซึ่งเราได้ให้แก่เขาและนิเวศซึ่งเรากระทำให้เป็น สถานบริสุทธิ์เพื่อนามของเรา เราจะเหวี่ยงออกไปจากสายตาของเรา และเราจะทำให้เป็นภาษิตและขี้ปากท่ามกลางชนชาติทั้งหลาย 21และนิเวศนี้ซึ่งสูงส่ง ทุกคนที่ผ่านไปจะประหลาดใจ และกล่าวว่า <ไฉนพระเจ้าจึงทรงกระทำเช่นนี้ แก่แผ่นดินนี้และแก่พระนิเวศนี้> 22แล้วเขาทั้งหลายจะตอบว่า <เพราะเขาทั้งหลายทอดทิ้งพระเยโฮวาห์พระเจ้า แห่งบรรพบุรุษของเขา ผู้ทรงนำเขาออกจากแผ่นดินอียิปต์และได้ยึดพระอื่น และได้นมัสการพระเหล่านั้นทั้งปรนนิบัติด้วย ฉะนั้นพระองค์จึงได้ทรงนำเหตุร้ายทั้งหมด นี้มาถึงเขาทั้งหลาย> >>
ที่ได้เลือกล่าสุด:
:
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้