ปฐมกาล 15
15
พันธสัญญาซึ่งพระเจ้าทรงทำกับอับราม
1อยู่มาพระดำรัสของพระเจ้ามาถึงอับรามด้วยนิมิตว่า <<อับรามเอ๋ย เจ้าอย่ากลัวเลย เราเป็นโล่ของเจ้า บำเหน็จของเจ้าจะยิ่งใหญ่>> 2อับรามทูลว่า <<ข้าแต่พระเจ้า พระองค์จะทรงโปรดประทานอะไรแก่ข้าพระองค์ ด้วยว่าข้าพระองค์ยังไม่มีบุตรเลย และเอลีเยเซอร์ชาวเมืองดามัสกัสคนนี้ จะเป็นผู้รับมรดกของข้าพระองค์>> 3อับรามทูลอีกว่า <<พระองค์มิได้ทรงประทานบุตรให้แก่ข้าพระองค์ แล้วคนที่เกิดในบ้านของข้าพระองค์ก็จะเป็น ผู้รับมรดกของข้าพระองค์>> 4ครั้นแล้วพระดำรัสของพระเจ้ามาถึงอับรามว่า <<คนนี้จะไม่ได้เป็นผู้รับมรดกของเจ้า แต่บุตรชายของเจ้าเองจะเป็นผู้รับมรดกของเจ้า>> 5พระองค์จึงพาอับรามออกมากลางแจ้งแล้วตรัสว่า <<มองดูฟ้า ถ้าเจ้านับดาวทั้งหลายได้ ก็นับไปเถิด>> แล้วพระองค์ตรัสว่า <<พงศ์พันธุ์ของเจ้าจะมากมายเช่นนั้น>>#รม. 4:18; ฮบ. 11:12 6อับรามก็เชื่อพระเจ้า ความเชื่อนั้นพระองค์ทรงนับว่าเป็นความชอบธรรม แก่ท่าน#รม. 4:3; กท. 3:6; ยก. 2:23
7แล้วพระองค์ตรัสแก่อับรามว่า <<เราคือพระเจ้าที่พาเจ้าออกจากเมืองเออร์ของชาวเคลเดีย เพื่อจะยกดินแดนนี้ให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเจ้า>> 8อับรามทูลว่า <<ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์จะรู้ได้อย่างไรว่าจะได้ดินแดนนี้เป็นกรรมสิทธิ์>> 9พระองค์จึงตรัสแก่อับรามว่า <<เอาลูกวัวตัวเมียอายุสามปีแพะตัวเมียอายุสามปี และแกะตัวผู้อายุสามปี นกเขาตัวหนึ่งกับนกพิราบโตตัวหนึ่งมาให้เรา>> 10อับรามจึงนำสัตว์เหล่านี้มาถวาย และผ่ากลางตัววางข้างละซีกตรงกัน แต่นกนั้นหาได้ผ่าไม่ 11ครั้นฝูงเหยี่ยวบินลงมาที่เนื้อสัตว์เหล่านั้น อับรามก็ไล่ไปเสีย
12เมื่อเวลาอาทิตย์ใกล้จะตก อับรามก็นอนหลับสนิท เวลานั้นความกลัวและความมืดอย่างยิ่งก็มาทับถมอับราม 13พระองค์จึงตรัสแก่อับรามว่า <<เจ้าจงรู้แน่เถิดว่าพงศ์พันธุ์ ของเจ้าจะเป็นคนต่างด้าวในดินแดนซึ่งมิใช่ที่ของเขา และเขาจะต้องรับใช้ชาวเมืองนั้น ชาวเมืองนั้นจะบีบบังคับเขาถึงสี่ร้อยปี#อพย. 1:1-14; กจ. 7:6 14ส่วนประเทศที่เขารับใช้อยู่นั้น เราจะพิพากษาลงโทษ ต่อมาพงศ์พันธุ์ของเจ้าจะออกมา มีทรัพย์สมบัติมาก#อพย. 12:40-41; กจ. 7:7 15ฝ่ายเจ้าจะไปตามปู่ย่าตายายของเจ้าโดยผาสุก เจ้าจะตายเวลาชรามากแล้วเขาจะฝังศพเจ้าไว้ 16ในชั่วอายุที่สี่ พงศ์พันธุ์ของเจ้าจะกลับมาที่นี่อีก ด้วยว่าความชั่วลามกของคนอาโมไรต์ยังไม่ครบถ้วน>>
17ครั้นดวงอาทิตย์ตกและค่ำมืดก็มีเตาที่ควันพลุ่งอยู่ และคบเพลิงเลื่อนลอยมาระหว่างกลางซีกสัตว์เหล่านั้น 18ในวันนั้นพระเจ้าทรงกระทำพันธสัญญาไว้กับอับรามว่า <<เรามอบดินแดนนี้ให้เชื้อสายของเจ้าแล้ว#กจ. 7:5 ตั้งแต่แม่น้ำอียิปต์ไปถึงแม่น้ำใหญ่ คือแม่น้ำยูเฟรติส 19ทั้งแผ่นดินคนเคไนต์ คนเคนัส และคนขัดโมไนต์ 20กับคนฮิตไทต์ คนเปริสซี คนเรฟาอิม 21คนอาโมไรต์ คนคานาอัน คนเกอร์กาชีและคนเยบุสด้วย
ที่ได้เลือกล่าสุด:
ปฐมกาล 15: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
ปฐมกาล 15
15
พันธสัญญาซึ่งพระเจ้าทรงทำกับอับราม
1อยู่มาพระดำรัสของพระเจ้ามาถึงอับรามด้วยนิมิตว่า <<อับรามเอ๋ย เจ้าอย่ากลัวเลย เราเป็นโล่ของเจ้า บำเหน็จของเจ้าจะยิ่งใหญ่>> 2อับรามทูลว่า <<ข้าแต่พระเจ้า พระองค์จะทรงโปรดประทานอะไรแก่ข้าพระองค์ ด้วยว่าข้าพระองค์ยังไม่มีบุตรเลย และเอลีเยเซอร์ชาวเมืองดามัสกัสคนนี้ จะเป็นผู้รับมรดกของข้าพระองค์>> 3อับรามทูลอีกว่า <<พระองค์มิได้ทรงประทานบุตรให้แก่ข้าพระองค์ แล้วคนที่เกิดในบ้านของข้าพระองค์ก็จะเป็น ผู้รับมรดกของข้าพระองค์>> 4ครั้นแล้วพระดำรัสของพระเจ้ามาถึงอับรามว่า <<คนนี้จะไม่ได้เป็นผู้รับมรดกของเจ้า แต่บุตรชายของเจ้าเองจะเป็นผู้รับมรดกของเจ้า>> 5พระองค์จึงพาอับรามออกมากลางแจ้งแล้วตรัสว่า <<มองดูฟ้า ถ้าเจ้านับดาวทั้งหลายได้ ก็นับไปเถิด>> แล้วพระองค์ตรัสว่า <<พงศ์พันธุ์ของเจ้าจะมากมายเช่นนั้น>>#รม. 4:18; ฮบ. 11:12 6อับรามก็เชื่อพระเจ้า ความเชื่อนั้นพระองค์ทรงนับว่าเป็นความชอบธรรม แก่ท่าน#รม. 4:3; กท. 3:6; ยก. 2:23
7แล้วพระองค์ตรัสแก่อับรามว่า <<เราคือพระเจ้าที่พาเจ้าออกจากเมืองเออร์ของชาวเคลเดีย เพื่อจะยกดินแดนนี้ให้เป็นกรรมสิทธิ์ของเจ้า>> 8อับรามทูลว่า <<ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์จะรู้ได้อย่างไรว่าจะได้ดินแดนนี้เป็นกรรมสิทธิ์>> 9พระองค์จึงตรัสแก่อับรามว่า <<เอาลูกวัวตัวเมียอายุสามปีแพะตัวเมียอายุสามปี และแกะตัวผู้อายุสามปี นกเขาตัวหนึ่งกับนกพิราบโตตัวหนึ่งมาให้เรา>> 10อับรามจึงนำสัตว์เหล่านี้มาถวาย และผ่ากลางตัววางข้างละซีกตรงกัน แต่นกนั้นหาได้ผ่าไม่ 11ครั้นฝูงเหยี่ยวบินลงมาที่เนื้อสัตว์เหล่านั้น อับรามก็ไล่ไปเสีย
12เมื่อเวลาอาทิตย์ใกล้จะตก อับรามก็นอนหลับสนิท เวลานั้นความกลัวและความมืดอย่างยิ่งก็มาทับถมอับราม 13พระองค์จึงตรัสแก่อับรามว่า <<เจ้าจงรู้แน่เถิดว่าพงศ์พันธุ์ ของเจ้าจะเป็นคนต่างด้าวในดินแดนซึ่งมิใช่ที่ของเขา และเขาจะต้องรับใช้ชาวเมืองนั้น ชาวเมืองนั้นจะบีบบังคับเขาถึงสี่ร้อยปี#อพย. 1:1-14; กจ. 7:6 14ส่วนประเทศที่เขารับใช้อยู่นั้น เราจะพิพากษาลงโทษ ต่อมาพงศ์พันธุ์ของเจ้าจะออกมา มีทรัพย์สมบัติมาก#อพย. 12:40-41; กจ. 7:7 15ฝ่ายเจ้าจะไปตามปู่ย่าตายายของเจ้าโดยผาสุก เจ้าจะตายเวลาชรามากแล้วเขาจะฝังศพเจ้าไว้ 16ในชั่วอายุที่สี่ พงศ์พันธุ์ของเจ้าจะกลับมาที่นี่อีก ด้วยว่าความชั่วลามกของคนอาโมไรต์ยังไม่ครบถ้วน>>
17ครั้นดวงอาทิตย์ตกและค่ำมืดก็มีเตาที่ควันพลุ่งอยู่ และคบเพลิงเลื่อนลอยมาระหว่างกลางซีกสัตว์เหล่านั้น 18ในวันนั้นพระเจ้าทรงกระทำพันธสัญญาไว้กับอับรามว่า <<เรามอบดินแดนนี้ให้เชื้อสายของเจ้าแล้ว#กจ. 7:5 ตั้งแต่แม่น้ำอียิปต์ไปถึงแม่น้ำใหญ่ คือแม่น้ำยูเฟรติส 19ทั้งแผ่นดินคนเคไนต์ คนเคนัส และคนขัดโมไนต์ 20กับคนฮิตไทต์ คนเปริสซี คนเรฟาอิม 21คนอาโมไรต์ คนคานาอัน คนเกอร์กาชีและคนเยบุสด้วย
ที่ได้เลือกล่าสุด:
:
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้