อิสยาห์ 1
1
ประชาชาติที่บาปหนา
1นิมิตของอิสยาห์บุตรชายของอามอส ซึ่งท่านได้เห็นเกี่ยวกับยูดาห์และเยรูซาเล็ม ในรัชกาลของอุสซียาห์#2 พกษ. 15:1-7; 2 พศด. 26:1-23 โยธาม#2 พกษ. 15:32-38; 2 พศด. 27:1-9 อาหัส#2 พกษ. 16:1-20; 2 พศด. 28:1-27 และเฮเซคียาห์#2 พกษ. 18:1-20:21; 2 พศด. 29:1-32:33 พระราชาแห่งยูดาห์
2ฟ้าสวรรค์เอ๋ย จงฟัง แผ่นดินโลกเอ๋ย จงเงี่ยหู
เพราะพระเจ้าได้ตรัสว่า
<<เราได้เลี้ยงดูบุตรและให้เติบโตขึ้น
แต่เขาทั้งหลายได้กบฏต่อเรา
3โครู้จักเจ้าของของมัน
และลาก็รู้จักรางหญ้าของนายมัน
แต่อิสราเอลไม่รู้จัก
ชนชาติของเราไม่เข้าใจ>>
4เออ ประชาชาติบาปหนา
ชนชาติซึ่งหนักด้วยความบาปชั่ว
หน่อเนื้อของผู้กระทำความชั่วร้าย
บรรดาบุตรที่ทำความเสียหาย
เขาทั้งหลายได้ทอดทิ้งพระเจ้า
เขาได้ดูหมิ่นองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอล
เขาทั้งหลายหันหลังให้เสีย
5ยังจะให้เฆี่ยนเจ้าตรงไหนอีก
ที่เจ้ากบฏอยู่เรื่อยไป
ศีรษะก็เจ็บหมด
จิตใจก็อ่อนเปลี้ยไปสิ้น
6ตั้งแต่ฝ่าเท้าจนถึงศีรษะ
ไม่มีความปกติในนั้นเลย
มีแต่ฟกช้ำและดำเขียว
และเป็นแผลเลือดไหล
ไม่เห็นบีบออกหรือพันไว้
หรือทำให้อ่อนลงด้วยน้ำมัน
7ประเทศของเจ้าก็ร้างเปล่า
และหัวเมืองของเจ้าก็ถูกไฟเผา
ส่วนแผ่นดินของเจ้า
คนต่างด้าวก็ทำลายเสียต่อหน้าเจ้า
มันก็ร้างเปล่าไป อย่างที่คนต่างด้าวคว่ำมัน
8ส่วนศิโยนธิดาก็ถูกทิ้งไว้
เหมือนอย่างเพิงที่ในสวนองุ่น
เหมือนเพิงในไร่แตงกวา
เหมือนเมืองที่ถูกล้อม
9ถ้าพระเจ้าจอมโยธา
มิได้เหลือคนไว้ให้เราบ้างเล็กน้อยแล้ว
เราก็จะได้เป็นเหมือนเมืองโสโดม
และเป็นเหมือนเมืองโกโมราห์#ปฐก. 19:24; รม. 9:29
ทรงเรียกให้กลับใจจริงๆ
10ดูก่อนท่านผู้ปกครองเมืองโสโดม
จงฟังพระวจนะของพระเจ้า
ดูก่อนท่านประชาชนเมืองโกโมราห์
จงเงี่ยหูฟังพระธรรมของพระเจ้าของเรา
11พระเจ้าตรัสว่า
<<เครื่องบูชาอันมากมายของเจ้านั้นจะเป็นประโยชน์อะไรแก่เรา
เราเอือมแกะตัวผู้อันเป็นเครื่องเผาบูชา
และไขมันของสัตว์ที่ขุนไว้นั้นแล้ว
เรามิได้ปีติยินดีในเลือดของวัวผู้
หรือลูกแกะหรือแพะผู้
12<<เมื่อเจ้าเข้ามาเฝ้าเรา
ผู้ใดขอให้เจ้าทำอย่างนี้
ที่เหยียบย่ำเข้ามาในบริเวณพระนิเวศของเรา
13อย่านำเครื่องถวายอนิจจังมาอีกเลย
เครื่องบูชาอันเป็นสิ่งน่าเกลียดน่าชังต่อเรา
วันเทศกาลข้างขึ้นและวันสะบาโตและการเรียกประชุม
เราทนต่อความบาปชั่วและการประชุมตามพิธีไม่ได้อีก
14ใจของเราเกลียด
วันเทศกาลข้างขึ้นของเจ้าและวันเทศกาลตามกำหนดของเจ้า
มันกลายเป็นภาระแก่เรา
เราแบกเหน็ดเหนื่อยเสียแล้ว#อมส. 5:21-22
15เมื่อเจ้ากางมือของเจ้าออก
เราจะซ่อนหน้าของเราเสียจากเจ้า
แม้ว่าเจ้าจะอธิษฐานมากมาย
เราจะไม่ฟัง
มือของเจ้าเปรอะไปด้วยโลหิต
16จงชำระตัว จงทำตัวให้สะอาด
จงเอากรรมชั่วของเจ้าออกไปให้พ้นจากสายตาของเรา
จงเลิกกระทำชั่ว
17จงฝึกกระทำดี
จงแสวงหาความยุติธรรม
จงบรรเทาผู้ถูกบีบบังคับ
จงป้องกันให้ลูกกำพร้าพ่อ
จงสู้ความเพื่อหญิงม่าย
18พระเจ้าตรัสว่า
<<มาเถิด ให้เราสู้ความกัน
ถึงบาปของเจ้าเหมือนสีแดงเข้ม
ก็จะขาวอย่างหิมะ
ถึงมันจะแดงอย่างผ้าแดง
ก็จะกลายเป็นอย่างขนแกะ
19ถ้าเจ้าเต็มใจและเชื่อฟัง
เจ้าจะได้กินผลดีแห่งแผ่นดิน
20แต่ถ้าเจ้าปฏิเสธและกบฏ
เจ้าจะเป็นเหยื่อของคมดาบ
เพราะว่าพระโอษฐ์ของพระเจ้าได้ตรัสแล้ว>>
การพิพากษาและการไถ่ศิโยน
21เมืองที่ซื่อสัตย์
กลายเป็นแพศยาเสียแล้วหนอ
คือเธอที่เคยเปี่ยมด้วยความยุติธรรม
ความชอบธรรมเคยพำนักอยู่ในเธอ
แต่เดี๋ยวนี้ผู้กระทำฆาตกรรมพำนักอยู่
22เงินของเจ้าได้กลายเป็นขี้เงินไปแล้ว
เหล้าองุ่นของเจ้าปนน้ำแล้ว
23เจ้านายของเจ้าเป็นพวกกบฏ
และเป็นเพื่อนของโจร
ทุกคนรักสินบน
และวิ่งตามของกำนัล
เขามิได้ป้องกันให้ลูกกำพร้าพ่อ
และคดีของหญิงม่ายก็ไม่มาถึงเขา
24ฉะนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้า
คือพระเจ้าจอมโยธา
ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ของอิสราเอลตรัสว่า
<<ดูเถิด เราจะระบายความโกรธของเราเหนือศัตรูของเรา
และแก้แค้นข้าศึกของเราเสียเอง
25เราจะหันมือของเรามาสู้เจ้า
และจะถลุงไล่ขี้แร่ของเจ้าออกเสียอย่างกับล้างด้วยน้ำด่าง
และเอาของเจือปนของเจ้าออกให้หมด
26และเราจะคืนผู้พิพากษาของเจ้าให้ดังเดิม
และคืนที่ปรึกษาของเจ้าอย่างกับตอนแรก
ภายหลัง เขาจะเรียกเจ้าว่านครแห่งความชอบธรรม
นครซื่อสัตย์>>
27ศิโยนจะรับการไถ่ด้วยความยุติธรรม
และบรรดาคนในนครที่กลับใจจะรับการไถ่ด้วยความชอบธรรม
28แต่พวกกบฏและพวกคนบาปจะถูกทำลายด้วยกัน
และบรรดาคนเหล่านั้นที่ละทิ้งพระเจ้าจะถูกล้างผลาญ
29เพราะเจ้าจะละอายเรื่องต้นก่อหลวง
ที่เจ้าปรารถนานั้น
และเจ้าจะหน้าแดงเรื่องสวน
ซึ่งเจ้าเลือก
30เพราะเจ้าจะเป็นเหมือนต้นก่อหลวง
ที่ใบเหี่ยวแห้ง
และเหมือนสวนที่ขาดน้ำ
31และผู้ที่แข็งแรงจะกลายเป็นใยป่าน
และกิจการของเขาเป็นประกายไฟ
และทั้งสองจะไหม้เสียด้วยกัน
ไม่มีผู้ใดดับได้
ที่ได้เลือกล่าสุด:
อิสยาห์ 1: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
อิสยาห์ 1
1
ประชาชาติที่บาปหนา
1นิมิตของอิสยาห์บุตรชายของอามอส ซึ่งท่านได้เห็นเกี่ยวกับยูดาห์และเยรูซาเล็ม ในรัชกาลของอุสซียาห์#2 พกษ. 15:1-7; 2 พศด. 26:1-23 โยธาม#2 พกษ. 15:32-38; 2 พศด. 27:1-9 อาหัส#2 พกษ. 16:1-20; 2 พศด. 28:1-27 และเฮเซคียาห์#2 พกษ. 18:1-20:21; 2 พศด. 29:1-32:33 พระราชาแห่งยูดาห์
2ฟ้าสวรรค์เอ๋ย จงฟัง แผ่นดินโลกเอ๋ย จงเงี่ยหู
เพราะพระเจ้าได้ตรัสว่า
<<เราได้เลี้ยงดูบุตรและให้เติบโตขึ้น
แต่เขาทั้งหลายได้กบฏต่อเรา
3โครู้จักเจ้าของของมัน
และลาก็รู้จักรางหญ้าของนายมัน
แต่อิสราเอลไม่รู้จัก
ชนชาติของเราไม่เข้าใจ>>
4เออ ประชาชาติบาปหนา
ชนชาติซึ่งหนักด้วยความบาปชั่ว
หน่อเนื้อของผู้กระทำความชั่วร้าย
บรรดาบุตรที่ทำความเสียหาย
เขาทั้งหลายได้ทอดทิ้งพระเจ้า
เขาได้ดูหมิ่นองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอล
เขาทั้งหลายหันหลังให้เสีย
5ยังจะให้เฆี่ยนเจ้าตรงไหนอีก
ที่เจ้ากบฏอยู่เรื่อยไป
ศีรษะก็เจ็บหมด
จิตใจก็อ่อนเปลี้ยไปสิ้น
6ตั้งแต่ฝ่าเท้าจนถึงศีรษะ
ไม่มีความปกติในนั้นเลย
มีแต่ฟกช้ำและดำเขียว
และเป็นแผลเลือดไหล
ไม่เห็นบีบออกหรือพันไว้
หรือทำให้อ่อนลงด้วยน้ำมัน
7ประเทศของเจ้าก็ร้างเปล่า
และหัวเมืองของเจ้าก็ถูกไฟเผา
ส่วนแผ่นดินของเจ้า
คนต่างด้าวก็ทำลายเสียต่อหน้าเจ้า
มันก็ร้างเปล่าไป อย่างที่คนต่างด้าวคว่ำมัน
8ส่วนศิโยนธิดาก็ถูกทิ้งไว้
เหมือนอย่างเพิงที่ในสวนองุ่น
เหมือนเพิงในไร่แตงกวา
เหมือนเมืองที่ถูกล้อม
9ถ้าพระเจ้าจอมโยธา
มิได้เหลือคนไว้ให้เราบ้างเล็กน้อยแล้ว
เราก็จะได้เป็นเหมือนเมืองโสโดม
และเป็นเหมือนเมืองโกโมราห์#ปฐก. 19:24; รม. 9:29
ทรงเรียกให้กลับใจจริงๆ
10ดูก่อนท่านผู้ปกครองเมืองโสโดม
จงฟังพระวจนะของพระเจ้า
ดูก่อนท่านประชาชนเมืองโกโมราห์
จงเงี่ยหูฟังพระธรรมของพระเจ้าของเรา
11พระเจ้าตรัสว่า
<<เครื่องบูชาอันมากมายของเจ้านั้นจะเป็นประโยชน์อะไรแก่เรา
เราเอือมแกะตัวผู้อันเป็นเครื่องเผาบูชา
และไขมันของสัตว์ที่ขุนไว้นั้นแล้ว
เรามิได้ปีติยินดีในเลือดของวัวผู้
หรือลูกแกะหรือแพะผู้
12<<เมื่อเจ้าเข้ามาเฝ้าเรา
ผู้ใดขอให้เจ้าทำอย่างนี้
ที่เหยียบย่ำเข้ามาในบริเวณพระนิเวศของเรา
13อย่านำเครื่องถวายอนิจจังมาอีกเลย
เครื่องบูชาอันเป็นสิ่งน่าเกลียดน่าชังต่อเรา
วันเทศกาลข้างขึ้นและวันสะบาโตและการเรียกประชุม
เราทนต่อความบาปชั่วและการประชุมตามพิธีไม่ได้อีก
14ใจของเราเกลียด
วันเทศกาลข้างขึ้นของเจ้าและวันเทศกาลตามกำหนดของเจ้า
มันกลายเป็นภาระแก่เรา
เราแบกเหน็ดเหนื่อยเสียแล้ว#อมส. 5:21-22
15เมื่อเจ้ากางมือของเจ้าออก
เราจะซ่อนหน้าของเราเสียจากเจ้า
แม้ว่าเจ้าจะอธิษฐานมากมาย
เราจะไม่ฟัง
มือของเจ้าเปรอะไปด้วยโลหิต
16จงชำระตัว จงทำตัวให้สะอาด
จงเอากรรมชั่วของเจ้าออกไปให้พ้นจากสายตาของเรา
จงเลิกกระทำชั่ว
17จงฝึกกระทำดี
จงแสวงหาความยุติธรรม
จงบรรเทาผู้ถูกบีบบังคับ
จงป้องกันให้ลูกกำพร้าพ่อ
จงสู้ความเพื่อหญิงม่าย
18พระเจ้าตรัสว่า
<<มาเถิด ให้เราสู้ความกัน
ถึงบาปของเจ้าเหมือนสีแดงเข้ม
ก็จะขาวอย่างหิมะ
ถึงมันจะแดงอย่างผ้าแดง
ก็จะกลายเป็นอย่างขนแกะ
19ถ้าเจ้าเต็มใจและเชื่อฟัง
เจ้าจะได้กินผลดีแห่งแผ่นดิน
20แต่ถ้าเจ้าปฏิเสธและกบฏ
เจ้าจะเป็นเหยื่อของคมดาบ
เพราะว่าพระโอษฐ์ของพระเจ้าได้ตรัสแล้ว>>
การพิพากษาและการไถ่ศิโยน
21เมืองที่ซื่อสัตย์
กลายเป็นแพศยาเสียแล้วหนอ
คือเธอที่เคยเปี่ยมด้วยความยุติธรรม
ความชอบธรรมเคยพำนักอยู่ในเธอ
แต่เดี๋ยวนี้ผู้กระทำฆาตกรรมพำนักอยู่
22เงินของเจ้าได้กลายเป็นขี้เงินไปแล้ว
เหล้าองุ่นของเจ้าปนน้ำแล้ว
23เจ้านายของเจ้าเป็นพวกกบฏ
และเป็นเพื่อนของโจร
ทุกคนรักสินบน
และวิ่งตามของกำนัล
เขามิได้ป้องกันให้ลูกกำพร้าพ่อ
และคดีของหญิงม่ายก็ไม่มาถึงเขา
24ฉะนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้า
คือพระเจ้าจอมโยธา
ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ของอิสราเอลตรัสว่า
<<ดูเถิด เราจะระบายความโกรธของเราเหนือศัตรูของเรา
และแก้แค้นข้าศึกของเราเสียเอง
25เราจะหันมือของเรามาสู้เจ้า
และจะถลุงไล่ขี้แร่ของเจ้าออกเสียอย่างกับล้างด้วยน้ำด่าง
และเอาของเจือปนของเจ้าออกให้หมด
26และเราจะคืนผู้พิพากษาของเจ้าให้ดังเดิม
และคืนที่ปรึกษาของเจ้าอย่างกับตอนแรก
ภายหลัง เขาจะเรียกเจ้าว่านครแห่งความชอบธรรม
นครซื่อสัตย์>>
27ศิโยนจะรับการไถ่ด้วยความยุติธรรม
และบรรดาคนในนครที่กลับใจจะรับการไถ่ด้วยความชอบธรรม
28แต่พวกกบฏและพวกคนบาปจะถูกทำลายด้วยกัน
และบรรดาคนเหล่านั้นที่ละทิ้งพระเจ้าจะถูกล้างผลาญ
29เพราะเจ้าจะละอายเรื่องต้นก่อหลวง
ที่เจ้าปรารถนานั้น
และเจ้าจะหน้าแดงเรื่องสวน
ซึ่งเจ้าเลือก
30เพราะเจ้าจะเป็นเหมือนต้นก่อหลวง
ที่ใบเหี่ยวแห้ง
และเหมือนสวนที่ขาดน้ำ
31และผู้ที่แข็งแรงจะกลายเป็นใยป่าน
และกิจการของเขาเป็นประกายไฟ
และทั้งสองจะไหม้เสียด้วยกัน
ไม่มีผู้ใดดับได้
ที่ได้เลือกล่าสุด:
:
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้