อิสยาห์ 10
10
1วิบัติแก่คนเหล่านั้นที่ออกกฎหมายอธรรม
และแก่ผู้เขียนที่เขียนแต่การบีบคั้นเรื่อยไป
2เพื่อหันคนขัดสนไปจากความยุติธรรม
และปล้นสิทธิของคนจนแห่งชนชาติของเราเสีย
เพื่อว่าหญิงม่ายจะเป็นของริบของเขา
และเพื่อเขาจะกระทำให้คนกำพร้าพ่อเป็นเหยื่อของเขา
3พวกเจ้าจะกระทำอย่างไรในวันลงทัณฑ์
ในวันวาตภัยซึ่งมาจากที่ไกล
เจ้าจะหนีไปพึ่งใคร
และเจ้าจะฝากทรัพย์สมบัติของเจ้าไว้ที่ไหน
4ไม่มีอะไรเหลือนอกจากจะไปหลังขดหลังงออยู่กับนักโทษ
หรือล้มลงในหมู่พวกคนที่ถูกฆ่า
ถึงกระนั้นก็ดี พระพิโรธของพระองค์ก็ยังมิได้หันกลับ
และพระหัตถ์ของพระองค์ยังเหยียดออกอยู่
พระเจ้าทรงใช้อัสซีเรีย
5วิบัติแก่อัสซีเรีย#อสย. 14:24-27; นฮม. 1:1-3:19; ศฟย. 2:13-15 ผู้เป็นตะบองแห่งความกริ้วของเรา
และเป็นไม้พลองแห่งความเกรี้ยวกราดของเรา
6เราจะใช้เขาไปสู้ประชาชาติที่ปฏิเสธพระเจ้า
เราจะบัญชาเขาให้ไปสู้ชนชาติที่เรากริ้ว
ไปเอาของริบและฉวยของปล้น
และให้เหยียบย่ำลงเหมือนเหยียบเลนในถนน
7แต่เขามิได้ตั้งใจอย่างนั้น
และจิตใจของเขาก็มิได้คิดอย่างนั้น
แต่ในใจของเขาคิดจะทำลาย
และตัดประชาชาติเสียมิใช่เล็กน้อย
8เพราะเขาพูดว่า
<<ผู้บังคับบัญชาของข้าเป็นพระราชาหมดมิใช่หรือ
9เมืองคาลโนก็เหมือนเมืองคารเคมิชมิใช่หรือ
เมืองฮามัทก็เหมือนเมืองอารปัดมิใช่หรือ
เมืองสะมาเรียก็เหมือนเมืองดามัสกัสมิใช่หรือ
10เหมือนอย่างมือของเราไปถึงบรรดาราชอาณาจักรของรูปเคารพ
ซึ่งรูปเคารพแกะสลักของเขานั้นใหญ่กว่าของเยรูซาเล็มและสะมาเรีย
11เราก็จะไม่ทำแก่เยรูซาเล็มกับรูปเคารพของเขาดอกหรือ
ดังที่เราได้ทำแก่สะมาเรียและรูปเคารพของเขา>>
12เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสำเร็จพระราชกิจทั้งสิ้นของพระองค์ที่ภูเขาศิโยนและที่เยรูซาเล็มแล้ว พระองค์จะทรงลงทัณฑ์แก่ความโอ้อวดอันจองหองของพระราชาแห่งอัสซีเรีย และความเย่อหยิ่งอย่างยโสของเขา 13เพราะเขาว่า
<<ข้าได้กระทำการนี้ด้วยกำลังมือของข้า
และด้วยสติปัญญาของข้าเพราะข้ามีความเข้าใจ
ข้าได้รื้อเขตแดนของชนชาติทั้งหลาย
และได้ปล้นทรัพย์สมบัติของเขา
ข้าได้ขวิด#หรือ บรรดาชาวเมืองคนเหล่านั้นที่นั่งบนพระที่นั่งลงมาเหมือนวัวผู้
14มือของข้าได้ฉวยทรัพย์สมบัติของชนชาติทั้งหลาย
เหมือนฉวยรังนก
และอย่างคนเก็บไข่ซึ่งละทิ้งไว้
ข้าก็รวบรวมแผ่นดินโลกทั้งสิ้นดังนั้นแหละ
และไม่มีผู้ใดขยับปีกมาปก
หรืออ้าปากหรือร้องเสียงจ้อกแจ้ก>>
15เหล็กสะกัดจะคุยข่มคนที่ใช้มันสกัดนั้นหรือ
หรือเลื่อยจะทะนงตัวเหนือผู้ที่ใช้มันเลื่อยนั้นหรือ
เหมือนกับว่าตะบองจะยกผู้ซึ่งถือมันขึ้นตี
หรืออย่างไม้พลองจะยกผู้ที่มิใช่ไม้
16ฉะนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าจอมโยธา
จะทรงให้โรคผอมแห้งมาในหมู่พวกคนอ้วนพีของเขา
ภายใต้เกียรติของเขาจะมีการไหม้ใหญ่โต
เหมือนอย่างไฟไหม้
17ความสว่างแห่งอิสราเอลจะเป็นไฟ
และองค์บริสุทธิ์ของท่านจะกลายเป็นเปลวเพลิง
และจะเผาและกินเสียในวันเดียว
ซึ่งหนามใหญ่และหนามย่อยของเขา
18พระองค์จะทรงทำลาย
ศักดิ์ศรีแห่งป่าของเขาและแห่งสวนผลไม้ของเขา
ทั้งวิญญาณจิตและร่างกาย
และจะเป็นเหมือนเวลาคนเจ็บซูบซีดลงไป
19ต้นไม้แห่งป่าของเขาจะเหลือน้อยเต็มที
จนเด็กๆจะเขียนลงได้
คนอิสราเอลที่เหลืออยู่
20ในวันนั้น คนอิสราเอลที่เหลืออยู่ และคนรอดตายแห่งเชื้อสายของยาโคบ จะไม่พิงผู้ที่ตีเขาอีก แต่จะพักพิงที่พระเจ้า องค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล โดยความสัตย์จริง 21ส่วนคนที่เหลืออยู่จะกลับมายังพระเจ้าผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ คือคนที่เหลืออยู่ของยาโคบ 22อิสราเอลเอ๋ย เพราะแม้ว่าชนชาติของเจ้าจะเป็นดั่งทรายในทะเล คนที่เหลืออยู่เท่านั้นจะกลับมา การทำลายนั้นกำหนดไว้แล้ว ล้นหลามไปด้วยความชอบธรรม 23เพราะว่าองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าจอมโยธาจะทรงกระทำให้สิ้นสุดลงตามที่กำหนดไว้แล้วในท่ามกลางแผ่นดินโลกทั้งสิ้น#รม. 9:27
24ฉะนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้ว่า <<ชนชาติของเราเอ๋ย ผู้อยู่ในศิโยน อย่ากลัวคนอัสซีเรีย เมื่อเขาตีด้วยตะบองและยกไม้พลองของเขาขึ้นสู้เจ้าอย่างที่ในอียิปต์ 25เพราะอีกสักหน่อยเท่านั้นความกริ้วของเจ้าจะสิ้นสุด และความโกรธของเราจะมุ่งตรงที่การทำลายเขา 26และพระเจ้าจอมโยธาจะทรงเหวี่ยงแส้มาสู้เขา ดังที่พระองค์ทรงโจมตีคนมีเดียน ณ ศิลาโอเรบ และไม้พลองของพระองค์ที่เคยอยู่เหนือทะเล พระองค์จะทรงยกขึ้นอย่างที่ในอียิปต์ 27และในวันนั้นภาระของเขาจะพรากไปจากบ่าของเจ้า และแอกของเขาจะถูกทำลายเสียจากคอของเจ้า>>
คนอัสซีเรียเคลื่อนทัพ
เขาขึ้นไปจากสะมาเรียแล้ว
28เขาได้มาถึงอัยยาทแล้ว
เขาได้ข้ามมิโกรน
เขาเก็บสัมภาระของเขาไว้ที่มิคมาช
29เขาเหล่านั้นผ่านช่องหว่างเขามาแล้ว
เกบาเป็นที่เขาค้างคืน
รามาห์สะทกสะท้าน
กิเบอาห์ของซาอูลหนีไปแล้ว
30ธิดาของกัลลิมเอ๋ย ส่งเสียงร้องซี
ไลชาห์เอ๋ย ฟังซี
อานาโธทเอ๋ย น่าสงสารจริง
31มัดเมนาห์กำลังหนีอยู่
คนเกบิมหนีให้พ้นภัย
32ในวันนี้เองเขาจะหยุดอยู่ที่เมืองโนบ
เขาจะสั่นกำปั้นของเขา
เข้าใส่ภูเขาแห่งธิดาของศิโยน
เนินเขาของเยรูซาเล็ม
33ดูเถิด องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าจอมโยธา
จะทรงตัดกิ่งไม้ด้วยกำลังอันน่าคร้ามกลัว
ต้นที่สูงยิ่งจะถูกโค่นลงมา
และต้นที่สูงจะต้องถูกทลายลง
34พระองค์จะทรงใช้ขวานฟันป่าทึบ
และเลบานอนซึ่งมีต้นไม้สูงตระหง่านจะล้มลง
ที่ได้เลือกล่าสุด:
อิสยาห์ 10: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
อิสยาห์ 10
10
1วิบัติแก่คนเหล่านั้นที่ออกกฎหมายอธรรม
และแก่ผู้เขียนที่เขียนแต่การบีบคั้นเรื่อยไป
2เพื่อหันคนขัดสนไปจากความยุติธรรม
และปล้นสิทธิของคนจนแห่งชนชาติของเราเสีย
เพื่อว่าหญิงม่ายจะเป็นของริบของเขา
และเพื่อเขาจะกระทำให้คนกำพร้าพ่อเป็นเหยื่อของเขา
3พวกเจ้าจะกระทำอย่างไรในวันลงทัณฑ์
ในวันวาตภัยซึ่งมาจากที่ไกล
เจ้าจะหนีไปพึ่งใคร
และเจ้าจะฝากทรัพย์สมบัติของเจ้าไว้ที่ไหน
4ไม่มีอะไรเหลือนอกจากจะไปหลังขดหลังงออยู่กับนักโทษ
หรือล้มลงในหมู่พวกคนที่ถูกฆ่า
ถึงกระนั้นก็ดี พระพิโรธของพระองค์ก็ยังมิได้หันกลับ
และพระหัตถ์ของพระองค์ยังเหยียดออกอยู่
พระเจ้าทรงใช้อัสซีเรีย
5วิบัติแก่อัสซีเรีย#อสย. 14:24-27; นฮม. 1:1-3:19; ศฟย. 2:13-15 ผู้เป็นตะบองแห่งความกริ้วของเรา
และเป็นไม้พลองแห่งความเกรี้ยวกราดของเรา
6เราจะใช้เขาไปสู้ประชาชาติที่ปฏิเสธพระเจ้า
เราจะบัญชาเขาให้ไปสู้ชนชาติที่เรากริ้ว
ไปเอาของริบและฉวยของปล้น
และให้เหยียบย่ำลงเหมือนเหยียบเลนในถนน
7แต่เขามิได้ตั้งใจอย่างนั้น
และจิตใจของเขาก็มิได้คิดอย่างนั้น
แต่ในใจของเขาคิดจะทำลาย
และตัดประชาชาติเสียมิใช่เล็กน้อย
8เพราะเขาพูดว่า
<<ผู้บังคับบัญชาของข้าเป็นพระราชาหมดมิใช่หรือ
9เมืองคาลโนก็เหมือนเมืองคารเคมิชมิใช่หรือ
เมืองฮามัทก็เหมือนเมืองอารปัดมิใช่หรือ
เมืองสะมาเรียก็เหมือนเมืองดามัสกัสมิใช่หรือ
10เหมือนอย่างมือของเราไปถึงบรรดาราชอาณาจักรของรูปเคารพ
ซึ่งรูปเคารพแกะสลักของเขานั้นใหญ่กว่าของเยรูซาเล็มและสะมาเรีย
11เราก็จะไม่ทำแก่เยรูซาเล็มกับรูปเคารพของเขาดอกหรือ
ดังที่เราได้ทำแก่สะมาเรียและรูปเคารพของเขา>>
12เมื่อองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงสำเร็จพระราชกิจทั้งสิ้นของพระองค์ที่ภูเขาศิโยนและที่เยรูซาเล็มแล้ว พระองค์จะทรงลงทัณฑ์แก่ความโอ้อวดอันจองหองของพระราชาแห่งอัสซีเรีย และความเย่อหยิ่งอย่างยโสของเขา 13เพราะเขาว่า
<<ข้าได้กระทำการนี้ด้วยกำลังมือของข้า
และด้วยสติปัญญาของข้าเพราะข้ามีความเข้าใจ
ข้าได้รื้อเขตแดนของชนชาติทั้งหลาย
และได้ปล้นทรัพย์สมบัติของเขา
ข้าได้ขวิด#หรือ บรรดาชาวเมืองคนเหล่านั้นที่นั่งบนพระที่นั่งลงมาเหมือนวัวผู้
14มือของข้าได้ฉวยทรัพย์สมบัติของชนชาติทั้งหลาย
เหมือนฉวยรังนก
และอย่างคนเก็บไข่ซึ่งละทิ้งไว้
ข้าก็รวบรวมแผ่นดินโลกทั้งสิ้นดังนั้นแหละ
และไม่มีผู้ใดขยับปีกมาปก
หรืออ้าปากหรือร้องเสียงจ้อกแจ้ก>>
15เหล็กสะกัดจะคุยข่มคนที่ใช้มันสกัดนั้นหรือ
หรือเลื่อยจะทะนงตัวเหนือผู้ที่ใช้มันเลื่อยนั้นหรือ
เหมือนกับว่าตะบองจะยกผู้ซึ่งถือมันขึ้นตี
หรืออย่างไม้พลองจะยกผู้ที่มิใช่ไม้
16ฉะนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าจอมโยธา
จะทรงให้โรคผอมแห้งมาในหมู่พวกคนอ้วนพีของเขา
ภายใต้เกียรติของเขาจะมีการไหม้ใหญ่โต
เหมือนอย่างไฟไหม้
17ความสว่างแห่งอิสราเอลจะเป็นไฟ
และองค์บริสุทธิ์ของท่านจะกลายเป็นเปลวเพลิง
และจะเผาและกินเสียในวันเดียว
ซึ่งหนามใหญ่และหนามย่อยของเขา
18พระองค์จะทรงทำลาย
ศักดิ์ศรีแห่งป่าของเขาและแห่งสวนผลไม้ของเขา
ทั้งวิญญาณจิตและร่างกาย
และจะเป็นเหมือนเวลาคนเจ็บซูบซีดลงไป
19ต้นไม้แห่งป่าของเขาจะเหลือน้อยเต็มที
จนเด็กๆจะเขียนลงได้
คนอิสราเอลที่เหลืออยู่
20ในวันนั้น คนอิสราเอลที่เหลืออยู่ และคนรอดตายแห่งเชื้อสายของยาโคบ จะไม่พิงผู้ที่ตีเขาอีก แต่จะพักพิงที่พระเจ้า องค์บริสุทธิ์แห่งอิสราเอล โดยความสัตย์จริง 21ส่วนคนที่เหลืออยู่จะกลับมายังพระเจ้าผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ คือคนที่เหลืออยู่ของยาโคบ 22อิสราเอลเอ๋ย เพราะแม้ว่าชนชาติของเจ้าจะเป็นดั่งทรายในทะเล คนที่เหลืออยู่เท่านั้นจะกลับมา การทำลายนั้นกำหนดไว้แล้ว ล้นหลามไปด้วยความชอบธรรม 23เพราะว่าองค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าจอมโยธาจะทรงกระทำให้สิ้นสุดลงตามที่กำหนดไว้แล้วในท่ามกลางแผ่นดินโลกทั้งสิ้น#รม. 9:27
24ฉะนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้ว่า <<ชนชาติของเราเอ๋ย ผู้อยู่ในศิโยน อย่ากลัวคนอัสซีเรีย เมื่อเขาตีด้วยตะบองและยกไม้พลองของเขาขึ้นสู้เจ้าอย่างที่ในอียิปต์ 25เพราะอีกสักหน่อยเท่านั้นความกริ้วของเจ้าจะสิ้นสุด และความโกรธของเราจะมุ่งตรงที่การทำลายเขา 26และพระเจ้าจอมโยธาจะทรงเหวี่ยงแส้มาสู้เขา ดังที่พระองค์ทรงโจมตีคนมีเดียน ณ ศิลาโอเรบ และไม้พลองของพระองค์ที่เคยอยู่เหนือทะเล พระองค์จะทรงยกขึ้นอย่างที่ในอียิปต์ 27และในวันนั้นภาระของเขาจะพรากไปจากบ่าของเจ้า และแอกของเขาจะถูกทำลายเสียจากคอของเจ้า>>
คนอัสซีเรียเคลื่อนทัพ
เขาขึ้นไปจากสะมาเรียแล้ว
28เขาได้มาถึงอัยยาทแล้ว
เขาได้ข้ามมิโกรน
เขาเก็บสัมภาระของเขาไว้ที่มิคมาช
29เขาเหล่านั้นผ่านช่องหว่างเขามาแล้ว
เกบาเป็นที่เขาค้างคืน
รามาห์สะทกสะท้าน
กิเบอาห์ของซาอูลหนีไปแล้ว
30ธิดาของกัลลิมเอ๋ย ส่งเสียงร้องซี
ไลชาห์เอ๋ย ฟังซี
อานาโธทเอ๋ย น่าสงสารจริง
31มัดเมนาห์กำลังหนีอยู่
คนเกบิมหนีให้พ้นภัย
32ในวันนี้เองเขาจะหยุดอยู่ที่เมืองโนบ
เขาจะสั่นกำปั้นของเขา
เข้าใส่ภูเขาแห่งธิดาของศิโยน
เนินเขาของเยรูซาเล็ม
33ดูเถิด องค์พระผู้เป็นเจ้า พระเจ้าจอมโยธา
จะทรงตัดกิ่งไม้ด้วยกำลังอันน่าคร้ามกลัว
ต้นที่สูงยิ่งจะถูกโค่นลงมา
และต้นที่สูงจะต้องถูกทลายลง
34พระองค์จะทรงใช้ขวานฟันป่าทึบ
และเลบานอนซึ่งมีต้นไม้สูงตระหง่านจะล้มลง
ที่ได้เลือกล่าสุด:
:
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้