อิสยาห์ 15
15
ครุวาทเกี่ยวกับโมอับ
1ครุวาทเกี่ยวกับโมอับ#อสย. 25:10-12; ยรม. 48:1-47; อสค. 25:8-11; อมส. 2:1-3; ศฟย. 2:8-11
เพราะนครอาร์ถูกทำลายร้างในคืนเดียว
โมอับได้ถึงหายนะ
เพราะนครคีร์ถูกทำลายร้างในคืนเดียว
โมอับได้ถึงหายนะ
2บายิทและดีโบนได้ขึ้นไป
ยังปูชนียสถานสูงเพื่อจะร่ำไห้
โมอับคร่ำครวญ
ถึง#,เนโบและถึง#หรือ บนเมเดบา
ศีรษะทุกศีรษะก็โล้น
และหนวดเคราทุกคนก็ถูกขลิบ
3เขาคาดผ้ากระสอบอยู่ในถนนหนทาง
ทุกคนร่ำไห้เป็นนักหนา
ที่บนหลังคาเรือนและตามลานเมือง
4เมืองเฮชโบนและเอเลอาเลห์ส่งเสียงร้อง
เสียงของเขาได้ยินไปถึงเมืองยาฮาส
เพราะฉะนั้น ชายที่ถืออาวุธของโมอับจึงร้องเสียงดัง
จิตใจของเขาสั่นสะเทือน
5จิตใจของข้าพเจ้าร้องออกมาเพื่อโมอับ
ผู้หลบภัยของโมอับนั้นหนีไปยังโศอาร์
ไปยังเอกลัทเชลีชิยาห์
เพราะตามทางขึ้นไปเมืองลูฮีท
เขาขึ้นไปคร่ำครวญ
ตามถนนสู่เมืองโฮโรนาอิม
เขาเปล่งเสียงร้องถึงการทำลาย
6ธารน้ำที่นิมริมก็ถูกทิ้งร้าง
หญ้าก็เหี่ยวแห้ง และหญ้าอ่อนก็ไม่งอก
ผักสดไม่มีเลย
7เพราะฉะนั้น ส่วนที่เหลือซึ่งเขาเก็บได้
และที่เขาสะสมไว้
เขาขนเอาไป
ข้ามลำธารต้นไค้
8เพราะเสียงร้องได้กระจายไป
ทั่วแผ่นดินโมอับ
เสียงคร่ำครวญไปถึงเอกลาอิม
เสียงคร่ำครวญไปถึงเบเออร์เอลิม
9เพราะน้ำของเมืองดีโมนมีเลือดเต็มไปหมด
ถึงกระนั้นเรายังจะเพิ่มภัยแก่ดีโมนอีก
คือให้สิงห์สำหรับชาวโมอับที่หนีไป
และสำหรับคนที่เหลืออยู่ในแผ่นดิน
ที่ได้เลือกล่าสุด:
อิสยาห์ 15: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
อิสยาห์ 15
15
ครุวาทเกี่ยวกับโมอับ
1ครุวาทเกี่ยวกับโมอับ#อสย. 25:10-12; ยรม. 48:1-47; อสค. 25:8-11; อมส. 2:1-3; ศฟย. 2:8-11
เพราะนครอาร์ถูกทำลายร้างในคืนเดียว
โมอับได้ถึงหายนะ
เพราะนครคีร์ถูกทำลายร้างในคืนเดียว
โมอับได้ถึงหายนะ
2บายิทและดีโบนได้ขึ้นไป
ยังปูชนียสถานสูงเพื่อจะร่ำไห้
โมอับคร่ำครวญ
ถึง#,เนโบและถึง#หรือ บนเมเดบา
ศีรษะทุกศีรษะก็โล้น
และหนวดเคราทุกคนก็ถูกขลิบ
3เขาคาดผ้ากระสอบอยู่ในถนนหนทาง
ทุกคนร่ำไห้เป็นนักหนา
ที่บนหลังคาเรือนและตามลานเมือง
4เมืองเฮชโบนและเอเลอาเลห์ส่งเสียงร้อง
เสียงของเขาได้ยินไปถึงเมืองยาฮาส
เพราะฉะนั้น ชายที่ถืออาวุธของโมอับจึงร้องเสียงดัง
จิตใจของเขาสั่นสะเทือน
5จิตใจของข้าพเจ้าร้องออกมาเพื่อโมอับ
ผู้หลบภัยของโมอับนั้นหนีไปยังโศอาร์
ไปยังเอกลัทเชลีชิยาห์
เพราะตามทางขึ้นไปเมืองลูฮีท
เขาขึ้นไปคร่ำครวญ
ตามถนนสู่เมืองโฮโรนาอิม
เขาเปล่งเสียงร้องถึงการทำลาย
6ธารน้ำที่นิมริมก็ถูกทิ้งร้าง
หญ้าก็เหี่ยวแห้ง และหญ้าอ่อนก็ไม่งอก
ผักสดไม่มีเลย
7เพราะฉะนั้น ส่วนที่เหลือซึ่งเขาเก็บได้
และที่เขาสะสมไว้
เขาขนเอาไป
ข้ามลำธารต้นไค้
8เพราะเสียงร้องได้กระจายไป
ทั่วแผ่นดินโมอับ
เสียงคร่ำครวญไปถึงเอกลาอิม
เสียงคร่ำครวญไปถึงเบเออร์เอลิม
9เพราะน้ำของเมืองดีโมนมีเลือดเต็มไปหมด
ถึงกระนั้นเรายังจะเพิ่มภัยแก่ดีโมนอีก
คือให้สิงห์สำหรับชาวโมอับที่หนีไป
และสำหรับคนที่เหลืออยู่ในแผ่นดิน
ที่ได้เลือกล่าสุด:
:
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้