อิสยาห์ 22
22
ครุวาทเกี่ยวกับที่ลุ่มแห่งนิมิต
1ครุวาทเกี่ยวกับที่ลุ่มแห่งนิมิต
ที่เจ้าได้ขึ้นไป เจ้าทุกคน
ที่บนหลังคาเรือนนั้น เป็นเรื่องอะไรกัน
2เจ้าผู้เป็นเมืองที่เต็มด้วยการโห่ร้อง
เมืองที่อึกทึกครึกโครม นครที่เต้นโลด
ผู้ที่ถูกฆ่าของเจ้ามิได้ถูกฆ่าด้วยดาบ
หรือตายในสงคราม
3ผู้ครองเมืองของเจ้าทั้งหมดหนีกันไปแล้ว
เขาถูกจับได้โดยไม่มีคันธนู
ชายฉกรรจ์ของเจ้าทุกคนถูกจับ
แม้ว่าเขาได้หนีไปไกลแล้ว
4เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงว่า
<<อย่ามองข้าพเจ้า
ให้ข้าพเจ้าหลั่งน้ำตาอย่างขมขื่น
อย่าอุตส่าห์เล้าโลมข้าพเจ้าเลย
เหตุด้วยการทำลายชนชาติของข้าพเจ้า>>
5เพราะพระเจ้าจอมโยธาทรงมีวันหนึ่ง
เป็นวาระจลาจล วาระเหยียบย่ำ และวาระยุ่งเหยิง
ในที่ลุ่มแห่งนิมิต
คือการพังกำแพงลง
และโห่ร้องให้แก่ภูเขา
6เอลามหยิบแล่งธนู
กับรถรบและพลและพลม้า
และคีร์ก็เผยโล่
7ที่ลุ่มที่ดีที่สุดของท่านเต็มไปด้วยรถรบ
และพลม้าก็เข้าประจำที่ประตูเมือง
8พระองค์ทรงเอาสิ่งปิดบังยูดาห์ไปเสียแล้ว
ในวันนั้น ท่านได้มองที่ศาสตราวุธแห่งเรือนพนา 9ได้เห็นช่องโหว่แห่งนครดาวิดว่ามีหลายแห่ง แล้วท่านทั้งหลายก็เก็บน้ำในบ่อล่าง 10และท่านก็นับเรือนของเยรูซาเล็ม และท่านก็พังเรือนมาเสริมกำแพงเมือง 11ท่านทำที่ขังน้ำไว้ระหว่างกำแพงทั้งสอง เพื่อรับน้ำของสระเก่า แต่ท่านมิได้มองดูผู้ที่ได้ทรงบันดาลเหตุ และมิได้เอาใจใส่ผู้ทรงวางแผนงานนี้ไว้นานมาแล้ว
12ในวันนั้น พระเจ้าจอมโยธา
ทรงเรียกให้ร่ำไห้และคร่ำครวญ
ให้มีศีรษะโล้นและให้คาดตัวด้วยผ้ากระสอบ
13และ ดูเถิด มีความชื่นบานและความยินดี
มีการฆ่าวัวและฆ่าแกะ
มีการกินเนื้อและดื่มเหล้าองุ่น
<<ให้เรากินและดื่มเถิด
เพราะว่าพรุ่งนี้เราจะตาย>>#1 คร. 15:32
14พระเจ้าจอมโยธาได้ทรงสำแดงพระองค์
ในหูของข้าพเจ้าว่า
แน่ทีเดียวที่จะไม่ลบมลทินบาปอันนี้ให้เจ้า
จนกว่าเจ้าจะตาย>>
พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้
จัดเอลียาคิมเข้าแทนเชบนา
15พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้ว่า <<ไปเถิด ไปหาพนักงานคนนี้ ไปยังเชบนา ผู้ดูแลราชสำนัก และจงพูดกับเขาว่า 16เจ้ามีสิทธิ์อะไรที่นี่ และเจ้ามีใครอยู่ที่นี่ เจ้าจึงสกัดอุโมงค์ที่นี่เพื่อตัวเจ้าเอง สกัดอุโมงค์ในที่สูง และสลักที่อยู่สำหรับตนเองในศิลา 17ดูเถิด เจ้าคนแข็งแรงเอ๋ย พระเจ้าจะทรงเหวี่ยงเจ้าออกไปอย่างแรง พระองค์จะฉวยเจ้าให้แน่น 18และม้วนเจ้า และขว้างเจ้าไปอย่างลูกบอลล์ยังแผ่นดินกว้าง เจ้าจะตายที่นั่น และที่นั่นจะมีรถรบอันตระการของเจ้า เจ้าผู้เป็นที่อดสูแก่เรือนนายของเจ้า 19เราจะผลักเจ้าออกไปจากตำแหน่งของเจ้า และเจ้าจะถูกดึงลงมาจากหน้าที่ของเจ้า 20ในวันนั้น เราจะเรียกผู้รับใช้ของเรา คือเอลียาคิม บุตรชายฮิลคียาห์ 21เราจะเอาเสื้อยศของเจ้ามาสวมให้เขา และจะเอาผ้าคาดของเจ้าคาดเขาไว้ และจะมอบอำนาจปกครองของเจ้าไว้ในมือของเขา และเขาจะเป็นดังบิดาแก่ชาวเยรูซาเล็ม และแก่เชื้อวงศ์ยูดาห์ 22และเราจะวางลูกกุญแจของวังดาวิดไว้บนบ่าของเขา เขาจะเปิดและไม่มีผู้ใดปิด เขาจะปิดและไม่มีผู้ใดเปิด#วว. 3:7 23และเราจะตอกเขาไว้ เหมือนตอกหมุดในที่มั่นคง และเขาจะเป็นที่นั่งมีเกียรติแก่เชื้อวงศ์บิดาของเขา 24และเขาทั้งหลายจะแขวนไว้บนตัวเขา ซึ่งน้ำหนักทั้งสิ้นของเชื้อวงศ์บิดาของเขา ลูกหลานผู้สืบสาย ภาชนะเล็กๆทุกชิ้น ตั้งแต่ถ้วยจนถึงเหยือกทั้งสิ้น 25พระเจ้าจอมโยธาตรัสว่า ในวันนั้นหมุดที่ปักแน่นอยู่ในที่มั่นคงจะหลุด มันจะถูกโค่นลงและตกลงมา และภาระที่อยู่บนนั้นจะถูกตัดออก เพราะพระเจ้าได้ตรัสไว้แล้ว>>
ที่ได้เลือกล่าสุด:
อิสยาห์ 22: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
อิสยาห์ 22
22
ครุวาทเกี่ยวกับที่ลุ่มแห่งนิมิต
1ครุวาทเกี่ยวกับที่ลุ่มแห่งนิมิต
ที่เจ้าได้ขึ้นไป เจ้าทุกคน
ที่บนหลังคาเรือนนั้น เป็นเรื่องอะไรกัน
2เจ้าผู้เป็นเมืองที่เต็มด้วยการโห่ร้อง
เมืองที่อึกทึกครึกโครม นครที่เต้นโลด
ผู้ที่ถูกฆ่าของเจ้ามิได้ถูกฆ่าด้วยดาบ
หรือตายในสงคราม
3ผู้ครองเมืองของเจ้าทั้งหมดหนีกันไปแล้ว
เขาถูกจับได้โดยไม่มีคันธนู
ชายฉกรรจ์ของเจ้าทุกคนถูกจับ
แม้ว่าเขาได้หนีไปไกลแล้ว
4เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงว่า
<<อย่ามองข้าพเจ้า
ให้ข้าพเจ้าหลั่งน้ำตาอย่างขมขื่น
อย่าอุตส่าห์เล้าโลมข้าพเจ้าเลย
เหตุด้วยการทำลายชนชาติของข้าพเจ้า>>
5เพราะพระเจ้าจอมโยธาทรงมีวันหนึ่ง
เป็นวาระจลาจล วาระเหยียบย่ำ และวาระยุ่งเหยิง
ในที่ลุ่มแห่งนิมิต
คือการพังกำแพงลง
และโห่ร้องให้แก่ภูเขา
6เอลามหยิบแล่งธนู
กับรถรบและพลและพลม้า
และคีร์ก็เผยโล่
7ที่ลุ่มที่ดีที่สุดของท่านเต็มไปด้วยรถรบ
และพลม้าก็เข้าประจำที่ประตูเมือง
8พระองค์ทรงเอาสิ่งปิดบังยูดาห์ไปเสียแล้ว
ในวันนั้น ท่านได้มองที่ศาสตราวุธแห่งเรือนพนา 9ได้เห็นช่องโหว่แห่งนครดาวิดว่ามีหลายแห่ง แล้วท่านทั้งหลายก็เก็บน้ำในบ่อล่าง 10และท่านก็นับเรือนของเยรูซาเล็ม และท่านก็พังเรือนมาเสริมกำแพงเมือง 11ท่านทำที่ขังน้ำไว้ระหว่างกำแพงทั้งสอง เพื่อรับน้ำของสระเก่า แต่ท่านมิได้มองดูผู้ที่ได้ทรงบันดาลเหตุ และมิได้เอาใจใส่ผู้ทรงวางแผนงานนี้ไว้นานมาแล้ว
12ในวันนั้น พระเจ้าจอมโยธา
ทรงเรียกให้ร่ำไห้และคร่ำครวญ
ให้มีศีรษะโล้นและให้คาดตัวด้วยผ้ากระสอบ
13และ ดูเถิด มีความชื่นบานและความยินดี
มีการฆ่าวัวและฆ่าแกะ
มีการกินเนื้อและดื่มเหล้าองุ่น
<<ให้เรากินและดื่มเถิด
เพราะว่าพรุ่งนี้เราจะตาย>>#1 คร. 15:32
14พระเจ้าจอมโยธาได้ทรงสำแดงพระองค์
ในหูของข้าพเจ้าว่า
แน่ทีเดียวที่จะไม่ลบมลทินบาปอันนี้ให้เจ้า
จนกว่าเจ้าจะตาย>>
พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้
จัดเอลียาคิมเข้าแทนเชบนา
15พระเจ้าจอมโยธาตรัสดังนี้ว่า <<ไปเถิด ไปหาพนักงานคนนี้ ไปยังเชบนา ผู้ดูแลราชสำนัก และจงพูดกับเขาว่า 16เจ้ามีสิทธิ์อะไรที่นี่ และเจ้ามีใครอยู่ที่นี่ เจ้าจึงสกัดอุโมงค์ที่นี่เพื่อตัวเจ้าเอง สกัดอุโมงค์ในที่สูง และสลักที่อยู่สำหรับตนเองในศิลา 17ดูเถิด เจ้าคนแข็งแรงเอ๋ย พระเจ้าจะทรงเหวี่ยงเจ้าออกไปอย่างแรง พระองค์จะฉวยเจ้าให้แน่น 18และม้วนเจ้า และขว้างเจ้าไปอย่างลูกบอลล์ยังแผ่นดินกว้าง เจ้าจะตายที่นั่น และที่นั่นจะมีรถรบอันตระการของเจ้า เจ้าผู้เป็นที่อดสูแก่เรือนนายของเจ้า 19เราจะผลักเจ้าออกไปจากตำแหน่งของเจ้า และเจ้าจะถูกดึงลงมาจากหน้าที่ของเจ้า 20ในวันนั้น เราจะเรียกผู้รับใช้ของเรา คือเอลียาคิม บุตรชายฮิลคียาห์ 21เราจะเอาเสื้อยศของเจ้ามาสวมให้เขา และจะเอาผ้าคาดของเจ้าคาดเขาไว้ และจะมอบอำนาจปกครองของเจ้าไว้ในมือของเขา และเขาจะเป็นดังบิดาแก่ชาวเยรูซาเล็ม และแก่เชื้อวงศ์ยูดาห์ 22และเราจะวางลูกกุญแจของวังดาวิดไว้บนบ่าของเขา เขาจะเปิดและไม่มีผู้ใดปิด เขาจะปิดและไม่มีผู้ใดเปิด#วว. 3:7 23และเราจะตอกเขาไว้ เหมือนตอกหมุดในที่มั่นคง และเขาจะเป็นที่นั่งมีเกียรติแก่เชื้อวงศ์บิดาของเขา 24และเขาทั้งหลายจะแขวนไว้บนตัวเขา ซึ่งน้ำหนักทั้งสิ้นของเชื้อวงศ์บิดาของเขา ลูกหลานผู้สืบสาย ภาชนะเล็กๆทุกชิ้น ตั้งแต่ถ้วยจนถึงเหยือกทั้งสิ้น 25พระเจ้าจอมโยธาตรัสว่า ในวันนั้นหมุดที่ปักแน่นอยู่ในที่มั่นคงจะหลุด มันจะถูกโค่นลงและตกลงมา และภาระที่อยู่บนนั้นจะถูกตัดออก เพราะพระเจ้าได้ตรัสไว้แล้ว>>
ที่ได้เลือกล่าสุด:
:
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้