อิสยาห์ 49
49
ผู้รับใช้ของพระเจ้าจะเป็นความสว่างแก่บรรดาประชาชาติ
1โอ แผ่นดินชายทะเลเอ๋ย จงฟังข้าพเจ้า
เจ้าชนชาติทั้งหลายแต่ไกลเอ๋ย จงฟัง
พระเจ้าทรงเรียกข้าพเจ้าตั้งแต่ในครรภ์
พระองค์ทรงตั้งชื่อข้าพเจ้าตั้งแต่อยู่ในท้องมารดาข้าพเจ้า#ยรม. 1:5
2พระองค์ทรงทำปากของข้าพเจ้าเหมือนดาบคม#ฮบ. 4:12; วว. 1:16
พระองค์ทรงซ่อนข้าพเจ้าไว้ในร่มพระหัตถ์ของพระองค์
พระองค์ทรงทำข้าพเจ้าให้เป็นลูกศรขัดมัน
พระองค์ทรงซ่อนข้าพเจ้าไว้เสียในแล่งของพระองค์
3และพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า <<เจ้าเป็นผู้รับใช้ของเรา
อิสราเอลซึ่งเราจะได้รับเกียรติในเจ้า>>
4แต่ข้าพเจ้าว่า <<ข้าพเจ้าได้ทำงานเปล่าดาย
ข้าพเจ้าเปลืองแรงของข้าพเจ้าเปล่าๆ อนิจจัง
แต่แน่ละ ความยุติธรรมอันควรตกแก่ข้าพเจ้าอยู่กับพระเจ้า
และค่าตอบแทนของข้าพเจ้าอยู่กับพระเจ้าของข้าพเจ้า>>
5และบัดนี้ พระเจ้าผู้ทรงปั้นข้าพเจ้าตั้งแต่ในครรภ์
ให้เป็นผู้รับใช้ของพระองค์
เพื่อจะนำยาโคบกลับมาหาพระองค์
และเพื่ออิสราเอลจะรวบรวมกันมายังพระองค์
เพราะข้าพเจ้าได้รับเกียรติในสายพระเนตรของพระเจ้า
และพระเจ้าของข้าพเจ้าได้ทรงเป็นแรงของข้าพเจ้าแล้ว
6พระองค์ตรัสว่า
ซึ่งเจ้าจะเป็นผู้รับใช้ของเรา
เพื่อจะยกบรรดาเผ่าของยาโคบขึ้น
เพื่อจะให้อิสราเอลที่เหลืออยู่กลับสู่สภาพดีนั้น
ดูเป็นการเล็กน้อยเกินไป
เราจะมอบให้เจ้าเป็นความสว่างแก่บรรดาประชาชาติ#อสย. 42:6; ลก. 2:32; กจ. 26:23
เพื่อความรอดของเราจะถึงที่สุดปลายแผ่นดินโลก>>#กจ. 13:47
7พระเจ้า
ผู้ไถ่และองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอล
ตรัสแก่ผู้ที่คนดูหมิ่นและแก่ผู้ที่ประชาชาติรังเกียจ
ผู้เป็นผู้รับใช้ของผู้ครอบครองทั้งหลาย ดังนี้ว่า
<<พระราชาจะทอดพระเนตรและทรงลุกยืน
บรรดาเจ้านายจะเห็น และเขาทั้งหลายจะกราบลง
เพราะเหตุพระเจ้าผู้เที่ยงธรรม
องค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลผู้ได้เลือกสรรเจ้า>>
ทรงสัญญาว่าจะรื้อฟื้นศิโยน
8พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า
<<ในเวลาโปรดปราน เราตอบเจ้าแล้ว
ในวันแห่งความรอดเราได้ช่วยเจ้า#2 คร. 6:2
เราได้ดูแลเจ้า และมอบให้เจ้า
เป็นตัวพันธสัญญาของมนุษยชาติ
เพื่อสถาปนาแผ่นดิน
เพื่อจะให้รับที่ร้างเปล่าเป็นมรดก
9พลางกล่าวแก่ผู้ถูกจำจองว่า <ออกมาเถิด>
ต่อบรรดาผู้ที่อยู่ในความมืดว่า<จงปรากฏตัว>
เขาทั้งหลายจะเลี้ยงชีวิตตามทาง
และตามที่สูงโล้นทั้งหลายจะเป็นที่หากินของเขา
10เขาทั้งหลายจะไม่หิวหรือกระหาย
ลมที่แผดเผาหรือดวงอาทิตย์จะไม่ทำลายเขา
เพราะพระองค์ซึ่งสงสารเขาจะทรงนำเขาไป
และจะนำเขาไปตามน้ำพุ#วว. 7:16-17
11เราจะทำภูเขาของเราทั้งหมดเป็นทางเดิน
และทางหลวงของเราจะสูง
12นี่แน่ะ พวกเหล่านี้จะมาจากเมืองไกล
และนี่แน่ะ บ้างมาจากเหนือและจากตะวันตก
และบ้างมาจากแผ่นดินสเวเน
13โอ ฟ้าสวรรค์เอ๋ย จงร้องเพลงเพราะความชื่นบาน โอ แผ่นดินโลกเอ๋ย จงลิงโลดเถิด
โอ ภูเขาเอ๋ย จงเปรมปรีดิ์ร้องเพลง
เพราะพระเจ้าได้ทรงเล้าโลมชนชาติของพระองค์แล้ว
และจะทรงเมตตาแก่คนของพระองค์ ผู้ที่ถูกข่มใจ
14แต่ศิโยนกล่าวว่า <<พระเจ้าได้ทรงละทิ้งข้าพเจ้าแล้ว
องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้าทรงลืมข้าพเจ้าเสียแล้ว>>
15<<ผู้หญิงจะลืมบุตรที่ยังกินนมของนาง
และจะไม่เมตตาบุตรจากครรภ์ของนางได้หรือ>>
แม้ว่าคนเหล่านี้ยังลืมได้ กระนั้นเราก็จะไม่ลืมเจ้า
16ดูเถิด เราได้สลักเจ้าไว้บนฝ่ามือของเรา
กำแพงเมืองของเจ้าอยู่ต่อหน้าเราเสมอ
17ผู้ก่อสร้างเจ้าก็เอาชนะผู้ทำลายเจ้า
และบรรดาผู้ที่ทำให้เจ้าถูกทิ้งร้างก็ออกไปจากเจ้า
18จงเงยหน้าเงยตาขึ้นดูรอบๆ
เขาทั้งหลายชุมนุมกัน เขาทั้งหลายมาหาเจ้า
พระเจ้าตรัสว่า เรามีชีวิตอยู่ตราบใด
เจ้าจะสวมเขาทั้งหลายไว้หมดอย่างเครื่องอาภรณ์
เจ้าจะผูกเขาไว้อย่างเจ้าสาวประดับอาภรณ์
19<<แน่ละ ที่ทิ้งร้างและที่ร้างเปล่าของเจ้า
และแผ่นดินที่ถูกทำลายของเจ้า
แน่ะละ เจ้าจะแคบเกินไปสำหรับชาวเมืองของเจ้า
และบรรดาผู้ที่กลืนเจ้าจะอยู่ห่างไกล
20เด็กที่เกิดในยามที่เจ้าทุกข์ระทมเพราะลูกตาย
จะพูดที่หูของเจ้าว่า
<ที่นี้แคบเกินสำหรับฉันแล้ว
จงหาที่ให้ฉันอยู่>
21แล้วเจ้าจะว่าในใจของเจ้าว่า
<ใครหนอได้คลอดคนเหล่านี้ให้ข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าทุกข์ระทมเพราะลูกตายและเป็นหมัน
ถูกกวาดไปเป็นเชลยและถูกขับไล่
แต่ใครหนอชุบเลี้ยงคนเหล่านี้
ดูเถิด เราถูกทิ้งอยู่แต่ลำพัง
แล้วคนเหล่านี้มาจากไหนกัน> >>
22พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า
<<ดูเถิด เราจะยกมือของเรากวักบรรดาประชาชาติ
และยกสัญญาณของเราต่อชนชาติทั้งหลาย
และเขาทั้งหลายจะอุ้มบรรดาบุตรชายของเจ้ามา
และบรรดาบุตรหญิงของเจ้านั้น เขาจะใส่บ่าแบกมา
23บรรดาพระราชาจะเป็นพ่อเลี้ยงของเจ้า
และพระราชินีทั้งหลายจะเป็นแม่เลี้ยงของเจ้า
เขาเหล่านั้นจะก้มหน้าลงถึงดินกราบเจ้า
เขาจะเลียผงคลีที่เท้าของเจ้า
แล้วเจ้าจะรู้ว่าเราคือพระเจ้า
ผู้ที่รอคอยเราจะไม่ประสบความอาย>>
24จะเอาเหยื่อไปจากผู้มีกำลัง
หรือจะช่วยเชลยของผู้ชนะให้พ้นได้หรือ
25แน่นอนละ พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า
<<แม้เชลยของผู้มีกำลังก็จะต้องเอาไป
และเหยื่อของผู้น่ากลัวก็ต้องช่วยให้พ้น
เพราะเราจะต่อสู้กับผู้ที่ต่อสู้เจ้า
และจะช่วยบุตรของเจ้าให้รอด
26เราจะให้ผู้บีบบังคับเจ้ากินเนื้อของตนเอง
และเขาจะเมาโลหิตของเขาเองเหมือนเมาเหล้าองุ่น
แล้วมนุษย์ทั้งปวงจะทราบว่า
เราคือพระเจ้าเป็นพระผู้ช่วยของเจ้า
และพระผู้ไถ่ของเจ้า องค์อานุภาพของยาโคบ>>
ที่ได้เลือกล่าสุด:
อิสยาห์ 49: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
อิสยาห์ 49
49
ผู้รับใช้ของพระเจ้าจะเป็นความสว่างแก่บรรดาประชาชาติ
1โอ แผ่นดินชายทะเลเอ๋ย จงฟังข้าพเจ้า
เจ้าชนชาติทั้งหลายแต่ไกลเอ๋ย จงฟัง
พระเจ้าทรงเรียกข้าพเจ้าตั้งแต่ในครรภ์
พระองค์ทรงตั้งชื่อข้าพเจ้าตั้งแต่อยู่ในท้องมารดาข้าพเจ้า#ยรม. 1:5
2พระองค์ทรงทำปากของข้าพเจ้าเหมือนดาบคม#ฮบ. 4:12; วว. 1:16
พระองค์ทรงซ่อนข้าพเจ้าไว้ในร่มพระหัตถ์ของพระองค์
พระองค์ทรงทำข้าพเจ้าให้เป็นลูกศรขัดมัน
พระองค์ทรงซ่อนข้าพเจ้าไว้เสียในแล่งของพระองค์
3และพระองค์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า <<เจ้าเป็นผู้รับใช้ของเรา
อิสราเอลซึ่งเราจะได้รับเกียรติในเจ้า>>
4แต่ข้าพเจ้าว่า <<ข้าพเจ้าได้ทำงานเปล่าดาย
ข้าพเจ้าเปลืองแรงของข้าพเจ้าเปล่าๆ อนิจจัง
แต่แน่ละ ความยุติธรรมอันควรตกแก่ข้าพเจ้าอยู่กับพระเจ้า
และค่าตอบแทนของข้าพเจ้าอยู่กับพระเจ้าของข้าพเจ้า>>
5และบัดนี้ พระเจ้าผู้ทรงปั้นข้าพเจ้าตั้งแต่ในครรภ์
ให้เป็นผู้รับใช้ของพระองค์
เพื่อจะนำยาโคบกลับมาหาพระองค์
และเพื่ออิสราเอลจะรวบรวมกันมายังพระองค์
เพราะข้าพเจ้าได้รับเกียรติในสายพระเนตรของพระเจ้า
และพระเจ้าของข้าพเจ้าได้ทรงเป็นแรงของข้าพเจ้าแล้ว
6พระองค์ตรัสว่า
ซึ่งเจ้าจะเป็นผู้รับใช้ของเรา
เพื่อจะยกบรรดาเผ่าของยาโคบขึ้น
เพื่อจะให้อิสราเอลที่เหลืออยู่กลับสู่สภาพดีนั้น
ดูเป็นการเล็กน้อยเกินไป
เราจะมอบให้เจ้าเป็นความสว่างแก่บรรดาประชาชาติ#อสย. 42:6; ลก. 2:32; กจ. 26:23
เพื่อความรอดของเราจะถึงที่สุดปลายแผ่นดินโลก>>#กจ. 13:47
7พระเจ้า
ผู้ไถ่และองค์บริสุทธิ์ของอิสราเอล
ตรัสแก่ผู้ที่คนดูหมิ่นและแก่ผู้ที่ประชาชาติรังเกียจ
ผู้เป็นผู้รับใช้ของผู้ครอบครองทั้งหลาย ดังนี้ว่า
<<พระราชาจะทอดพระเนตรและทรงลุกยืน
บรรดาเจ้านายจะเห็น และเขาทั้งหลายจะกราบลง
เพราะเหตุพระเจ้าผู้เที่ยงธรรม
องค์บริสุทธิ์ของอิสราเอลผู้ได้เลือกสรรเจ้า>>
ทรงสัญญาว่าจะรื้อฟื้นศิโยน
8พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า
<<ในเวลาโปรดปราน เราตอบเจ้าแล้ว
ในวันแห่งความรอดเราได้ช่วยเจ้า#2 คร. 6:2
เราได้ดูแลเจ้า และมอบให้เจ้า
เป็นตัวพันธสัญญาของมนุษยชาติ
เพื่อสถาปนาแผ่นดิน
เพื่อจะให้รับที่ร้างเปล่าเป็นมรดก
9พลางกล่าวแก่ผู้ถูกจำจองว่า <ออกมาเถิด>
ต่อบรรดาผู้ที่อยู่ในความมืดว่า<จงปรากฏตัว>
เขาทั้งหลายจะเลี้ยงชีวิตตามทาง
และตามที่สูงโล้นทั้งหลายจะเป็นที่หากินของเขา
10เขาทั้งหลายจะไม่หิวหรือกระหาย
ลมที่แผดเผาหรือดวงอาทิตย์จะไม่ทำลายเขา
เพราะพระองค์ซึ่งสงสารเขาจะทรงนำเขาไป
และจะนำเขาไปตามน้ำพุ#วว. 7:16-17
11เราจะทำภูเขาของเราทั้งหมดเป็นทางเดิน
และทางหลวงของเราจะสูง
12นี่แน่ะ พวกเหล่านี้จะมาจากเมืองไกล
และนี่แน่ะ บ้างมาจากเหนือและจากตะวันตก
และบ้างมาจากแผ่นดินสเวเน
13โอ ฟ้าสวรรค์เอ๋ย จงร้องเพลงเพราะความชื่นบาน โอ แผ่นดินโลกเอ๋ย จงลิงโลดเถิด
โอ ภูเขาเอ๋ย จงเปรมปรีดิ์ร้องเพลง
เพราะพระเจ้าได้ทรงเล้าโลมชนชาติของพระองค์แล้ว
และจะทรงเมตตาแก่คนของพระองค์ ผู้ที่ถูกข่มใจ
14แต่ศิโยนกล่าวว่า <<พระเจ้าได้ทรงละทิ้งข้าพเจ้าแล้ว
องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพเจ้าทรงลืมข้าพเจ้าเสียแล้ว>>
15<<ผู้หญิงจะลืมบุตรที่ยังกินนมของนาง
และจะไม่เมตตาบุตรจากครรภ์ของนางได้หรือ>>
แม้ว่าคนเหล่านี้ยังลืมได้ กระนั้นเราก็จะไม่ลืมเจ้า
16ดูเถิด เราได้สลักเจ้าไว้บนฝ่ามือของเรา
กำแพงเมืองของเจ้าอยู่ต่อหน้าเราเสมอ
17ผู้ก่อสร้างเจ้าก็เอาชนะผู้ทำลายเจ้า
และบรรดาผู้ที่ทำให้เจ้าถูกทิ้งร้างก็ออกไปจากเจ้า
18จงเงยหน้าเงยตาขึ้นดูรอบๆ
เขาทั้งหลายชุมนุมกัน เขาทั้งหลายมาหาเจ้า
พระเจ้าตรัสว่า เรามีชีวิตอยู่ตราบใด
เจ้าจะสวมเขาทั้งหลายไว้หมดอย่างเครื่องอาภรณ์
เจ้าจะผูกเขาไว้อย่างเจ้าสาวประดับอาภรณ์
19<<แน่ละ ที่ทิ้งร้างและที่ร้างเปล่าของเจ้า
และแผ่นดินที่ถูกทำลายของเจ้า
แน่ะละ เจ้าจะแคบเกินไปสำหรับชาวเมืองของเจ้า
และบรรดาผู้ที่กลืนเจ้าจะอยู่ห่างไกล
20เด็กที่เกิดในยามที่เจ้าทุกข์ระทมเพราะลูกตาย
จะพูดที่หูของเจ้าว่า
<ที่นี้แคบเกินสำหรับฉันแล้ว
จงหาที่ให้ฉันอยู่>
21แล้วเจ้าจะว่าในใจของเจ้าว่า
<ใครหนอได้คลอดคนเหล่านี้ให้ข้าพเจ้า
ข้าพเจ้าทุกข์ระทมเพราะลูกตายและเป็นหมัน
ถูกกวาดไปเป็นเชลยและถูกขับไล่
แต่ใครหนอชุบเลี้ยงคนเหล่านี้
ดูเถิด เราถูกทิ้งอยู่แต่ลำพัง
แล้วคนเหล่านี้มาจากไหนกัน> >>
22พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า
<<ดูเถิด เราจะยกมือของเรากวักบรรดาประชาชาติ
และยกสัญญาณของเราต่อชนชาติทั้งหลาย
และเขาทั้งหลายจะอุ้มบรรดาบุตรชายของเจ้ามา
และบรรดาบุตรหญิงของเจ้านั้น เขาจะใส่บ่าแบกมา
23บรรดาพระราชาจะเป็นพ่อเลี้ยงของเจ้า
และพระราชินีทั้งหลายจะเป็นแม่เลี้ยงของเจ้า
เขาเหล่านั้นจะก้มหน้าลงถึงดินกราบเจ้า
เขาจะเลียผงคลีที่เท้าของเจ้า
แล้วเจ้าจะรู้ว่าเราคือพระเจ้า
ผู้ที่รอคอยเราจะไม่ประสบความอาย>>
24จะเอาเหยื่อไปจากผู้มีกำลัง
หรือจะช่วยเชลยของผู้ชนะให้พ้นได้หรือ
25แน่นอนละ พระเจ้าตรัสดังนี้ว่า
<<แม้เชลยของผู้มีกำลังก็จะต้องเอาไป
และเหยื่อของผู้น่ากลัวก็ต้องช่วยให้พ้น
เพราะเราจะต่อสู้กับผู้ที่ต่อสู้เจ้า
และจะช่วยบุตรของเจ้าให้รอด
26เราจะให้ผู้บีบบังคับเจ้ากินเนื้อของตนเอง
และเขาจะเมาโลหิตของเขาเองเหมือนเมาเหล้าองุ่น
แล้วมนุษย์ทั้งปวงจะทราบว่า
เราคือพระเจ้าเป็นพระผู้ช่วยของเจ้า
และพระผู้ไถ่ของเจ้า องค์อานุภาพของยาโคบ>>
ที่ได้เลือกล่าสุด:
:
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้