เยเรมีย์ 3
3
1ถ้าชายคนใดหย่าภรรยาของตน
และเธอก็ไปจากเขาเสีย
และไปเป็นภรรยาของชายอีกคนหนึ่ง
เขาจะกลับไปหาเธอหรือ
แผ่นดินนั้นจะไม่โสโครกมากมายหรือ
เจ้าได้เล่นชู้กับคนรักมากมายแล้ว
และเจ้าจะกลับมาหาเราหรือ พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
2จงแหงนหน้าขึ้นสู่บรรดาที่สูงอันโล้นนั้น และดูซี
ที่ไหนบ้างที่ไม่มีคนมานอนด้วย
เจ้าได้นั่งคอยคนรักของเจ้าอยู่ที่ริมทาง
อย่างคนอาหรับในถิ่นทุรกันดาร
เจ้าได้กระทำให้แผ่นดินโสโครก
ด้วยการแพศยาอย่างชั่วร้ายของเจ้า
3เพราะฉะนั้นฝนจึงได้ระงับเสีย
และฝนชุกปลายฤดูจึงขาดไป
แต่เจ้ามีหน้าผากของหญิงแพศยา
เจ้าปฏิเสธไม่ยอมอาย
4เมื่อตะกี้เจ้าร้องเรียกเรามิใช่หรือว่า
<พระบิดาของข้าพระองค์ พระองค์ทรงเป็นสหายตั้งแต่ข้าพระองค์ยังสาวๆ
5พระองค์#, จะทรงพระพิโรธอยู่เป็นนิตย์หรือ
พระองค์#บุรุษที่ 3 จะทรงกริ้วอยู่จนถึงที่สุดปลายหรือ>
ดูเถิด เจ้าลั่นวาจาแล้ว
แต่เจ้าก็ยังกระทำความชั่วช้าทุกอย่างซึ่งเจ้ากระทำได้>>
ทรงอ้อนวอนให้อิสราเอลและยูดาห์กลับใจใหม่
6พระเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าในรัชกาลของพระราชาโยสิยาห์ #2 พกษ. 22:1-23:30; 2 พศด. 34:1-35:27 ว่า <<เขาทำอะไรเจ้าเห็นหรือ คืออิสราเอลผู้กลับสัตย์ เขาขึ้นไปบนภูเขาสูงทุกลูก และใต้ต้นไม้เขียวสดทุกต้น แล้วก็ไปเล่นชู้อยู่ที่นั่น 7และเราคิดว่า <เมื่อเขาทำอย่างนี้จนหมดแล้ว เขาจะกลับมาหาเรา> แต่เขาก็ไม่กลับมา และยูดาห์น้องสาวที่ทรยศนั้นก็เห็น 8เธอเห็นว่าเพราะการล่วงประเวณีทั้งสิ้น ของอิสราเอลผู้กลับสัตย์ เราได้ไล่เธอไปพร้อมกับให้หนังสือหย่า แต่ยูดาห์น้องสาวที่ทรยศนั้นก็ไม่กลัว เธอก็กลับไปเล่นชู้ด้วย 9เพราะการแพศยาเป็นการเบาแก่เขามาก เขาก็กระทำให้แผ่นดินโสโครกไป โดยไปล่วงประเวณีกับศิลากับต้นไม้ 10แม้ว่าเขากระทำไปสิ้นอย่างนี้แล้ว ยูดาห์น้องสาวที่ทรยศของเขาก็มิได้ หันกลับมาหาเราด้วยสิ้นสุดใจ แต่แสร้งทำเป็นกลับมา พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ>>
11แล้วพระเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า <<อิสราเอลผู้กลับสัตย์ยังสำแดงตัวว่า มีผิดน้อยกว่ายูดาห์ที่ทรยศ 12จงไปประกาศถ้อยคำเหล่านี้ไปทางเหนือกล่าวว่า
<พระเจ้าตรัสว่า อิสราเอลผู้กลับสัตย์เอ๋ย กลับมาเถิด
เราจะไม่มองดูเจ้าด้วยความกริ้ว เพราะเราประกอบด้วยพระกรุณาคุณ พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
เราจะไม่กริ้วเป็นนิตย์
13เพียงแต่ยอมรับความผิดของเจ้า
ว่าเจ้าได้กบฏต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า
และเที่ยวเอาใจพระอื่นที่ใต้ต้นไม้เขียวสดทุกต้น
และเจ้ามิได้ฟังเสียงของเราพระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
14พระเจ้าตรัสว่า ลูกหลานที่กลับสัตย์เอ๋ย กลับมาเถิด
เพราะเราเป็นนายของเจ้า
เราจะรับเจ้าจากเมืองและจากตระกูลละคนสองคน
และเราจะนำเจ้ามาถึงศิโยน
15<<และเราจะให้ผู้เลี้ยงแกะคนที่พอใจเราแก่เจ้า ผู้ซึ่งจะเลี้ยงเจ้าด้วยความรู้และความเข้าใจ 16และเมื่อเจ้าทวีและเพิ่มขึ้นในแผ่นดินนั้น ในครั้งนั้น (พระเจ้าตรัส) เขาทั้งหลายจะไม่กล่าวอีกว่า <<หีบพันธสัญญาแห่งพระเจ้า>> เรื่องนี้จะไม่มีขึ้นในใจ ไม่มีใครกล่าวถึง ไม่มีใครนึกถึง จะไม่ทำกันขึ้นอีกเลย 17ในครั้งนั้นจะเรียกกรุงเยรูซาเล็มว่าเป็น พระที่นั่งของพระเจ้า และบรรดาประชาชาติจะรวบรวมกันเข้ามาหายัง พระพักตร์ของพระเจ้าในกรุงเยรูซาเล็ม และเขาจะไม่ติดตามใจอันชั่วของเขาอย่าง ดื้อกระด้างอีกต่อไป 18ในสมัยนั้นเชื้อสายของยูดาห์จะเดินมา กับเชื้อสายของอิสราเอล เขาทั้งสองจะรวมกันมาจากแผ่นดินฝ่ายเหนือมายัง แผ่นดินซึ่งเรามอบให้แก่บรรพบุรุษของเจ้าให้เป็นมรดก
19<< <เราคิดว่า
เราจะตั้งเจ้าไว้ท่ามกลางบุตรทั้งหลาย ของเราอย่างไรดีหนอ
และให้แผ่นดินที่น่าปรารถนาแก่เจ้า
เป็นมรดกที่สวยงามที่สุดในบรรดาประชาชาติ
และเราคิดว่าเจ้าจะเรียกเราว่าพระบิดาของข้าพระองค์
และจะไม่หันกลับจากการติดตามเรา
20พระเจ้าตรัสว่า เชื้อสายอิสราเอลเอ๋ย แน่นอนทีเดียวที่ภรรยาทรยศละทิ้งสามีของนางฉันใด
เจ้าก็ได้ทรยศต่อเราฉันนั้น> >>
21เขาได้ยินเสียงมาจากที่สูงโล้น
เป็นเสียงร้องไห้และเสียงวิงวอนของบุตร ทั้งหลายของอิสราเอล
เพราะเขาได้แปรวิถีของเขาเสียแล้ว
เขาได้ลืมพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเขา
22<<บรรดาบุตรที่กลับสัตย์เอ๋ย จงกลับมาเถิด
เราจะรักษาความกลับสัตย์ของเจ้าให้หาย>>
<<ดูเถิด ข้าพระองค์ทั้งหลายมาหาพระองค์แล้ว
เพราะพระองค์ทรงเป็นพระเยโฮวาห์พระเจ้า ของข้าพระองค์>>
23แท้จริง เนินเขาก็เป็นแต่สิ่งหลอกลวง
และการสับสนอลหม่านบนภูเขาก็เป็นด้วย
แท้จริงความรอดของอิสราเอลนั้น
อยู่ในพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเรา
24<<แต่ว่าสิ่งที่น่าอายนั้นได้กัด กินสิ่งทั้งปวงที่บรรพบุรุษของเราได้ลงแรงทำไว้ ตั้งแต่เรายังเป็นเด็กอนุชนอยู่ คือฝูงแกะ ฝูงโค บุตรชาย และบุตรหญิงทั้งหลายของเขา 25ให้เรานอนลงจมในความอายของเรา และให้ความอัปยศคลุมเราไว้ เพราะเราได้กระทำบาปต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเรา ทั้งตัวเราและบรรพบุรุษของเรา ตั้งแต่เราเป็นอนุชนอยู่จนทุกวันนี้ และเราหาได้ฟังพระสุรเสียงแห่ง พระเยโฮวาห์พระเจ้าของเราไม่>>
ที่ได้เลือกล่าสุด:
เยเรมีย์ 3: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
เยเรมีย์ 3
3
1ถ้าชายคนใดหย่าภรรยาของตน
และเธอก็ไปจากเขาเสีย
และไปเป็นภรรยาของชายอีกคนหนึ่ง
เขาจะกลับไปหาเธอหรือ
แผ่นดินนั้นจะไม่โสโครกมากมายหรือ
เจ้าได้เล่นชู้กับคนรักมากมายแล้ว
และเจ้าจะกลับมาหาเราหรือ พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
2จงแหงนหน้าขึ้นสู่บรรดาที่สูงอันโล้นนั้น และดูซี
ที่ไหนบ้างที่ไม่มีคนมานอนด้วย
เจ้าได้นั่งคอยคนรักของเจ้าอยู่ที่ริมทาง
อย่างคนอาหรับในถิ่นทุรกันดาร
เจ้าได้กระทำให้แผ่นดินโสโครก
ด้วยการแพศยาอย่างชั่วร้ายของเจ้า
3เพราะฉะนั้นฝนจึงได้ระงับเสีย
และฝนชุกปลายฤดูจึงขาดไป
แต่เจ้ามีหน้าผากของหญิงแพศยา
เจ้าปฏิเสธไม่ยอมอาย
4เมื่อตะกี้เจ้าร้องเรียกเรามิใช่หรือว่า
<พระบิดาของข้าพระองค์ พระองค์ทรงเป็นสหายตั้งแต่ข้าพระองค์ยังสาวๆ
5พระองค์#, จะทรงพระพิโรธอยู่เป็นนิตย์หรือ
พระองค์#บุรุษที่ 3 จะทรงกริ้วอยู่จนถึงที่สุดปลายหรือ>
ดูเถิด เจ้าลั่นวาจาแล้ว
แต่เจ้าก็ยังกระทำความชั่วช้าทุกอย่างซึ่งเจ้ากระทำได้>>
ทรงอ้อนวอนให้อิสราเอลและยูดาห์กลับใจใหม่
6พระเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าในรัชกาลของพระราชาโยสิยาห์ #2 พกษ. 22:1-23:30; 2 พศด. 34:1-35:27 ว่า <<เขาทำอะไรเจ้าเห็นหรือ คืออิสราเอลผู้กลับสัตย์ เขาขึ้นไปบนภูเขาสูงทุกลูก และใต้ต้นไม้เขียวสดทุกต้น แล้วก็ไปเล่นชู้อยู่ที่นั่น 7และเราคิดว่า <เมื่อเขาทำอย่างนี้จนหมดแล้ว เขาจะกลับมาหาเรา> แต่เขาก็ไม่กลับมา และยูดาห์น้องสาวที่ทรยศนั้นก็เห็น 8เธอเห็นว่าเพราะการล่วงประเวณีทั้งสิ้น ของอิสราเอลผู้กลับสัตย์ เราได้ไล่เธอไปพร้อมกับให้หนังสือหย่า แต่ยูดาห์น้องสาวที่ทรยศนั้นก็ไม่กลัว เธอก็กลับไปเล่นชู้ด้วย 9เพราะการแพศยาเป็นการเบาแก่เขามาก เขาก็กระทำให้แผ่นดินโสโครกไป โดยไปล่วงประเวณีกับศิลากับต้นไม้ 10แม้ว่าเขากระทำไปสิ้นอย่างนี้แล้ว ยูดาห์น้องสาวที่ทรยศของเขาก็มิได้ หันกลับมาหาเราด้วยสิ้นสุดใจ แต่แสร้งทำเป็นกลับมา พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ>>
11แล้วพระเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า <<อิสราเอลผู้กลับสัตย์ยังสำแดงตัวว่า มีผิดน้อยกว่ายูดาห์ที่ทรยศ 12จงไปประกาศถ้อยคำเหล่านี้ไปทางเหนือกล่าวว่า
<พระเจ้าตรัสว่า อิสราเอลผู้กลับสัตย์เอ๋ย กลับมาเถิด
เราจะไม่มองดูเจ้าด้วยความกริ้ว เพราะเราประกอบด้วยพระกรุณาคุณ พระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
เราจะไม่กริ้วเป็นนิตย์
13เพียงแต่ยอมรับความผิดของเจ้า
ว่าเจ้าได้กบฏต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า
และเที่ยวเอาใจพระอื่นที่ใต้ต้นไม้เขียวสดทุกต้น
และเจ้ามิได้ฟังเสียงของเราพระเจ้าตรัสดังนี้แหละ
14พระเจ้าตรัสว่า ลูกหลานที่กลับสัตย์เอ๋ย กลับมาเถิด
เพราะเราเป็นนายของเจ้า
เราจะรับเจ้าจากเมืองและจากตระกูลละคนสองคน
และเราจะนำเจ้ามาถึงศิโยน
15<<และเราจะให้ผู้เลี้ยงแกะคนที่พอใจเราแก่เจ้า ผู้ซึ่งจะเลี้ยงเจ้าด้วยความรู้และความเข้าใจ 16และเมื่อเจ้าทวีและเพิ่มขึ้นในแผ่นดินนั้น ในครั้งนั้น (พระเจ้าตรัส) เขาทั้งหลายจะไม่กล่าวอีกว่า <<หีบพันธสัญญาแห่งพระเจ้า>> เรื่องนี้จะไม่มีขึ้นในใจ ไม่มีใครกล่าวถึง ไม่มีใครนึกถึง จะไม่ทำกันขึ้นอีกเลย 17ในครั้งนั้นจะเรียกกรุงเยรูซาเล็มว่าเป็น พระที่นั่งของพระเจ้า และบรรดาประชาชาติจะรวบรวมกันเข้ามาหายัง พระพักตร์ของพระเจ้าในกรุงเยรูซาเล็ม และเขาจะไม่ติดตามใจอันชั่วของเขาอย่าง ดื้อกระด้างอีกต่อไป 18ในสมัยนั้นเชื้อสายของยูดาห์จะเดินมา กับเชื้อสายของอิสราเอล เขาทั้งสองจะรวมกันมาจากแผ่นดินฝ่ายเหนือมายัง แผ่นดินซึ่งเรามอบให้แก่บรรพบุรุษของเจ้าให้เป็นมรดก
19<< <เราคิดว่า
เราจะตั้งเจ้าไว้ท่ามกลางบุตรทั้งหลาย ของเราอย่างไรดีหนอ
และให้แผ่นดินที่น่าปรารถนาแก่เจ้า
เป็นมรดกที่สวยงามที่สุดในบรรดาประชาชาติ
และเราคิดว่าเจ้าจะเรียกเราว่าพระบิดาของข้าพระองค์
และจะไม่หันกลับจากการติดตามเรา
20พระเจ้าตรัสว่า เชื้อสายอิสราเอลเอ๋ย แน่นอนทีเดียวที่ภรรยาทรยศละทิ้งสามีของนางฉันใด
เจ้าก็ได้ทรยศต่อเราฉันนั้น> >>
21เขาได้ยินเสียงมาจากที่สูงโล้น
เป็นเสียงร้องไห้และเสียงวิงวอนของบุตร ทั้งหลายของอิสราเอล
เพราะเขาได้แปรวิถีของเขาเสียแล้ว
เขาได้ลืมพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเขา
22<<บรรดาบุตรที่กลับสัตย์เอ๋ย จงกลับมาเถิด
เราจะรักษาความกลับสัตย์ของเจ้าให้หาย>>
<<ดูเถิด ข้าพระองค์ทั้งหลายมาหาพระองค์แล้ว
เพราะพระองค์ทรงเป็นพระเยโฮวาห์พระเจ้า ของข้าพระองค์>>
23แท้จริง เนินเขาก็เป็นแต่สิ่งหลอกลวง
และการสับสนอลหม่านบนภูเขาก็เป็นด้วย
แท้จริงความรอดของอิสราเอลนั้น
อยู่ในพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเรา
24<<แต่ว่าสิ่งที่น่าอายนั้นได้กัด กินสิ่งทั้งปวงที่บรรพบุรุษของเราได้ลงแรงทำไว้ ตั้งแต่เรายังเป็นเด็กอนุชนอยู่ คือฝูงแกะ ฝูงโค บุตรชาย และบุตรหญิงทั้งหลายของเขา 25ให้เรานอนลงจมในความอายของเรา และให้ความอัปยศคลุมเราไว้ เพราะเราได้กระทำบาปต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเรา ทั้งตัวเราและบรรพบุรุษของเรา ตั้งแต่เราเป็นอนุชนอยู่จนทุกวันนี้ และเราหาได้ฟังพระสุรเสียงแห่ง พระเยโฮวาห์พระเจ้าของเราไม่>>
ที่ได้เลือกล่าสุด:
:
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้