โยบ 19
19
โยบเชื่อว่าพระเจ้าจะทรงว่าตนเป็นฝ่ายถูก
1แล้วโยบตอบว่า
2<<ท่านทั้งหลายจะทรมานจิตใจข้านานสักเท่าใด
ทั้งบดข้าให้ย่อยยับด้วยถ้อยคำ
3ท่านทั้งหลายพูดสบประมาทข้าสิบหนแล้ว
และที่ทำผิดแก่ข้านั้นท่านก็ไม่อายเลย
4ถ้าแม้ว่าข้าหลงทำผิดจริง
ความผิดของข้าก็อยู่กับข้า
5ถ้าท่านทั้งหลายผยองเพราะข้า
และใช้ความต่ำต้อยของข้าปรักปรำข้า
6จงทราบเถิดว่าพระเจ้าทรงวางข้าไว้ในที่ที่ผิด
และได้ทรงเอาตาข่ายของพระองค์ล้อมข้าไว้
7ดูเถิด ข้าร้องออกมาว่า <ทารุณจริง> แต่ไม่มีใครฟัง
ข้าร้องให้ช่วย แต่ไม่มีความยุติธรรมที่ไหน
8พระองค์ทรงก่อกำแพงกั้นทางข้าไว้ ข้าจึงข้ามไปไม่ได้
และพระองค์ทรงให้ทางของข้ามืดไป
9พระองค์ทรงปลดศักดิ์ศรีของข้าไปจากข้าเสีย
และทรงถอดมงกุฎจากศีรษะของข้า
10พระองค์ทรงพังข้าลงเสียทุกด้าน และข้าก็สิ้นไป
พระองค์ทรงทึ้งความหวังของข้าขึ้นเหมือนถอนต้นไม้
11พระพิโรธของพระองค์พลุ่งขึ้นใส่ข้า
และทรงนับข้าว่าเป็นปรปักษ์ของพระองค์
12กองทหารของพระองค์เข้ามาพร้อมกัน
เขาทั้งหลายก่อเชิงเทินต่อสู้ข้า
และตั้งค่ายล้อมเต็นท์ของข้า
13<<พระองค์ทรงให้พี่น้องของข้าห่างไกลจากข้า
ผู้ที่คุ้นเคยของข้าก็หันไปจากข้าเสีย
14ญาติของข้าและเพื่อนสนิทของข้าได้ละลืมข้าเสียแล้ว
15บรรดาแขกในบ้านของข้า
และสาวใช้ของข้า นับข้าเป็นคนต่างถิ่น
ข้ากลายเป็นคนต่างด้าวในสายตาของเขา
16ข้าเรียกคนใช้ของข้า แต่เขาไม่ตอบข้า
ข้าต้องวิงวอนเขาด้วยปากของข้า
17ข้าเป็นที่ขยะแขยงแก่ภรรยาของข้า
เป็นที่น่าเกลียดแก่ลูกชายแห่งมารดาของข้าเอง
18แม้เด็กๆดูหมิ่นข้า
เมื่อข้าลุกขึ้นเขาก็ว่าข้า
19สหายสนิททั้งสิ้นของข้ารังเกียจข้า
และคนเหล่านั้นที่ข้ารัก เขาหันหลังให้ข้า
20กระดูกของข้าเกาะติดหนังและติดเนื้อของข้า
และข้ารอดได้อย่างหวุดหวิด
21ข้าแต่ท่าน สหายของข้า สงสารข้าเถิด สงสารข้าเถิด
เพราะพระหัตถ์ของพระเจ้าได้แตะต้องข้า
22ทำไมท่านทั้งหลายจึงไล่ตามข้าอย่างกับเป็นพระเจ้า
ทำไมท่านไม่พอใจกับเนื้อของข้า
23<<โอ ข้าอยากให้ถ้อยคำของข้าได้ถูกบันทึกไว้
โอ ข้าอยากให้จารึกไว้ในหนังสือ
24โอ ข้าอยากให้สลักไว้ในศิลาเป็นนิตย์
ด้วยปากกาเหล็กและตะกั่ว
25แต่ส่วนข้า ข้าทราบว่า พระผู้ไถ่ของข้าทรงพระชนม์อยู่
และในที่สุดพระองค์จะทรงปรากฏบน#หรือ ผงคลีดินแผ่นดินโลก
26และหลังจากผิวหนังของข้าถูกทำลายไปอย่างนี้
แล้วใน#หรือ โดยปราศจากเนื้อหนังของข้า ข้าจะเห็นพระเจ้า
27ผู้ซึ่งข้าจะได้เห็นเอง
และนัยน์ตาของข้าจะได้เห็นไม่ใช่คนอื่น
จิตใจในตัวข้าก็อ่อนโหย
28ถ้าท่านทั้งหลายว่า <ต้อนเขาให้อยู่>
และ <สมุฏฐานของเรื่องก็พบอยู่ในเขา>
29จงกลัวดาบ เพราะพระพิโรธนำโทษของดาบมา
เพื่อท่านจะทราบว่ามีการพิพากษา>>
ที่ได้เลือกล่าสุด:
โยบ 19: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
โยบ 19
19
โยบเชื่อว่าพระเจ้าจะทรงว่าตนเป็นฝ่ายถูก
1แล้วโยบตอบว่า
2<<ท่านทั้งหลายจะทรมานจิตใจข้านานสักเท่าใด
ทั้งบดข้าให้ย่อยยับด้วยถ้อยคำ
3ท่านทั้งหลายพูดสบประมาทข้าสิบหนแล้ว
และที่ทำผิดแก่ข้านั้นท่านก็ไม่อายเลย
4ถ้าแม้ว่าข้าหลงทำผิดจริง
ความผิดของข้าก็อยู่กับข้า
5ถ้าท่านทั้งหลายผยองเพราะข้า
และใช้ความต่ำต้อยของข้าปรักปรำข้า
6จงทราบเถิดว่าพระเจ้าทรงวางข้าไว้ในที่ที่ผิด
และได้ทรงเอาตาข่ายของพระองค์ล้อมข้าไว้
7ดูเถิด ข้าร้องออกมาว่า <ทารุณจริง> แต่ไม่มีใครฟัง
ข้าร้องให้ช่วย แต่ไม่มีความยุติธรรมที่ไหน
8พระองค์ทรงก่อกำแพงกั้นทางข้าไว้ ข้าจึงข้ามไปไม่ได้
และพระองค์ทรงให้ทางของข้ามืดไป
9พระองค์ทรงปลดศักดิ์ศรีของข้าไปจากข้าเสีย
และทรงถอดมงกุฎจากศีรษะของข้า
10พระองค์ทรงพังข้าลงเสียทุกด้าน และข้าก็สิ้นไป
พระองค์ทรงทึ้งความหวังของข้าขึ้นเหมือนถอนต้นไม้
11พระพิโรธของพระองค์พลุ่งขึ้นใส่ข้า
และทรงนับข้าว่าเป็นปรปักษ์ของพระองค์
12กองทหารของพระองค์เข้ามาพร้อมกัน
เขาทั้งหลายก่อเชิงเทินต่อสู้ข้า
และตั้งค่ายล้อมเต็นท์ของข้า
13<<พระองค์ทรงให้พี่น้องของข้าห่างไกลจากข้า
ผู้ที่คุ้นเคยของข้าก็หันไปจากข้าเสีย
14ญาติของข้าและเพื่อนสนิทของข้าได้ละลืมข้าเสียแล้ว
15บรรดาแขกในบ้านของข้า
และสาวใช้ของข้า นับข้าเป็นคนต่างถิ่น
ข้ากลายเป็นคนต่างด้าวในสายตาของเขา
16ข้าเรียกคนใช้ของข้า แต่เขาไม่ตอบข้า
ข้าต้องวิงวอนเขาด้วยปากของข้า
17ข้าเป็นที่ขยะแขยงแก่ภรรยาของข้า
เป็นที่น่าเกลียดแก่ลูกชายแห่งมารดาของข้าเอง
18แม้เด็กๆดูหมิ่นข้า
เมื่อข้าลุกขึ้นเขาก็ว่าข้า
19สหายสนิททั้งสิ้นของข้ารังเกียจข้า
และคนเหล่านั้นที่ข้ารัก เขาหันหลังให้ข้า
20กระดูกของข้าเกาะติดหนังและติดเนื้อของข้า
และข้ารอดได้อย่างหวุดหวิด
21ข้าแต่ท่าน สหายของข้า สงสารข้าเถิด สงสารข้าเถิด
เพราะพระหัตถ์ของพระเจ้าได้แตะต้องข้า
22ทำไมท่านทั้งหลายจึงไล่ตามข้าอย่างกับเป็นพระเจ้า
ทำไมท่านไม่พอใจกับเนื้อของข้า
23<<โอ ข้าอยากให้ถ้อยคำของข้าได้ถูกบันทึกไว้
โอ ข้าอยากให้จารึกไว้ในหนังสือ
24โอ ข้าอยากให้สลักไว้ในศิลาเป็นนิตย์
ด้วยปากกาเหล็กและตะกั่ว
25แต่ส่วนข้า ข้าทราบว่า พระผู้ไถ่ของข้าทรงพระชนม์อยู่
และในที่สุดพระองค์จะทรงปรากฏบน#หรือ ผงคลีดินแผ่นดินโลก
26และหลังจากผิวหนังของข้าถูกทำลายไปอย่างนี้
แล้วใน#หรือ โดยปราศจากเนื้อหนังของข้า ข้าจะเห็นพระเจ้า
27ผู้ซึ่งข้าจะได้เห็นเอง
และนัยน์ตาของข้าจะได้เห็นไม่ใช่คนอื่น
จิตใจในตัวข้าก็อ่อนโหย
28ถ้าท่านทั้งหลายว่า <ต้อนเขาให้อยู่>
และ <สมุฏฐานของเรื่องก็พบอยู่ในเขา>
29จงกลัวดาบ เพราะพระพิโรธนำโทษของดาบมา
เพื่อท่านจะทราบว่ามีการพิพากษา>>
ที่ได้เลือกล่าสุด:
:
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้