สุภาษิต 31
31
คำตักเตือนกษัตริย์
1ถ้อยคำของเลมูเอล พระราชาแห่งมัสสา พระราชชนนีได้สอนคำนี้ไว้แก่พระองค์
2อะไรเล่า ลูกแม่เอ๋ย อะไรเล่า ลูกแห่งท้องแม่เอ๋ย
อะไรเล่า ลูกแห่งคำปฏิญาณของแม่เอ๋ย
3อย่าให้กำลังของเจ้าแก่ผู้หญิง
และให้ทางของเจ้าแก่ผู้ทำลายพระราชาใดๆ
4โอ เลมูเอลเอ๋ย ไม่สมควรที่พระราชา
ไม่สมควรที่พระราชาจะเสวยเหล้าองุ่น
หรือผู้ที่ครอบครองจะปรารถนาสุรา
5เกรงว่าเขาจะดื่มและลืมคำที่ตราเป็นกฎหมายนั้นเสีย
และวินิจฉัยความของเจ้าทุกข์ให้เขวไป
6จงให้สุราแก่ผู้ที่กำลังพินาศ
และน้ำองุ่นแก่ผู้ที่ทุกข์ใจอย่างขมขื่น
7จงให้เขาดื่มและลืมความยากจนของเขา
เพื่อจะจดจำความระทมทุกข์ของเขาไม่ได้อีกต่อไป
8จงอ้าปากของเจ้าแทนคนใบ้
เพื่อสิทธิของทุกคนที่ถูกทิ้งร้างอยู่
9จงอ้าปากของเจ้า พิพากษาอย่างชอบธรรม
รักษาสิทธิของคนจนและคนขัดสนให้คงอยู่
คำสรรเสริญภรรยาที่ดี
10ใครจะพบภรรยาที่ดี
เธอประเสริฐยิ่งกว่าทับทิมมากนัก
11จิตใจของสามีเธอก็วางใจในเธอ
และสามีจะไม่ขาดกำไร
12เธอทำความดีให้เขา ไม่ทำความร้าย
ตลอดชีวิตของเธอ
13เธอแสวงขนแกะและป่าน
และทำงานด้วยมืออย่างเต็มใจ
14เธอเป็นเหมือนกำปั่นของพ่อค้า
เธอนำอาหารของเธอมาจากที่ที่ไกล
15เธอลุกขึ้นตั้งแต่ยังมืดอยู่
และจัดอาหารให้ครัวเรือนของเธอ
และจัดงานให้แก่สาวใช้ของเธอ
16เธอพิเคราะห์ดูไร่นาแล้วก็ซื้อไว้
ด้วยผลน้ำมือของเธอ เธอปลูกสวนองุ่น
17เธอคาดเอวของเธอด้วยกำลัง
และกระทำให้แขนของเธอเข้มแข็ง
18เธอรู้ว่าสินค้าของเธอจะได้กำไร
กลางคืนตะเกียงของเธอก็ไม่ดับ
19เธอยื่นมือออกจับไน
และมือของเธอจับเครื่องปั่น
20เธอหยิบยื่นให้คนยากจน
เธอยื่นมือออกช่วยคนขัดสน
21เธอไม่กลัวหิมะมาทำอันตรายแก่คนในครัวเรือนของเธอ
เพราะเขาสวมเสื้อสองชั้น
22เธอทำผ้าปูสำหรับเธอ
เสื้อผ้าของเธอทำด้วยผ้าลินินเนื้อละเอียดและผ้าสีม่วง
23สามีของเธอเป็นที่รู้จักที่ประตูเมือง
เมื่อท่านนั่งอยู่ในหมู่พวกผู้ใหญ่ของแผ่นดินนั้น
24เธอทำเครื่องแต่งกายด้วยผ้าลินินไว้ขาย
เธอส่งผ้าคาดเอวให้แก่พ่อค้า
25กำลังและความสง่าผ่าเผยเป็นอาภรณ์ของเธอ
เธอหัวเราะให้แก่เหตุการณ์ที่จะมาถึง
26เธออ้าปากกล่าวด้วยสติปัญญา
และคำสอนเจือความเอ็นดูอยู่ที่ลิ้นของเธอ
27เธอดูแลการงานในครัวเรือนของเธอ
และไม่ชุบมือเปิบ
28ลูกๆของเธอตื่นขึ้นมาก็ชมเชยเธอ
สามีของเธอก็สรรเสริญเธอ
29ว่า <<สตรีเป็นอันมากทำอย่างดีเลิศ
แต่เธอเลิศยิ่งกว่าเขาทั้งหมด>>
30เสน่ห์เป็นของหลอกลวง และความงามก็เปล่าประโยชน์
แต่สตรียำเกรงพระเจ้า สมควรได้รับคำสรรเสริญ
31จงให้เธอรับผลแห่งน้ำมือของเธอ
และให้การงานของเธอสรรเสริญเธอที่ประตูเมือง
ที่ได้เลือกล่าสุด:
สุภาษิต 31: TH1971
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้
สุภาษิต 31
31
คำตักเตือนกษัตริย์
1ถ้อยคำของเลมูเอล พระราชาแห่งมัสสา พระราชชนนีได้สอนคำนี้ไว้แก่พระองค์
2อะไรเล่า ลูกแม่เอ๋ย อะไรเล่า ลูกแห่งท้องแม่เอ๋ย
อะไรเล่า ลูกแห่งคำปฏิญาณของแม่เอ๋ย
3อย่าให้กำลังของเจ้าแก่ผู้หญิง
และให้ทางของเจ้าแก่ผู้ทำลายพระราชาใดๆ
4โอ เลมูเอลเอ๋ย ไม่สมควรที่พระราชา
ไม่สมควรที่พระราชาจะเสวยเหล้าองุ่น
หรือผู้ที่ครอบครองจะปรารถนาสุรา
5เกรงว่าเขาจะดื่มและลืมคำที่ตราเป็นกฎหมายนั้นเสีย
และวินิจฉัยความของเจ้าทุกข์ให้เขวไป
6จงให้สุราแก่ผู้ที่กำลังพินาศ
และน้ำองุ่นแก่ผู้ที่ทุกข์ใจอย่างขมขื่น
7จงให้เขาดื่มและลืมความยากจนของเขา
เพื่อจะจดจำความระทมทุกข์ของเขาไม่ได้อีกต่อไป
8จงอ้าปากของเจ้าแทนคนใบ้
เพื่อสิทธิของทุกคนที่ถูกทิ้งร้างอยู่
9จงอ้าปากของเจ้า พิพากษาอย่างชอบธรรม
รักษาสิทธิของคนจนและคนขัดสนให้คงอยู่
คำสรรเสริญภรรยาที่ดี
10ใครจะพบภรรยาที่ดี
เธอประเสริฐยิ่งกว่าทับทิมมากนัก
11จิตใจของสามีเธอก็วางใจในเธอ
และสามีจะไม่ขาดกำไร
12เธอทำความดีให้เขา ไม่ทำความร้าย
ตลอดชีวิตของเธอ
13เธอแสวงขนแกะและป่าน
และทำงานด้วยมืออย่างเต็มใจ
14เธอเป็นเหมือนกำปั่นของพ่อค้า
เธอนำอาหารของเธอมาจากที่ที่ไกล
15เธอลุกขึ้นตั้งแต่ยังมืดอยู่
และจัดอาหารให้ครัวเรือนของเธอ
และจัดงานให้แก่สาวใช้ของเธอ
16เธอพิเคราะห์ดูไร่นาแล้วก็ซื้อไว้
ด้วยผลน้ำมือของเธอ เธอปลูกสวนองุ่น
17เธอคาดเอวของเธอด้วยกำลัง
และกระทำให้แขนของเธอเข้มแข็ง
18เธอรู้ว่าสินค้าของเธอจะได้กำไร
กลางคืนตะเกียงของเธอก็ไม่ดับ
19เธอยื่นมือออกจับไน
และมือของเธอจับเครื่องปั่น
20เธอหยิบยื่นให้คนยากจน
เธอยื่นมือออกช่วยคนขัดสน
21เธอไม่กลัวหิมะมาทำอันตรายแก่คนในครัวเรือนของเธอ
เพราะเขาสวมเสื้อสองชั้น
22เธอทำผ้าปูสำหรับเธอ
เสื้อผ้าของเธอทำด้วยผ้าลินินเนื้อละเอียดและผ้าสีม่วง
23สามีของเธอเป็นที่รู้จักที่ประตูเมือง
เมื่อท่านนั่งอยู่ในหมู่พวกผู้ใหญ่ของแผ่นดินนั้น
24เธอทำเครื่องแต่งกายด้วยผ้าลินินไว้ขาย
เธอส่งผ้าคาดเอวให้แก่พ่อค้า
25กำลังและความสง่าผ่าเผยเป็นอาภรณ์ของเธอ
เธอหัวเราะให้แก่เหตุการณ์ที่จะมาถึง
26เธออ้าปากกล่าวด้วยสติปัญญา
และคำสอนเจือความเอ็นดูอยู่ที่ลิ้นของเธอ
27เธอดูแลการงานในครัวเรือนของเธอ
และไม่ชุบมือเปิบ
28ลูกๆของเธอตื่นขึ้นมาก็ชมเชยเธอ
สามีของเธอก็สรรเสริญเธอ
29ว่า <<สตรีเป็นอันมากทำอย่างดีเลิศ
แต่เธอเลิศยิ่งกว่าเขาทั้งหมด>>
30เสน่ห์เป็นของหลอกลวง และความงามก็เปล่าประโยชน์
แต่สตรียำเกรงพระเจ้า สมควรได้รับคำสรรเสริญ
31จงให้เธอรับผลแห่งน้ำมือของเธอ
และให้การงานของเธอสรรเสริญเธอที่ประตูเมือง
ที่ได้เลือกล่าสุด:
:
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้