สุภาษิต 9

การเชิญชวนของปัญญาและความโง่

1ปัญญาได้สร้างเรือนของเธอแล้ว

เธอได้ตั้งเสาเจ็ดต้น

2ปัญญาได้ฆ่าสัตว์ของเธอ ได้ประสมเหล้าองุ่นของเธอ

ได้จัดโต๊ะของเธอแล้วด้วย

3และได้ส่งสาวใช้ของเธอออกไปส่งเสียงเรียก

จากที่สูงในเมือง

4ว่า <<ผู้ใดที่เป็นคนเขลา ให้เขาหันเข้ามาที่นี่>>

เธอพูดกับผู้ที่ไร้สามัญสำนึกว่า

5<<มาเถอะ มารับประทานขนมปังของเรา

และดื่มเหล้าองุ่นที่เราได้ประสม

6จงทิ้งความเขลาเสีย และดำรงชีวิตอยู่

ดำเนินในทางของความรอบรู้นั้นเถิด>>

7ผู้ที่ว่ากล่าวคนมักเยาะเย้ย จะได้รับการดูหมิ่น

และผู้ที่ตักเตือนคนชั่วร้ายจะถูกกล่าวหยาบช้า

8อย่าตักเตือนคนมักเยาะเย้ย เพราะเขาจะเกลียดเจ้า

จงตักเตือนปราชญ์ และเขาจะรักเจ้า

9จงให้คำสั่งสอนแก่ปราชญ์และเขาจะฉลาดยิ่งขึ้น

จงสอนคนชอบธรรมและเขาจะเพิ่มการเรียนรู้มากขึ้น

10ความยำเกรงพระเจ้า เป็นที่เริ่มต้นของปัญญา#โยบ 28:28; สดด. 111:10; สภษ. 1:7

และซึ่งรู้จักองค์บริสุทธิ์ เป็นความรอบรู้

11เนื่องจากเรา วันคืนของเจ้าจะเพิ่มทวีคูณ

และปีเดือนแห่งชีวิตของเจ้าจะเพิ่มพูน

12ถ้าเจ้าฉลาด เจ้าก็ฉลาดเพื่อตนเอง

ถ้าเจ้าเยาะเย้ย เจ้าก็จะทนแต่ลำพัง

13หญิงโง่นั้นเสียงเอ็ดอึง

นางปล่อยตัวและไม่รู้จักอาย

14นางนั่งที่ประตูเรือนของนาง

และ ณ ที่สูงในเมือง

15พลางร้องเรียกบรรดาผู้ที่ผ่านไป

ผู้เดินตรงไปตามทางของเขา

16ว่า <<ผู้ใดที่เป็นคนเขลา ให้เขาหันเข้ามาที่นี่>>

นางพูดกับเขาผู้ไร้สามัญสำนึก

17ว่า <<น้ำที่ขโมยมาหวานดี

และขนมที่รับประทานในที่ลับก็อร่อย>>

18แต่เขาไม่ทราบว่าคนตายอยู่ที่นั่น

และแขกของนางก็อยู่ในห้วงลึกของแดนผู้ตาย

ที่ได้เลือกล่าสุด:

สุภาษิต 9: TH1971

เน้นข้อความ

แบ่งปัน

คัดลอก

ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้

เรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับ พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971