เฉลยธรรมบัญญัติ 1:17

แบ่งปัน

เฉลยธรรมบัญญัติ 1:17 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

ท่านทั้งหลายอย่าลำเอียงในการพิพากษา จงฟังผู้น้อยและผู้​ใหญ่​ให้​เหมือนกัน ท่านทั้งหลายอย่ากลัวหน้ามนุษย์​เลย เพราะการพิพากษานั้นเป็นการของพระเจ้า และคดีใดที่ยากเกินไปสำหรั​บท​่านจงนำมาให้​ข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะพิจารณาเอง’

เฉลยธรรมบัญญัติ 1:17 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

เวลา​พวก​ท่าน​ตัดสิน ห้าม​ลำเอียง ให้​ฟัง​ทั้ง​คนรวย​และ​คนจน​เหมือน​กัน ไม่​ต้อง​กลัว​ใคร​เลย เพราะ​การ​ตัดสินนั้น​มา​จาก​พระเจ้า และ​ถ้า​เรื่อง​ไหน​ยาก​เกิน​ไป​สำหรับ​ท่าน ให้​เอา​มา​บอก​เรา เรา​จะ​ตัดสิน​เอง’

เฉลยธรรมบัญญัติ 1:17 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

ห้ามลำเอียงในการพิพากษา จงฟังทั้งผู้น้อยและผู้ใหญ่ให้เสมอกัน อย่ากลัวหน้ามนุษย์เลย เพราะการพิพากษานั้นเป็นของพระเจ้า และคดีใดที่ยากจงนำมาให้ข้าพเจ้า และข้าพเจ้าจะพิจารณาเอง’

เฉลยธรรมบัญญัติ 1:17 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

ท่านทั้งหลายอย่าลำเอียงในการพิพากษา จงฟังผู้น้อยและผู้ใหญ่ให้เหมือนกัน ท่านทั้งหลายอย่ากลัวหน้ามนุษย์เลย เพราะการพิพากษานั้นเป็นการของพระเจ้า และคดีใดที่ยากจงนำมาให้ข้าพเจ้าข้าพเจ้า จะพิจารณาเอง>

เฉลยธรรมบัญญัติ 1:17 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

อย่าตัดสินความลำเอียงเข้าข้างใคร จงฟังความทั้งผู้ใหญ่และผู้น้อยเสมอหน้ากัน ไม่ต้องเกรงกลัวผู้ใด เพราะการพิพากษาเป็นของพระเจ้า ข้อพิพาทใดๆ ซึ่งยุ่งยากเกินกำลังก็ให้มาแจ้งข้าพเจ้า ข้าพเจ้าจะฟังความเอง

เฉลยธรรมบัญญัติ 1:17 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

อย่า​มี​ความ​ลำเอียง​ใน​การ​ตัดสิน ท่าน​จง​ฟัง​ทั้ง​ผู้น้อย​และ​ผู้ใหญ่​ให้​เสมอ​กัน อย่า​กลัว​มนุษย์​หน้า​ไหน เพราะ​การ​ตัดสิน​เป็น​ของ​พระ​เจ้า คดี​ใด​ที่​ยาก​เกิน​ความ​สามารถ​ของ​ท่าน ก็​จง​นำ​มา​ให้​เรา​พิจารณา