เฉลยธรรมบัญญัติ 22:1-21

เฉลยธรรมบัญญัติ 22:1-21 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

เมื่อ​ท่าน​เห็น​วัว​หรือ​แกะ​ของ​เพื่อน​บ้าน​กำลัง​จะ​หลง​หาย​ไป อย่า​ทำ​เป็น​ไม่รู้​ไม่ชี้ ท่าน​ต้อง​จับ​ส่ง​คืน​ไป​ให้​กับ​เพื่อน​บ้าน​ท่าน แต่​ถ้า​เจ้า​ของ​สัตว์นั้น​อยู่​ห่างไกล​จาก​ท่าน​หรือ​ท่าน​ไม่​รู้​ว่า​เป็น​ของ​ใคร ก็​ให้​ท่าน​เก็บ​สัตว์นั้น​ไว้​ก่อน จน​กว่า​เพื่อน​บ้าน​คนนั้น​จะ​ออก​มา​ตาม​หา ท่าน​ถึง​ค่อยคืน​สัตว์นั้น​ให้​กับ​เขาไป ให้​ท่าน​ทำ​แบบ​เดียว​กันนี้​กับ​ลา กับ​เสื้อผ้า​และ​กับ​ของ​อื่นๆ​ที่​เพื่อน​บ้าน​ของ​ท่าน​ทำ​หาย​และ​ท่าน​ไป​พบ​เข้า อย่า​ทำ​เป็น​ไม่รู้​ไม่ชี้ เมื่อ​ท่าน​เห็น​ลา​หรือ​วัว​ของ​เพื่อน​บ้าน​ล้ม​อยู่​ที่​ถนน อย่า​ทำ​เป็น​ไม่รู้​ไม่ชี้ ท่าน​ต้อง​เข้า​ไป​ช่วย​ยก​มัน​ขึ้น​ด้วย​กัน​กับ​เจ้า​ของ​มัน ผู้หญิง​ต้อง​ไม่​สวม​ใส่​เสื้อผ้า​ของ​ผู้ชาย และ​ผู้ชาย​ต้อง​ไม่​สวม​ใส่​เสื้อผ้า​ผู้หญิง เพราะ​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​พวกท่าน​ขยะ​แขยง​ทุกคน​ที่​ทำ​อย่างนั้น ถ้า​ท่าน​กำลัง​เดิน​อยู่ และ​พบ​รัง​นก​บน​ต้นไม้​หรือ​ตก​อยู่​บน​พื้นดิน มี​ลูกนก​หรือ​ไข่นก​อยู่​ในนั้น และ​แม่​นก​กำลัง​กก​ลูก​หรือ​ไข่​ของ​มัน​อยู่ ท่าน​ต้อง​ไม่​จับ​ทั้งแม่​และ​ลูก​ของ​มัน ท่าน​อาจ​จะ​เก็บ​ลูก​ของ​มัน​ไว้​ได้ แต่​ต้อง​ปล่อย​แม่​ของ​มัน​ไป เพื่อ​ทุก​อย่าง​จะ​ได้​เป็น​ไป​ด้วย​ดี​สำหรับ​ท่าน และ​ท่าน​จะ​มี​อายุ​ยืนยาว เมื่อ​ท่าน​สร้าง​บ้าน​ใหม่ ต้อง​ก่อ​อิฐ​กัน​ตก​รอบ​ดาด​ฟ้า ท่าน​จะ​ได้​ไม่​มี​ความผิด​ที่​ทำ​ให้​คน​ตกลง​มา​ตาย เมื่อ​ท่าน​ทำ​ไร่​องุ่น ท่าน​ต้อง​ไม่​ปลูก​พืช​อื่น​แซม ไม่​อย่างนั้น​ทั้ง​พืช​ที่​ปลูก​แซม​และ​ผล​องุ่น​จาก​ไร่นั้น​จะ​กลาย​เป็น​สมบัติ​ของ​พระเจ้า ถูก​ส่ง​ไป​ยัง​สถานที่​นมัสการ​พระองค์ เมื่อ​ท่าน​ไถ​ดิน ท่าน​ต้อง​ไม่​เอา​วัว​และ​ลา​มา​ไถ​พร้อมๆ​กัน ท่าน​ต้อง​ไม่​สวม​ใส่​เสื้อผ้า​ที่​ทอ​ด้วย​ขน​สัตว์​และ​ลินิน​เข้า​ด้วย​กัน ท่าน​ต้อง​ทำ​พู่ ห้อย​ที่​ชาย​เสื้อคลุม​ทั้ง​สี่​ด้าน​ของ​ท่าน ถ้า​ชาย​คนหนึ่ง​แต่งงาน​กับ​หญิง​คนหนึ่ง และ​มี​เพศ​สัมพันธ์​กับ​นาง แล้ว​เกิด​เกลียด​นาง​ขึ้น​มา เขา​กล่าวหา​ว่า​นาง​ทำ​ตัว​ไม่​เหมาะ​สม​และ​พูด​ให้​นาง​เสียหาย​ว่า “ผม​ได้​แต่งงาน​กับ​ผู้หญิง​คนนี้ แต่​เมื่อ​ผม​มี​เพศ​สัมพันธ์​กับ​นาง ผม​พบ​ว่า​นาง​ไม่​บริสุทธิ์” พ่อแม่​ของ​หญิง​สาว​คนนี้​จะ​ต้อง​หา​ข้อ​พิสูจน์​ว่า​นาง​เป็น​สาว​บริสุทธิ์ มา​ให้​กับ​พวก​ผู้นำ​ของ​เมืองนั้น​ที่​ประตู​เมือง พ่อ​ของ​หญิง​สาว​คนนั้น​ต้อง​พูด​กับ​พวก​ผู้นำ​ว่า “ผม​ได้​ยก​ลูกสาว​ให้​กับ​ชาย​คนนี้​เป็น​เมีย ตอนนี้​เขา​เกลียด​นาง​แล้ว และ​ดูสิ เขา​ยัง​กล่าวหา​ว่า​นาง​ทำ​ตัว​ไม่​เหมาะสม โดย​บอก​ว่า ‘ผม​พบ​ว่า​ลูกสาว​ของ​ท่าน​ไม่​บริสุทธิ์ นี่​คือ​ข้อ​พิสูจน์​ว่า​ลูกสาว​ของ​ผม​เป็น​สาว​บริสุทธิ์’” แล้ว​เขา​ต้อง​กาง​ผ้า ผืน​นั้น​ออก​ต่อหน้า​พวก​ผู้นำ​ของ​เมือง​นั้น แล้ว​พวก​ผู้นำ​ของ​เมืองนั้น​ต้อง​เอา​ตัว​ชาย​คนนั้น​มา​เฆี่ยนตี พวกเขา​ต้อง​ปรับ​ชาย​คนนั้น​เป็น​เงิน​หนึ่ง​กิโลกรัม และ​นำ​เงิน​นั้น​ไป​ให้​กับ​พ่อ​ของ​หญิง​สาว​คนนั้น เพราะ​ชาย​คนนั้น​ได้​ทำลาย​ชื่อเสียง​ของ​หญิงบริสุทธิ์​ของ​อิสราเอล นาง​จะ​ยัง​คง​เป็น​เมีย​เขา​ต่อ​ไป​และ​เขา​จะ​หย่า​ขาด​จาก​นาง​ไม่​ได้​ตลอด​ชีวิต แต่​ถ้า​เป็น​จริง​ตาม​ที่​กล่าวหา และ​ไม่​มี​อะไร​มา​พิสูจน์​ว่า​นาง​เป็น​สาว​บริสุทธิ์ พวก​ผู้นำ​ต้อง​นำ​ตัว​นาง​ไป​ที่​ประตู​บ้าน​ของ​พ่อ​นาง และ​พวกผู้ชาย​ใน​เมืองนั้น​ก็​จะ​เอา​หิน​ขว้าง​นาง​จน​ตาย เพราะ​นาง​ได้​ทำ​สิ่ง​ที่​น่า​อัปยศ​อดสู​ใน​อิสราเอล ด้วย​การ​ทำ​ตัว​เหมือน​หญิง​โสเภณี​ใน​บ้าน​พ่อ​ของ​นาง เมื่อ​ทำ​อย่างนี้ ท่าน​จะ​ได้​ขจัด​ความ​ชั่วร้าย​ออก​ไป​จาก​ท่ามกลาง​คน​ของ​ท่าน

เฉลยธรรมบัญญัติ 22:1-21 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

“เมื่อท่านเห็นโคหรือแกะของพี่น้องของท่านหลงไป อย่านิ่งเฉยเสีย จงพาสัตว์เหล่านั้นกลับไปให้พี่น้องของท่าน ถ้าเขาไม่ได้อยู่ใกล้ท่าน หรือท่านไม่รู้จักเขา จงนำสัตว์นั้นมาไว้ที่บ้านของท่านและให้อยู่กับท่านจนพี่น้องมาเที่ยวหา แล้วท่านจงมอบคืนให้เขาไป เช่นเดียวกับลาของพี่น้องท่าน ก็ให้ทำเหมือนกัน และเช่นเดียวกับเสื้อผ้าของพี่น้องท่าน ก็เหมือนกัน และทุกสิ่งของพี่น้องที่หายไปและที่ท่านพบเข้า ท่านจงคืนให้แก่เขา ท่านจะนิ่งเฉยเสีย ไม่ช่วยเขาไม่ได้ ถ้าท่านเห็นลาหรือโคของพี่น้องล้มลงตามทาง อย่านิ่งเฉยเสีย ท่านจงช่วยเขาพยุงสัตว์เหล่านั้นขึ้นอีก “ห้ามผู้หญิงใช้เครื่องแต่งกายของผู้ชาย และห้ามผู้ชายแต่งกายด้วยเสื้อผ้าของผู้หญิง เพราะทุกคนที่ทำสิ่งเหล่านี้ก็เป็นที่พึงรังเกียจแด่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน “เมื่อท่านเผอิญไปพบรังนกตามทาง บนต้นไม้ใดๆ หรือบนพื้นดิน มีลูกนกหรือไข่และแม่นกกกอยู่บนลูกนกหรือไข่นั้น ห้ามเอาแม่นกไปพร้อมกับลูกนก จงปล่อยแม่นกไปเสีย แต่ลูกนกนั้นท่านจะเอาไปเป็นของท่านก็ได้ เพื่อจะเป็นการดีต่อท่าน และท่านจะมีอายุยืนนาน “เมื่อท่านสร้างบ้านใหม่ จงก่อขอบขึ้นกันไว้ที่ดาดฟ้าหลังคา เพื่อท่านจะไม่ทำให้โลหิตตกบนบ้านของท่าน เพราะมีคนตกลงมาจากหลังคา “ห้ามเอาเมล็ดพืชสองชนิดหว่านลงในสวนองุ่นของท่าน เกรงว่าจะต้องมอบถวายผลทั้งหมดนั้น คือทั้งพืชผลที่ท่านหว่านและผลองุ่นของสวนนั้น ห้ามเอาโคและลาเข้าเทียมไถด้วยกัน ห้ามสวมเครื่องแต่งกายที่ทอด้วยขนสัตว์ปนด้ายป่าน “ท่านจงทำพู่ห้อยไว้ที่มุมทั้งสี่ของชายเสื้อคลุมของท่านซึ่งท่านใช้คลุมตัว “ถ้าชายใดได้ภรรยาและได้เข้าหานาง แล้วเกิดเกลียดชังนาง และกล่าวหานางว่าประพฤติตัวเสื่อมเสีย ทำให้นางเสียชื่อเสียง โดยกล่าวว่า ‘ข้าพเจ้ารับหญิงนี้มาเป็นภรรยา เมื่อข้าพเจ้าเข้าไปหานางก็เห็นว่านางไม่ได้เป็นพรหมจารี’ ให้บิดาของหญิงสาวนั้นและมารดาของนาง นำหลักฐานที่แสดงว่าหญิงนั้นเป็นพรหมจารีมาให้พวกผู้ใหญ่ของเมืองนั้นที่ประตูเมือง และบิดาของหญิงสาวนั้นจะบอกกับพวกผู้ใหญ่ว่า ‘ข้าพเจ้าได้ยกลูกสาวของข้าพเจ้าให้เป็นภรรยาชายคนนี้ แต่เขากลับเกลียดชังนาง ดูสิ ชายผู้นี้หาเหตุกล่าวติเตียนว่า “ข้าพเจ้าไม่พบหลักฐานการเป็นหญิงพรหมจารีในบุตรสาวของท่าน” แต่นี่คือหลักฐานว่า ลูกสาวของข้าพเจ้าเป็นหญิงพรหมจารี’ แล้วเขาจะคลี่เครื่องแต่งกายนั้นออกต่อหน้าพวกผู้ใหญ่ของเมือง ให้พวกผู้ใหญ่ของเมืองนั้นจับชายคนนั้นมาเฆี่ยน และปรับเงินเขาหนึ่งร้อยเชเขล และมอบเงินนั้นให้แก่บิดาของหญิงสาว เพราะเขาทำให้หญิงพรหมจารีอิสราเอลคนหนึ่งเสียชื่อเสียง หญิงนั้นจะเป็นภรรยาของเขาต่อไป เขาจะหย่าร้างไม่ได้เลยตลอดชีวิตของเขา แต่ถ้าเรื่องนั้นเป็นความจริงและไม่พบหลักฐานของหญิงพรหมจารีที่หญิงสาวนั้น พวกเขาจะพาหญิงสาวนั้นออกมานอกประตูบ้านบิดาของเธอ แล้วพวกผู้ชายของเมืองนั้นจะเอาหินขว้างเธอให้ตาย เพราะเธอได้ทำความโง่เขลาในอิสราเอล คือเป็นหญิงโสเภณีในบ้านของบิดา ดังนั้นท่านจะกำจัดความชั่วออกจากท่ามกลางท่าน

เฉลยธรรมบัญญัติ 22:1-21 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

“เมื่อท่านทั้งหลายเห็​นว​ัวหรือแกะของพี่น้องของท่านหลงมาอย่านิ่งเฉยเสีย จงพาสัตว์​เหล่​านั้นกลับไปให้​พี่​น้องของท่าน ถ้าบ้านเขาอยู่​ไม่​ใกล้ หรือท่านไม่​รู้​จักตัวเขา จงนำสัตว์นั้นมาไว้​ที่​บ้านของท่านและให้​อยู่​กั​บท​่านจนพี่น้องมาเที่ยวหา แล​้​วท​่านจงมอบคืนให้เขาไป ลาของพี่น้องท่านก็จงคืนให้​เหมือนกัน เสื้อผ้าของพี่น้องท่านก็จงคืนให้​เหมือนกัน สิ​่งใดของพี่น้องที่หายไป และที่ท่านพบเข้าท่านจงคืนให้​เหมือนกัน ท่านอย่านิ่งเฉยเสีย ถ้าท่านเห็นลาหรือวัวของพี่น้องล้มอยู่ตามทาง อย่านิ่งเฉยเสีย ท่านจงช่วยพยุงสัตว์​เหล่​านั้นขึ้​นอ​ีก อย่าให้​ผู้​หญิงสวมใส่​สิ​่งที่เป็นของผู้​ชาย และอย่าให้​ผู้​ชายคนใดคนหนึ่งสวมใส่เสื้อผ้าของผู้​หญิง เพราะทุกคนที่กระทำเช่นนั้​นก​็เป็​นที​่สะอิดสะเอียนต่อพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน ถ้าท่านเผอิญไปพบรังนกอยู่ตามทาง บนต้นไม้หรือพื้นดิน มี​ลูกนกหรือไข่และแม่นกกกอยู่บนลูกนกหรือไข่​นั้น ท่านอย่าเอาแม่นกกั​บลู​กนกไป ท่านจงปล่อยแม่นกไปเสีย แต่​ลูกนกนั้นท่านจะเอาไปเป็นของท่านก็​ได้ เพื่อท่านจะไปดี​มาด​ี และท่านจะมี​อายุ​ยืนนาน เมื่อท่านก่อเรือนใหม่ จงก่อขอบขึ้​นก​ันไว้​ที่​ดาดฟ้าหลังคา เพื่อท่านจะมิ​ได้​นำโทษเนื่องด้วยโลหิตตกมาสู่เรือนนั้น เพราะมีคนพลัดตกลงมาจากหลังคาตาย อย่าเอาเมล็ดพืชสองชนิดหว่านลงในสวนองุ่นของท่าน เกรงว่าทั้งพืชผลที่ท่านหว่านและผลองุ่นของสวนนั้นเป็นมลทิน ท่านอย่าเอาวัวและลาเข้าเทียมไถด้วยกัน ท่านอย่าสวมเครื่องแต่งกายที่​ทอด​้วยขนสัตว์ปนด้วยป่าน ท่านจงทำพู่ห้อยไว้​ที่​มุ​มท​ั้งสี่ของชายเสื้อคลุมของท่าน ซึ่งท่านใช้คลุมตัว ถ้าชายคนใดได้​ภรรยา และได้​สมสู่​อยู่​กับนาง แล​้วเกิดเกลียดชังนาง และหาเหตุว่าหญิงนั้นประพฤติ​สิ​่งน่าอาย กระทำให้ชื่อเสียงของนางเสียหาย โดยกล่าวว่า ‘ข้ารับหญิงคนนี้มาเป็นภรรยา ครั้นข้าเข้าสมสู่กับนางก็​เห​็​นว​่านางมิ​ได้​เป็นพรหมจารี’ บิ​ดาของหญิงสาวคนนั้นและมารดาจะต้องนำของสำคัญอันเป็นพยานว่า หญิงนั้นเป็นพรหมจารีมาให้พวกผู้​ใหญ่​ของเมืองนั้​นที​่​ประตูเมือง และบิดาของหญิงสาวนั้นจะบอกกับพวกผู้​ใหญ่​ว่า ‘ข้าได้ยกลูกสาวของข้าให้เป็นภรรยาชายคนนี้ และเขากลับเกลียดชัง ดู​เถิด ชายผู้​นี้​หาเหตุ​กล​่าวติเตียนว่า “ข้าพเจ้าไม่​เห​็​นว​่าบุตรสาวของท่านเป็นพรหมจารี​เลย​” นี่​แหละเป็นของสำคัญว่าลูกสาวของข้าเป็นหญิงพรหมจารี’ แล​้วเขาจะคลี่ผ้านั้นออกต่อหน้าพวกผู้​ใหญ่​ของเมืองนั้นให้เป็นพยาน ให้​พวกผู้​ใหญ่​ของเมืองนั้นจับชายคนนั้นมาเฆี่ยน และปรับเขาเป็นเงินหนึ่งร้อยเชเขล และมอบเงินนั้นให้​แก่​บิ​ดาของหญิงสาว เพราะเขาทำให้หญิงพรหมจารีอิสราเอลคนหนึ่งเสียชื่อ หญิงนั้นจะเป็นภรรยาของเขาต่อไป เขาจะหย่าร้างไม่​ได้​เลยตลอดชีวิต แต่​ถ้าเรื่องนั้นเป็นความจริง และหาของสำคัญอันเป็นพยานว่า หญิงนั้นเป็นพรหมจารีสำหรับหญิงสาวนั้นไม่​ได้ เขาจะพาหญิงสาวนั้นออกมานอกประตูเรือนบิดาของเธอ แล​้วพวกผู้ชายในเมืองของเธอจะเอาหินขว้างเธอให้​ตาย เพราะเธอได้กระทำความโง่เขลาในอิสราเอล คือเป็นหญิงโสเภณีในเรือนของบิดา ดังนี้​แหละท่านจะกำจัดความชั่วออกจากท่ามกลางท่าน

เฉลยธรรมบัญญัติ 22:1-21 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

<<เมื่อท่านทั้งหลายเห็นวัวหรือแกะของพี่น้อง ของท่านหลงมาอย่านิ่งเฉยเสีย จงพาสัตว์เหล่านั้นกลับไปให้พี่น้องของท่าน ถ้าบ้านเขาอยู่ไม่ใกล้ หรือท่านไม่รู้จักตัวเขา จงนำสัตว์นั้นมาไว้ที่บ้าน ของท่านและให้อยู่กับท่านจนพี่น้องมาเที่ยวหา แล้วท่านจงมอบคืนให้เขาไป ลาของพี่น้องท่านก็จงคืนให้เหมือนกัน เสื้อผ้าของพี่น้องท่านก็จงคืนให้เหมือนกัน สิ่งใดของพี่น้องที่หายไป และที่ท่านพบเข้าท่านจงคืนให้แก่เขา ท่านอย่านิ่งเฉยเสียไม่ช่วยเขา ถ้าท่านเห็นลาหรือวัวของพี่น้องล้มอยู่ตามทาง อย่านิ่งเฉยเสียท่านจงช่วยพยุงสัตว์เหล่านั้นขึ้นอีก <<อย่าให้ผู้หญิงใช้เครื่องแต่งกายของผู้ชาย และอย่าให้ผู้ชายแต่งกายด้วยเครื่องของผู้หญิง เพราะผู้ใดกระทำสิ่งเหล่านี้ก็เป็นที่พึง รังเกียจแด่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน <<ถ้าท่านเผอิญไปพบรังนกอยู่ตามทาง บนต้นไม้หรือพื้นดิน มีลูกนกหรือไข่และแม่นกกกอยู่บนลูกนกหรือไข่นั้น ท่านอย่าเอาแม่นกกับลูกนกไป ท่านจงปล่อยแม่นกไปเสีย แต่ลูกนกนั้นท่านจะเอาไปเป็นของท่านก็ได้ เพื่อท่านจะได้รับความจำเริญ และท่านจะมีอายุยืนนาน <<เมื่อท่านก่อเรือนใหม่ จงก่อขอบขึ้นกันไว้ที่ดาดฟ้าหลังคา เพื่อท่านจะมิได้นำโทษมาสู่เรือนนั้นเพราะมีคนพลัดตกลง มาจากหลังคาตาย <<อย่าเอาเมล็ดพืชสองชนิดหว่านลงในสวนองุ่นของท่าน เกรงว่าผลทั้งหมดนั้นจะต้องมอบให้แก่สถานนมัสการ คือทั้งพืชผลที่ท่านหว่านและผลองุ่นของสวนนั้น ท่านอย่าเอาวัวและลาเข้าเทียมไถด้วยกัน ท่านอย่าสวมเครื่องแต่งกายที่ทอด้วยขนสัตว์ปน ด้ายป่าน <<ท่านจงทำพู่ห้อยไว้ที่มุมทั้งสี่ของชายเสื้อคลุมของท่าน ซึ่งท่านใช้คลุมตัว <<ถ้าชายคนใดได้ภรรยา และได้สมสู่อยู่กับนาง แล้วเกิดเกลียดชังนาง และหาเหตุว่าหญิงนั้นประพฤติสิ่งน่าอาย กระทำให้ชื่อเสียงของนางเสียหาย โดยกล่าวว่า <ข้ารับหญิงคนนี้มาเป็นภรรยา ครั้นข้าเข้าสมสู่กับนางก็เห็นว่า นางไม่มีเครื่องหมายของหญิงพรหมจารี> บิดาของหญิงสาวคนนั้นและมารดาจะต้องนำของสำคัญ อันเป็นพยานว่าหญิงนั้นเป็นพรหมจารีมาให้พวกผู้ใหญ่ของ เมืองนั้นที่ประตูเมือง และบิดาของหญิงสาวนั้นจะบอกกับพวกผู้ใหญ่ว่า <ข้าได้ยกลูกสาวของข้าให้เป็นภรรยาชายคนนี้ และเขากลับเกลียดชัง นี่แหละชายผู้นี้หาเหตุกล่าวติเตียนว่า <<ข้าพเจ้าไม่เห็นว่า บุตรสาวของท่านมีเครื่องหมายของหญิงพรหมจารีเลย>> นี่แหละเป็นของสำคัญว่า ลูกสาวของข้าเป็นหญิงพรหมจารี> แล้วเขาจะคลี่เครื่องแต่งกายนั้นออก ต่อหน้าพวกผู้ใหญ่ให้เป็นพยาน ให้พวกผู้ใหญ่ของเมืองนั้นจับชายคนนั้นมาเฆี่ยน และปรับเขาหนึ่งร้อยเชเขล และมอบเงินนั้นให้แก่บิดาของหญิงสาว เพราะเขาทำให้หญิงพรหมจารีอิสราเอลคนหนึ่งเสียชื่อ หญิงนั้นจะเป็นภรรยาของเขาต่อไป เขาจะหย่าร้างไม่ได้เลยตลอดชีวิต แต่ถ้าเรื่องนั้นเป็นความจริงและหาเครื่องหมายของหญิง พรหมจารีที่หญิงสาวนั้นไม่ได้ เขาจะพาหญิงสาวนั้นออกมานอกประตูเรือนบิดาของเธอ แล้วชาวเมืองจะเอาหินขว้างเธอให้ตาย เพราะเธอได้กระทำความโง่เขลาในอิสราเอล คือเป็นหญิงโสเภณีในเรือนของบิดา ดังนี้แหละท่านจะกำจัดความชั่วออกจากท่ามกลางท่าน

เฉลยธรรมบัญญัติ 22:1-21 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

หากท่านเห็นวัวหรือแกะของเพื่อนบ้านหลงมา อย่านิ่งดูดาย จงนำมันกลับไปคืนเจ้าของ หากเจ้าของอยู่ไกลหรือท่านไม่รู้ว่าใครเป็นเจ้าของ จงพามันไปที่บ้านของท่าน และดูแลมันจนกว่าเจ้าของจะมาถามหา จึงคืนมันให้เขา ไม่ว่าจะเป็นลา เสื้อผ้า หรือสิ่งใดๆ ของเขาที่สูญหาย อย่านิ่งดูดาย เมื่อท่านเห็นลาหรือวัวของเพื่อนบ้านล้มอยู่ตามทาง อย่านิ่งดูดาย จงเข้าไปช่วยเหลือให้มันยืนขึ้นได้อีก สตรีอย่าสวมเครื่องแต่งกายของบุรุษและบุรุษก็อย่าสวมเครื่องแต่งกายของสตรี เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงรังเกียจผู้ที่ทำเช่นนั้น หากพบรังนกริมทาง หรือบนต้นไม้ หรือที่พื้น และมีแม่นกกกไข่หรือลูกของมัน อย่าจับทั้งแม่นกและลูกนก ท่านอาจจับลูกนกไว้ แต่จงปล่อยแม่นกไป เพื่อประโยชน์สุขของท่าน และเพื่อท่านจะมีชีวิตยืนยาว เมื่อสร้างบ้านใหม่ จงก่อขอบรอบหลังคาเพื่อท่านจะไม่นำความผิดมาสู่บ้านของท่านเนื่องจากมีคนพลัดตกลงมาตาย อย่าหว่านเมล็ดพืชสองชนิดปนกันในสวนองุ่นของท่าน หากท่านทำ ทั้งผลองุ่นและพืชพันธุ์นั้นจะเป็นมลทิน อย่าเอาวัวกับลาเข้าเทียมแอกด้วยกัน อย่าสวมเสื้อผ้าที่ทอจากด้ายขนสัตว์ปนด้ายลินิน ท่านจงเย็บพู่ห้อยไว้ที่มุมทั้งสี่ของเสื้อคลุม หากชายใดแต่งงานและหลังจากที่หลับนอนกับภรรยาแล้วไม่ชอบนาง จึงทำให้นางเสื่อมเสียชื่อเสียงโดยพูดให้ร้ายว่า “ข้าพเจ้าแต่งงานกับหญิงนี้ แต่เมื่อเข้าหานาง กลับไม่พบหลักฐานที่พิสูจน์ว่านางเป็นสาวพรหมจารี” บิดามารดาของหญิงนั้นต้องนำข้อพิสูจน์พรหมจารีของนางมาให้ผู้อาวุโสประจำเมืองพิจารณาที่ประตูเมือง ผู้เป็นบิดาจะกล่าวแก่บรรดาผู้อาวุโสว่า “ข้าพเจ้ายกบุตรสาวให้เป็นภรรยาของชายผู้นี้ แต่เขาไม่ชอบนาง และตอนนี้เขามาพูดให้นางเสื่อมเสียว่า ‘ข้าพเจ้าพบว่า ลูกสาวของท่านไม่ใช่สาวพรหมจารี’ แต่นี่เป็นข้อพิสูจน์ความเป็นพรหมจารีของบุตรสาวของข้าพเจ้า” แล้วคลี่ผ้าออกให้คณะผู้อาวุโสของเมืองนั้นดู ผู้อาวุโสจะนำชายผู้นั้นมาลงโทษ และปรับเขาเป็นเงินหนัก 100 เชเขล มอบให้แก่บิดาของหญิงนั้น เพราะเขาทำให้หญิงพรหมจารีชาวอิสราเอลเสียชื่อเสียง นางยังคงเป็นภรรยาของเขาต่อไป เขาจะหย่ากับนางไม่ได้ตลอดชีวิต แต่หากคำกล่าวหาเป็นความจริง และไม่มีหลักฐานพิสูจน์ว่าหญิงนั้นเป็นสาวพรหมจารี นางจะถูกนำตัวไปที่ประตูบ้านของบิดา และให้ชาวเมืองนั้นเอาหินขว้างนางให้ตาย นางได้ทำสิ่งที่น่าละอายในอิสราเอลโดยปล่อยตัวให้ผู้ชายทั้งๆ ที่ยังไม่ได้ออกเรือน ท่านจะต้องขจัดความชั่วร้ายออกไปจากหมู่พวกท่าน

เฉลยธรรมบัญญัติ 22:1-21 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

ถ้า​ท่าน​เห็น​โค​หรือ​แกะ​ของ​พี่​น้อง​ของ​ท่าน​หลง​ทาง​ก็​อย่า​เพิกเฉย แต่​จง​นำ​มัน​กลับ​ไป​ให้​พี่​น้อง​ของ​ท่าน และ​ถ้า​เขา​อยู่​ไกล​จาก​ท่าน หรือ​ถ้า​ท่าน​ไม่​รู้จัก​เขา ท่าน​ก็​จง​นำ​มัน​ไป​ไว้​ที่​บ้าน​ท่าน​จน​กว่า​เจ้า​ของ​จะ​ตาม​หา แล้ว​ท่าน​จง​คืน​ให้​เขา​ไป จง​ทำ​เช่น​เดียว​กับ​ลา​และ​เสื้อผ้า​ของ​พี่​น้อง หรือ​อะไร​ก็​ตาม​ที่​เขา​ทำ​หาย​และ​ท่าน​พบ​เข้า ท่าน​อย่า​ทำ​เพิกเฉย​โดย​ไม่​ช่วย​เขา​เลย ถ้า​ท่าน​เห็น​ว่า​ลา​หรือ​โค​ของ​พี่​น้อง​ของ​ท่าน​ล้ม​ลง​อยู่​ที่​ถนน ก็​อย่า​เพิกเฉย​เสีย ท่าน​จง​ช่วย​สัตว์​ของ​เขา​ให้​ลุก​ขึ้น อย่า​ให้​ผู้​หญิง​ใส่​เครื่อง​แต่ง​กาย​ของ​ชาย และ​อย่า​ให้​ผู้​ชาย​ใส่​เครื่อง​แต่ง​กาย​ของ​หญิง เพราะ​ใคร​ก็​ตาม​ที่​กระทำ​สิ่ง​เหล่า​นี้​นับ​ว่า​เป็น​สิ่ง​น่า​รังเกียจ​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ท่าน ถ้า​ท่าน​บังเอิญ​พบ​รัง​นก​บน​ต้นไม้​หรือ​พื้น​ดิน มี​แม่​นก​กำลัง​กก​ลูก​หรือ​กก​ไข่​อยู่ ท่าน​ก็​อย่า​เอา​แม่​นก​และ​ลูก​ของ​มัน​ไป จง​ปล่อย​แม่​นก​ไป ส่วน​ลูก​นก​นั้น​ท่าน​จะ​เอา​ไป​ก็​ได้ เพื่อ​ว่า​ทุก​สิ่ง​จะ​เป็น​ไป​ด้วย​ดี​สำหรับ​ท่าน และ​ท่าน​จะ​มี​ชีวิต​ยืนยาว เวลา​ท่าน​สร้าง​บ้าน จง​ก่อ​ขอบ​กั้น​ไว้​บน​ดาดฟ้า ท่าน​จะ​ได้​ไม่​ต้อง​รับ​ผิดชอบ หาก​มี​ใคร​พลัด​ตก​ดาดฟ้า​ตาย อย่า​หว่าน​เมล็ด​พืช​ชนิด​ใด​ลง​ใน​สวน​องุ่น​ของ​ท่าน เพราะ​ผล​ที่​จะ​ได้​รับ คือ​ทั้ง​ผล​จาก​เมล็ด​พืช​และ​ผล​จาก​สวน​องุ่น​จะ​ไม่​บริสุทธิ์ อย่า​ใช้​โค​และ​ลา​เทียม​ไถ​ด้วย​กัน อย่า​สวม​เสื้อผ้า​ที่​ทอ​ด้วย​ขน​สัตว์​ปน​กับ​ด้าย​ป่าน ท่าน​จง​ทำ​พู่​ห้อย​ที่​มุม​ทั้ง​สี่​ของ​ชาย​เสื้อ​คลุม​ที่​ท่าน​ใช้​คลุม​ตัว ถ้า​ชาย​ใด​ได้​ภรรยา มี​เพศ​สัมพันธ์​กับ​เธอ​แล้ว​ก็​เกลียดชัง​เธอ และ​กล่าว​หา​เธอ​ถึง​การ​กระทำ​อัน​น่า​อับอาย ทำ​ให้​ชื่อ​เธอ​เสียหาย​ว่า ‘ข้าพเจ้า​รับ​หญิง​คน​นี้​ไว้ เมื่อ​ข้อง​เกี่ยว​กับ​เธอ​แล้ว​ข้าพเจ้า​จึง​รู้​ว่า​เธอ​ไม่​ใช่​สาว​บริสุทธิ์’ บิดา​มารดา​ของ​หญิง​สาว​จะ​นำ​ข้อ​พิสูจน์​ว่า​เธอ​เป็น​สาว​บริสุทธิ์​มา​ให้​บรรดา​หัว​หน้า​ชั้น​ผู้​ใหญ่​ของ​เมือง ณ ประตู​เมือง บิดา​ของ​หญิง​สาว​จะ​พูด​กับ​บรรดา​หัว​หน้า​ชั้น​ผู้​ใหญ่​ว่า ‘ข้าพเจ้า​ได้​ยก​ลูก​สาว​ให้​เป็น​ภรรยา​ของ​ชาย​คน​นี้ แล้ว​เขา​เกลียดชัง​เธอ ดู​เถิด เขา​กล่าวหา​เธอ​ถึง​การ​กระทำ​อัน​น่า​อับอาย​ว่า “ข้าพเจ้า​เห็น​ว่า​บุตร​สาว​ของ​ท่าน​ไม่​ใช่​สาว​บริสุทธิ์” นี่​คือ​ข้อ​พิสูจน์​ความ​เป็น​สาว​บริสุทธิ์​ของ​ลูก​สาว​ข้าพเจ้า’ แล้ว​บิดา​มารดา​ก็​คลี่​ผ้า​ให้​บรรดา​หัว​หน้า​ชั้น​ผู้​ใหญ่​ของ​เมือง​ดู บรรดา​หัว​หน้า​ชั้น​ผู้​ใหญ่​ของ​เมือง​นั้น​จะ​จับ​ตัว​ชาย​คน​นั้น​มา​เฆี่ยน และ​ปรับ​เขา 100 เชเขล แล้ว​มอบ​ให้​แก่​บิดา​ของ​หญิง​สาว เพราะ​เขา​ได้​ทำ​ให้​ชื่อ​ของ​หญิง​พรหมจารี​ของ​อิสราเอล​มัวหมอง และ​เธอ​จะ​ยัง​คง​เป็น​ภรรยา​ของ​เขา​ต่อ​ไป เขา​จะ​หย่า​ร้าง​จาก​เธอ​ไม่​ได้​จน​ชั่วชีวิต​ของ​เขา แต่​หาก​ว่า​ข้อ​กล่าวหา​เป็น​จริง และ​ไม่​สามารถ​พิสูจน์​ได้​ว่า​เธอ​เป็น​สาว​บริสุทธิ์ เขา​จะ​ต้อง​พา​หญิง​สาว​คน​นั้น​ไป​ที่​ประตู​บ้าน​ของ​บิดา​ของ​เธอ แล้ว​พวก​ผู้​ชาย​จะ​ใช้​ก้อนหิน​ขว้าง​เธอ​จน​ตาย เพราะ​เธอ​มี​ความ​ประพฤติ​น่า​อับอาย​ใน​อิสราเอล​โดย​ทำ​ตน​เป็น​หญิง​แพศยา​ใน​บ้าน​บิดา​ของ​เธอ​เอง ดังนั้น​ท่าน​จง​กำจัด​คน​ชั่วร้าย​ออก​ไป​จาก​พวก​ท่าน