เฉลยธรรมบัญญัติ 3:11-29

เฉลยธรรมบัญญัติ 3:11-29 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

(มี​ชาว​เรฟาอิม​หลงเหลือ​อยู่​น้อย​มาก กษัตริย์​โอก​แห่ง​บาชาน​ก็​เป็น​ชาว​เรฟาอิม​คน​หนึ่ง​ที่​ยัง​หลง​เหลือ​อยู่ เตียง​ของ​เขา​มี​ขนาด​ยาว​เก้า​ศอก กว้าง​สี่​ศอก ตอนนี้​มัน​ยัง​ตั้ง​อยู่​ที่​เมือง​รับบาห์​ของ​ชาว​อัมโมน​อยู่​เลย) “ใน​ตอนนั้น​พวกเรา​ได้​ยึด​เอา​แผ่นดินนี้​เป็น​ของ​พวกเรา เริ่ม​จาก​อาโรเออร์​ซึ่ง​อยู่​ใน​หุบเขา​อารโนน เรา​ได้​มอบ​ดินแดน​ครึ่งหนึ่ง​บน​เขา​กิเลอาด​และ​เมือง​ต่างๆ​ของ​มัน ให้​กับ​ชาว​รูเบน​และ​ชาว​กาด ส่วน​อีก​ครึ่ง​หนึ่ง​ของ​กิเลอาด​และ​บาชาน​ทั้งหมด​ใน​อาณาจักร​โอก เรา​ได้​มอบ​ให้​กับ​เผ่า​มนัสเสห์​ครึ่ง​เผ่า” (แคว้น​อารโกบ​ทั้งหมด ทั้ง​ส่วน​ของ​เมือง​บาชาน​รวม​เรียกว่า​แผ่นดิน​ของ​ชาว​เรฟาอิม ยาอีร์​จาก​เผ่า​มนัสเสห์​ได้​ยึด​แคว้น​อารโกบ​ทั้งหมด​ไป​จน​ถึง​ริม​เขตแดน​ของ​ชาว​เกชูร์​และ​ชาว​มาอาคาห์ แล้ว​ยาอีร์​ก็​ได้​ตั้งชื่อ​เมือง​ต่างๆ​เหล่านั้น​ตาม​ชื่อ​ของ​เขา​มา​จนถึง​ทุกวันนี้) “เรา​ได้​มอบ​กิเลอาด​ให้​มาคีร์ ส่วน​ชาว​รูเบน​และ​ชาว​กาด เรา​ได้​ให้​ดินแดน​ตั้งแต่​กิเลอาด​ลง​ไป​ถึง​หุบเขา​อารโนน ตรง​กลาง​หุบเขา​คือ​เส้น​แบ่ง​แดน ขึ้น​ไป​ถึง​แม่น้ำ​ยับบอก​ซึ่ง​เป็น​เส้น​เขตแดน​ของ​ชาว​อัมโมน หุบเขา​จอร์แดน​และ​แม่น้ำ​จอร์แดน​เอง​เป็น​เส้น​แบ่ง​เขตแดน​ทาง​ตะวันตก เริ่ม​จาก​ทะเล​สาบ​กาลิลี ลง​ไป​จน​ถึง​ฝั่ง​ตะวันออก​ของ​ทะเล​ตาย ตรง​ก้น​ของ​หน้า​ผา​ปิสกาห์ ใน​ตอนนั้น​เรา​ได้​สั่ง​พวกท่าน​ว่า ‘พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​พวกท่าน​ได้​ยก​แผ่นดิน​ฝั่งนี้​ให้​พวกท่าน​เป็น​เจ้าของ แต่​ตอนนี้​ให้​พวกท่าน​นักรบ​ผู้​กล้า​ที่​ถือ​อาวุธ​พร้อม​มือ นำ​หน้า​ญาติ​พี่น้อง​ชาว​อิสราเอล​ข้าม​แม่น้ำ​จอร์แดน​ไป​ฝั่ง​โน้น เว้น​แต่​พวก​เมีย​ๆและ​ลูกๆ รวม​ทั้ง​ฝูง​สัตว์​ของ​พวกท่าน (เรา​รู้​ว่า​พวกท่าน​มี​ฝูง​สัตว์​มากมาย) ให้​ยัง​คง​อยู่​ใน​เมือง​ต่างๆ​ที่​เรา​ได้​ยก​ให้​กับ​พวกท่าน พวกท่าน​ต้อง​ช่วย​ญาติ​พี่น้อง​ของ​พวกท่าน จน​กว่า​พวกเขา​จะ​ได้​เป็น​เจ้าของ​ดินแดน​ที่​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​พวกท่าน ได้​ยก​ให้​กับ​พวกเขา คือ​ดินแดน​ที่​อยู่​ฝั่ง​โน้น​ของ​แม่น้ำ​จอร์แดน และ​ให้​ช่วย​พวกเขา​จน​กว่า​พระยาห์เวห์​จะ​ให้​สันติสุข​กับ​พวกเขา เหมือน​กับ​ที่​พระองค์​ให้​กับ​พวกท่าน เมื่อ​ถึง​ตอนนั้น พวกท่าน​จึง​ค่อย​กลับ​มา​ดินแดน​ฝั่งนี้​ที่​เรา​ได้​ยก​ให้​กับ​พวกท่าน’ ใน​ตอนนั้น​เรา​ได้​สั่ง​โยชูวา​ว่า ‘ท่าน​ก็​ได้​เห็น​กับ​ตา​แล้ว​ว่า พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​พวกท่าน​ได้​ทำ​ยังไง​กับ​กษัตริย์​สอง​องค์​นั้น พระองค์​ก็​จะ​ทำ​อย่างนั้น​กับ​อาณาจักร​ต่างๆ​ที่​ท่าน​กำลัง​จะ​บุก​เข้า​ไป​ด้วย ไม่​ต้อง​กลัว​พวกมัน เพราะ​พระยาห์เวห์​พระเจ้า​ของ​พวกท่าน​จะ​ต่อสู้​แทน​ท่าน’ ใน​ตอนนั้น​เรา​ได้​อ้อน​วอน​ต่อ​พระยาห์เวห์​ว่า ‘ข้า​แต่​พระยาห์เวห์​องค์​เจ้า​ชีวิต พระองค์​เริ่ม​แสดง​ให้​ข้าพเจ้า​ผู้รับใช้​ของ​พระองค์ เห็น​ถึง​ความ​ยิ่งใหญ่ และ​มือ​ที่​เต็ม​ไป​ด้วย​ฤทธิ์​อำนาจ​ของ​พระองค์ ไม่​มี​พระเจ้า​อื่น​อีก​แล้ว​ไม่​ว่า​ใน​สวรรค์​หรือ​บน​โลก ที่​จะ​ทำ​ใน​สิ่ง​ที่​พระองค์​ทำ​หรือ​แสดง​ฤทธิ์​อำนาจ​ได้​เหมือน​กับ​ที่​พระองค์​แสดง ขอ​ให้​ข้าพเจ้า​ได้​ข้าม​แม่น้ำ​จอร์แดน​ไป เพื่อ​จะ​ได้​เห็น​ดินแดน​ที่​ดี​ซึ่ง​อยู่​ฝั่ง​โน้น ขอ​ให้​ข้าพเจ้า​ได้​เห็น​เนินเขา​ที่​สวยงาม​และ​แคว้น​เลบานอน​ด้วย​เถิด’ แต่​พระยาห์เวห์​โกรธ​เรา​มาก ก็​เพราะ​พวกท่าน​นี่แหละ และ​พระองค์​ก็​ไม่​ฟัง​คำขอ​ร้อง​ของ​เรา พระองค์​พูด​กับ​เรา​ว่า ‘พอ​แล้ว อย่า​พูด​เรื่องนี้​ให้​ได้ยิน​อีก ขึ้น​ไป​บน​ยอดเขา​ปิสกาห์​และ​มอง​ไป​รอบๆ​ทั้ง​ทิศ​ตะวันตก ทิศ​เหนือ ทิศ​ใต้ และ​ทิศ​ตะวันออก แต่​เจ้า​จะ​ไม่​ได้​ข้าม​แม่น้ำ​จอร์แดนนี้​ไป ให้​คำแนะนำ​กับ​โยชูวา ทำ​ให้​เขา​กล้าหาญ​และ​เข้มแข็ง เพราะ​เขา​จะ​เป็น​คน​นำ​ประชาชน​พวกนี้​ข้าม​แม่น้ำ​จอร์แดน​ไป และ​เขา​จะ​พา​พวกนั้น​ไป​ยึด​เอา​แผ่นดิน​ที่​เจ้า​เห็น​นั้น’ ดัง​นั้น​พวกเรา​จึง​อยู่​ใน​หุบเขา​ตรง​ข้าม​กับ​เบธเปโอร์

เฉลยธรรมบัญญัติ 3:11-29 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

(ด้วยยังเหลืออยู่แต่โอกกษัตริย์แห่งบาชานซึ่งเป็นพวกเรฟาอิม นี่แน่ะ เตียงนอนของท่านทำด้วยเหล็ก เตียงนอนนั้นไม่ได้อยู่ที่เมืองรับบาห์ของคนอัมโมนหรือ ยาวถึงสี่เมตร กว้างเกือบสองเมตรตามมาตรฐานการวัด) “แผ่นดินนี้ที่พวกเรายึดครองได้เวลานั้น คือตั้งแต่อาโรเออร์ซึ่งอยู่ริมแม่น้ำอารโนน และแดนเทือกเขากิเลอาดครึ่งหนึ่งกับเมืองในพื้นที่นั้น ข้าพเจ้าให้แก่เผ่ารูเบนและเผ่ากาด ส่วนกิเลอาดที่ยังเหลืออยู่กับบาชานทั้งหมด ซึ่งเป็นอาณาจักรของโอก คือดินแดนอารโกบทั้งหมด ข้าพเจ้าให้แก่เผ่ามนัสเสห์ครึ่งเผ่า (บาชานทั้งหมดนั้นเรียกว่าดินแดนของพวกเรฟาอิม ยาอีร์บุตรเผ่ามนัสเสห์ตีได้ดินแดนอารโกบทั้งหมด คือเมืองบาชานจนถึงเขตแดนเมืองของชาวเกชูร์ และเมืองของชาวมาอาคาห์) และเรียกชื่อเมืองเหล่านั้นตามชื่อของตนว่า ฮาวโวทยาอีร์ จนถึงทุกวันนี้ เมืองกิเลอาดนั้นข้าพเจ้าให้แก่มาคีร์ ส่วนเผ่ารูเบนและเผ่ากาดนั้น ข้าพเจ้าให้ดินแดนตั้งแต่กิเลอาดถึงแม่น้ำอารโนน ถือเอากลางแม่น้ำเป็นเขตแดนเรื่อยมาถึงแม่น้ำยับบอก อันเป็นเขตแดนของคนอัมโมน ทั้งบริเวณที่ราบด้วย มีแม่น้ำจอร์แดนเป็นพรมแดนตั้งแต่ทะเลคินเนเรทจนถึงทะเลแห่งอาราบาห์ คือทะเลตาย ที่ราบแถบเนินเขาปิสกาห์ซึ่งอยู่ทิศตะวันออก “เวลานั้นข้าพเจ้าบัญชาท่านทั้งหลายว่า ‘พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงให้พวกท่านยึดครองแผ่นดินนี้ แต่ทหารพร้อมรบทั้งสิ้นของท่าน จงถืออาวุธยกข้ามไปก่อนคนอิสราเอลผู้เป็นพี่น้องของท่าน ส่วนภรรยา บุตรเล็กๆ กับฝูงปศุสัตว์ของท่าน(เพราะข้าพเจ้าทราบอยู่แล้วว่า ท่านทั้งหลายมีฝูงปศุสัตว์จำนวนมาก) จงอยู่ในเขตเมืองที่ข้าพเจ้ายกให้พวกท่านนั้นก่อน จนกว่าพระยาห์เวห์จะประทานการหยุดพักแก่พี่น้องของท่าน ดังที่ประทานแก่ท่านแล้ว จนพวกเขาจะยึดครองแผ่นดิน ซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่เขาที่ฟากตะวันตกของแม่น้ำจอร์แดน แล้วพวกท่านแต่ละคนจึงจะกลับมายังที่อยู่ของตน ซึ่งข้าพเจ้าได้ให้แก่ท่านแล้ว’ เวลานั้นข้าพเจ้าสั่งโยชูวาว่า ‘นัยน์ตาของท่านได้เห็นทุกอย่างที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกท่านทรงทำกับกษัตริย์ทั้งสองนั้นแล้ว ดังนั้นพระยาห์เวห์จะทรงทำกับอาณาจักรทั้งสิ้นซึ่งท่านจะข้ามไปอยู่เช่นเดียวกัน ท่านทั้งหลายอย่ากลัวพวกเขาเลย เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกท่านจะทรงสู้รบเพื่อท่านทั้งหลาย’ “เวลานั้นข้าพเจ้าอ้อนวอนพระยาห์เวห์ว่า ‘พระยาห์เวห์องค์เจ้านาย พระองค์เพิ่งทรงสำแดงความยิ่งใหญ่และพระหัตถ์อันทรงฤทธิ์ของพระองค์แก่ผู้รับใช้ของพระองค์ เพราะมีพระเจ้าองค์ไหนเล่าในสวรรค์ หรือในแผ่นดินโลกที่ทรงสามารถทำกิจการต่างๆ และการอิทธิฤทธิ์เหมือนพระองค์ทรงกระทำ ขอทรงอนุญาตให้ข้าพระองค์ข้ามไปดูแผ่นดินดีที่อยู่ฟากตะวันตกของแม่น้ำจอร์แดน ดูแดนเทือกเขางดงามและเลบานอนด้วย’ แต่พระยาห์เวห์ทรงพระพิโรธต่อข้าพเจ้า เพราะพวกท่านเป็นเหตุ พระองค์จึงไม่ทรงฟังข้าพเจ้า และพระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า ‘พอแล้ว เจ้าอย่าพูดเรื่องนี้กับเราอีกต่อไป เจ้าจงขึ้นไปถึงยอดปิสกาห์และมองดูทิศตะวันตก ทิศเหนือ ทิศใต้ และทิศตะวันออก แลดูแผ่นดินนั้นด้วยนัยน์ตาของเจ้า เพราะเจ้าจะไม่ได้ข้ามแม่น้ำจอร์แดนนี้ แต่เจ้าจงกำชับโยชูวา จงหนุนใจและเสริมกำลังเขาให้เข้มแข็ง เพราะเขาจะต้องนำหน้าชนชาตินี้ข้ามไป และจะทรงให้เขาเข้ายึดครองแผ่นดินที่เจ้ามองเห็นนั้น’ ฉะนั้นพวกเราจึงยับยั้งอยู่ในหุบเขาตรงข้ามกับเบธเปโอร์

เฉลยธรรมบัญญัติ 3:11-29 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

ด้วยยังเหลืออยู่​แต่​โอกกษั​ตริ​ย์เมืองบาชานซึ่งเป็นพวกมนุษย์​ยักษ์ ดู​เถิด เตียงนอนของท่านทำด้วยเหล็ก เตียงนอนนั้นไม่​อยู่​ที่​เมืองรับบาห์​แห่​งคนอัมโมนดอกหรือ ยาวตั้งเก้าศอก กว้างสี่ศอกขนาดศอกคนเรา แผ่​นดินนี้​ที่​เรายึดครองได้​ครั้งนั้น คือตั้งแต่อาโรเออร์ ซึ่งอยู่ริ​มล​ุ่มแม่น้ำอารโนน และแดนเทือกเขากิเลอาดครึ่งหนึ่ง กับหัวเมืองทั้งหลายเหล่านั้น เราก็​ได้​ให้​แก่​คนรูเบนและคนกาด ส่วนกิเลอาดที่ยังเหลืออยู่กับเมืองบาชานทั้งหมด ซึ่งเป็นราชอาณาจักรของโอก คื​อด​ินแดนอารโกบทั้งหมด เราก็​ได้​ให้​ไว้​กับครึ่งหนึ่งของคนตระกูลมนัสเสห์ ทั้งหมดเมืองบาชานนั้นเรียกว่าดินแดนของพวกมนุษย์​ยักษ์ ยาอีร์คนมนัสเสห์​ก็​ตี​ได้​ดิ​นแดนอารโกบทั้งหมด จนถึงเขตแดนเมืองชาวเกชูร์ และเมืองมาอาคาห์ และได้เรียกชื่อเมืองเหล่านั้นตามชื่อของตนว่า บาชานฮาโวทยาอีร์ จนถึงทุกวันนี้ เมืองกิเลอาดนั้นเราให้​แก่​มาคีร์ แก่​คนรูเบนและคนกาดนั้นเราให้ตำบลตั้งแต่กิเลอาดถึงลุ่มแม่น้ำอารโนน ถือเอากลางลุ่​มน​้ำเป็นแดนเรื่อยมาถึงแม่น้ำยับบอกอันเป็นแดนของคนอัมโมน ทั้งแถบที่ราบด้วย มี​แม่น​้ำจอร์แดนเป็นพรมแดน ตั้งแต่​ทะเลคินเนเรทจนถึงทะเลแห่งที่​ราบ คือทะเลเค็ม ที่​อัชโดดปิสกาห์ ซึ่งอยู่​ทิศตะวันออก ครั้งนั้นข้าพเจ้าได้บัญชาท่านทั้งหลายว่า ‘พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านได้ทรงให้ท่านทั้งหลายยึดครองแผ่นดินนี้ ทแกล้วทหารทั้งสิ้นของท่าน จงถืออาวุธยกข้ามไปก่อนคนอิสราเอลผู้เป็นพี่น้องของท่าน แต่​ภรรยาของท่าน บุ​ตรเล็กๆทั้งหลายของท่านกับฝูงสัตว์ของท่าน (เพราะข้าพเจ้าทราบอยู่​แล​้​วว​่า ท่านทั้งหลายมีฝูงสัตว์​เป็นอันมาก​) จงอยู่ในเขตเมืองที่เรายกให้นั้​นก​่อน กว่าพระเยโฮวาห์จะโปรดให้​พี่​น้องของท่านได้หยุดพักเหมือนได้ประทานแก่ท่านแล้ว จนเขาทั้งหลายจะยึดครองแผ่นดินซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านประทานแก่เขาที่ฟากแม่น้ำจอร์แดนข้างโน้นแล้ว ท่านทั้งหลายต่างจึงจะกลับมายังที่​อยู่​ของตน ซึ่งข้าพเจ้าได้​ให้​แก่​ท่านทั้งหลาย’ ครั้งนั้นข้าพเจ้าได้สั่งโยชู​วาว​่า ‘​นัยน์​ตาของท่านได้​เห​็นบรรดากิจการซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านได้ทรงกระทำแก่​กษัตริย์​ทั้งสองนั้นแล้ว ดังนั้นพระเยโฮวาห์จะทรงกระทำแก่อาณาจักรทั้งปวงซึ่งท่านจะข้ามไปอยู่​เช่นเดียวกัน ท่านอย่าได้​กล​ัวเขาเลย เพราะพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน พระองค์​นั้นทรงสู้รบเพื่อท่าน’ ครั้งนั้นข้าพเจ้าได้อ้อนวอนพระเยโฮวาห์​ว่า ‘​โอ ข้าแต่​องค์​พระผู้เป็นเจ้าพระเจ้า พระองค์​เพิ่งทรงสำแดงอานุภาพและฤทธิ์พระหัตถ์ของพระองค์​แก่​ผู้รับใช้​ของพระองค์ เพราะมีพระเจ้าองค์ไหนเล่าในสวรรค์หรือในแผ่นดินโลกซึ่งสามารถกระทำตามการสำคัญ และการอิทธิ​ฤทธิ์​ดังพระองค์​ได้ ขอพระองค์ทรงโปรดอนุญาตให้ข้าพระองค์ข้ามไปดู​แผ่​นดิ​นอ​ันดี​ที่อยู่​ฟากแม่น้ำจอร์แดนข้างโน้น ดู​แดนเทือกเขางดงามและเลบานอนด้วย’ แต่​พระเยโฮวาห์​ได้​พระพิโรธต่อข้าพเจ้า เพราะท่านทั้งหลายเป็นเหตุ พระองค์​จึ​งม​ิ​ได้​ทรงโปรดฟังข้าพเจ้า และพระเยโฮวาห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า ‘​พอแล้ว เจ้​าอย่าได้​พู​ดก​ับเราด้วยเรื่องนี้ต่อไปเลย เจ้​าจงขึ้นไปถึงยอดเขาปิสกาห์ และเพ่งตาของเจ้าดู​ทิศตะวันตก ทิศเหนือ ทิศใต้ และทิศตะวันออก และดู​แผ่​นดินนั้นด้วยนัยน์ตาของเจ้า เพราะเจ้าจะข้ามแม่น้ำจอร์แดนนี้ไปไม่​ได้​เลย แต่​เจ้​าจงกำชับโยชูวา จงสนับสนุนและชูใจของเขาให้​เข้มแข็ง เพราะเขาจะต้องนำหน้าชนชาติ​นี้​ข้ามไป และจะให้เขาทั้งหลายเข้าถือกรรมสิทธิ์ในแผ่นดิ​นที​่​เจ้​าแลเห็นนั้น’ ฉะนั้นเราทั้งหลายจึงยับยั้งอยู่ในหุบเขาตรงหน้าเบธเปโอร์”

เฉลยธรรมบัญญัติ 3:11-29 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

(ด้วยยังเหลืออยู่แต่โอกกษัตริย์เมืองบาชานซึ่งเป็นพวกเรฟาอิม ดูเถิด เตียงนอนของท่านทำด้วยเหล็ก เตียงนอนนั้นไม่อยู่ที่เมืองรับบาห์แห่งคนอัมโมนดอกหรือ ยาวตั้งเก้าศอก กว้างสี่ศอกขนาดศอกคนเรา) <<แผ่นดินนี้ที่เราตีได้ครั้งนั้น คือตั้งแต่อาโรเออร์ซึ่งอยู่ริมลุ่มน้ำอารโนน และแดนเทือกเขากิเลอาดกึ่งหนึ่งกับหัวเมืองทั้งหลายเหล่านั้น เราก็ได้ให้แก่เผ่ารูเบนและเผ่ากาด ส่วนกิเลอาดที่ยังเหลืออยู่กับเมืองบาชานทั้งหมด ซึ่งเป็นแผ่นดินของโอก คือดินแดนอารโกบทั้งหมด เราก็ได้ให้ไว้กับครึ่งหนึ่งของคนเผ่ามนัสเสห์ (ทั้งหมดเมืองบาชานนั้นเรียกว่าดินแดนของพวกเรฟาอิม ยาอีร์คนเผ่ามนัสเสห์ก็ตีได้ดินแดนอารโกบทั้งหมด คือเมืองบาชาน จนถึงเขตแดนเมืองชาวเกชูร์ และเมืองตระกูลมาอาคาห์) และได้เรียกชื่อเมืองเหล่านั้นตามชื่อของตนว่า ฮาวโวทยาอีร์ จนถึงทุกวันนี้ เมืองกิเลอาดนั้นเราให้แก่มาคีร์ แก่เผ่ารูเบนและกาดนั้นเราให้ตำบลตั้งแต่กิเลอาด ถึงลุ่มน้ำอารโนน ถือเอากลางลุ่มน้ำเป็นแดนเรื่อยมาถึงแม่น้ำยับบอก อันเป็นแดนของคนอัมโมน ทั้งแถบอาราบาห์ด้วย มีแม่น้ำจอร์แดนเป็นพรมแดนตั้งแต่ทะเลคินเนเรท จนถึงทะเลแห่งอาราบาห์ คือทะเลเค็ม ที่ราบแถบเนินเขาปิสกาห์ซึ่งอยู่ทิศตะวันออก <<ครั้งนั้นข้าพเจ้าได้บัญชาท่านทั้งหลายว่า <พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านได้ทรงให้ ท่านทั้งหลายยึดครองแผ่นดินนี้ ทแกล้วทหารทั้งสิ้นของท่าน จงถืออาวุธยกข้ามไปก่อนคนอิสราเอลผู้เป็นพี่น้องของท่าน แต่ภรรยาของท่าน บุตรเล็กๆทั้งหลายของท่าน กับฝูงสัตว์ของท่าน (เพราะข้าพเจ้าทราบอยู่แล้วว่า ท่านทั้งหลายมีฝูงสัตว์เป็นอันมาก) จงอยู่ในเขตเมืองที่เรายกให้นั้นก่อน กว่าพระเจ้าจะโปรดให้พี่น้องของ ท่านได้หยุดพักเหมือนได้ประทานแก่ท่านแล้ว จนเขาทั้งหลายจะยึดครองแผ่นดิน ซึ่งพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านประทานแก่เขา ที่ฟากตะวันตกของแม่น้ำจอร์แดน แล้วท่านทั้งหลายต่างจึงจะกลับมายังที่อยู่ของตน ซึ่งข้าพเจ้าได้ให้แก่ท่านทั้งหลาย> ครั้งนั้นข้าพเจ้าได้สั่งโยชูวาว่า <นัยน์ตาของท่านได้เห็นบรรดากิจการซึ่งพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของท่านทั้งหลายได้ทรงกระทำแก่กษัตริย์ทั้งสองนั้นแล้ว ดังนั้นพระเจ้าจะทรงกระทำแก่เมืองทั้งปวงซึ่งท่าน จะข้ามไปอยู่เช่นเดียวกัน ท่านทั้งหลายอย่าได้กลัวเขาเลย เพราะ พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน พระองค์นั้นทรงสู้รบเพื่อท่านทั้งหลาย> <<ครั้งนั้นข้าพเจ้าได้อ้อนวอนพระเจ้าว่า <ข้าแต่พระเยโฮวาห์พระเจ้า พระองค์เพิ่งทรงสำแดงอานุภาพและ ฤทธิ์พระหัตถ์ของพระองค์แก่ผู้รับใช้ของพระองค์ เพราะมีพระเจ้าองค์ไหนเล่าในสวรรค์ ในแผ่นดินโลกซึ่งอาจกระทำตามการสำคัญ และการอิทธิฤทธิ์ดังพระองค์ได้ ขอพระองค์ทรงโปรดอนุญาตให้ข้าพระองค์ ข้ามไปดูแผ่นดินอันดีที่อยู่ฟากตะวันตกของแม่น้ำจอร์แดน ดูแดนเทือกเขางดงามและเลบานอนด้วย> แต่พระเจ้าได้พิโรธต่อข้าพเจ้า เพราะท่านทั้งหลายเป็นเหตุ พระองค์จึงมิได้ทรงโปรดและพระเจ้าตรัสกับข้าพเจ้าว่า <พอแล้วเจ้าอย่าได้พูดกับเราด้วยเรื่องนี้ต่อไปเลย เจ้าจงขึ้นไปถึงยอดปิสกาห์และเพ่งตาของเจ้า ดูทิศตะวันตก ทิศเหนือ ทิศใต้ และทิศตะวันออก แลดูแผ่นดินนั้นด้วยนัยน์ตาของเจ้า เพราะเจ้าจะข้ามแม่น้ำจอร์แดน นี้ไปไม่ได้เลย แต่เจ้าจงกำชับโยชูวา จงสนับสนุนและชูใจของเขาให้เข้มแข็ง เพราะเขาจะต้องนำหน้าชนชาตินี้ข้ามไป และจะให้เขาทั้งหลายเข้าถือกรรมสิทธิ์ใน แผ่นดินที่เจ้าแลเห็นนั้น> ฉะนั้นเราทั้งหลายจึงยับยั้งอยู่ ในหุบเขาตรงหน้าเบธเปโอร์

เฉลยธรรมบัญญัติ 3:11-29 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

(กษัตริย์โอกแห่งบาชานผู้นี้เป็นเรฟาอิมคนสุดท้ายที่เหลืออยู่ เตียงเหล็กของเขายาว 9 ศอกและกว้าง 4 ศอก เตียงนี้ยังอยู่ที่รับบาห์ซึ่งเป็นเมืองหนึ่งของชาวอัมโมน) ข้าพเจ้ายกดินแดนที่ยึดมาได้ในครั้งนั้นให้แก่เผ่ารูเบนและเผ่ากาด คือตั้งแต่อาโรเออร์ริมโกรกธารอารโนน ครึ่งหนึ่งของแดนเทือกเขากิเลอาดและหัวเมืองต่างๆ ส่วนดินแดนกิเลอาดที่เหลือและดินแดนบาชานทั้งหมดซึ่งเดิมเป็นอาณาจักรของกษัตริย์โอกมอบให้แก่เผ่ามนัสเสห์ครึ่งเผ่า (อารโกบในบาชานนี้เคยได้ชื่อว่า ดินแดนแห่งเรฟาอิม ยาอีร์ซึ่งเป็นวงศ์วานของมนัสเสห์ครอบครองภูมิภาคอารโกบทั้งหมดจนจดชายแดนของชาวเกชูร์และชาวมาอาคาห์ ดินแดนบาชานได้ชื่อตามเขาจึงเรียกกันว่า ฮัฟโวทยาอีร์ มาจนถึงทุกวันนี้) ข้าพเจ้ายกดินแดนกิเลอาดให้มาคีร์ ส่วนเผ่ารูเบนและเผ่ากาด ข้าพเจ้ายกดินแดนจากกิเลอาดลงไปจดโกรกธารอารโนน (ถือเอาตอนกลางของโกรกธารเป็นพรมแดน) เรื่อยมาถึงแม่น้ำยับบอกซึ่งเป็นพรมแดนของชาวอัมโมน พรมแดนด้านตะวันตกคือแม่น้ำจอร์แดนในอาราบาห์จากคินเนเรทจดทะเลแห่งอาราบาห์ (คือทะเลเกลือ) ใต้ลาดเขาปิสกาห์ ครั้งนั้นข้าพเจ้าสั่งเผ่ารูเบน เผ่ากาด และเผ่ามนัสเสห์ครึ่งเผ่าว่า “พระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกท่านได้ประทานดินแดนฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดนให้ท่านยึดครอง แต่ชายฉกรรจ์ทุกคนในพวกท่าน จงจับอาวุธออกรบ นำหน้าพี่น้องอิสราเอลข้ามแม่น้ำไป ส่วนภรรยาของท่าน ลูกๆ และฝูงสัตว์ (ข้าพเจ้าทราบอยู่ว่าท่านมีฝูงสัตว์ใหญ่โต) ให้พักอยู่ในเมืองที่ข้าพเจ้ายกให้ ตราบจนองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงให้พี่น้องได้พักสงบเหมือนพวกท่าน และได้ยึดครองดินแดนซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของพวกท่านประทานให้ที่อีกฟากของแม่น้ำจอร์แดน เมื่อนั้นพวกท่านแต่ละคนจึงกลับสู่ดินแดนที่ข้าพเจ้ามอบให้ท่านเป็นกรรมสิทธิ์” ครั้งนั้นข้าพเจ้ากำชับโยชูวาว่า “ท่านก็ได้เห็นกับตาแล้วถึงสิ่งทั้งปวงที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงกระทำแก่กษัตริย์ทั้งสองนั้น องค์พระผู้เป็นเจ้าจะทรงกระทำอย่างเดียวกันต่ออาณาจักรทั้งปวงที่ฟากข้างโน้นซึ่งท่านกำลังมุ่งไป อย่ากลัวพวกเขา เพราะพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านเองจะทรงต่อสู้เพื่อท่าน” ครั้งนั้นข้าพเจ้าได้ทูลอ้อนวอนองค์พระผู้เป็นเจ้าว่า “ข้าแต่พระยาห์เวห์องค์เจ้าชีวิต พระองค์ทรงเริ่มสำแดงความยิ่งใหญ่และฤทธิ์อำนาจแก่ผู้รับใช้ของพระองค์แล้ว เพราะมีพระเจ้าใดเล่าทั่วฟ้าสวรรค์และแผ่นดินโลกที่ได้กระทำการยิ่งใหญ่เกรียงไกรเสมอเหมือนพระองค์? ขอโปรดให้ข้าพระองค์ได้ไปเห็นดินแดนอันอุดมสมบูรณ์ที่อีกฟากหนึ่งของแม่น้ำจอร์แดน คือแดนเทือกเขาอันงดงามนั้นกับเทือกเขาเลบานอน” แต่องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงพระพิโรธข้าพเจ้าเพราะพวกท่านและไม่ทรงฟังข้าพเจ้า องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงบัญชาว่า “พอแล้ว เลิกพูดเรื่องนี้เสียที จงขึ้นไปบนยอดเขาปิสกาห์และมองไปให้ทั่วทุกทิศ จงมองดูแผ่นดินนั้นให้เต็มตาของเจ้า เพราะเจ้าจะไม่ได้ข้ามแม่น้ำจอร์แดนไป แต่จงมอบหมายงานให้โยชูวา จงให้กำลังใจเขาและช่วยให้เขาเข้มแข็งขึ้น เพราะเขาจะนำประชากรข้ามไปครอบครองดินแดนที่เจ้าจะเห็น” ฉะนั้นเราทั้งหลายจึงยังคงพักอยู่ในหุบเขาใกล้เบธเปโอร์

เฉลยธรรมบัญญัติ 3:11-29 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

(โอก​กษัตริย์​แห่ง​บาชาน​เท่า​นั้น​ที่​เหลือ​เป็น​ท่าน​สุด​ท้าย​ของ​ชาว​เรฟา ดู​เถิด หีบ​ที่​ใช้​เก็บ​ร่าง​ของ​ท่าน​หล่อ​ด้วย​เหล็ก หีบ​ใบ​นั้น​ไม่​ได้​อยู่​ที่​เมือง​รับบาห์​ของ​ชาว​อัมโมน​หรอก​หรือ ขนาด​มาตรฐาน​คือ ยาว 9 ศอก กว้าง 4 ศอก) ใน​เวลา​นั้น เมื่อ​เรา​ยึด​ที่​ดิน​เป็น​เจ้า​ของ เรา​ยก​อาณาเขต​ให้​แก่​ชาว​รูเบน​และ​ชาว​กาด​โดย​เริ่ม​จาก​เมือง​อาโรเออร์​ซึ่ง​อยู่​ที่​ข้าง​ลุ่มน้ำ​อาร์โนน และ​ครึ่ง​หนึ่ง​ของ​แถบ​ภูเขา​ใน​แคว้น​กิเลอาด​ซึ่ง​มี​เมือง​ต่างๆ รวม​อยู่​ด้วย ส่วน​ที่​เหลือ​ของ​แคว้น​กิเลอาด บาชาน​ทั้ง​แคว้น อาณาจักร​ของ​โอก​คือ​อาร์โกบ​ทั้ง​แคว้น เรา​ยก​ให้​ครึ่ง​เผ่า​ของ​มนัสเสห์ (เรียก​บาชาน​ทั้ง​แคว้น​ว่า​ดิน​แดน​ของ​เรฟา ยาอีร์​จาก​เผ่า​มนัสเสห์​รับ​แคว้น​อาร์โกบ​ทั้ง​แคว้น​ไป​คือ​แคว้น​บาชาน ไกล​จน​ถึง​สุด​ชายแดน​เกชูร์​และ​มาอาคาห์ เขา​ตั้ง​ชื่อ​ของ​เขา​เอง​คือ​ฮาวโวทยาอีร์​แทน​ชื่อ​บาชาน​มา​จน​ถึง​ทุก​วัน​นี้) เรา​ยก​กิเลอาด​ให้​มาคีร์ สำหรับ​ชาว​รูเบน​และ​ชาว​กาด​เรา​ยก​อาณาเขต​จาก​กิเลอาด​คือ​ตั้ง​แต่​กลาง​ลุ่ม​น้ำ​อาร์โนน​เป็น​ชายแดน​จน​จรด​แม่น้ำ​ยับบอก​สุด​ชายแดน​ของ​ชาว​อัมโมน ชายแดน​ด้าน​ตะวัน​ตก​ที่​แม่น้ำ​จอร์แดน​ใน​อาราบาห์ จาก​ทะเลสาบ​คินเนเรท​จรด​ทะเล​อาราบาห์​คือ​ทะเล​เกลือ ด้าน​ตะวัน​ออก​จรด​ที่​เชิง​เขา​ปิสกาห์ แล้ว​เรา​สั่ง​พวก​ท่าน​ใน​เวลา​นั้น​ว่า ‘พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ท่าน​ได้​มอบ​ดิน​แดน​นี้​ให้​ท่าน​ยึด​ครอง จง​ให้​บรรดา​นักรบ​พร้อม​อาวุธ​ข้าม​แม่น้ำ​ล่วง​หน้า​ไป​ก่อน​พี่​น้อง​ของ​ท่าน​ซึ่ง​เป็น​ชาว​อิสราเอล แต่​ให้​ภรรยา เด็ก​เล็ก และ​ฝูง​ปศุสัตว์ (เรา​รู้​ว่า​ท่าน​มี​ฝูง​ปศุสัตว์​อยู่​มาก​มาย) อยู่​ใน​เมือง​ซึ่ง​เรา​แบ่ง​ยก​ให้ จนกว่า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จะ​ให้​พี่​น้อง​ของ​ท่าน​ได้​หยุด​พัก​เหมือน​ที่​พระ​องค์​ให้​แก่​พวก​ท่าน และ​ให้​พวก​เขา​ยึด​ดิน​แดน​อีก​ฟาก​หนึ่ง​ของ​แม่น้ำ​จอร์แดน​อัน​เป็น​ที่​ซึ่ง​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ท่าน​มอบ​ให้​แก่​พวก​เขา จาก​นั้น​พวก​ท่าน​ทุก​คน​จะ​กลับ​ไป​ครอบ​ครอง​สิ่ง​ที่​เรา​ได้​ยก​ให้’ ใน​เวลา​นั้น​เรา​สั่ง​โยชูวา​ว่า ‘พวก​ท่าน​ได้​เห็น​ทุก​สิ่ง​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ท่าน​กระทำ​ต่อ​กษัตริย์​ทั้ง​สอง​นั้น​ด้วย​ตา​ของ​ท่าน​เอง​แล้ว พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จะ​กระทำ​เช่น​เดียว​กัน​ต่อ​อาณาจักร​ทุก​แห่ง​ที่​ท่าน​จะ​เข้า​ไป​บุกรุก พวก​ท่าน​อย่า​กลัว​อาณาจักร​เหล่า​นั้น​เลย เพราะ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​ท่าน​เป็น​ผู้​ต่อสู้​ให้​ท่าน​เอง’ ใน​ครั้ง​นั้น​เรา​วิงวอน​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ว่า ‘โอ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่ พระ​องค์​เริ่ม​แสดง​ให้​ผู้​รับใช้​ของ​พระ​องค์​เห็น​ความ​ยิ่งใหญ่​และ​อานุภาพ​ของ​พระ​องค์ จะ​มี​เทพเจ้า​ใด​ใน​สวรรค์​หรือ​ใน​โลก​ที่​สามารถ​กระทำ​การ​เยี่ยง​นี้​หรือ​มี​อานุภาพ​ทำ​การ​ใด​เทียบ​เท่า​กับ​พระ​องค์​ได้​เล่า โปรด​ให้​ข้าพเจ้า​ข้าม​แม่น้ำ​จอร์แดน​ไป​ดู​แผ่นดิน​อัน​อุดม​ที่​อีก​ฟาก​เถิด บริเวณ​แถบ​ภูเขา​อัน​งดงาม​ที่​นั่น​และ​ที่​เลบานอน’ แต่​เป็น​เพราะ​พวก​ท่าน พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จึง​โกรธ​เรา​จน​ไม่​ฟัง​เรา และ​พระ​องค์​กล่าว​กับ​เรา​ว่า ‘พอ​ที อย่า​พูด​เรื่อง​นี้​กับ​เรา​อีก เจ้า​จง​ขึ้น​ไป​ยัง​ยอด​เขา​ปิสกาห์ แล้ว​กวาด​สายตา​ดู​ให้​รอบ​ทั้ง​ทาง​ทิศ​เหนือ​และ​ทิศ​ใต้ ทิศ​ตะวัน​ออก​และ​ทิศ​ตะวัน​ตก ใช้​ตา​เจ้า​มอง​ดู​ให้​ดี เพราะ​เจ้า​จะ​ไม่​ได้​ข้าม​แม่น้ำ​จอร์แดน​นี้​ไป แต่​จง​มอบ​หมาย​หน้าที่​แก่​โยชูวา จง​ให้​กำลัง​ใจ​เขา และ​ช่วย​ให้​เขา​เข้มแข็ง เพราะ​เขา​จะ​นำ​ชน​ชาติ​นี้​ข้าม​ไป และ​จะ​ให้​พวก​เขา​ได้​เป็น​เจ้า​ของ​แผ่นดิน​ที่​เจ้า​เห็น​อยู่​นี้’ ดังนั้น​พวก​เรา​จึง​พัก​อยู่​ที่​หุบ​เขา​ตรง​ข้าม​กับ​เมือง​เบธเปโอร์