โฮเชยา 13:6 เมื่อเราเลี้ยงดูพวกเขา พวกเขาก็อิ่มหนำ เมื่ออิ่มหนำแล้ว พวกเขาก็หยิ่งผยองขึ้น และลืมเรา ตอนที่เราเลี้ยงดูและนำทางพวกเขานั้น พวกเขามีกินอย่างเหลือเฟือ แต่พวกเขาก็เย่อหยิ่งจองหองขึ้นมา และลืมเรา เมื่อเขารับประทานจนอิ่มหนำ เขาอิ่มหนำแล้ว ใจก็ผยองขึ้น ฉะนั้นเขาจึงลืมเรา เมื่อเขาได้รับประทานเต็มคราบแล้ว เขาก็อิ่มหนำ และจิตใจของเขาก็ผยองขึ้น เพราะฉะนั้นเขาจึงลืมเราเสีย เมื่อเขาได้รับประทานเต็มคราบแล้ว เขาก็อิ่มหนำ และจิตใจของเขาก็ผยองขึ้น เพราะฉะนั้นเขาจึงลืมเราเสีย แต่เมื่อพวกเขารับการเลี้ยงดูในทุ่งหญ้า พวกเขาก็อิ่ม พวกเขาได้รับจนอิ่มหนำแล้ว ใจของพวกเขาก็หยิ่งผยองขึ้น แล้วก็ลืมเรา

โฮเชยา 13:6 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

เมื่อเราเลี้ยงดูพวกเขา พวกเขาก็อิ่มหนำ เมื่ออิ่มหนำแล้ว พวกเขาก็หยิ่งผยองขึ้น และลืมเรา

แบ่งปัน

ตอนที่เราเลี้ยงดูและนำทางพวกเขานั้น พวกเขามีกินอย่างเหลือเฟือ แต่พวกเขาก็เย่อหยิ่งจองหองขึ้นมา และลืมเรา

แบ่งปัน

เมื่อเขารับประทานจนอิ่มหนำ เขาอิ่มหนำแล้ว ใจก็ผยองขึ้น ฉะนั้นเขาจึงลืมเรา

แบ่งปัน

เมื่อเขาได้รับประทานเต็มคราบแล้ว เขาก็อิ่มหนำ และจิตใจของเขาก็ผยองขึ้น เพราะฉะนั้นเขาจึงลืมเราเสีย

แบ่งปัน

เมื่อเขาได้รับประทานเต็มคราบแล้ว เขาก็อิ่มหนำ และจิตใจของเขาก็ผยองขึ้น เพราะฉะนั้นเขาจึงลืมเราเสีย

แบ่งปัน

แต่เมื่อพวกเขารับการเลี้ยงดูในทุ่งหญ้า พวกเขาก็อิ่ม พวกเขาได้รับจนอิ่มหนำแล้ว ใจของพวกเขาก็หยิ่งผยองขึ้น แล้วก็ลืมเรา

แบ่งปัน