โยเอล 1:16-20
โยเอล 1:16-20 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
อาหารก็ถูกเอาไปแล้ว ต่อหน้าต่อตาของเราไม่ใช่หรือ? ความร่าเริงและความยินดี ก็ถูกเอาไปจากพระนิเวศพระเจ้าของเราแล้วไม่ใช่หรือ? เมล็ดพืชแห้งตายอยู่ในดิน ฉางก็ร้างเปล่า ยุ้งก็พังทลาย เพราะว่าข้าวก็ม้านแล้ว เหล่าสัตว์เลี้ยงร้องครวญคราง ฝูงวัวก็สนเท่ห์ เพราะไม่มีทุ่งหญ้าให้พวกมัน ฝูงแพะแกะก็อ่อนระโหยด้วย ข้าแต่พระยาห์เวห์ ข้าพระองค์ร้องทูลต่อพระองค์ เพราะว่าไฟได้เผาผลาญ ทุ่งหญ้าแห่งถิ่นทุรกันดาร และเปลวไฟได้ไหม้ ต้นไม้ในทุ่งหมดสิ้นแล้ว แม้สัตว์ป่าในทุ่งก็ร้องทูลต่อพระองค์ด้วย เพราะว่าน้ำในห้วยแห้งไป และไฟก็เผาผลาญ ทุ่งหญ้าของถิ่นทุรกันดาร
โยเอล 1:16-20 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)
มันเกิดต่อหน้าต่อตาของเราเลยไม่ใช่หรือ ที่ไม่มีอาหารเหลือแล้ว งานเฉลิมฉลองและความสุขไม่มีแล้วในพระวิหารของพระเจ้าของเรา ผลไม้ที่โผล่ออกมา ก็ฝ่อลีบไปภายใต้กลีบดอกของพวกมัน ยุ้งฉางถูกทำลาย โรงนาก็ถูกรื้อถอน เพราะเมล็ดพืชฝ่อลีบไปหมด ฝูงสัตว์เลี้ยงต่างร้องครวญคราง ฝูงวัวต่างก็เร่ร่อนไปมา เพราะไม่มีทุ่งหญ้าให้กับพวกมัน แม้แต่ฝูงแกะก็ยังถูกทอดทิ้ง พระยาห์เวห์เจ้าข้า ข้าพเจ้า ร้องขอความช่วยเหลือต่อพระองค์ เพราะไฟได้เผาผลาญทุ่งหญ้าของที่เปล่าเปลี่ยว และเปลวเพลิงได้เผาไหม้ต้นไม้ทั้งหมดในท้องทุ่ง แม้แต่สัตว์ป่าก็ยังส่งเสียงร้องขอความช่วยเหลือจากพระองค์เพราะน้ำในลำธารได้แห้งขอดไป และไฟได้เผาผลาญทุ่งหญ้าของที่เปล่าเปลี่ยวไปหมดแล้ว
โยเอล 1:16-20 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)
อาหารถูกตัดออกจากเบื้องหน้าสายตาของพวกเราแล้ว เออ ความปีติและความยินดีก็ขาดไปจากพระนิเวศแห่งพระเจ้าของเราแล้ว มิใช่หรือ เมล็ดพืชก็เน่าอยู่ในดิน ฉางก็รกร้าง ยุ้งก็หักพังลง เพราะว่าข้าวเหี่ยวแห้งไปเสียแล้ว สัตว์ทั้งหลายร้องครวญครางแล้วหนอ ฝูงวัวก็งุนงง เพราะว่าไม่มีทุ่งหญ้าให้มัน ฝูงแกะก็อ่อนระอาไป โอ ข้าแต่พระเยโฮวาห์ ข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์ เพราะว่าไฟได้เผาผลาญทุ่งหญ้าแห่งถิ่นทุรกันดาร และเปลวไฟได้ไหม้ต้นไม้ในทุ่งนาเสียหมดแล้ว ถึงแม้ว่าสัตว์ป่าก็ร้องทูลพระองค์ด้วย เพราะว่าน้ำในห้วยแห้งไป และไฟก็เผาผลาญทุ่งหญ้าแห่งถิ่นทุรกันดาร
โยเอล 1:16-20 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
อาหารถูกกีดกันออกไป ต่อหน้าต่อตาของพวกเราแล้ว ความร่าเริงและความยินดี ก็ขาดไปจากพระนิเวศแห่งพระเจ้าของเราแล้ว มิใช่หรือ เมล็ดพืชก็แห้งตายอยู่ในดิน ฉางก็ร้างเปล่า ยุ้งก็หักพังลง เพราะว่าข้าวก็ม้านแล้ว สัตว์เดียรัจฉานร้องครวญครางแล้วหนอ ฝูงวัวก็สนเท่ห์ เพราะว่าไม่มีลานหญ้าให้มัน แม้ว่าฝูงแพะแกะก็อ่อนระอาไป ข้าแต่พระเจ้า ข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์ เพราะว่าไฟได้เผาผลาญ ทุ่งหญ้าแห่งถิ่นทุรกันดาร และเปลวไฟได้ไหม้ ต้นไม้ในทุ่งนาเสียหมดแล้ว ถึงแม้ว่าสัตว์ป่าก็ร้องทูลพระองค์ด้วย เพราะว่าน้ำในห้วยแห้งไป และไฟก็เผาผลาญ ทุ่งหญ้าแห่งถิ่นทุรกันดาร
โยเอล 1:16-20 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
อาหารสูญสิ้นไป ต่อหน้าต่อตาเราแล้วไม่ใช่หรือ? ความชื่นชมยินดีและความเปรมปรีดิ์ สูญสิ้นไปจากพระนิเวศของพระเจ้าของเราแล้วไม่ใช่หรือ? เมล็ดพืชเหี่ยวเฉาคาดิน ยุ้งฉางย่อยยับปรักหักพัง เพราะเมล็ดข้าวเหี่ยวแห้งไปหมด ฝูงวัวร้องครวญครางเพียงไร! มันเดินงุ่นง่าน เพราะไม่มีทุ่งหญ้า แม้แต่ฝูงแกะก็ทุกข์ทรมาน ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า ข้าพระองค์ร้องทูลพระองค์ เพราะไฟเผาผลาญทุ่งโล่งที่ใช้เลี้ยงสัตว์ เปลวไฟแผดเผาต้นไม้ทั้งปวงในท้องทุ่งวอดวาย แม้แต่สัตว์ป่าก็ครวญหาพระองค์ ธารน้ำเหือดแห้งไปสิ้น และไฟก็เผาผลาญทุ่งโล่งซึ่งใช้เลี้ยงสัตว์
โยเอล 1:16-20 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)
อาหารขาดแคลนอย่างที่เราเห็น อีกทั้งความยินดีและรื่นเริงใจ ก็ถูกระงับไปเสียจากพระตำหนัก ของพระเจ้าของพวกเรามิใช่หรือ เมล็ดพืชเหี่ยวแห้งอยู่ใต้ก้อนดิน แหล่งเก็บธัญพืชเป็นที่รกร้าง โรงสีถูกพังลง เพราะธัญพืชแห้งเหี่ยว สัตว์เลี้ยงโอดครวญอะไรเช่นนี้ ฝูงโคงงงัน เพราะไม่มีทุ่งหญ้าสำหรับพวกมัน แม้แต่ฝูงแกะก็ยังลำบาก โอ พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้าร้องเรียกถึงพระองค์ เพราะไฟได้เผาไหม้ทุ่งหญ้าในถิ่นทุรกันดาร เปลวไฟได้ลุกไหม้ต้นไม้ในทุ่งทั้งหมด พวกสัตว์ป่าก็กระเสือกกระสนหาพระองค์เช่นกัน เพราะธารน้ำแห้งเหือดหมดแล้ว และไฟได้เผาผลาญทุ่งหญ้า ในถิ่นทุรกันดาร