สุภาษิต 4:1-9
สุภาษิต 4:1-9 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)
ลูกๆเอ๋ย ฟังคำสั่งสอนของพ่อเจ้าเถิด และเอาใจใส่ให้ดี เพื่อเจ้าจะได้รับความรู้ความเข้าใจ เพราะเราได้ให้คำแนะนำที่ดีกับเจ้า ดังนั้นอย่าได้ลืมคำสอนของเรา สมัยที่เรายังเป็นเด็กอยู่ในบ้านของพ่อ เป็นลูกเพียงคนเดียวของแม่ ที่แม่ทะนุถนอม พ่อเริ่มสอนเราและพูดกับเราว่า “ขอให้ใจของเจ้ายึดมั่นในคำพูดต่างๆของพ่อ ให้รักษาคำสั่งต่างๆของพ่อไว้ แล้วชีวิตเจ้าจะยั่งยืน ให้เอาสติปัญญาและความรู้ความเข้าใจเถิด อย่าได้ลืมคำพูดเหล่านี้ที่ออกจากปากของพ่อและอย่าหันหนีไปจากมันเลย อย่าได้หันหลังให้กับสติปัญญา แล้วเธอจะเฝ้ารักษาเจ้า รักเธอ แล้วเธอจะปกป้องเจ้า ก้าวแรกที่จะเป็นคนฉลาด ก็คือ การรับเอาคำสอนที่เฉลียวฉลาด แม้ว่าจะต้องเสียทรัพย์สมบัติทั้งหมดที่มีอยู่ก็ตาม ก็ให้รับเอาความเข้าใจเถิด ให้เห็นคุณค่าของสติปัญญาเถิด แล้วเธอจะยกย่องเจ้า เธอจะให้เกียรติกับเจ้า เมื่อเจ้าสวมกอดเธอไว้ สติปัญญาจะสวมมงกุฎดอกไม้อันงดงามไว้บนหัวของเจ้า เธอจะมอบมงกุฎอันแสนวิเศษแก่เจ้า”
สุภาษิต 4:1-9 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)
ลูกทั้งหลายเอ๋ย จงฟังคำสั่งสอนของพ่อ และจงใส่ใจเพื่อจะได้ความรอบรู้ เพราะข้าให้ภาษิตดีแก่พวกเจ้า อย่าทอดทิ้งคำสอนของข้า เมื่อข้าเป็นเด็กอยู่กับพ่อข้า อ่อนเยาว์และเป็นแก้วตาของแม่ข้า พ่อสอนข้าว่า “ให้ใจของเจ้ายึดถ้อยคำของพ่อไว้ให้มั่น จงรักษาบัญญัติของพ่อ และมีชีวิตอยู่ จงเอาปัญญาและจงเอาความรอบรู้ อย่าลืมและอย่าหันจากถ้อยคำแห่งปากของพ่อ อย่าทอดทิ้งปัญญา แล้วเธอจะรักษาเจ้าไว้ จงรักเธอ แล้วเธอจะคุ้มครองเจ้า จุดเริ่มต้นของปัญญาเป็นอย่างนี้คือ จงเอาปัญญา ไม่ว่าเจ้าจะได้อะไรก็ตาม จงเอาความรอบรู้ไว้ จงตีราคาปัญญาให้สูง แล้วเธอจะยกย่องเจ้า เธอจะให้เกียรติเจ้า เมื่อเจ้ากอดเธอไว้ เธอจะเอามงคลงามสวมศีรษะเจ้า จะให้มงกุฎแห่งศักดิ์ศรีแก่เจ้า”
สุภาษิต 4:1-9 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)
บุตรทั้งหลายเอ๋ย จงฟังคำสั่งสอนของพ่อเจ้า ให้ตั้งใจฟังเพื่อเจ้าจะได้รับความเข้าใจ เพราะเราให้หลักคำสอนที่ดีแก่เจ้า อย่าละทิ้งกฎเกณฑ์ของเรา เพราะเราเป็นลูกชายของพ่อเรา ดูอ่อนโยนและเป็นที่รักยิ่งในสายตาของแม่เรา บิดาสอนเรา และพูดกับเราว่า “ให้ใจของเจ้ายึดคำสอนของเราไว้ให้มั่น จงรักษาบัญญัติของเรา และมีชีวิตอยู่ อย่าลืมและอย่าหันกลับจากถ้อยคำแห่งปากของเรา จงเอาปัญญา และเอาความเข้าใจ อย่าทอดทิ้งเธอ และเธอจะรักษาเจ้าไว้ จงรักเธอ และเธอจะระแวดระวังเจ้า ปัญญาเป็นสิ่งสำคัญที่สุด ฉะนั้นจงเอาปัญญา แม้เจ้าจะได้อะไรก็ตาม จงเอาความเข้าใจไว้ จงตีราคาเธอให้สูง และเธอจะยกย่องเจ้า ถ้าเจ้ากอดเธอไว้ เธอจะให้เกียรติเจ้า เธอจะเอามาลัยงามสวมศีรษะเจ้า เธอจะให้มงกุฎแห่งสง่าราศีแก่เจ้า”
สุภาษิต 4:1-9 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)
บุตรชายของเราเอ๋ย จงฟังคำสั่งสอนของพ่อเจ้า อย่างตั้งใจเพื่อเจ้าจะได้รับความรอบรู้ เพราะเราให้ภาษิตดีแก่เจ้า อย่าทอดทิ้งคำสอนของเรา เมื่อเราเป็นลูกอยู่กับพ่อของเรา เป็นแก้วตาของแม่เรา ดูน่ารักอ่อนโยน บิดาสอนเรา และพูดกับเราว่า <<ให้ใจของเจ้ายึดคำสอนของเราไว้ให้มั่น จงรักษาบัญญัติของเรา และมีชีวิตอยู่ อย่าลืมและอย่าหันกลับจากถ้อยคำแห่งปากของเรา จงเอาปัญญา และเอาความรอบรู้ อย่าทอดทิ้งเธอ และเธอจะรักษาเจ้าไว้ จงรักปัญญา และปัญญาจะระแวดระวังเจ้า ที่เริ่มต้นของปัญญาเป็นอย่างนี้คือจงเอาปัญญา แม้เจ้าจะได้อะไรก็ตาม จงเอาความรอบรู้ไว้ จงตีราคาปัญญาให้สูง และปัญญาจะยกย่องเจ้า ถ้าเจ้ากอดปัญญาไว้ ปัญญาจะให้เกียรติเจ้า เธอจะเอามงคลงามสวมศีรษะเจ้า จะให้มงกุฎงามแก่เจ้า>>
สุภาษิต 4:1-9 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)
ลูกทั้งหลายเอ๋ย จงตั้งใจฟังคำสั่งสอนของพ่อเจ้า จงใส่ใจเพื่อจะได้ความเข้าใจ เพราะเราให้คำสอนที่ดีแก่เจ้า ดังนั้นอย่าละทิ้งคำสอนของเรา เมื่อเราเป็นเด็กอยู่ในบ้านของพ่อ ยังอ่อนเยาว์เป็นลูกรักของแม่ พ่อสอนเราว่า “จงยึดคำสอนของพ่อด้วยสุดใจของเจ้า ทำตามคำสั่งของพ่อ แล้วเจ้าจะมีชีวิตอยู่ จงรับปัญญาและความเข้าใจ อย่าลืม อย่าหันเหจากคำสอนของพ่อ อย่าทอดทิ้งปัญญา แล้วนางจะช่วยปกปักรักษาเจ้า จงรักนางแล้วนางจะคอยปกป้องเจ้า จุดเริ่มต้นของปัญญาคือให้ยึดปัญญาไว้ แม้ต้องลงทุนหมดตัวก็จงยึดความเข้าใจไว้ จงเทิดทูนนาง และนางจะเชิดชูเจ้า จงโอบกอดปัญญาไว้ และนางจะให้เกียรติเจ้า นางจะสวมมงคลงามบนศีรษะของเจ้า มงกุฎงดงามจะเป็นของเจ้า”
สุภาษิต 4:1-9 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)
ลูกๆ ของเราเอ๋ย จงฟังคำสั่งสอนของบิดา และจงเอาใจใส่เพื่อให้ได้ความเข้าใจ ด้วยว่า เราสั่งสอนเจ้าเป็นอย่างดี ฉะนั้นอย่าละทิ้งกฎบัญญัติของเรา เมื่อครั้งที่เราเป็นลูกอยู่กับบิดาของเรา ทั้งยังอ่อนวัย และเป็นเพียงลูกคนเดียวของมารดาของเรา บิดาสอนและบอกเราว่า “จงให้ใจของเจ้ารับคำของเรา จงรักษาคำบัญญัติของเรา และเจ้าจะมีชีวิต จงรับเอาสติปัญญาไว้ จงรับเอาความเข้าใจไว้ อย่าลืมหรือหันเหไปจากคำพูดที่ออกจากปากของเรา อย่าทอดทิ้งสติปัญญา และเธอจะปกป้องเจ้า จงรักสติปัญญา และเธอจะคุ้มครองเจ้า การเริ่มต้นของสติปัญญาคือ เจ้าต้องรับเอาสติปัญญาไว้ และเหนือสิ่งอื่นใด เจ้าจะต้องรับเอาความเข้าใจ จงเห็นคุณค่าของสติปัญญา และเธอจะเชิดชูเจ้า สติปัญญาจะให้เกียรติเจ้าหากว่าเจ้าโอบรับเธอไว้ สติปัญญาจะสวมมาลัยอันสง่างามบนศีรษะของเจ้า และจะให้มงกุฎแห่งความงามแก่เจ้า”