สุภาษิต 9:10-18

สุภาษิต 9:10-18 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

จุด​เริ่มต้น​ของ​สติปัญญา คือ การ​ยำเกรง​พระยาห์เวห์ ความเข้าใจ​อย่าง​ถ่องแท้ คือ การ​รู้จัก​พระองค์​ผู้​ศักดิ์สิทธิ์ สติปัญญา​บอก​ว่า “ฉัน​จะ​ทำ​ให้​วัน​คืน​ของ​เจ้า​เพิ่ม​มากขึ้น และ​จะ​เพิ่ม​จำนวน​ปี​เข้า​ไป​ใน​ชีวิต​ของ​เจ้า ถ้า​หาก​เจ้า​กลาย​เป็น​คน​ฉลาด มัน​ก็​เป็น​ประโยชน์​สำหรับ​ตัว​เจ้าเอง แต่​ถ้า​เจ้า​กลาย​เป็น​คน​หยิ่งยโส เจ้าเอง​นั่นแหละ​ที่​จะ​ต้อง​ทน​ทุกข์ทรมาน” ความโง่เขลา​ส่งเสียง​เอะอะ เธอ​อ่อน​ต่อ​โลก และ​ไม่​รู้​อะไร​เลย เธอ​นั่ง​อยู่​ที่​ตรง​ประตู​บ้าน​ของ​เธอ บน​ที่​นั่ง​ที่​ตั้ง​อยู่​บน​จุด​ที่​สูงสุด​ของ​เมือง เธอ​ส่งเสียง​ร้อง​เรียก​ผู้คน​ที่​เดิน​ผ่าน​ไป​มา ผู้ที่​เร่งรีบ​เดิน​ไป​ตาม​ทาง​ของ​เขา​ว่า “ใคร​ก็​ตาม​ที่​อ่อน​ต่อ​โลก ให้​มาหา​ฉัน​ทางนี้” และ​เธอ​ก็​พูด​กับ​คน​ที่​ไม่​มี​สมอง​คิด​ว่า “น้ำ​ที่​ขโมย​มา​นั้น​รสชาติ​ก็​หวาน​กว่า ขนมปัง​ที่​ได้​มา​อย่าง​ลับๆ​นั้น​ก็​อร่อย​กว่า” แต่​คน​ที่​อ่อน​ต่อ​โลก​พวกนั้น​ไม่​รู้​ว่า​มี​ผี​อยู่​กับ​เธอที่​นั่น พวก​แขก​ของ​เธอ​ก็​อยู่​ใน​ที่ลึก​ของ​แดน​คนตาย

สุภาษิต 9:10-18 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

ความยำเกรงพระยาห์เวห์เป็นที่เริ่มต้นของปัญญา และการรู้จักองค์บริสุทธิ์เป็นความรอบรู้ เพราะโดยปัญญาวันคืนของเจ้าจะทวีขึ้น และปีเดือนแห่งชีวิตของเจ้าจะเพิ่มพูน ถ้าเจ้ามีปัญญา เจ้าก็มีปัญญาเพื่อตนเอง ถ้าเจ้าเยาะเย้ย เจ้าก็จะทนแต่ลำพัง หญิงโง่นั้นส่งเสียงเอ็ดอึง นางเบาปัญญาและไม่รู้อะไรเลย นางนั่งที่ประตูบ้านของนาง บนที่นั่งตามที่สูงของเมือง พลางร้องเรียกผู้ที่ผ่านไป ผู้เดินตรงไปตามทางของเขา ว่า “ใครเป็นคนรู้น้อย ให้เขาหันเข้ามาที่นี่” นางพูดกับผู้ที่ไม่มีสามัญสำนึก ว่า “น้ำที่ขโมยมาหวานดี และอาหารที่รับประทานในที่ลับก็อร่อย” แต่เขาไม่ทราบว่าคนตายอยู่ที่นั่น และแขกของนางก็อยู่ในห้วงลึกของแดนคนตาย

สุภาษิต 9:10-18 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

ความยำเกรงพระเยโฮวาห์เป็​นที​่เริ่มต้นของปัญญา และซึ่งรู้จักองค์​บริสุทธิ์​เป็นความเข้าใจ เนื่องจากเรา วันคืนของเจ้าจะเพิ่มทวี​คูณ และปีเดือนแห่งชีวิตของเจ้าจะเพิ่มพูน ถ้าเจ้าฉลาด เจ้​าก็ฉลาดเพื่อตนเอง แต่​ถ้าเจ้าเยาะเย้ย เจ้​าก็จะทนแต่​ลำพัง หญิงโง่นั้นเสียงเอ็ดอึง นางเซ่อและไม่​รู้​อะไรเลย เพราะนางนั่งที่​ประตู​เรือนของนาง และ ณ ที่​นั่งสูงในเมือง พลางร้องเรียกบรรดาผู้​ที่​ผ่านไป ผู้​เดินตรงไปตามทางของเขาว่า “​ผู้​ใดที่เป็นคนเขลา ให้​เขาหันเข้ามาที่​นี่​” นางพู​ดก​ับเขาผู้​ไร้​ความเข้าใจว่า “น้ำที่ขโมยมาหวานดี และขนมที่รับประทานในที่ลั​บก​็​อร่อย​” แต่​เขาไม่ทราบว่าคนตายอยู่​ที่นั่น และแขกของนางก็​อยู่​ในห้วงลึกของนรก

สุภาษิต 9:10-18 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

ความยำเกรงพระเจ้า เป็นที่เริ่มต้นของปัญญา และซึ่งรู้จักองค์บริสุทธิ์ เป็นความรอบรู้ เนื่องจากเรา วันคืนของเจ้าจะเพิ่มทวีคูณ และปีเดือนแห่งชีวิตของเจ้าจะเพิ่มพูน ถ้าเจ้าฉลาด เจ้าก็ฉลาดเพื่อตนเอง ถ้าเจ้าเยาะเย้ย เจ้าก็จะทนแต่ลำพัง หญิงโง่นั้นเสียงเอ็ดอึง นางปล่อยตัวและไม่รู้จักอาย นางนั่งที่ประตูเรือนของนาง และ ณ ที่สูงในเมือง พลางร้องเรียกบรรดาผู้ที่ผ่านไป ผู้เดินตรงไปตามทางของเขา ว่า <<ผู้ใดที่เป็นคนเขลา ให้เขาหันเข้ามาที่นี่>> นางพูดกับเขาผู้ไร้สามัญสำนึก ว่า <<น้ำที่ขโมยมาหวานดี และขนมที่รับประทานในที่ลับก็อร่อย>> แต่เขาไม่ทราบว่าคนตายอยู่ที่นั่น และแขกของนางก็อยู่ในห้วงลึกของแดนผู้ตาย

สุภาษิต 9:10-18 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

“ความยำเกรงองค์พระผู้เป็นเจ้าเป็นที่เริ่มต้นของปัญญา การรู้จักองค์บริสุทธิ์ทำให้เกิดความเข้าใจ เพราะเรา วันเวลาของเจ้าจะยืนยาว และปีเดือนแห่งชีวิตของเจ้าจะเพิ่มพูน หากเจ้าฉลาด สติปัญญาของเจ้าจะให้บำเหน็จแก่เจ้า หากเจ้าชอบเยาะเย้ย เจ้าก็จะทนทุกข์ตามลำพัง” ผู้หญิงที่ได้ชื่อว่า “โง่” ชอบพูดพล่าม นางไร้ระเบียบวินัยและไม่รู้อะไรเลย นางนั่งอยู่ที่ประตูบ้าน หรือในที่สูงของเมือง คอยร้องเรียกผู้คนที่ผ่านไปผ่านมา ผู้มุ่งหน้าไปตามทางของตน “ให้บรรดาคนอ่อนต่อโลก มาที่บ้านของเราเถิด!” นางกล่าวกับบรรดาคนไร้สามัญสำนึกว่า “น้ำที่ลักเขาดื่มก็ชื่นใจดี อาหารที่แอบเขากินก็เอร็ดอร่อย!” แต่คนเหล่านั้นหารู้ไม่ว่าที่นั่นมีแต่คนตาย และแขกของนางล้วนอยู่ก้นหลุมฝังศพ

สุภาษิต 9:10-18 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

ความ​เกรง​กลัว​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​คือ​จุด​เริ่มต้น​ของ​สติ​ปัญญา และ​การ​เรียน​รู้​วิถี​ของ​องค์​ผู้​บริสุทธิ์​คือ​การ​หยั่งรู้ ด้วย​ว่า จำนวน​วัน​ของ​เจ้า​จะ​ทวี​ขึ้น​ได้​ก็​เพราะ​เรา และ​จำนวน​ปี​แห่ง​ชีวิต​จะ​เพิ่มพูน​ขึ้น​แก่​เจ้า ถ้า​เจ้า​มี​สติ​ปัญญา​ดี เจ้า​ก็​มี​สติ​ปัญญา​เพื่อ​ตัว​ของ​เจ้า​เอง ถ้า​เจ้า​เย้ยหยัน เจ้า​ก็​จะ​ต้อง​ทน​ทุกข์​เอง หญิง​โง่​ส่ง​เสียง​ดัง เสเพล​และ​ไม่​รู้สึก​ละอาย นาง​นั่ง​อยู่​ที่​ทาง​เข้า​บ้าน​ของ​นาง บน​ที่​นั่ง​จาก​ยอด​สูง​สุด​ใน​ตัว​เมือง นาง​ร้อง​เรียก​บรรดา​ผู้​ที่​กำลัง​ผ่าน​มา และ​กำลัง​ไป​ตาม​ทาง​ของ​เขา​ว่า “ให้​พวก​คน​เขลา​หัน​มา​ทาง​นี้” และ​นาง​พูด​กับ​คน​สิ้น​คิด​ว่า “น้ำ​ที่​ขโมย​มา​ได้​นั้น​หวาน และ​อาหาร​ที่​กิน​ใน​ที่​ลับ​ก็​อร่อย” แต่​เขา​ไม่​รู้​ว่า​บรรดา​คน​ตาย​อยู่​ที่​นั่น และ​ผู้​ที่​เป็น​แขก​ของ​นาง​ตก​อยู่​ใน​แดน​คน​ตาย