โรม 2:14-15

แบ่งปัน

โรม 2:14-15 พระคริสตธรรมคัมภีร์: ฉบับอ่านเข้าใจง่าย (THA-ERV)

พวก​คน​ที่​ไม่​มี​กฎ​ของ​โมเสส​เพราะ​พวก​เขา​ไม่​ได้​เกิด​มา​เป็น​คนยิว แต่​ได้​ทำ​ตาม​สิ่ง​ที่​กฎ​นั้น​บอก​เอา​ไว้ ก็​แสดง​ว่า​พวก​เขา​มี​กฎ​นั้น​อยู่​ใน​ตัวเอง คน​พวกนี้​พิสูจน์​ให้​เห็น​ว่า​สิ่ง​ที่​กฎ​บอก​ให้​ทำ​นั้น มี​เขียน​ไว้​ใน​ใจ​ของ​พวก​เขา ดู​ได้​จาก​ใจ​ที่​ฟ้อง​ถูก​ผิด​ของ​เขา และ​ความคิด​ที่​ต่อสู้​กัน​อยู่​ใน​ใจ​ระหว่าง​โทษ​ตัวเอง​กับ​การ​แก้​ตัว

โรม 2:14-15 ฉบับมาตรฐาน (THSV11)

เมื่อคนต่างชาติซึ่งไม่มีธรรมบัญญัติได้ประพฤติตามธรรมบัญญัติโดยปกติวิสัย คนเหล่านั้นแม้ไม่มีธรรมบัญญัติก็เป็นธรรมบัญญัติให้ตัวเอง เขาแสดงให้เห็นว่าหลักความประพฤติที่เป็นตามธรรมบัญญัตินั้น มีจารึกอยู่ในจิตใจของเขา และมโนธรรมก็เป็นพยานของเขาด้วย ความคิดขัดแย้งต่างๆ ของเขานั้นแหละจะกล่าวโทษตัวเขา หรืออาจจะแก้ตัวให้ก็ได้

โรม 2:14-15 พระคัมภีร์ภาษาไทยฉบับ KJV (KJV)

เพราะเมื่อชนต่างชาติซึ่งไม่​มี​พระราชบัญญัติ​ได้​ประพฤติ​ตามพระราชบัญญั​ติ​โดยปกติ​วิสัย คนเหล่านี้​แม้​ไม่มี​พระราชบัญญัติ​ก็​เป็นพระราชบัญญั​ติ​แก่​ตัวเอง คือแสดงให้​เห​็นการกระทำที่เป็นตามพระราชบัญญั​ติ​นั้​นม​ี​จาร​ึกอยู่ในจิตใจของเขา และใจสำนึกผิดชอบก็เป็นพยานของเขาด้วย ความคิดขัดแย้งต่างๆของเขานั้นแหละ จะกล่าวโทษตัวหรืออาจจะแก้ตัวให้​เขา​)

โรม 2:14-15 พระคัมภีร์ไทย ฉบับ 1971 (TH1971)

เมื่อชนต่างชาติซึ่งไม่มีธรรมบัญญัติได้ประพฤติตามธรรมบัญญัติโดยปกติวิสัย คนเหล่านั้นแม้ไม่มีธรรมบัญญัติก็เป็นธรรมบัญญัติให้ตัวเอง แม้ว่าเขาจะไม่มีธรรมบัญญัติก็ตาม เขาแสดงให้เห็นว่าหลักความประพฤติที่เป็นตามธรรมบัญญัตินั้น มีจารึกอยู่ในจิตใจของเขา และใจสำนึกผิดชอบก็เป็นพยานของเขาด้วย ความคิดขัดแย้งต่างๆของเขานั้นแหละจะกล่าวโทษตัวเขา หรืออาจจะแก้ตัวให้เขา

โรม 2:14-15 พระคริสตธรรมคัมภีร์ไทย ฉบับอมตธรรมร่วมสมัย (TNCV)

(อันที่จริงเมื่อคนต่างชาติผู้ไม่มีบทบัญญัติได้ทำสิ่งที่บทบัญญัติ กำหนดไว้โดยปกติวิสัยของเขา เขาก็เป็นบทบัญญัติให้ตนเองแม้ว่าเขาไม่มีบทบัญญัติ เพราะเขาแสดงให้เห็นว่าข้อกำหนดต่างๆ ของบทบัญญัติได้จารึกอยู่ในใจของเขา จิตสำนึกของเขาก็เป็นพยานด้วยและความคิดของเขานั่นแหละที่ฟ้องร้องหรือปกป้องเขา)

โรม 2:14-15 พระคัมภีร์ ฉบับแปลใหม่ (NTV) (NTV)

ด้วย​ว่า​เวลา​บรรดา​คนนอก​ผู้​ไม่​มี​กฎ​บัญญัติ แต่​ปฏิบัติ​ตาม​กฎ​โดย​สัญชาตญาณ เขา​ก็​เป็น​กฎ​บัญญัติ​ให้​ตัวเอง ถึงแม้​พวก​เขา​ไม่​มี​กฎ​บัญญัติ​ก็​ตาม ใน​เมื่อ​เขา​แสดง​ให้​เห็นว่า สิ่ง​ที่​กฎ​บัญญัติ​เรียกร้อง​ได้​จารึก​อยู่​ใน​จิตใจ​ของ​เขา​แล้ว มโนธรรม​ของ​เขา​ก็​เป็น​พยาน และ​ความ​นึก​คิด​ต่างๆ ของ​เขา​ก็​จะ​กล่าวหา​เขา หรือ​ไม่​ก็​ช่วย​ป้องกัน​เขา​ไว้