Лукъа 9
9
Иса он эки элчисин Сююнч Хабарны билдирме йибере
1Он эки де элчисин чакъырып, Иса олагъа бары да жинлени къуваламакъ ва аврувланы сав этмек учун гьакимлик ва къудрат бере. 2Оланы Аллагьны гьакимлиги гьакъда билдирмеге ва аврувланы сав этмеге йибере. 3Иса олагъа булай дей:
– Ёлгъа бир зат да алмагъыз: не таякъ, не дорба, не экмек, неде акъча, эки гийим опурагъыгъыз болмасын. 4Эгер де сиз биревню уьюне гирсегиз, гетмеге заман болгъунча, онда къалыгъыз. 5Сизин къабул этмеген ерде буса, о шагьардан чыгъагъан заманда, аякъларыгъыздагъы чангны да силкип тайдырыгъыз. Бу олар учун буварыв болажакъ.
6Исаны якъчылары ёлгъа чыгъалар ва юртлагъа барып, Сююнч Хабарны яя туруп, гьар ерде аврувланы сав этелер.
Гьиродну гьалекленивю
7Гьирод гьаким, бу ишлени барын да эшитип, гьайран бола, неге тюгюл бирлери: «Ягьия пайхаммар оьлюмден тирилген», 8башгъалары: «Илияс пайхаммар гелген», биревюлери буса: «Бырынгъы пайхаммарланы бири тирилген», – дейлер.
9– Мен Ягьияны башын гесдим. Оьзюню гьакъында мен бу затланы эшитеген Бу ким болажакъ дагъы? – дей Гьирод. Сонг о Исаны гёрмеге сюе.
Беш минг адамны тойдурув
10Къайтгъан сонг, элчилер Исагъа оьзлер этген ишлени гьакъында айталар. О да оланы Оьзю булан алып, Байтсайда деп айтылагъан шагьарны ювугъундагъы бир чет ерге гете. 11Амма халкъ билип, Ону артындан бара. Иса адамланы арив къабул эте, олагъа Аллагьны гьакимлиги гьакъда англата ва сав болмагъа сюйгенлени сав эте.
12Гюн артылып, ахшам болмагъа башлай. Он эки де элчиси Исагъа ювукъ гелип:
– Халкъны къайтар, олар айланадагъы юртларда ва махилерде оьзлеге турмагъа ер ва ашама аш тапсынлар, неге тюгюл биз мунда бир адам да ёкъ чет ердебиз, – дейлер.
13– Олагъа ашама затны сиз беригиз, – дей Иса олагъа.
– Бизин мунда янгыз беш экмегибиз де, эки балыгъыбыз да тюгюл ёкъ. Бары да бу адамлар учун ашама затны биз барып сатып алгъанны сюемисен? – деп сорайлар олар.
14Олар онда беш мингге ювукъ адам болгъан. Иса якъчыларына:
– Оланы элли элли этип, гюп гюп этип олтуртугъуз, – дей.
15Шолай этип, олар барысын да олтурталар. 16Иса беш экмекни де, эки балыкъны да алып, кёкге багъып къарап, шюкюр дуа эте. Сонг сындырып, экмеклени якъчыларына бере, олар да халкъгъа пайлайлар. 17Барысы да ашап тоя. Къалгъан гесеклени жыйып, он эки земгилни толтуралар.
Петер Иса Месигь экенге шагьатлыкъ эте
18Бир керен Иса янгыз ерде дуа этегенде, Ону янына якъчылары геле. Иса олагъа:
– Халкъ Мени ким деп гьисап эте? – деп сорай.
19– Бирлери Ягьия пайхаммар, башгъалары Илияс, биревюлери буса бырынгъы пайхаммарлардан бири тирилген деп гьисап эте, – деп жавап берелер олар.
20– Сиз Мен кимдир деп ойлашасыз? – деп сорай Иса олагъа.
– Аллагь йиберген Месигь! – деп жавап бере Петер.
21Иса шо гьакъда биревге де айтмасын деп, олагъа къатты кюйде бувара ва 22булай дей:
– Магъа, Инсанны Уланына, кёп азап чекмеге, тамазаланы, баш дин къуллукъчуланы ва дин алимлени янындан гери урулмагъа, оьлтюрюлмеге ва уьчюнчю гюн тирилмеге герек болажакъ.
23Сонг Иса барысына да булай дей:
– Ким Мени булан гелмеге сюе буса, оьзюню хыялларын гери урсун ва гьар гюн хачын да гётерип, Мени артыма тюшсюн. 24Ким оьзюню жанын къутгъармагъа сюе буса, о шону тас этер. Амма ким жанын Мени учун тас этсе, о шону къутгъарар. 25Эгер инсан бютюн дюньяны къазанып, оьзюн пасат этсе яда оьзюне зарал этсе, ондан не пайда болур? 26Ким Менден ва Мени сёзлеримден илыкъса, Инсанны Уланы да Оьзюню, Атасыны ва Аллагьны малайиклерини сыйлы нюрю булан гелген заманда, о адамдан оьзюнден илыгъар. 27Гертисин сёйлеймен сизге: мунда токътагъанланы арасында Аллагь нечик гьакимлик этежегин гёрмей туруп оьлмежеклер бар.
Исаны тюрленивю
28Бу сёзлени сёйлеп сегиз гюнден сонг, Петерни, Югьанны ва Якъубну да алып, Иса дуа этмек учун тавгъа чыгъа. 29Дуа этип турагъан заманда, Исаны гёрюнюшю алышынып гете ва уьстюндеги опурагъы гёз къамашдырагъан кюйде ап акъ болуп къала. 30Ону булан оьзлерден нюр тёгюлюп гелеген экев лакъыр эте. Олар Муса ва Илияс болгъан. 31Олар Иса булан Ону бу дюньядан гетмеклиги гьакъында сёйлегенлер. Шо иш Ерусалимде кютюлме тарыкъ болгъан.
32Петер ва ону булан болгъанлар терен юхугъа баталар. Уянгъанда буса, Исаны, Ону булан токътагъан экевню ва Исаны сыйлы нюрюн гёрелер. 33Олар Исаны янындан гетме айланагъан заманда, Петер Огъар:
– Устаз, бизин мунда болмакълыгъыбыз не яхшыдыр! Бирин Сени учун, бирин Муса учун, бирин де Илияс учун уьч чатыр къурайыкъ, – дей.
Шо заман не сёйлейгенин о оьзю де билмей. 34О бу сёзлени сёйлеп турагъанда, бир булут гелип, оланы уьстюнде салкъынлыкъ болдура. Оьзлер булутгъа гиргенде, Исаны якъчылары бек къоркъалар. 35Амма булутдан таба:
– Бу Мени Сайлангъан Уланымдыр, Огъар тынглагъыз, – деген бир сес чалына.
36Бу сес токътагъанда, олар онда Исадан башгъа дагъы биревню де гёрмейлер. Олар тынып токътайлар ва шо гюнлерде гёргенлерин биревге де айтмайлар.
Жинли яшны сав болуву
37Артындагъы гюн олар тавдан тюшюп гелегенде, Исаны кёп халкъ къаршылай. 38Бирден халкъны арасындан бирев къычыра:
– Устаз! Сагъа ялбараман, мени уланыма къара, о мени биргине бир уланым! 39Бир жин уланымны тута, о да хапарсыздан къычырып йибере, ону аврув тута, авзундан гёбюк геле. Уланымны инжитген сонг да, ондан гьарангъа айрыла. 40Шону къуваласын деп, Сени якъчыларынга тиледим, тек олар болмадылар.
41– Гьей имансыз ва бузукъ адамлар! Къачан болгъунча Мен сизин булан туражакъман? Къачан болгъунча сизге чыдап туражакъман? Гелтир мунда сени уланынгны! – дей Иса.
42Яш гелегенде, жин ону ерге йыгъып тёбелемеге башлай, амма Иса жинге чыкъ деп буюра ва, уланны сав этип, ону атасына къайтарып бере. 43Барысы да Аллагьны къудратына гьайранлыкъ этип къала. Олар Оьзю этген бары да затлагъа тамашалыкъ этип турагъанда, Иса якъчыларына:
44– Мен сизге айтагъангъа тынглап, ону эсигизде сакълагъыз: Мени, Инсанны Уланын, инсанланы къолуна бережек, – дей.
45Амма олар бу сёзлени англамайлар ва шолар олар учун сырлы кюйде къала. Шону олар Исагъа сорамагъа да къоркъалар.
«Ким уллудур?»
46Исаны якъчыларыны арасында оьзлени къайсы уллудур деген бир эришивлюк тува. 47Иса, оланы юреклериндеги ойну билип, бир гиччи яшны алып, Оьзю булан янаша сала 48ва олагъа:
– Бир гиччи яшны Мени атымны гьюрметинден ким къабул эте буса, шо Мени де къабул этер. Мени ким къабул эте буса, шо Мени йибергенни де къабул этер, неге тюгюл сизден ким барындан да гиччи буса, шо барындан да уллу болажакъ, – дей.
«Сизге къаршы тюгюллер сизин яныгъыздыр»
49Бу заман Югьан:
– Устаз! Биз Сени атынг булан жинлени къувалайгъан бир адамны гёрдюк, бизинки болмагъаны саялы, биз ону токътатмагъа къарадыкъ, – дей.
50– Ону токътатмагъыз, неге тюгюл сизге къаршы тюгюллер сизин яныгъыздыр, – дей Иса огъар.
Самариялылар Исаны сюймей
51Оьзю дюньядан алынажакъ гюнлер ювукълашгъанда, Иса Ерусалимге бармагъа токъташа. 52Оьзюнден алда О адамланы йибере. Ону къаршыламакъ учун, о адамлар бары да затны гьазирлемеге самариялыланы бир юртуна баралар. 53Онда Исаны къабул этмейлер, неге тюгюл о юртдагъылар Ону Ерусалимге бармагъа чыкъгъанын гёре. 54Шону гёрюп, Ону якъчылары Якъуб ва Югьан:
– Я Рабби! Сюе бусанг, Илияс этгенде йимик, кёкден от ялын тюшюп, оланы къырсын деп айтайыкъмы? – дейлер. 55Иса, бурулуп къарап, олагъа шону этмесин деп къатты кюйде бувара. 56Сонг олар бир башгъа юртгъа гетелер.
Исаны якъчыларыны алдына салынагъан талаплар
57Олар ёлун узаталар. Ёлда бирев Исагъа:
– Сен къайда барсанг да, мен Сени артынг булан гележекмен, – дей.
58– Тюлкюлени инлери, кёкде учагъан къушланы уялары сама бар. Мени, Инсанны Уланыны, буса башымны сыйындырмагъа ерим де ёкъ, – дей Иса огъар.
59Башгъа биревюне Иса:
– Гел, Мени артыма тюш, – дей.
– Я Раббим! Бир алдын уьйге барып, атамны гёмюп гелмеге изну бер, – дей о.
60– Оьлюлени оьзлер оьлюлер гёмсюнлер, сен буса бар, Аллагьны гьакимлиги гьакъда билдир, – дей Иса огъар.
61Башгъа бирдагъысы:
– Я Раббим, мен Сени якъчыларынга къошулажакъман, тек бир алдын магъа мени уьйдегилерим булан савболлашма изну бер, – дей Исагъа.
62– Сабан бутакъны тутгъан гьар ким артына гёз къарата буса, огъар Аллагьны гьакимлигини тюбюнде болмагъа къыйышмас, – дей Иса огъар.
Seçili Olanlar:
Лукъа 9: КъумCK
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Библияны Таржумасыны институту, Москва, 2007