SÜLEYMAN'IN ÖZDEYİŞLERİ 10:17-32

Terbiyeye kulak veren yaşam yolunu bulur. Uyarıları reddedense başkalarını yoldan saptırır. Nefretini gizleyen kişinin dudakları yalancıdır. İftira yayan akılsızdır. Çok konuşanın günahı eksik olmaz, Sağduyulu kişiyse dilini tutar. Doğru kişinin dili saf gümüş gibidir, Kötünün niyetleriyse değersizdir. Doğru kişinin sözleri birçoklarını besler, Ahmaklarsa sağduyu yoksunluğundan ölür. RAB'bin bereketidir kişiyi zengin eden, RAB buna dert katmaz. Kötülük akılsızlar için eğlence gibidir. Aklı başında olanlar içinse bilgelik aynı şeydir. Kötü kişinin korktuğu başına gelir, Doğru kişiyse dileğine erişir. Kasırga gelince kötü kişiyi silip götürür; Ama doğru kişi sonsuza dek ayakta kalır. Dişler için sirke, Gözler için duman neyse, Tembel ulak da kendisini gönderen için öyledir. RAB korkusu ömrü uzatır, Kötülerin yıllarıysa kısadır. Doğrunun umudu onu sevindirir, Kötünün beklentileriyse boşa çıkar. RAB'bin yolu dürüst için sığınak, Fesatçı içinse yıkımdır. Doğru kişi hiçbir zaman sarsılmaz, Ama kötüler ülkede kalamaz. Doğru kişinin ağzı bilgelik üretir, Sapık dilse kesilir. Doğru kişinin dudakları söylenecek sözü bilir, Kötünün ağzındansa sapık sözler çıkar.