RESULLERİN İŞLERİ 2

2
BAP 2
1 PENTİKOST günü olduğu zaman, hepsi bir arada toplu idiler. 2Zorlu bir yel esiyormuş gibi ansızın gökten bir ses geldi, ve bütün oturdukları evi doldurdu. 3Ve ateşten imiş gibi bölünen diller onlara görünüp onların her biri üzerine kondu. 4Hepsi Ruhülkudüsle doldu, ve kendilerine Ruhun verdiği söyleyişe göre başka başka dillerle söylemeğe başladılar.
5Gök altındaki her milletten Yahudiler, dindar adamlar, Yeruşalimde oturmakta idiler. 6Ve bu ses gelince, halk bir araya toplanıp şaşırdılar, çünkü her biri, onların kendi dilile söylediğini işitiyordu. 7Hayran oldular, ve şaşıp dediler: İşte, söyliyen bu adamlar hep Galileli değil mi? 8Ve nasıl biz, her birimiz kendi ana dilimizi işitiyoruz? 9Biz, Partlar, Medler, Elâmlılar, ve Mezopotamyada, Yahudiyede hem de Kappadokyada, Pontus ve Asyada, 10Frikya hem de Pamfilyada, Mısırda ve Libya semtlerinde Kirine çevresinde oturanlar, gerek Yahudi ve gerek mühtedi Romalı misafirler, 11Giritliler ve Araplar, kendi dillerimizde Allahın büyük işlerini söylediklerini işitiyoruz. 12Ve hepsi hayran olup birbirlerine: Bu ne olsa gerek? diye tereddüt ediyorlardı. 13Fakat başkaları eğlenip dediler: Onlar yeni şarapla dolmuşlar.
14Fakat Petrus Onbirlerle beraber ayağa kalktı, ve sesini yükseltip onlara hitap etti: Ey Yahudiler, ve bütün Yeruşalimde oturanlar, bu size malûm olsun, ve sözlerime kulak verin. 15Zira bunlar sandığınız gibi sarhoş değildir; çünkü günün üçüncü saatidir. 16Fakat bu olan Yoel peygamber vasıtası ile söylenmiştir:
17“Ve son günlerde vaki olacak ki, Allah diyor,
Bütün beşer üzerine Ruhumdan dökeceğim;
Oğullarınız da kızlarınız da peygamberlik edecekler,
Ve gençleriniz rüyetler görecekler,
İhtiyarlarınız da ruyalar görecekler;
18O günlerde kullarım üzerine de cariyelerim üzerine de,
Ruhumdan dökeceğim; ve peygamberlik edecekler.
19Ve yukarıda gökte hârikalar,
Aşağıda yeryüzünde de alâmetler,
Kan ve ateş ve duman buğusu vereceğim.
20Rabbin günü, o büyük ve şöhretli gün gelmeden önce,
Güneş karanlığa, ve ay kana döndürülecek;
21Ve vaki olacak ki, her kim Rabbin ismini çağırırsa, kurtulacaktır.”#Yoel 2:28-32.
22Ey İsrail erleri, bu sözleri dinleyin: Nâsıralı İsayı, onun vasıtası ile Allahın aranızda yaptığı kudretli işler, hârikalar ve alâmetlerle size Allah tarafından tasdik edilmiş olan adam, nasıl ki, siz kendiniz de bilirsiniz, 23Allahın mukadder muradı ve ezelî ilmile ele verilmiş olarak günahkârlar elile onu haça gerdiniz, ve öldürdünüz; 24Allah ölüm acılarını çözerek onu kıyam ettirdi; çünkü onun ölüm tarafından tutulması mümkün değildi. 25Zira Davud onun için diyor:
“Rabbi daima önümde gördüm;
Çünkü sarsılmıyayım diye, o benim sağımdadır;
26Bunun için yüreğim mesrur oldu, ve dilim çok sevindi;
Bedenim de ümitle oturacak;
27Çünkü sen canımı ölüler diyarına terketmezsin,
Ve Mukaddesini çürüklük görmeğe bırakmazsın.
28Hayat yollarını bana bildirdin;
Didarınla beni meserretle dolduracaksın.”#Mezmur 16:8-11.
29Kardeşler, size büyük ata Davud için açıkça demek gerektir ki, hem öldü, hem gömüldü, ve kabri bugüne kadar yanımızdadır. 30İmdi peygamber olduğundan, ve kendi tahtı üzerine sulbünün semeresinden birini oturtacağını Allahın kendisine and ile kasem ettiğini bildiğinden 31önceden görüp, o ne ölüler diyarına bırakıldı, ne de bedeni çürüme gördü, diye Mesihin kıyamı hakkında söyledi. 32Bu İsayı Allah kıyam ettirdi; ve biz hepimiz bunun şahitleriyiz. 33İmdi Allahın sağ elile yükseltilmiş, Babadan Ruhülkudüs vadini almış olup sizin bu gördüğünüzü ve işittiğinizi döktü. 34Çünkü Davud göklere çıkmadı; fakat kendisi diyor:
“Rab Rabbime dedi:
35Ben senin düşmanlarını ayaklarının basamağı yapıncıya kadar,
Sağımda otur.”#Mezmur 110:1.
36İmdi bütün İsrail evi gerçekten bilsin ki, kendisini haça gerdiğiniz bu İsayı Allah hem Rab hem Mesih etmiştir.
37Bunu işitince, yürekleri iğnelenip Petrusa ve obir resullere dediler: Kardeşler, ne yapalım? 38Petrus da onlara dedi: Tövbe edin; ve günahlarınızın bağışlanması için her biriniz İsa Mesihin ismile vaftiz olunsun; ve Ruhülkudüs vergisini alacaksınız. 39Çünkü vait, size ve çocuklarınıza, ve uzakta olanların hepsine, Allahımız Rabbin kendisine çağıracağı ne kadar adam varsa, onlaradır. 40Ve başka bir çok sözlerle şehadet edip onları teşvik ederek: Bu sapık nesilden kendinizi kurtarın, dedi. 41İmdi onun sözünü kabul edenler vaftiz olundular; ve o gün üç bin kadar can onlara katıldı. 42Resullerin taliminde ve müşareketinde, ekmek kırmakta ve dualarda devam ediyorlardı.
43Her cana korku düştü; ve resuller vasıtası ile çok hârikalar ve alâmetler oluyordu. 44Bütün iman edenler bir arada olup her şeyleri müşterekti; 45mallarını ve mülklerini satıp onları hepsine herkesin ihtiyacına göre dağıtıyorlardı. 46Her gün birlikte mabede devam edip evde ekmek kırarak sevinçle ve yürek sadeliğile yemek yiyorlardı. 47Allaha hamdederek bütün kavm indinde lûtuf bulmakta idiler. Rab da kurtulanları günden güne onlara katıyordu.

Vurgu

Paylaş

Kopyala

None

Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın