Tekvin 27
27
BAP 27
1 VE vaki oldu ki, İshak kocamış olup gözleri göremediği zaman, büyük oğlu Esavı çağırdı, ve ona dedi: Ey oğlum; ve ona: İşte, ben, dedi. 2Ve dedi: İşte, şimdi kocadım; öleceğim günü bilmiyorum. 3Ve şimdi silâhlarını, ok kılıfını ve yayını al, ve kıra çıkıp benim için av avla; 4ve benim için sevdiğim gibi lezzetli yemek yap, ve bana getir de yiyeyim; ta ki, ben ölmeden önce canım seni mubarek kılsın.
5Ve İshak oğlu Esava söylediği zaman, Rebeka işitti. Ve Esav av avlıyıp getirmek için kıra gitti. 6Ve Rebeka, oğlu Yakuba söyliyip dedi: İşte, kardeşin Esava: 7Bana av getir, ve benim için lezzetli yemek yap, ve yiyeyim ve seni ölümümden önce RABBİN huzurunda mubarek kılayım, diyerek babanın söylediğini işittim. 8Ve şimdi, oğlum, sana emrettiğime göre sözümü dinle. 9Şimdi sürüye git, ve oradan bana keçilerden iki iyi oğlak al; ve onları baban için sevdiği gibi lezzetli yemek yapacağım; 10ve yemesi için babana götüreceksin, ta ki, o, ölümünden önce seni mubarek kılsın. 11Ve Yakub anası Rebekaya dedi: İşte, kardeşim Esav kıllı adamdır, ve ben kılsız adamım. 12Belki babam bana el sürer, ve onun gözünde aldatıcı gibi olurum, ve üzerime bereket değil, lânet getiririm. 13Ve anası ona dedi: Senin lânetin benim üzerime olsun, oğlum; ancak sözümü dinle, ve git, bana al. 14Ve gidip aldı, ve anasına getirdi; ve anası babasının sevdiği gibi lezzetli yemek yaptı. 15Ve Rebeka büyük oğlu Esavın evde yanında bulunan en güzel esvabını aldı, ve küçük oğlu Yakuba giydirdi: 16ve onun elleri üzerine ve boynunun kılsız yeri üzerine keçi oğlaklarının derilerini giydirdi; 17ve yapmış olduğu lezzetli yiyeceği ve ekmeği oğlu Yakubun eline verdi.
18Ve babasına gelip dedi: Ey babam; ve dedi: İşte, ben; sen kimsin, oğlum? 19Ve Yakub babasına dedi: Ben senin ilk oğlun Esavım; bana söylediğin gibi yaptım; rica ederim, kalk otur ve avımdan ye, ta ki, canın beni mubarek kılsın. 20Ve İshak oğluna dedi: Nasıl oldu da bu kadar çabuk buldun, oğlum? Ve dedi: Çünkü senin Allahın RAB bana rast getirdi. 21Ve İshak Yakuba dedi: Yaklaş, rica ederim, sen gerçekten oğlum Esav mısın, yoksa değil misin diye sana el süreyim. 22Ve Yakub babası İshaka yaklaştı; ve ona el sürüp dedi: Ses Yakubun sesi, fakat eller Esavın elleri. 23Ve onu farketmedi, çünkü elleri kardeşi Esavın elleri gibi kıllı idiler; ve onu mubarek kıldı. 24Ve dedi: Sen gerçekten oğlum Esav mısın? Ve dedi: Ben im. 25Ve dedi: Bana yaklaştır, oğlumun avından yiyeyim, ta ki, canım seni mubarek kılsın. Ve ona yaklaştırdı, ve yedi, ve ona şarap getirdi, ve içti. 26Ve babası İshak ona dedi: Şimdi yaklaş, ve beni öp, oğlum. 27Ve yaklaşıp onu öptü; ve esvabının kokusunu kokladı, ve onu mubarek kılıp dedi:
Bak, oğlumun kokusu
RABBİN mubarek kıldığı kırın kokusu gibidir;
28Ve Allah sana göklerin çiğinden,
Ve yerin semizliğinden,
Buğdayın, ve yeni şarabın çokluğunu versin;
29Kavmlar sana kulluk etsinler,
Ve milletler sana baş iğsinler;
Kardeşlerine efendi ol,
Ve ananın oğulları sana baş iğsinler;
Sana lânet edenler lânetli olsunlar,
Ve seni mubarek kılanlar mubarek olsunlar.
30Ve vaki oldu ki, İshak Yakubu mubarek kılmağa nihayet verip Yakub da babası İshakın yanından çıkar çıkmaz, kardeşi Esav avından geldi. 31Ve o da lezzetli yemek yaptı, ve babasına getirdi, ve babasına dedi: Babam kalksın, ve oğlunun avından yesin, ta ki, canın beni mubarek kılsın. 32Ve babası İshak ona dedi: Sen kimsin? Ve dedi: Ben oğlun, ilk oğlun, Esavım. 33Ve İshak büyük bir titreme ile çok titredi ve dedi: Öyle ise, av avlıyan ve bana getiren kimdi? ve sen gelmezden önce hepsinden yedim, ve onu mubarek kıldım; ve o da mubarek olacaktır. 34Esav babasının sözlerini işittiği zaman, büyük ve acı bağırışla ziyadesile bağırdı, ve babasına dedi: Beni mubarek kıl, beni de, ey babam. 35Ve dedi: Kardeşin hile ile geldi, ve senin bereketini aldı. 36Ve dedi: Onun adı hakkı ile Yakub çağırılmıyor mu? Çünkü bu iki keredir beni aldattı: ilk oğulluk hakkımı aldı; ve, işte, şimdi bereketimi almış. Ve dedi: Benim için bereket alıkoymadın mı? 37Ve İshak cevap verip Esava dedi: İşte, onu sana efendi ettim, ve bütün kardeşlerini ona kul olarak verdim; ve buğday ve yeni şarapla onu besledim; ve öyle ise, senin için ne yapayım, oğlum? 38Ve Esav babasına dedi: Sende yalnız bu tek bereket mi var, baba? Beni mubarek kıl, beni de, baba. 39Ve Esav yüksek sesle ağladı. Ve babası İshak cevap verip ona dedi:
İşte meskenin yerin semizliğinde,
Ve yukarıdan göklerin çiğinden olacak;
40Ve kılıcınla yaşıyacak, ve kardeşine kulluk edeceksin;
Ve vaki olacak ki, sen serbest gezdiğin zaman,
Onun boyunduruğunu boynunun üzerinden kırıp atacaksın.
41Ve babasının Yakubu mubarek kıldığı bereket yüzünden Esav ona kin bağladı; ve Esav yüreğinde dedi: Babamın matem günleri yaklaştı; o zaman kardeşim Yakubu öldürürüm. 42Ve büyük oğlu Esavın sözleri Rebekaya haber verildi; ve gönderip küçük oğlu Yakubu çağırdı, ve ona dedi: İşte, kardeşin Esav seni öldürmek niyetile senin hakkında kendini teselli ediyor. 43Ve şimdi, oğlum, sözümü dinle, ve kalk Harana, kardeşim Labanın yanına kaç, 44ve onun yanında, kardeşinin öfkesi geçinciye kadar, kardeşinin gazabı senden dönünciye, ve kendisine yaptığın şeyi unutuncıya kadar, bir müddet otur; 45o vakit gönderir ve seni oradan alırım; niçin bir günde ikinizden mahrum olayım?
46Ve Rebeka İshaka dedi: Het kızları yüzünden hayatımdan bıktım; eğer Yakub bunlar gibi, Het kızlarından, memleketin kızlarından, kadın alırsa, ne diye yaşıyayım?
Seçili Olanlar:
Tekvin 27: KMEYA
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941
Tekvin 27
27
BAP 27
1 VE vaki oldu ki, İshak kocamış olup gözleri göremediği zaman, büyük oğlu Esavı çağırdı, ve ona dedi: Ey oğlum; ve ona: İşte, ben, dedi. 2Ve dedi: İşte, şimdi kocadım; öleceğim günü bilmiyorum. 3Ve şimdi silâhlarını, ok kılıfını ve yayını al, ve kıra çıkıp benim için av avla; 4ve benim için sevdiğim gibi lezzetli yemek yap, ve bana getir de yiyeyim; ta ki, ben ölmeden önce canım seni mubarek kılsın.
5Ve İshak oğlu Esava söylediği zaman, Rebeka işitti. Ve Esav av avlıyıp getirmek için kıra gitti. 6Ve Rebeka, oğlu Yakuba söyliyip dedi: İşte, kardeşin Esava: 7Bana av getir, ve benim için lezzetli yemek yap, ve yiyeyim ve seni ölümümden önce RABBİN huzurunda mubarek kılayım, diyerek babanın söylediğini işittim. 8Ve şimdi, oğlum, sana emrettiğime göre sözümü dinle. 9Şimdi sürüye git, ve oradan bana keçilerden iki iyi oğlak al; ve onları baban için sevdiği gibi lezzetli yemek yapacağım; 10ve yemesi için babana götüreceksin, ta ki, o, ölümünden önce seni mubarek kılsın. 11Ve Yakub anası Rebekaya dedi: İşte, kardeşim Esav kıllı adamdır, ve ben kılsız adamım. 12Belki babam bana el sürer, ve onun gözünde aldatıcı gibi olurum, ve üzerime bereket değil, lânet getiririm. 13Ve anası ona dedi: Senin lânetin benim üzerime olsun, oğlum; ancak sözümü dinle, ve git, bana al. 14Ve gidip aldı, ve anasına getirdi; ve anası babasının sevdiği gibi lezzetli yemek yaptı. 15Ve Rebeka büyük oğlu Esavın evde yanında bulunan en güzel esvabını aldı, ve küçük oğlu Yakuba giydirdi: 16ve onun elleri üzerine ve boynunun kılsız yeri üzerine keçi oğlaklarının derilerini giydirdi; 17ve yapmış olduğu lezzetli yiyeceği ve ekmeği oğlu Yakubun eline verdi.
18Ve babasına gelip dedi: Ey babam; ve dedi: İşte, ben; sen kimsin, oğlum? 19Ve Yakub babasına dedi: Ben senin ilk oğlun Esavım; bana söylediğin gibi yaptım; rica ederim, kalk otur ve avımdan ye, ta ki, canın beni mubarek kılsın. 20Ve İshak oğluna dedi: Nasıl oldu da bu kadar çabuk buldun, oğlum? Ve dedi: Çünkü senin Allahın RAB bana rast getirdi. 21Ve İshak Yakuba dedi: Yaklaş, rica ederim, sen gerçekten oğlum Esav mısın, yoksa değil misin diye sana el süreyim. 22Ve Yakub babası İshaka yaklaştı; ve ona el sürüp dedi: Ses Yakubun sesi, fakat eller Esavın elleri. 23Ve onu farketmedi, çünkü elleri kardeşi Esavın elleri gibi kıllı idiler; ve onu mubarek kıldı. 24Ve dedi: Sen gerçekten oğlum Esav mısın? Ve dedi: Ben im. 25Ve dedi: Bana yaklaştır, oğlumun avından yiyeyim, ta ki, canım seni mubarek kılsın. Ve ona yaklaştırdı, ve yedi, ve ona şarap getirdi, ve içti. 26Ve babası İshak ona dedi: Şimdi yaklaş, ve beni öp, oğlum. 27Ve yaklaşıp onu öptü; ve esvabının kokusunu kokladı, ve onu mubarek kılıp dedi:
Bak, oğlumun kokusu
RABBİN mubarek kıldığı kırın kokusu gibidir;
28Ve Allah sana göklerin çiğinden,
Ve yerin semizliğinden,
Buğdayın, ve yeni şarabın çokluğunu versin;
29Kavmlar sana kulluk etsinler,
Ve milletler sana baş iğsinler;
Kardeşlerine efendi ol,
Ve ananın oğulları sana baş iğsinler;
Sana lânet edenler lânetli olsunlar,
Ve seni mubarek kılanlar mubarek olsunlar.
30Ve vaki oldu ki, İshak Yakubu mubarek kılmağa nihayet verip Yakub da babası İshakın yanından çıkar çıkmaz, kardeşi Esav avından geldi. 31Ve o da lezzetli yemek yaptı, ve babasına getirdi, ve babasına dedi: Babam kalksın, ve oğlunun avından yesin, ta ki, canın beni mubarek kılsın. 32Ve babası İshak ona dedi: Sen kimsin? Ve dedi: Ben oğlun, ilk oğlun, Esavım. 33Ve İshak büyük bir titreme ile çok titredi ve dedi: Öyle ise, av avlıyan ve bana getiren kimdi? ve sen gelmezden önce hepsinden yedim, ve onu mubarek kıldım; ve o da mubarek olacaktır. 34Esav babasının sözlerini işittiği zaman, büyük ve acı bağırışla ziyadesile bağırdı, ve babasına dedi: Beni mubarek kıl, beni de, ey babam. 35Ve dedi: Kardeşin hile ile geldi, ve senin bereketini aldı. 36Ve dedi: Onun adı hakkı ile Yakub çağırılmıyor mu? Çünkü bu iki keredir beni aldattı: ilk oğulluk hakkımı aldı; ve, işte, şimdi bereketimi almış. Ve dedi: Benim için bereket alıkoymadın mı? 37Ve İshak cevap verip Esava dedi: İşte, onu sana efendi ettim, ve bütün kardeşlerini ona kul olarak verdim; ve buğday ve yeni şarapla onu besledim; ve öyle ise, senin için ne yapayım, oğlum? 38Ve Esav babasına dedi: Sende yalnız bu tek bereket mi var, baba? Beni mubarek kıl, beni de, baba. 39Ve Esav yüksek sesle ağladı. Ve babası İshak cevap verip ona dedi:
İşte meskenin yerin semizliğinde,
Ve yukarıdan göklerin çiğinden olacak;
40Ve kılıcınla yaşıyacak, ve kardeşine kulluk edeceksin;
Ve vaki olacak ki, sen serbest gezdiğin zaman,
Onun boyunduruğunu boynunun üzerinden kırıp atacaksın.
41Ve babasının Yakubu mubarek kıldığı bereket yüzünden Esav ona kin bağladı; ve Esav yüreğinde dedi: Babamın matem günleri yaklaştı; o zaman kardeşim Yakubu öldürürüm. 42Ve büyük oğlu Esavın sözleri Rebekaya haber verildi; ve gönderip küçük oğlu Yakubu çağırdı, ve ona dedi: İşte, kardeşin Esav seni öldürmek niyetile senin hakkında kendini teselli ediyor. 43Ve şimdi, oğlum, sözümü dinle, ve kalk Harana, kardeşim Labanın yanına kaç, 44ve onun yanında, kardeşinin öfkesi geçinciye kadar, kardeşinin gazabı senden dönünciye, ve kendisine yaptığın şeyi unutuncıya kadar, bir müddet otur; 45o vakit gönderir ve seni oradan alırım; niçin bir günde ikinizden mahrum olayım?
46Ve Rebeka İshaka dedi: Het kızları yüzünden hayatımdan bıktım; eğer Yakub bunlar gibi, Het kızlarından, memleketin kızlarından, kadın alırsa, ne diye yaşıyayım?
Seçili Olanlar:
:
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941