Tekvin 32
32
BAP 32
1 VE Yakub yoluna gitti, ve Allahın melekleri ona rast geldiler. 2Ve Yakub onları görünce, dedi: Bu Allahın ordusudur; ve o yerin adını Mahanaim#32:2 İki ordu, yahut, Bölükler. koydu.
3Ve Yakub kendi önünce Edom kırına, Seir diyarına, kardeşi Esava haberciler gönderdi. 4Ve onlara emredip dedi: Efendim Esava diyeceksiniz: Kulun Yakub böyle diyor: Labanın yanında misafir oldum, ve şimdiye kadar kaldım; 5öküzlerim, ve eşeklerim, ve sürülerim, ve kölelerim, ve cariyelerim oldu; ve gözünde lûtuf bulayım diye efendime haber vermek için gönderdim. 6Ve haberciler Yakuba dönüp dediler: Kardeşinin, Esavın yanına vardık, ve seni karşılamak için de geliyor, ve kendisinin yanında dört yüz kişi var. 7Ve Yakub çok korktu ve sıkıldı; ve kendi yanında olan halkı, ve sürüleri, ve sığırları, ve develeri iki bölüğe ayırdı, 8ve dedi: Eğer Esav bir bölüğe gelir ve onu vurursa, geri kalan bölük kurtulur. 9Ve Yakub dedi: Ey babam İbrahimin Allahı, ve babam İshakın Allahı RAB, sen ki, bana: Memleketine ve akrabanın yanına dön, ve sana iyilik edeceğim, dedin, 10kuluna yaptığın bütün inayetlere ve bütün hakikate lâyık değilim; çünkü bu Erdeni değneğimle geçtim, ve şimdi iki ordu oldum. 11Niyaz ederim, beni kardeşimin elinden, Esavın elinden kurtar, çünkü gelip beni, çocuklarla anayı vurmasın diye ondan korkuyorum. 12Ve sen dedin: Mutlaka sana iyilik edeceğim; ve senin zürriyetini çokluğundan sayılmıyan deniz kumu gibi yapacağım.
13Ve o geceyi orada geçirdi, ve kendisile gelmiş olandan, kardeşi Esava hediye olarak 14iki yüz keçi ve yirmi ergeç, iki yüz koyun ve yirmi koç, 15yavruları ile otuz emzikli deve, kırk inek ve on boğa, yirmi dişi eşek ve on sıpa aldı. 16Ve sürüleri ayrı ayrı kölelerinin eline verdi, ve kölelerine dedi: Önüme geçin, ve sürü ile sürü arasında yer bırakın. 17Ve birincisine emredip dedi: Kardeşim Esav sana rast geldiği zaman, sana: Kiminsin? ve nereye gidiyorsun? ve bu önünde olanlar kimindir? diye sorunca, 18o zaman diyeceksin: Kulun Yakubundur; bu efendim Esava gönderilmiş hediyedir; işte, kendisi de bizim arkamızdadır. 19Ve ikincisine de, üçüncüsüne de, ve sürülerin arkasından gidenlerin hepsine de emredip dedi: Esavı bulduğunuz zaman, bu söze göre söyliyeceksiniz; 20ve diyeceksiniz: İşte, kulun Yakub da arkamızdadır. Çünkü dedi: Onu önümden giden hediye ile yatıştırırım, ve ondan sonra onun yüzünü görürüm, belki beni kabul eder. 21Ve hediye kendisinden ileri geçti; ve kendisi o geceyi bölükte geçirdi.
22Ve o gece kalkıp iki karısını, ve iki cariyesini, ve on bir çocuğunu aldı, ve Yabbok geçidini geçti. 23Ve onları alıp çayı geçirdi, kendisine ait olan şeyleri de geçirdi. 24Ve Yakub yalnız başına kaldı; ve seher sökünciye kadar, bir adam onunla güreşti. 25Ve onu yenmediğini görünce, uyluğunun başına dokundu, ve onunla güreşirken Yakubun uyluk başı incidi. 26Ve dedi: Bırak gideyim, çünkü seher vakti oluyor. Ve dedi: Beni mubarek kılmadıkça seni bırakmam. 27Ve ona dedi: Adın nedir? Ve o dedi: Yakub. 28Ve dedi: Artık sana Yakub değil, ancak İsrail#32:28 Allahla uğraşan, yahut, Allah uğraşır. denilecek; çünkü Allah ile ve insanlarla uğraşıp yendin. 29Ve Yakub sorup dedi: Rica ederim, adını bildir. Ve dedi: Adımı niçin soruyorsun? Ve orada onu mubarek kıldı. 30Ve Yakub o yerin adını Peniel#32:30 Allahın yüzü koydu; çünkü: Allahı yüz yüze gördüm, ve canım sağ kaldı, dedi. 31Ve Penueli geçtiği zaman, güneş üzerine doğdu, ve uyluğu üzerinde aksıyordu. 32Bunun için bugüne kadar İsrail oğulları uyluk başı üzerindeki kalça adalesini yemezler; çünkü Yakubun uyluk başına kalça adalesine dokundu.
Seçili Olanlar:
Tekvin 32: KMEYA
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941
Tekvin 32
32
BAP 32
1 VE Yakub yoluna gitti, ve Allahın melekleri ona rast geldiler. 2Ve Yakub onları görünce, dedi: Bu Allahın ordusudur; ve o yerin adını Mahanaim#32:2 İki ordu, yahut, Bölükler. koydu.
3Ve Yakub kendi önünce Edom kırına, Seir diyarına, kardeşi Esava haberciler gönderdi. 4Ve onlara emredip dedi: Efendim Esava diyeceksiniz: Kulun Yakub böyle diyor: Labanın yanında misafir oldum, ve şimdiye kadar kaldım; 5öküzlerim, ve eşeklerim, ve sürülerim, ve kölelerim, ve cariyelerim oldu; ve gözünde lûtuf bulayım diye efendime haber vermek için gönderdim. 6Ve haberciler Yakuba dönüp dediler: Kardeşinin, Esavın yanına vardık, ve seni karşılamak için de geliyor, ve kendisinin yanında dört yüz kişi var. 7Ve Yakub çok korktu ve sıkıldı; ve kendi yanında olan halkı, ve sürüleri, ve sığırları, ve develeri iki bölüğe ayırdı, 8ve dedi: Eğer Esav bir bölüğe gelir ve onu vurursa, geri kalan bölük kurtulur. 9Ve Yakub dedi: Ey babam İbrahimin Allahı, ve babam İshakın Allahı RAB, sen ki, bana: Memleketine ve akrabanın yanına dön, ve sana iyilik edeceğim, dedin, 10kuluna yaptığın bütün inayetlere ve bütün hakikate lâyık değilim; çünkü bu Erdeni değneğimle geçtim, ve şimdi iki ordu oldum. 11Niyaz ederim, beni kardeşimin elinden, Esavın elinden kurtar, çünkü gelip beni, çocuklarla anayı vurmasın diye ondan korkuyorum. 12Ve sen dedin: Mutlaka sana iyilik edeceğim; ve senin zürriyetini çokluğundan sayılmıyan deniz kumu gibi yapacağım.
13Ve o geceyi orada geçirdi, ve kendisile gelmiş olandan, kardeşi Esava hediye olarak 14iki yüz keçi ve yirmi ergeç, iki yüz koyun ve yirmi koç, 15yavruları ile otuz emzikli deve, kırk inek ve on boğa, yirmi dişi eşek ve on sıpa aldı. 16Ve sürüleri ayrı ayrı kölelerinin eline verdi, ve kölelerine dedi: Önüme geçin, ve sürü ile sürü arasında yer bırakın. 17Ve birincisine emredip dedi: Kardeşim Esav sana rast geldiği zaman, sana: Kiminsin? ve nereye gidiyorsun? ve bu önünde olanlar kimindir? diye sorunca, 18o zaman diyeceksin: Kulun Yakubundur; bu efendim Esava gönderilmiş hediyedir; işte, kendisi de bizim arkamızdadır. 19Ve ikincisine de, üçüncüsüne de, ve sürülerin arkasından gidenlerin hepsine de emredip dedi: Esavı bulduğunuz zaman, bu söze göre söyliyeceksiniz; 20ve diyeceksiniz: İşte, kulun Yakub da arkamızdadır. Çünkü dedi: Onu önümden giden hediye ile yatıştırırım, ve ondan sonra onun yüzünü görürüm, belki beni kabul eder. 21Ve hediye kendisinden ileri geçti; ve kendisi o geceyi bölükte geçirdi.
22Ve o gece kalkıp iki karısını, ve iki cariyesini, ve on bir çocuğunu aldı, ve Yabbok geçidini geçti. 23Ve onları alıp çayı geçirdi, kendisine ait olan şeyleri de geçirdi. 24Ve Yakub yalnız başına kaldı; ve seher sökünciye kadar, bir adam onunla güreşti. 25Ve onu yenmediğini görünce, uyluğunun başına dokundu, ve onunla güreşirken Yakubun uyluk başı incidi. 26Ve dedi: Bırak gideyim, çünkü seher vakti oluyor. Ve dedi: Beni mubarek kılmadıkça seni bırakmam. 27Ve ona dedi: Adın nedir? Ve o dedi: Yakub. 28Ve dedi: Artık sana Yakub değil, ancak İsrail#32:28 Allahla uğraşan, yahut, Allah uğraşır. denilecek; çünkü Allah ile ve insanlarla uğraşıp yendin. 29Ve Yakub sorup dedi: Rica ederim, adını bildir. Ve dedi: Adımı niçin soruyorsun? Ve orada onu mubarek kıldı. 30Ve Yakub o yerin adını Peniel#32:30 Allahın yüzü koydu; çünkü: Allahı yüz yüze gördüm, ve canım sağ kaldı, dedi. 31Ve Penueli geçtiği zaman, güneş üzerine doğdu, ve uyluğu üzerinde aksıyordu. 32Bunun için bugüne kadar İsrail oğulları uyluk başı üzerindeki kalça adalesini yemezler; çünkü Yakubun uyluk başına kalça adalesine dokundu.
Seçili Olanlar:
:
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941