Eyub 33
33
BAP 33
1 FAKAT şimdi, ey Eyub, sözümü dinle,
Ve bütün sözlerime kulak ver.
2İşte, şimdi ağzımı açtım;
Ağzımın içinde dilim söyliyor.
3Sözlerim yüreğimin doğruluğunu ifade edecek;
Ve dudaklarım bildiklerini hulûsla söyliyecek.
4Allahın Ruhu beni yarattı,
Ve Kadîrin soluğu beni diriltti.
5Eğer elinden gelirse, bana cevap ver;
Sözlerini önüme sırala, karşımda dur.
6İşte, ben de senin gibi Allahın kuluyum;
Ben de balçıktan teşkil olundum.
7İşte, dehşetim seni yıldırmaz,
Ve baskım sana ağır gelmez.
8Gerçek ben dinlerken sen dedin,
Ve senin sözlerini işittim:
9Ben temizim, günahsızım;
Suçsuzum ben, ve bende fesat yoktur;
10İşte, bana karşı o behane buluyor,
Beni kendi düşmanı sayıyor;
11Ayaklarımı tomruğa vuruyor,
Bütün yollarımı gözetliyor.
12İşte, sana cevap vereyim, bunda haklı değilsin;
Çünkü Allah insandan büyüktür.
13Niçin onunla çekişiyorsun?
Mademki işlerinin hiç biri için cevap vermez.
14Çünkü insan onu görmezse de,
Allah bir yolla, hattâ iki yolla söyler.
15Ruyada, gece rüyetinde,
İnsanlar üzerine ağır uyku bastığı zaman,
Yatağın üzerinde uyuklamada;
16İnsanların kulağını o zaman açar,
Ve onlara öğretilen şeylere mühür basar,
17İnsanı işlediğinden çevirsin diye,
Ve adamdan kibri gizlesin diye,
18Canını çukurdan,
Ve hayatını kılıçla helâk olmadan esirger.
19Ve yatağı üzerinde ağrılarla,
Ve kemikleri içinde daimî çekişme ile tedip olunur;
20Ve gönlü ekmekten tiksinir,
Canı da lezzetli yiyecekten.
21Eti erir, görülmez olur;
Ve gözükmiyen kemikleri meydana çıkar.
22Ve canı çukura yaklaşır,
Ve hayatı öldürücülere.
23İnsan için doğru olan nedir ona bildirsin diye,
Onun yanında bir melek, bir şefaatçi,
Binden biri bulunursa eğer,
24O zaman Allah ona lûtfeyler, ve der:
Onu çukura inmekten kurtar,
Ben kefareti buldum.
25Eti çocuğunkinden körpe olur;
Gençliği günlerine döner.
26Allaha dua eder, o da ondan razı olur,
Ve sevinçle onun yüzünü görür;
Ve doğruluğunu insana geri verir.
27İnsanlar önünde terennüm eder, ve der:
Ben suç işledim, ve doğruyu iğrilttim,
Ve bana yaramadı;
28Çukura gitmekten canımı o kurtardı,
Ve hayatım ışığı görecektir.
29İşte, canını çukurdan getirsin de
Yaşıyanların ışığı ile aydınlansın diye,
30Bütün bunları iki kere, üç kere,
Allah insanla işler.
31İyi dinle, ey Eyub, işit;
Sen sus da, ben söyliyeyim.
32Eğer söyliyeceğin varsa, bana cevap ver;
Söyle, çünkü seni haklı çıkarmak isterim.
33Eğer yoksa, sen beni dinle;
Sus da sana hikmet öğreteyim.
Seçili Olanlar:
Eyub 33: KMEYA
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941
Eyub 33
33
BAP 33
1 FAKAT şimdi, ey Eyub, sözümü dinle,
Ve bütün sözlerime kulak ver.
2İşte, şimdi ağzımı açtım;
Ağzımın içinde dilim söyliyor.
3Sözlerim yüreğimin doğruluğunu ifade edecek;
Ve dudaklarım bildiklerini hulûsla söyliyecek.
4Allahın Ruhu beni yarattı,
Ve Kadîrin soluğu beni diriltti.
5Eğer elinden gelirse, bana cevap ver;
Sözlerini önüme sırala, karşımda dur.
6İşte, ben de senin gibi Allahın kuluyum;
Ben de balçıktan teşkil olundum.
7İşte, dehşetim seni yıldırmaz,
Ve baskım sana ağır gelmez.
8Gerçek ben dinlerken sen dedin,
Ve senin sözlerini işittim:
9Ben temizim, günahsızım;
Suçsuzum ben, ve bende fesat yoktur;
10İşte, bana karşı o behane buluyor,
Beni kendi düşmanı sayıyor;
11Ayaklarımı tomruğa vuruyor,
Bütün yollarımı gözetliyor.
12İşte, sana cevap vereyim, bunda haklı değilsin;
Çünkü Allah insandan büyüktür.
13Niçin onunla çekişiyorsun?
Mademki işlerinin hiç biri için cevap vermez.
14Çünkü insan onu görmezse de,
Allah bir yolla, hattâ iki yolla söyler.
15Ruyada, gece rüyetinde,
İnsanlar üzerine ağır uyku bastığı zaman,
Yatağın üzerinde uyuklamada;
16İnsanların kulağını o zaman açar,
Ve onlara öğretilen şeylere mühür basar,
17İnsanı işlediğinden çevirsin diye,
Ve adamdan kibri gizlesin diye,
18Canını çukurdan,
Ve hayatını kılıçla helâk olmadan esirger.
19Ve yatağı üzerinde ağrılarla,
Ve kemikleri içinde daimî çekişme ile tedip olunur;
20Ve gönlü ekmekten tiksinir,
Canı da lezzetli yiyecekten.
21Eti erir, görülmez olur;
Ve gözükmiyen kemikleri meydana çıkar.
22Ve canı çukura yaklaşır,
Ve hayatı öldürücülere.
23İnsan için doğru olan nedir ona bildirsin diye,
Onun yanında bir melek, bir şefaatçi,
Binden biri bulunursa eğer,
24O zaman Allah ona lûtfeyler, ve der:
Onu çukura inmekten kurtar,
Ben kefareti buldum.
25Eti çocuğunkinden körpe olur;
Gençliği günlerine döner.
26Allaha dua eder, o da ondan razı olur,
Ve sevinçle onun yüzünü görür;
Ve doğruluğunu insana geri verir.
27İnsanlar önünde terennüm eder, ve der:
Ben suç işledim, ve doğruyu iğrilttim,
Ve bana yaramadı;
28Çukura gitmekten canımı o kurtardı,
Ve hayatım ışığı görecektir.
29İşte, canını çukurdan getirsin de
Yaşıyanların ışığı ile aydınlansın diye,
30Bütün bunları iki kere, üç kere,
Allah insanla işler.
31İyi dinle, ey Eyub, işit;
Sen sus da, ben söyliyeyim.
32Eğer söyliyeceğin varsa, bana cevap ver;
Söyle, çünkü seni haklı çıkarmak isterim.
33Eğer yoksa, sen beni dinle;
Sus da sana hikmet öğreteyim.
Seçili Olanlar:
:
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941