YEREMYANIN MERSİYELERİ 4
4
BAP 4
1 ALTIN nasıl donuk oldu! saf altın nasıl değişti!
Her sokak başına makdisin taşları dökülmüş.
2Saf altınla tartılan Sionun değerli oğulları,
Nasıl oldu da çömlekçi elinin işi, toprak testiler gibi sayıldılar!
3Çakallar bile memelerini verir, yavrularını emzirirler;
Kavmım kızı, çöldeki devekuşları gibi insafsız oldu.
4Susuzluktan emzikteki çocuğun dili damağına yapışıyor;
Çocuklar ekmek istiyor, onlara doğrıyan yok.
5Onlar ki, iyi yemekler yerlerdi, sokaklarda perişan oldular;
Onlar ki erguvanî üzerinde büyütüldüler, gübre yığınlarını kucakladılar.
6El dokunmadan, sanki bir lâhzada yıkılan Sodomun suçundan,
Kavmım kızının fesadı daha büyüktür.
7Onun beyleri kardan temiz, sütten beyazdılar;
Tence mercandan kızıldılar, biçimleri gök yakut gibi idi.
8Yüzleri kömürden daha kara oldu; sokaklarda tanılmaz oldular;
Derileri kemiklerine yapıştı, kuruyup odun gibi oldu.
9Kılıcın öldürdükleri kıtlığın öldürdüklerinden mutludur;
Çünkü bunlar tarla mahsulünün yokluğundan yıpranarak erimekteler.
10Merhametli kadınlar kendi ellerile çocuklarını pişirdiler;
Onlar kavmım kızının kırgınında kendilerine yiyecek oldular.
11 RAB kızgınlığını başardı, kızgın öfkesini döktü;
Ve Sionun temellerini yiyip bitiren ateşi onun içinde tutuşturdu.
12Hasım ve düşman Yeruşalim kapılarından girecekler diye,
Dünya kıralları, ve dünyada oturanların hiç biri inanmazdı.
13Peygamberlerinin suçlarından, kâhinlerinin fesatlarındandır,
Onlar ki, şehrin içinde salihlerin kanını döktüler.
14Sokaklarda körler gibi dolaşıyorlar, kanla kirlidirler,
Öyle ki, kimse esvaplarına dokunamıyor.
15Çekilin, diye onlara bağırdılar,
Murdar! çekilin, çekilin, dokunmayın!
Kaçıp serseri dolaştıkları zaman, milletler arasında: Artık burada misafir olmasınlar, denildi.
16 RABBİN yüzü onları dağıttı; artık onlara bakmıyacak;
Kâhinleri saymadılar, ihtiyarlara lûtfetmediler.
17Kendimize boş bir yardım bekliyerek artık gözlerimiz solmada;
Bizi kurtaramıyacak bir milleti bekledikçe bekledik.
18İzlerimizi kovuyorlar, sokaklarımızda gezemiyoruz;
Sonumuz yakın, günlerimiz doldu; çünkü sonumuz geldi.
19Ardımızı kovanlar göklerin kartallarından daha çevik;
Dağlar üzerinde ardımızı kovdular, çölde bize pusu kurdular.
20Hayatımızın nefesi, RABBİN mesihi, onların çukurlarında tutuldu;
Onun için derdik: Milletler arasında onun gölgesinde yaşıyacağız.
21Uts diyarında oturan Edom kızı, meserretten coş da sevin.
Kâse sana da gelecek; sarhoş olup soyunacaksın.
22Sion kızı, fesadının cezası sona erdi; bir daha seni sürgüne götürmiyecek;
Edom kızı, senin fesadını yoklıyacak; senin suçlarını meydana çıkaracak.
Seçili Olanlar:
YEREMYANIN MERSİYELERİ 4: KMEYA
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941
YEREMYANIN MERSİYELERİ 4
4
BAP 4
1 ALTIN nasıl donuk oldu! saf altın nasıl değişti!
Her sokak başına makdisin taşları dökülmüş.
2Saf altınla tartılan Sionun değerli oğulları,
Nasıl oldu da çömlekçi elinin işi, toprak testiler gibi sayıldılar!
3Çakallar bile memelerini verir, yavrularını emzirirler;
Kavmım kızı, çöldeki devekuşları gibi insafsız oldu.
4Susuzluktan emzikteki çocuğun dili damağına yapışıyor;
Çocuklar ekmek istiyor, onlara doğrıyan yok.
5Onlar ki, iyi yemekler yerlerdi, sokaklarda perişan oldular;
Onlar ki erguvanî üzerinde büyütüldüler, gübre yığınlarını kucakladılar.
6El dokunmadan, sanki bir lâhzada yıkılan Sodomun suçundan,
Kavmım kızının fesadı daha büyüktür.
7Onun beyleri kardan temiz, sütten beyazdılar;
Tence mercandan kızıldılar, biçimleri gök yakut gibi idi.
8Yüzleri kömürden daha kara oldu; sokaklarda tanılmaz oldular;
Derileri kemiklerine yapıştı, kuruyup odun gibi oldu.
9Kılıcın öldürdükleri kıtlığın öldürdüklerinden mutludur;
Çünkü bunlar tarla mahsulünün yokluğundan yıpranarak erimekteler.
10Merhametli kadınlar kendi ellerile çocuklarını pişirdiler;
Onlar kavmım kızının kırgınında kendilerine yiyecek oldular.
11 RAB kızgınlığını başardı, kızgın öfkesini döktü;
Ve Sionun temellerini yiyip bitiren ateşi onun içinde tutuşturdu.
12Hasım ve düşman Yeruşalim kapılarından girecekler diye,
Dünya kıralları, ve dünyada oturanların hiç biri inanmazdı.
13Peygamberlerinin suçlarından, kâhinlerinin fesatlarındandır,
Onlar ki, şehrin içinde salihlerin kanını döktüler.
14Sokaklarda körler gibi dolaşıyorlar, kanla kirlidirler,
Öyle ki, kimse esvaplarına dokunamıyor.
15Çekilin, diye onlara bağırdılar,
Murdar! çekilin, çekilin, dokunmayın!
Kaçıp serseri dolaştıkları zaman, milletler arasında: Artık burada misafir olmasınlar, denildi.
16 RABBİN yüzü onları dağıttı; artık onlara bakmıyacak;
Kâhinleri saymadılar, ihtiyarlara lûtfetmediler.
17Kendimize boş bir yardım bekliyerek artık gözlerimiz solmada;
Bizi kurtaramıyacak bir milleti bekledikçe bekledik.
18İzlerimizi kovuyorlar, sokaklarımızda gezemiyoruz;
Sonumuz yakın, günlerimiz doldu; çünkü sonumuz geldi.
19Ardımızı kovanlar göklerin kartallarından daha çevik;
Dağlar üzerinde ardımızı kovdular, çölde bize pusu kurdular.
20Hayatımızın nefesi, RABBİN mesihi, onların çukurlarında tutuldu;
Onun için derdik: Milletler arasında onun gölgesinde yaşıyacağız.
21Uts diyarında oturan Edom kızı, meserretten coş da sevin.
Kâse sana da gelecek; sarhoş olup soyunacaksın.
22Sion kızı, fesadının cezası sona erdi; bir daha seni sürgüne götürmiyecek;
Edom kızı, senin fesadını yoklıyacak; senin suçlarını meydana çıkaracak.
Seçili Olanlar:
:
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941