Luka 6
6
BAP 6
1 VE vaki oldu ki, bir Sebt günü, İsa ekinler arasından geçiyordu; şakirtleri başakları koparıyorlar, ve avuçlarında ovalıyıp yiyorlardı. 2Fakat Ferisilerden bazıları: Neden Sebt gününde yapılması caiz olmıyanı yapıyorsunuz? dediler. 3İsa da onlara cevap verip dedi: Davud kendisi, ve onunla beraber olanlar aç kaldıkları zaman, ne yaptı, 4Allahın evine nasıl girdi, ve yalnız kâhinlerden başkasına yemesi caiz olmıyan huzur ekmeklerini alıp yedi, ve beraberinde olanlara verdi#I. Samuel 21:6.; bunu bile okumadınız mı? 5Ve onlara: İnsanoğlu Sebt gününün de Rabbidir, dedi.
6Ve vaki oldu ki, bir başka Sebt günü havraya girdi, ve talim etti; orada bir adam vardı, onun sağ eli kurumuştu. 7Yazıcılar ile Ferisiler İsayı itham edecek sebep bulmak için, Sebt gününde hastalığı iyi ediyor mu, diye onu gözetliyorlardı. 8Fakat İsa onların düşüncelerini biliyordu, ve eli kurumuş olan adama dedi: Ayağa kalk, ortada dur; o da ayağa kalkıp durdu. 9İsa da onlara dedi: Size sorarım, Sebt gününde iyilik etmek mi, yoksa kötülük etmek mi caizdir? can kurtarmak mı, yoksa helâk etmek mi? 10Ve etrafına, hepsine bakıp adama dedi: Elini uzat. O da uzattı; ve eli eski haline geldi. 11Fakat onlar büsbütün çıldırdılar, ve İsaya ne yapabileceklerini birbirlerile söyleşiyorlardı.
12Ve vaki oldu ki, o günlerde İsa dua etmek için dağa çıktı; bütün geceyi Allaha dua ile geçirdi. 13Gündüz olunca, şakirtlerini yanına çağırdı; onlardan on ikisini seçti, ve onları resuller tesmiye etti: 14Simun, ki ona Petrus adını da verdi, ve kardeşi Andreas, Yakub ve Yuhanna, Filipus ve Bartolomeus, 15Matta ve Tomas, Alfeusun oğlu Yakub ve Gayyur denilen Simun, 16Yakubun oğlu Yahuda ve hain olan Yahuda İskariyot.
17Onlarla beraber aşağı indi, ve düzlük bir yerde durdu. Şakirtlerinden büyük bir kalabalık, ve bütün Yahudiyeden, Yeruşalimden, Sayda ve Sur kıyılarından onu dinlemeğe ve hastalıklarından iyi edilmeğe gelmiş çok halk vardı; 18ve murdar ruhlardan sıkıntıda olanlar iyi olurlardı. 19Bütün halk da ona dokunmağa çalışıyorlardı; çünkü ondan kuvvet çıkar, hepsini iyi ederdi.
20İsa gözlerini şakirtlerine kaldırıp dedi: Ne mutlu size, fakirler; çünkü Allahın melekûtu sizindir. 21Ne mutlu size, şimdi aç olanlar; çünkü tok olacaksınız. Ne mutlu size, şimdi ağlıyanlar; çünkü güleceksiniz. 22İnsanoğlundan dolayı insanların sizden nefret edecekleri, ve sizi cemiyetlerinden ayıracakları, size hakaret eyliyecekleri, adınızı kötü diye yayacakları vakit, ne mutlu sizlere! 23O günde sevinin ve sevinçten sıçrayın; çünkü, işte, gökte karşılığınız büyüktür; çünkü onların babaları da peygamberlere böyle ederlerdi. 24Fakat vay size, ey zenginler! çünkü siz tesellinizi almışsınız. 25Ey şimdi tok olanlar, vay size! çünkü acıkacaksınız. Ey şimdi gülenler, vay size! çünkü yas tutacak, ve ağlıyacaksınız. 26Bütün insanlar sizin için iyi söyledikleri vakit, vay size! çünkü onların babaları yalancı peygamberlere de böyle ederlerdi.
27Fakat, ey dinliyenler, size diyorum: Düşmanlarınızı sevin, sizden nefret edenlere iyilik edin, 28size lânet edenlere hayırdua edin, ve size hakaret edenler için dua edin. 29Bir yanağına vurana obirini de uzat, ve senin abanı alandan gömleğini de esirgeme. 30Senden her istiyene ver, ve senin eşyanı alandan geri isteme. 31İnsanların size ne yapmalarını istiyorsanız, siz de onlara öyle yapın. 32Eğer sizi sevenleri severseniz, ne mukâfatınız olur? Çünkü günahkârlar da kendilerini sevenleri severler. 33Eğer size iyilik edenlere iyilik ederseniz, ne mükâfatınız olur? Çünkü günahkârlar da öyle yaparlar. 34Eğer kendilerinden almağı ümit ettiğiniz kimselere ödünç verirseniz, ne mükâfatınız olur? Günahkarlar bile günahkârlara karşılığını almak üzre ödünç verirler. 35Fakat düşmanlarınızı sevin, onlara iyilik edin, ve hiç ümitsiz olmıyarak ödünç verin; karşılığınız büyük olacaktır; ve siz Yüce Olanın oğulları olacaksınız; çünkü o, nankörlere ve kötülere karşı nimet vericidir. 36Babanız nasıl merhametli ise, siz de merhametli olun.
37Hükmetmeyin, size de hükmolunmıyacaktır; mahkûm etmeyin, siz de mahkûm olmıyacaksınız; bağışlayın, size de bağışlanacaktır; 38verin, size de verilecektir; sizin kucağınıza güzelce basılmış, ve silkelenmiş, taşkın, iyi ölçekle verilecektir; zira hangi ölçekle ölçerseniz, o ölçekle size ölçülecektir.
39İsa onlara bir de mesel söyledi: Kör körü yedebilir mi? İkisi de çukura düşmezler mi? 40Şakirt mualliminden üstün değildir; fakat kemale eren her şakirt muallimi gibi olur. 41Ve niçin kardeşinin gözündeki çöpü görürsün, fakat kendi gözündeki merteği seçmezsin? 42Sen kendin, gözündeki merteği görmezsin de nasıl kardeşine: Ey kardeş, bırak gözündeki çöpü çıkarayım, diyebilirsin? Ey ikiyüzlü! önce kendi gözünden merteği çıkar, kardeşinin gözündeki çöpü çıkarmak için o vakit iyi göreceksin. 43Çünkü iyi ağaç yoktur ki, kötü meyva versin, ve yine kötü ağaç yoktur ki, iyi meyva versin. 44Çünkü her ağaç kendi meyvasından tanılır. Çünkü dikenlerden incir devşirmezler, ne de çalıdan üzüm koparırlar. 45İyi adam yüreğinin iyi hazinesinden iyi şey çıkarır; ve kötü adam yüreğinin kötü hazinesinden kötü şey çıkarır; çünkü ağız yüreğin taşmasından söyler.
46Niçin beni: Rab, Rab, diye çağrıyorsunuz da, size söylediğim şeyleri yapmıyorsunuz? 47Bana gelen, sözlerimi işiten ve onları yapan her kişinin kime benzediğini size göstereyim. 48O, ev yapan bir adama benzer ki, kazıp derine indi, ve temeli bir kaya üzerine kurdu; sel geldiği zaman, ırmak o eve saldırdı, ve onu sarsamadı; çünkü iyi bina edilmişti. 49Fakat işiten ve yapmıyan, toprağın üzerine temelsiz ev bina eden adama benzer; ırmak o eve saldırdı, ve hemen çöktü; o evin yıkımı büyük oldu.
Seçili Olanlar:
Luka 6: KMEYA
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941
Luka 6
6
BAP 6
1 VE vaki oldu ki, bir Sebt günü, İsa ekinler arasından geçiyordu; şakirtleri başakları koparıyorlar, ve avuçlarında ovalıyıp yiyorlardı. 2Fakat Ferisilerden bazıları: Neden Sebt gününde yapılması caiz olmıyanı yapıyorsunuz? dediler. 3İsa da onlara cevap verip dedi: Davud kendisi, ve onunla beraber olanlar aç kaldıkları zaman, ne yaptı, 4Allahın evine nasıl girdi, ve yalnız kâhinlerden başkasına yemesi caiz olmıyan huzur ekmeklerini alıp yedi, ve beraberinde olanlara verdi#I. Samuel 21:6.; bunu bile okumadınız mı? 5Ve onlara: İnsanoğlu Sebt gününün de Rabbidir, dedi.
6Ve vaki oldu ki, bir başka Sebt günü havraya girdi, ve talim etti; orada bir adam vardı, onun sağ eli kurumuştu. 7Yazıcılar ile Ferisiler İsayı itham edecek sebep bulmak için, Sebt gününde hastalığı iyi ediyor mu, diye onu gözetliyorlardı. 8Fakat İsa onların düşüncelerini biliyordu, ve eli kurumuş olan adama dedi: Ayağa kalk, ortada dur; o da ayağa kalkıp durdu. 9İsa da onlara dedi: Size sorarım, Sebt gününde iyilik etmek mi, yoksa kötülük etmek mi caizdir? can kurtarmak mı, yoksa helâk etmek mi? 10Ve etrafına, hepsine bakıp adama dedi: Elini uzat. O da uzattı; ve eli eski haline geldi. 11Fakat onlar büsbütün çıldırdılar, ve İsaya ne yapabileceklerini birbirlerile söyleşiyorlardı.
12Ve vaki oldu ki, o günlerde İsa dua etmek için dağa çıktı; bütün geceyi Allaha dua ile geçirdi. 13Gündüz olunca, şakirtlerini yanına çağırdı; onlardan on ikisini seçti, ve onları resuller tesmiye etti: 14Simun, ki ona Petrus adını da verdi, ve kardeşi Andreas, Yakub ve Yuhanna, Filipus ve Bartolomeus, 15Matta ve Tomas, Alfeusun oğlu Yakub ve Gayyur denilen Simun, 16Yakubun oğlu Yahuda ve hain olan Yahuda İskariyot.
17Onlarla beraber aşağı indi, ve düzlük bir yerde durdu. Şakirtlerinden büyük bir kalabalık, ve bütün Yahudiyeden, Yeruşalimden, Sayda ve Sur kıyılarından onu dinlemeğe ve hastalıklarından iyi edilmeğe gelmiş çok halk vardı; 18ve murdar ruhlardan sıkıntıda olanlar iyi olurlardı. 19Bütün halk da ona dokunmağa çalışıyorlardı; çünkü ondan kuvvet çıkar, hepsini iyi ederdi.
20İsa gözlerini şakirtlerine kaldırıp dedi: Ne mutlu size, fakirler; çünkü Allahın melekûtu sizindir. 21Ne mutlu size, şimdi aç olanlar; çünkü tok olacaksınız. Ne mutlu size, şimdi ağlıyanlar; çünkü güleceksiniz. 22İnsanoğlundan dolayı insanların sizden nefret edecekleri, ve sizi cemiyetlerinden ayıracakları, size hakaret eyliyecekleri, adınızı kötü diye yayacakları vakit, ne mutlu sizlere! 23O günde sevinin ve sevinçten sıçrayın; çünkü, işte, gökte karşılığınız büyüktür; çünkü onların babaları da peygamberlere böyle ederlerdi. 24Fakat vay size, ey zenginler! çünkü siz tesellinizi almışsınız. 25Ey şimdi tok olanlar, vay size! çünkü acıkacaksınız. Ey şimdi gülenler, vay size! çünkü yas tutacak, ve ağlıyacaksınız. 26Bütün insanlar sizin için iyi söyledikleri vakit, vay size! çünkü onların babaları yalancı peygamberlere de böyle ederlerdi.
27Fakat, ey dinliyenler, size diyorum: Düşmanlarınızı sevin, sizden nefret edenlere iyilik edin, 28size lânet edenlere hayırdua edin, ve size hakaret edenler için dua edin. 29Bir yanağına vurana obirini de uzat, ve senin abanı alandan gömleğini de esirgeme. 30Senden her istiyene ver, ve senin eşyanı alandan geri isteme. 31İnsanların size ne yapmalarını istiyorsanız, siz de onlara öyle yapın. 32Eğer sizi sevenleri severseniz, ne mukâfatınız olur? Çünkü günahkârlar da kendilerini sevenleri severler. 33Eğer size iyilik edenlere iyilik ederseniz, ne mükâfatınız olur? Çünkü günahkârlar da öyle yaparlar. 34Eğer kendilerinden almağı ümit ettiğiniz kimselere ödünç verirseniz, ne mükâfatınız olur? Günahkarlar bile günahkârlara karşılığını almak üzre ödünç verirler. 35Fakat düşmanlarınızı sevin, onlara iyilik edin, ve hiç ümitsiz olmıyarak ödünç verin; karşılığınız büyük olacaktır; ve siz Yüce Olanın oğulları olacaksınız; çünkü o, nankörlere ve kötülere karşı nimet vericidir. 36Babanız nasıl merhametli ise, siz de merhametli olun.
37Hükmetmeyin, size de hükmolunmıyacaktır; mahkûm etmeyin, siz de mahkûm olmıyacaksınız; bağışlayın, size de bağışlanacaktır; 38verin, size de verilecektir; sizin kucağınıza güzelce basılmış, ve silkelenmiş, taşkın, iyi ölçekle verilecektir; zira hangi ölçekle ölçerseniz, o ölçekle size ölçülecektir.
39İsa onlara bir de mesel söyledi: Kör körü yedebilir mi? İkisi de çukura düşmezler mi? 40Şakirt mualliminden üstün değildir; fakat kemale eren her şakirt muallimi gibi olur. 41Ve niçin kardeşinin gözündeki çöpü görürsün, fakat kendi gözündeki merteği seçmezsin? 42Sen kendin, gözündeki merteği görmezsin de nasıl kardeşine: Ey kardeş, bırak gözündeki çöpü çıkarayım, diyebilirsin? Ey ikiyüzlü! önce kendi gözünden merteği çıkar, kardeşinin gözündeki çöpü çıkarmak için o vakit iyi göreceksin. 43Çünkü iyi ağaç yoktur ki, kötü meyva versin, ve yine kötü ağaç yoktur ki, iyi meyva versin. 44Çünkü her ağaç kendi meyvasından tanılır. Çünkü dikenlerden incir devşirmezler, ne de çalıdan üzüm koparırlar. 45İyi adam yüreğinin iyi hazinesinden iyi şey çıkarır; ve kötü adam yüreğinin kötü hazinesinden kötü şey çıkarır; çünkü ağız yüreğin taşmasından söyler.
46Niçin beni: Rab, Rab, diye çağrıyorsunuz da, size söylediğim şeyleri yapmıyorsunuz? 47Bana gelen, sözlerimi işiten ve onları yapan her kişinin kime benzediğini size göstereyim. 48O, ev yapan bir adama benzer ki, kazıp derine indi, ve temeli bir kaya üzerine kurdu; sel geldiği zaman, ırmak o eve saldırdı, ve onu sarsamadı; çünkü iyi bina edilmişti. 49Fakat işiten ve yapmıyan, toprağın üzerine temelsiz ev bina eden adama benzer; ırmak o eve saldırdı, ve hemen çöktü; o evin yıkımı büyük oldu.
Seçili Olanlar:
:
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941