Mezmur 88
88
MEZMUR 88
Korah oğullarının Mezmurudur. İlâhi. Musikacıbaşı için. Mahalat Leannot üzre, Ezrahî Hemanın Maskilidir.
1 YA RAB, kurtuluşum Allahı,
Gündüz ve gece senin önünde feryat ettim.
2Duam senin önüne ersin;
Feryadıma kulağını iğ.
3Çünkü canım belâlara doymuştur,
Ve hayatım ölüler diyarına yaklaştı.
4Çukura inenlerle sayılmaktayım;
Yardımcısı olmıyan adam gibiyim,
5Ölüler arasına atılmış,
Artık anmadığın
Ve senin elinden ayrılmış,
Kabirde yatan öldürülmüş olanlar gibiyim.
6Beni en derin çukura,
Karanlıklara, derinliklere koydun.
7Gazabın üzerime çöktü,
Ve bütün dalgalarınla beni ezdin. [Sela
8Tanıdıklarımı benden uzaklaştırdın;
Beni onlara iğrenç ettin;
Kapatıldım, ve çıkamıyorum.
9Düşkünlükten gözlerim sönüyor;
Her gün seni çağırdım, ya RAB;
Sana ellerimi açtım.
10Ölülere mi hârikalar edeceksin?
Ölülerin gölgeleri mi kalkacak da sana hamdedecekler? [Sela
11Senin inayetin kabirde,
Ve sadakatin Helâk yerinde ilân olunur mu?
12Hârikaların karanlıkta,
Ve adaletin unutma diyarında bilinir mi?
13Fakat ben, ya RAB, seni imdada çağırdım;
Ve duam sabahlayın seni karşılar.
14Niçin, ya RAB, canımı kendinden atıyorsun?
Niçin yüzünü benden gizliyorsun?
15Ben düşkünüm, ve gençliğimden beri ölmekteyim;
Senin dehşetlerini çektim, şaşkın oldum.
16Üzerimden gazabının şiddeti geçti;
Korkuların beni yok ettiler.
17Bütün gün sular gibi çevremi sardılar;
Ve hep birden beni kuşattılar.
18Seveni ve dostu benden uzaklaştırdın,
Tanıdıklarım da karanlıktadır.
Seçili Olanlar:
Mezmur 88: KMEYA
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941
Mezmur 88
88
MEZMUR 88
Korah oğullarının Mezmurudur. İlâhi. Musikacıbaşı için. Mahalat Leannot üzre, Ezrahî Hemanın Maskilidir.
1 YA RAB, kurtuluşum Allahı,
Gündüz ve gece senin önünde feryat ettim.
2Duam senin önüne ersin;
Feryadıma kulağını iğ.
3Çünkü canım belâlara doymuştur,
Ve hayatım ölüler diyarına yaklaştı.
4Çukura inenlerle sayılmaktayım;
Yardımcısı olmıyan adam gibiyim,
5Ölüler arasına atılmış,
Artık anmadığın
Ve senin elinden ayrılmış,
Kabirde yatan öldürülmüş olanlar gibiyim.
6Beni en derin çukura,
Karanlıklara, derinliklere koydun.
7Gazabın üzerime çöktü,
Ve bütün dalgalarınla beni ezdin. [Sela
8Tanıdıklarımı benden uzaklaştırdın;
Beni onlara iğrenç ettin;
Kapatıldım, ve çıkamıyorum.
9Düşkünlükten gözlerim sönüyor;
Her gün seni çağırdım, ya RAB;
Sana ellerimi açtım.
10Ölülere mi hârikalar edeceksin?
Ölülerin gölgeleri mi kalkacak da sana hamdedecekler? [Sela
11Senin inayetin kabirde,
Ve sadakatin Helâk yerinde ilân olunur mu?
12Hârikaların karanlıkta,
Ve adaletin unutma diyarında bilinir mi?
13Fakat ben, ya RAB, seni imdada çağırdım;
Ve duam sabahlayın seni karşılar.
14Niçin, ya RAB, canımı kendinden atıyorsun?
Niçin yüzünü benden gizliyorsun?
15Ben düşkünüm, ve gençliğimden beri ölmekteyim;
Senin dehşetlerini çektim, şaşkın oldum.
16Üzerimden gazabının şiddeti geçti;
Korkuların beni yok ettiler.
17Bütün gün sular gibi çevremi sardılar;
Ve hep birden beni kuşattılar.
18Seveni ve dostu benden uzaklaştırdın,
Tanıdıklarım da karanlıktadır.
Seçili Olanlar:
:
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941