Seònd Matìe 27
27
1Vignùd dì, tignìrin consèj duçh ju prìncips dai sacerdòts, e ju anziàns dal pòpul cuìntri Jèsu, par mandàlu a muart.
2E lu condusèrin lejàd al presidènt Pònzio Pilàto.
3Alòre Jùde, che lu vève tradìd, viodìnd, ch’ al jère stàd condanàd; pintùd, al puartà indaûr ju trènte danàrs ai prìncips dai sacerdòts, e ai anzians,
4Disìnd: O’ ài peçhàd, tradìnd lu sang inocènt. Ma lor e’ disèrin: Ce nus impuàrte? Pènsij tu.
5E lui butàdis lis monèdis tal tèmpio, al lè vie, e si piçhà.
6Ma ju prìncips dai sacerdòts, racuètis lis monèdis, disèrin: No nus è lècit di mètilis in bòrse: parcechè e’ son prèsi di sang.
7E tignùd consèj, e’ compràrin cun chês il çhamp di un scudielàr, par sepelì ju forestìrs.
8Par chest chell çhamp al è clamàd, Hacèldama, ch’ al vûl dì, çhamp dal sang, sin al dì di uè.
9Alòre si è complìd chell, cu fo ditt da Jeremìe profète, ch’ al dis: E ricevèrin ju trènte danàrs, prèsi di chell, cu fo preseàd dai fîs d’ Israèl:
10E ju àn implejàds in t’ un çhamp di un scudielàr, còme mi à prescrìtt lu Signòr.
11Jèsu po al fo menàd denànt lu presidènt, e lu presidènt lu interogà, disìnd: Sèstu lu re dai Jùdèos? Jèsu i disè: Tu lu dìsis.
12E vignìnd acusàd dai prìncips dai sacerdòts, e dai anziàns, nol rispuindè nùje.
13Alòre Pilàto i disè: No sìntistu, ce tàntis che an dìsin ju testemònis cuìntri di te?
14E nol rispuindè n’ ànçhe a ùne des sôs peraulis, in mûd che lu presidènt al restà un mont maravejàd.
15Ore al jère sòlit lu presidènt in dì di solenitàd di mèti in libertàd chell presonìr, che lu pòpul volèss.
16E lui al vève alòre un presonìr famòs, che si clamàve Baràbe.
17Jessìnd lor dònçhe radunàds, al disè Pilàto: Cùi volèso, che us mèti in libertàd? Baràbe, o Jèsu, che si clàme Crist?
18Parcechè al savève, che lu vèvin tradìd par invìdie.
19E jessìnd lui sentàd in tribunàl, so mujìr i mandà a dì: No ti intrigà tai fats di chell just: parcechè uè jo ài patìd un mont in siùm par càuse di lui.
20Ma ju prìncips dai sacerdòts, e ju anziàns persuadèrin lu pòpul a domandà Baràbe, e a fà murì Jèsu.
21Lu presidènt po ripijànd le peràule, ur disè: Cùi volèso liberà di chèi doi? Ma lor e’ disèrin: Baràbe.
22Ur disè Pilàto: Ce faràjo dònçhe di Jèsu, che si clàme Crist?
23Dìsin duçh: Ch’ al sèi crucifizùd. Ur disè lu presidènt: E ce àjal fatt di mal? E lor plùi cijulàvin disìnd: Ch’ al sèi crucifizùd.
24Viodìnd po Pilàto, che nùje al zovàve, ma che ànzi al cressève lu davòi: çhòlte dal àghe, si lavà lis mans in fàzze al pòpul, disìnd: Jo soi inocènt dal sang di chest just: distrigàisi vo’ àltris.
25E dutt lu pòpul rispuindìnd, disè: Lu so sang sòre di nô, e sòre dai nèstris fîs.
26Alòre ur molà fûr Baràbe: Jèsu po flagelàd lu consegnà al pòpul, parchè al foss crucifizùd.
27Alòre ju soldàds dal presidènt, condusùd Jèsu tal pretòri, e’ unìrin atòr di lui dùte le trùpe:
28E dispojàd, lu vistìrin cun d’ ùne tònie ròsse,
29E tiessùde ùne coròne di spìnis, je’ metèrin sul çhav, e te’ man gèstre ùne çhàne. E inzenoglànsi devànt di lui, lu burlàvin, disìnd: Ogni ben, re dai Judèos.
30E spudànji aduèss, çholèvin le çhàne, e je’ batèvin sul çhav.
31E dòpo vèlu burlàd, lu dispojàrin de’ tònie, e i rimetèrin lis sôs vièstis, e lu menàrin a crucifìzi.
32E tal saltà fûr incontràrin un om di Cirène, clamàd Simòn: e lu sfuarzàrin a puartà le cros di lui.
33E rivàrin a un lûg, che si clàme Gòlgota, ch’ al vûl di, lûg de’ crèpe.
34E i dèrin di bèvi vin messedàd cun fêl, e cerçhàd che lu vè, nol volè bèvi.
35E dòpo che lu vèvin crucifizùd, si spartìrin lis sôs vièstis, tirànd le sòrte: parchè si complìss chell, cu fo ditt dal profète, ch’ al dis: Si dividèrin ju miei vistimènts, e tiràrin le sòrte su le me vièste.
36E sentànsi lu vuardiàvin.
37E i metèrin parsòre ’l çhav lu so tìtul scritt: Chest l’ è Jèsu re dai Judèos.
38Alòre fòrin crucifizùds cun lui doi ladròns: un a gèstre, e l’ àltri a zànche.
39E chèi, cu passàvin lu blestemàvin menànd lu çhav,
40E disìnd: Oe! tu, che tu distrùzis lu tèmpio di Dio, e tu lu tòrnis a fà in tre dìs: sàlve te stess: se tu sês fi di Dio, ven jù de’ crôs.
41Ançhe ju prìncips dai sacerdòts burlànlu cui Scrìbis, e cui anziàns disèvin:
42Al à salvàd àltris, e nol pò salvà sè stess: s’ al è re d’ Israèl, ch’ al vègni cumò jù de’ crôs, e i crodarìn:
43Al à confidàd in Dio: che lu lìberi cumò, se al vûl. Al à pur ditt: O’ soi fi di Dio.
44Chest istess i rimproveràvin ju ladròns, ch’ èrin stads crucifizùds cun lui.
45E vignìrin tènebris par dùte le tière de’ òre sèste fin a l’ òre nòne.
46E viers le òre nòne Jèsu al cijulà a d’ àlte vôs, disìnd: Eli, Eli, làmma sabacthàni? ch’ al vûl dì: Miò Dio, miò Dio, parcè mi àstu abandonàd?
47Cualchidùn po di chèi, cu jèrin alì, e che sintìvin, e’ disèvin: Custùi al clàme Elìe.
48E sùbit corìnd un di lor, çhòlte ùne spònge le imbombà di asèd, e mitùde su d’ ùne çhàne i dève di bèvi.
49Altris po disevin: Làsse, viodìn, se al ven Elìe a liberàlu.
50Jèsu di gnûv dàde un’ àltre gran vosàde, al spirà.
51E cenonè lu tendòn dal tèmpio si sclapà pal mièzz dal alt al bass, le tière tremà, e lis pièris si spezzàrin,
52E ju monumènts si vierzèrin: e un monçh di cuarps di sants, che si erin indurmidìds, e’ risorzèrin.
53E saltànd fûr dai monumènts dòpo le risureziòn di lui, entràrin te’ citàd sànte, e aparìrin a un monçh.
54Ma lu centuriòn, e chèi, che cun lui vuardiàvin Jèsu, viodìnd lu teremòtt, e lis çhòssis, che sucedèvin, e’ vèrin gran paùre, e disèrin: Dal ver chest al ère Fi di Dio.
55Jèrin po lì un mòntis di fèminis, che çhalàvin a le lontàne, lis cuals e’ vèvin seguitàd Jèsu da le Galilèe, servìnlu.
56Fra chèstis e’ jère Marìe Madalène, e Marìe le màri di Jàcum, e di Joseff, e le màri dai fîs di Zebedèo.
57E fàte sère, al vignì un tal, om ricc di Arimatèe, clamàd Joseff, che al ère ànçhe lui discèpul di Jèsu.
58Chest al lè da Pilàto, e al domandà lu cuarp di Jèsu. Alòre Pilàto l’ ordenà di dài lu cuarp.
59E ricevùd lu cuarp, Josèff lu invuluzzà in t’ un linzûl nett.
60E lu metè tal so sepùlcri gnûv, sgiavàd in te’ pière. E al rivoltà un gran clapp su le bòçhe dal monumènt, e al lè vie.
61Jèrin po lì Marìe Madalène, e chê àltre Marìe, sentàdis di fàzze al sepùlcri.
62Il dì daûr po, ch’ al ven dòpo le Parassève, si radunàrin ju prìncips dai sacerdòts, e ju Farisèos là di Pilàto,
63Disìnd: Signòr, si vìn ricuardàts, che chell sedutòr, cuand ch’ al ère ançhimò viv, al à ditt: Dopo tre dìs o’ risorzarài.
64Ordène dònçhe, ch’ al sèvi custodìd lu sepùlcri sin al tierz dì: parchè no vègnin fuàrs ju siei discèpui a robàlu, e no dìsin al pòpul, ch’ al è risussitàd da muart: ch’ al sarèss l’ ùltim fall piês dal prim.
65Pilàto ur disè: O’ vês lis vuàrdiis; làit, e vuardiàit còme ch’ o’ savês.
66Lor po làds vie, e’ siguràrin lu sepùlcri cu lis vuàrdiis, metìnd lu sigìll su le pière.
Seçili Olanlar:
Seònd Matìe 27: FUR1860
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
First published in London in 1860.
Seònd Matìe 27
27
1Vignùd dì, tignìrin consèj duçh ju prìncips dai sacerdòts, e ju anziàns dal pòpul cuìntri Jèsu, par mandàlu a muart.
2E lu condusèrin lejàd al presidènt Pònzio Pilàto.
3Alòre Jùde, che lu vève tradìd, viodìnd, ch’ al jère stàd condanàd; pintùd, al puartà indaûr ju trènte danàrs ai prìncips dai sacerdòts, e ai anzians,
4Disìnd: O’ ài peçhàd, tradìnd lu sang inocènt. Ma lor e’ disèrin: Ce nus impuàrte? Pènsij tu.
5E lui butàdis lis monèdis tal tèmpio, al lè vie, e si piçhà.
6Ma ju prìncips dai sacerdòts, racuètis lis monèdis, disèrin: No nus è lècit di mètilis in bòrse: parcechè e’ son prèsi di sang.
7E tignùd consèj, e’ compràrin cun chês il çhamp di un scudielàr, par sepelì ju forestìrs.
8Par chest chell çhamp al è clamàd, Hacèldama, ch’ al vûl dì, çhamp dal sang, sin al dì di uè.
9Alòre si è complìd chell, cu fo ditt da Jeremìe profète, ch’ al dis: E ricevèrin ju trènte danàrs, prèsi di chell, cu fo preseàd dai fîs d’ Israèl:
10E ju àn implejàds in t’ un çhamp di un scudielàr, còme mi à prescrìtt lu Signòr.
11Jèsu po al fo menàd denànt lu presidènt, e lu presidènt lu interogà, disìnd: Sèstu lu re dai Jùdèos? Jèsu i disè: Tu lu dìsis.
12E vignìnd acusàd dai prìncips dai sacerdòts, e dai anziàns, nol rispuindè nùje.
13Alòre Pilàto i disè: No sìntistu, ce tàntis che an dìsin ju testemònis cuìntri di te?
14E nol rispuindè n’ ànçhe a ùne des sôs peraulis, in mûd che lu presidènt al restà un mont maravejàd.
15Ore al jère sòlit lu presidènt in dì di solenitàd di mèti in libertàd chell presonìr, che lu pòpul volèss.
16E lui al vève alòre un presonìr famòs, che si clamàve Baràbe.
17Jessìnd lor dònçhe radunàds, al disè Pilàto: Cùi volèso, che us mèti in libertàd? Baràbe, o Jèsu, che si clàme Crist?
18Parcechè al savève, che lu vèvin tradìd par invìdie.
19E jessìnd lui sentàd in tribunàl, so mujìr i mandà a dì: No ti intrigà tai fats di chell just: parcechè uè jo ài patìd un mont in siùm par càuse di lui.
20Ma ju prìncips dai sacerdòts, e ju anziàns persuadèrin lu pòpul a domandà Baràbe, e a fà murì Jèsu.
21Lu presidènt po ripijànd le peràule, ur disè: Cùi volèso liberà di chèi doi? Ma lor e’ disèrin: Baràbe.
22Ur disè Pilàto: Ce faràjo dònçhe di Jèsu, che si clàme Crist?
23Dìsin duçh: Ch’ al sèi crucifizùd. Ur disè lu presidènt: E ce àjal fatt di mal? E lor plùi cijulàvin disìnd: Ch’ al sèi crucifizùd.
24Viodìnd po Pilàto, che nùje al zovàve, ma che ànzi al cressève lu davòi: çhòlte dal àghe, si lavà lis mans in fàzze al pòpul, disìnd: Jo soi inocènt dal sang di chest just: distrigàisi vo’ àltris.
25E dutt lu pòpul rispuindìnd, disè: Lu so sang sòre di nô, e sòre dai nèstris fîs.
26Alòre ur molà fûr Baràbe: Jèsu po flagelàd lu consegnà al pòpul, parchè al foss crucifizùd.
27Alòre ju soldàds dal presidènt, condusùd Jèsu tal pretòri, e’ unìrin atòr di lui dùte le trùpe:
28E dispojàd, lu vistìrin cun d’ ùne tònie ròsse,
29E tiessùde ùne coròne di spìnis, je’ metèrin sul çhav, e te’ man gèstre ùne çhàne. E inzenoglànsi devànt di lui, lu burlàvin, disìnd: Ogni ben, re dai Judèos.
30E spudànji aduèss, çholèvin le çhàne, e je’ batèvin sul çhav.
31E dòpo vèlu burlàd, lu dispojàrin de’ tònie, e i rimetèrin lis sôs vièstis, e lu menàrin a crucifìzi.
32E tal saltà fûr incontràrin un om di Cirène, clamàd Simòn: e lu sfuarzàrin a puartà le cros di lui.
33E rivàrin a un lûg, che si clàme Gòlgota, ch’ al vûl di, lûg de’ crèpe.
34E i dèrin di bèvi vin messedàd cun fêl, e cerçhàd che lu vè, nol volè bèvi.
35E dòpo che lu vèvin crucifizùd, si spartìrin lis sôs vièstis, tirànd le sòrte: parchè si complìss chell, cu fo ditt dal profète, ch’ al dis: Si dividèrin ju miei vistimènts, e tiràrin le sòrte su le me vièste.
36E sentànsi lu vuardiàvin.
37E i metèrin parsòre ’l çhav lu so tìtul scritt: Chest l’ è Jèsu re dai Judèos.
38Alòre fòrin crucifizùds cun lui doi ladròns: un a gèstre, e l’ àltri a zànche.
39E chèi, cu passàvin lu blestemàvin menànd lu çhav,
40E disìnd: Oe! tu, che tu distrùzis lu tèmpio di Dio, e tu lu tòrnis a fà in tre dìs: sàlve te stess: se tu sês fi di Dio, ven jù de’ crôs.
41Ançhe ju prìncips dai sacerdòts burlànlu cui Scrìbis, e cui anziàns disèvin:
42Al à salvàd àltris, e nol pò salvà sè stess: s’ al è re d’ Israèl, ch’ al vègni cumò jù de’ crôs, e i crodarìn:
43Al à confidàd in Dio: che lu lìberi cumò, se al vûl. Al à pur ditt: O’ soi fi di Dio.
44Chest istess i rimproveràvin ju ladròns, ch’ èrin stads crucifizùds cun lui.
45E vignìrin tènebris par dùte le tière de’ òre sèste fin a l’ òre nòne.
46E viers le òre nòne Jèsu al cijulà a d’ àlte vôs, disìnd: Eli, Eli, làmma sabacthàni? ch’ al vûl dì: Miò Dio, miò Dio, parcè mi àstu abandonàd?
47Cualchidùn po di chèi, cu jèrin alì, e che sintìvin, e’ disèvin: Custùi al clàme Elìe.
48E sùbit corìnd un di lor, çhòlte ùne spònge le imbombà di asèd, e mitùde su d’ ùne çhàne i dève di bèvi.
49Altris po disevin: Làsse, viodìn, se al ven Elìe a liberàlu.
50Jèsu di gnûv dàde un’ àltre gran vosàde, al spirà.
51E cenonè lu tendòn dal tèmpio si sclapà pal mièzz dal alt al bass, le tière tremà, e lis pièris si spezzàrin,
52E ju monumènts si vierzèrin: e un monçh di cuarps di sants, che si erin indurmidìds, e’ risorzèrin.
53E saltànd fûr dai monumènts dòpo le risureziòn di lui, entràrin te’ citàd sànte, e aparìrin a un monçh.
54Ma lu centuriòn, e chèi, che cun lui vuardiàvin Jèsu, viodìnd lu teremòtt, e lis çhòssis, che sucedèvin, e’ vèrin gran paùre, e disèrin: Dal ver chest al ère Fi di Dio.
55Jèrin po lì un mòntis di fèminis, che çhalàvin a le lontàne, lis cuals e’ vèvin seguitàd Jèsu da le Galilèe, servìnlu.
56Fra chèstis e’ jère Marìe Madalène, e Marìe le màri di Jàcum, e di Joseff, e le màri dai fîs di Zebedèo.
57E fàte sère, al vignì un tal, om ricc di Arimatèe, clamàd Joseff, che al ère ànçhe lui discèpul di Jèsu.
58Chest al lè da Pilàto, e al domandà lu cuarp di Jèsu. Alòre Pilàto l’ ordenà di dài lu cuarp.
59E ricevùd lu cuarp, Josèff lu invuluzzà in t’ un linzûl nett.
60E lu metè tal so sepùlcri gnûv, sgiavàd in te’ pière. E al rivoltà un gran clapp su le bòçhe dal monumènt, e al lè vie.
61Jèrin po lì Marìe Madalène, e chê àltre Marìe, sentàdis di fàzze al sepùlcri.
62Il dì daûr po, ch’ al ven dòpo le Parassève, si radunàrin ju prìncips dai sacerdòts, e ju Farisèos là di Pilàto,
63Disìnd: Signòr, si vìn ricuardàts, che chell sedutòr, cuand ch’ al ère ançhimò viv, al à ditt: Dopo tre dìs o’ risorzarài.
64Ordène dònçhe, ch’ al sèvi custodìd lu sepùlcri sin al tierz dì: parchè no vègnin fuàrs ju siei discèpui a robàlu, e no dìsin al pòpul, ch’ al è risussitàd da muart: ch’ al sarèss l’ ùltim fall piês dal prim.
65Pilàto ur disè: O’ vês lis vuàrdiis; làit, e vuardiàit còme ch’ o’ savês.
66Lor po làds vie, e’ siguràrin lu sepùlcri cu lis vuàrdiis, metìnd lu sigìll su le pière.
Seçili Olanlar:
:
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
First published in London in 1860.