Metta 17
17
On jedinği bab.
1We alti günden sonra Ysa Pedros we Jakub ile karyndaši Juhannaji beraber alup, onlari tenhağa jüksek bir dag üzerine götürdi.
2We önlerynde sureti tebeddül edüp, jüzi güneš gibi ziadar, we elbisesi nur gibi bejaz oldi.
3We Ište Musa ile Ilija onun ile söjlešerek, onlara göründi.
4We Pedros Ysaja chytaben: »Ja rabb, bizym burada bulunmamyz eji dyr. Ejer ister isen, biri senyn, biri Musa, we biri dachi Ilija ičün burada üč chajme japalym,« dedi.
5O daha söjler iken, ište bir münewwer bulut onlari gölgesi altyna alup, ište buluttan: »Sewgülü oglum bu dyr, ondan razi‐jim, bunu dinlejinyz,« dejü, bir seda geldi.
6We šajyrdleri išidinğe jüz üsti düšüp, gajetle korktiler.
7We Ysa jaklašup, onlara dokunarak: »Kalkynyz, korkmajynyz,« dedi.
8Onlar dachi gözlerini kaldyrdyklerynde, Ysadan baška kimseji görmediler.
9We dagdan enerler iken, Ysa onlara: »Ta ibn‐ül‐insan emwattan kyjam edinğeje‐dek, bu gördygynyzi kimseje söjlemejinyz,« dejü, tenbih ejledi.
10We šagyrdleri ona: »Ja ničün ulema: Ewwela Ilija gelmek gerek tyr derler?« dejü, sual ejledyklerynde;
11Ysa ğewabynde onlara: »Gerčy Ilija ewwela gelüp, her šeji tanzim eder.
12Lakin size derym ky: Ilija fil‐waky gelmyš dyr, we onu tanymajup, hakkynda her istedykleri šeji japtiler. Kezalik ibn‐ül‐insan dachi onlaryn tarafyndan elem čekeğek tyr,« dedi.
13Ol zeman šajyrdleri kendilere waftiz ediği Jahja hakkynda söjledygyni anladiler.
14-15We chalkyn janyna geldyklerynde, bir adam onun nezdine gelüp, önynde diz čökerek: »Efendi, ogluma merhamet ejle, zira saralü olup, pek čok elem čeker, čünky čok defa ateše, we čok defa suja düšer.
16We onu šagyrdlerine getyrdym isede, ona šifa weremediler,« dedi.
17We Ysa dachi ğewab werüp: »Ej imansyz we aksi nesl. Ne wakta kadar sizyn ile olajym? Ne wakta kadar size tehammül edejym? Onu buraja bana getyrynyz,« dedi.
18We Ysa ğinni ta’zir ettykte, ondan čykti, we oglan ol saat šifa buldi.
19Ol zeman šagyrdler tenhağa Ysanyn janyna gelüp: »Biz ničün onu čykaramadyk?« dediler.
20Ysa dachi onlara: »Imansyzlygynyz ičün dyr, zira hakykaten size derym ky: Ejer chardal danesi kadar imanynyz olursa, bu daga: Buradan öteje nakl et, dersenyz, nakl edeğek tyr, we size hič bir šej gajr‐i mümkin olmajağak tyr.
21Amma dua we oruğdan gajri jol ile bu makule čykmaz« dedi.
22We Ğelilde dolašyrler iken, Ysa onlara: »Ibn‐ül‐insan adamlar eline teslim olunup;
23Onu katl edeğekler dyr, we üčinği gün kyjam edeğek tyr,« demesile onlar gajetle mükedder oldiler.
24We Kefrnahuma geldyklerynde, iki dirhem wergü tahsil edenler Pedrosyn janyna gelüp: »Muallymynyz iki dirhemlygi wermez‐mi?« dediler. Ol dachi: »Weryr,« dedi.
25We chaneje girdykte, Ysa onu karšulajup: »Ej Simon, ne zann edersyu, muluk‐i zemin resm jachod wergüji kimlerden alyrler? Ewladyndanmi, joksa baškalaryndan mi?« dedi.
26Pedros ona: »Baškalaryndan'« dedi. Ysa dachi ona: »Öjle ise ewlad muaf tyr.
27Lakin onlara muğib‐i ma’seret olmamak ičün denize gidüp, bir olta at, we ilk čykan balygi tutup, agzyni ačtygynde, bir dört dirhemlyk bulursyn, onu alup, onlara benym we senyn ičün wer,« dedi.
Seçili Olanlar:
Metta 17: TURMAT
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
Transcribed from the Bible Society edition. Published in Vienna in 1883.
Metta 17
17
On jedinği bab.
1We alti günden sonra Ysa Pedros we Jakub ile karyndaši Juhannaji beraber alup, onlari tenhağa jüksek bir dag üzerine götürdi.
2We önlerynde sureti tebeddül edüp, jüzi güneš gibi ziadar, we elbisesi nur gibi bejaz oldi.
3We Ište Musa ile Ilija onun ile söjlešerek, onlara göründi.
4We Pedros Ysaja chytaben: »Ja rabb, bizym burada bulunmamyz eji dyr. Ejer ister isen, biri senyn, biri Musa, we biri dachi Ilija ičün burada üč chajme japalym,« dedi.
5O daha söjler iken, ište bir münewwer bulut onlari gölgesi altyna alup, ište buluttan: »Sewgülü oglum bu dyr, ondan razi‐jim, bunu dinlejinyz,« dejü, bir seda geldi.
6We šajyrdleri išidinğe jüz üsti düšüp, gajetle korktiler.
7We Ysa jaklašup, onlara dokunarak: »Kalkynyz, korkmajynyz,« dedi.
8Onlar dachi gözlerini kaldyrdyklerynde, Ysadan baška kimseji görmediler.
9We dagdan enerler iken, Ysa onlara: »Ta ibn‐ül‐insan emwattan kyjam edinğeje‐dek, bu gördygynyzi kimseje söjlemejinyz,« dejü, tenbih ejledi.
10We šagyrdleri ona: »Ja ničün ulema: Ewwela Ilija gelmek gerek tyr derler?« dejü, sual ejledyklerynde;
11Ysa ğewabynde onlara: »Gerčy Ilija ewwela gelüp, her šeji tanzim eder.
12Lakin size derym ky: Ilija fil‐waky gelmyš dyr, we onu tanymajup, hakkynda her istedykleri šeji japtiler. Kezalik ibn‐ül‐insan dachi onlaryn tarafyndan elem čekeğek tyr,« dedi.
13Ol zeman šajyrdleri kendilere waftiz ediği Jahja hakkynda söjledygyni anladiler.
14-15We chalkyn janyna geldyklerynde, bir adam onun nezdine gelüp, önynde diz čökerek: »Efendi, ogluma merhamet ejle, zira saralü olup, pek čok elem čeker, čünky čok defa ateše, we čok defa suja düšer.
16We onu šagyrdlerine getyrdym isede, ona šifa weremediler,« dedi.
17We Ysa dachi ğewab werüp: »Ej imansyz we aksi nesl. Ne wakta kadar sizyn ile olajym? Ne wakta kadar size tehammül edejym? Onu buraja bana getyrynyz,« dedi.
18We Ysa ğinni ta’zir ettykte, ondan čykti, we oglan ol saat šifa buldi.
19Ol zeman šagyrdler tenhağa Ysanyn janyna gelüp: »Biz ničün onu čykaramadyk?« dediler.
20Ysa dachi onlara: »Imansyzlygynyz ičün dyr, zira hakykaten size derym ky: Ejer chardal danesi kadar imanynyz olursa, bu daga: Buradan öteje nakl et, dersenyz, nakl edeğek tyr, we size hič bir šej gajr‐i mümkin olmajağak tyr.
21Amma dua we oruğdan gajri jol ile bu makule čykmaz« dedi.
22We Ğelilde dolašyrler iken, Ysa onlara: »Ibn‐ül‐insan adamlar eline teslim olunup;
23Onu katl edeğekler dyr, we üčinği gün kyjam edeğek tyr,« demesile onlar gajetle mükedder oldiler.
24We Kefrnahuma geldyklerynde, iki dirhem wergü tahsil edenler Pedrosyn janyna gelüp: »Muallymynyz iki dirhemlygi wermez‐mi?« dediler. Ol dachi: »Weryr,« dedi.
25We chaneje girdykte, Ysa onu karšulajup: »Ej Simon, ne zann edersyu, muluk‐i zemin resm jachod wergüji kimlerden alyrler? Ewladyndanmi, joksa baškalaryndan mi?« dedi.
26Pedros ona: »Baškalaryndan'« dedi. Ysa dachi ona: »Öjle ise ewlad muaf tyr.
27Lakin onlara muğib‐i ma’seret olmamak ičün denize gidüp, bir olta at, we ilk čykan balygi tutup, agzyni ačtygynde, bir dört dirhemlyk bulursyn, onu alup, onlara benym we senyn ičün wer,« dedi.
Seçili Olanlar:
:
Vurgu
Paylaş
Kopyala
Önemli anlarınızın tüm cihazlarınıza kaydedilmesini mi istiyorsunuz? Kayıt olun ya da giriş yapın
Transcribed from the Bible Society edition. Published in Vienna in 1883.