Nowa Biblia Gdańska. Wydanie 2012, Śląskie Towarzystwo Biblijne. Prawa autorskie nie zastrzeżone.

Nowa Biblia Gdańska

<div class="version vid319 iso6393pol" data-vid="319" data-iso6393="pol">
   <div class="book bkLUK">
      <div class="chapter ch24" data-usfm="LUK.24">
         <div class="label">24</div><div class="p"><span class="verse v1" data-usfm="LUK.24.1"><span class="label">1</span><span class="content"> Za&#347; pierwszego dnia tygodnia, g&#322;&#281;bokim &#347;witem, przysz&#322;y do grobu nios&#261;c wonno&#347;ci, kt&#243;re przygotowa&#322;y, i jakie&#347; inne z nimi.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v2" data-usfm="LUK.24.2"><span class="label">2</span><span class="content"> znalaz&#322;y kamie&#324; odtoczony od grobowca.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v3" data-usfm="LUK.24.3"><span class="label">3</span><span class="content"> A kiedy wesz&#322;y, nie znalaz&#322;y cia&#322;a Pana Jezusa.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v4" data-usfm="LUK.24.4"><span class="label">4</span><span class="content"> Wi&#281;c w ich zak&#322;opotaniu wzgl&#281;dem tego, zdarzy&#322;o si&#281; tak&#380;e, &#380;e oto stan&#281;li przy nich dwaj m&#281;&#380;owie w l&#347;ni&#261;cych szatach.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v5" data-usfm="LUK.24.5"><span class="label">5</span><span class="content"> Za&#347; one sta&#322;y si&#281; przestraszone, a gdy schyli&#322;y twarze ku ziemi, powiedzieli do nich: Dlaczego szukacie &#380;yj&#261;cego po&#347;r&#243;d umar&#322;ych?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v6" data-usfm="LUK.24.6"><span class="label">6</span><span class="content"> Nie jest tutaj, lecz wsta&#322;. Pami&#281;tajcie jak wam powiedzia&#322;, kiedy by&#322; jeszcze w Galilei,</span></span></div><div class="p"><span class="verse v7" data-usfm="LUK.24.7"><span class="label">7</span><span class="content"> i m&#243;wi&#322; o Synu Cz&#322;owieka, &#380;e musi zosta&#263; wydanym w r&#281;ce grzesznych ludzi, zosta&#263; ukrzy&#380;owanym, a w trzecim dniu powsta&#263;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v8" data-usfm="LUK.24.8"><span class="label">8</span><span class="content"> Zatem przypomnia&#322;y sobie jego s&#322;owa.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v9" data-usfm="LUK.24.9"><span class="label">9</span><span class="content"> I wr&#243;ci&#322;y od grobu oraz oznajmi&#322;y to wszystko jedenastu, i wszystkim pozosta&#322;ym.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v10" data-usfm="LUK.24.10"><span class="label">10</span><span class="content"> A by&#322;y to: Maria Magdalena, Joanna i Maria Jak&#243;ba; lecz tak&#380;e owe inne z nimi m&#243;wi&#322;y do aposto&#322;&#243;w.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v11" data-usfm="LUK.24.11"><span class="label">11</span><span class="content"> Lecz te s&#322;owa wypowiadane wobec nich, wydawa&#322;y si&#281; jak g&#322;upstwo, zatem im nie wierzyli.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v12" data-usfm="LUK.24.12"><span class="label">12</span><span class="content"> Za&#347; Piotr wsta&#322;, pobieg&#322; do grobowca, zagl&#261;dn&#261;&#322; i widzi same le&#380;&#261;ce prze&#347;cierad&#322;a; wi&#281;c odszed&#322; do siebie, dziwi&#261;c si&#281; tej sprawie, kt&#243;ra si&#281; dokonywa&#322;a.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v13" data-usfm="LUK.24.13"><span class="label">13</span><span class="content"> I oto dwaj z nich, w tym samym dniu szli do miasteczka oddalonego sze&#347;&#263;dziesi&#261;t stadion&#243;w od Jerozolimy, kt&#243;re zwano Emaus.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v14" data-usfm="LUK.24.14"><span class="label">14</span><span class="content"> Ci tak&#380;e rozmawiali ze sob&#261; o tych wszystkich sprawach, kt&#243;re si&#281; sta&#322;y.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v15" data-usfm="LUK.24.15"><span class="label">15</span><span class="content"> A w czasie ich rozmowy oraz docieka&#324; wydarzy&#322;o si&#281;, &#380;e sam Jezus si&#281; zbli&#380;y&#322; oraz szed&#322; razem z nimi.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v16" data-usfm="LUK.24.16"><span class="label">16</span><span class="content"> Ale ich oczy by&#322;y trzymane, by go nie rozpoznali.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v17" data-usfm="LUK.24.17"><span class="label">17</span><span class="content"> Tak&#380;e powiedzia&#322; do nich: Jakie to s&#322;owa, kt&#243;re id&#261;c, rozwa&#380;acie mi&#281;dzy sob&#261;?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v18" data-usfm="LUK.24.18"><span class="label">18</span><span class="content"> Za&#347; odpowiadaj&#261;c, jeden imieniem Kleofas, rzek&#322; do niego: Ty jedyny jeste&#347; przybyszem w pobli&#380;e Jerozolimy, a nie wiesz o tych sprawach, kt&#243;re si&#281; w tych dniach w niej dokona&#322;y?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v19" data-usfm="LUK.24.19"><span class="label">19</span><span class="content"> Wi&#281;c im powiedzia&#322;: Jakich? A oni mu powiedzieli: Tych odno&#347;nie Jezusa Nazare&#324;czyka, kt&#243;ry by&#322; m&#281;&#380;em prorokiem, mocnym w dziele i s&#322;owie przed Bogiem, oraz przed ca&#322;ym ludem.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v20" data-usfm="LUK.24.20"><span class="label">20</span><span class="content"> Lecz tak&#380;e o tym, jak go przedniejsi kap&#322;ani i nasi prze&#322;o&#380;eni wydali na wyrok &#347;mierci, wi&#281;c go ukrzy&#380;owali.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v21" data-usfm="LUK.24.21"><span class="label">21</span><span class="content"> A my&#347;my si&#281; spodziewali, &#380;e on jest tym, co ma wykupi&#263; Israela. Lecz w&#322;a&#347;nie razem z tymi wszystkimi sprawami dzi&#347; mija ten trzeci dzie&#324; od kt&#243;rego to si&#281; sta&#322;o.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v22" data-usfm="LUK.24.22"><span class="label">22</span><span class="content"> Ale zdumia&#322;y nas pewne niewiasty, z naszych, kt&#243;re by&#322;y wcze&#347;niej przy grobie;</span></span></div><div class="p"><span class="verse v23" data-usfm="LUK.24.23"><span class="label">23</span><span class="content"> a kiedy nie znalaz&#322;y cia&#322;a, przysz&#322;y m&#243;wi&#261;c, &#380;e zobaczy&#322;y wizj&#281; anio&#322;&#243;w, kt&#243;rzy powiadaj&#261;, &#380;e on &#380;yje.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v24" data-usfm="LUK.24.24"><span class="label">24</span><span class="content"> Wi&#281;c niekt&#243;rzy z naszych chodzili do grobowca i tak znale&#378;li, jak powiedzia&#322;y niewiasty; ale jego nie zobaczyli.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v25" data-usfm="LUK.24.25"><span class="label">25</span><span class="content"> A on do nich rzek&#322;: O nierozs&#261;dni oraz powolni sercem, by wierzy&#263; dzi&#281;ki tym wszystkim sprawom, kt&#243;re zapowiedzieli prorocy.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v26" data-usfm="LUK.24.26"><span class="label">26</span><span class="content"> Czy&#380; Chrystus nie mia&#322; tego wycierpie&#263; oraz wej&#347;&#263; do swej chwa&#322;y?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v27" data-usfm="LUK.24.27"><span class="label">27</span><span class="content"> I pocz&#261;wszy od Moj&#380;esza oraz od wszystkich prorok&#243;w, wyt&#322;umaczy&#322; im we wszystkich Pismach odno&#347;nie jego samego.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v28" data-usfm="LUK.24.28"><span class="label">28</span><span class="content"> Zbli&#380;yli si&#281; te&#380; do miasteczka, gdzie szli, a on utrzymywa&#322;, &#380;e idzie dalej.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v29" data-usfm="LUK.24.29"><span class="label">29</span><span class="content"> Zatem go przymusili, m&#243;wi&#261;c: Zosta&#324; z nami, bo jest ku wieczorowi i dzie&#324; si&#281; ju&#380; nachyli&#322;. Wi&#281;c wszed&#322;, by z nimi zosta&#263;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v30" data-usfm="LUK.24.30"><span class="label">30</span><span class="content"> Tak&#380;e si&#281; wydarzy&#322;o, kiedy on po&#322;o&#380;y&#322; si&#281; z nimi u sto&#322;u, &#380;e wzi&#261;&#322; chleb, uwielbi&#322; Boga, a gdy po&#322;ama&#322; poda&#322; im.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v31" data-usfm="LUK.24.31"><span class="label">31</span><span class="content"> Zosta&#322;y te&#380; otwarte ich oczy, wi&#281;c go poznali; lecz on zosta&#322; ukryty od nich z dala.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v32" data-usfm="LUK.24.32"><span class="label">32</span><span class="content"> M&#243;wili te&#380; mi&#281;dzy sob&#261;: Czy&#380; nasze serce nie by&#322;o w nas p&#322;on&#261;ce, kiedy nam m&#243;wi&#322; w drodze i gdy nam Pisma otwiera&#322;?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v33" data-usfm="LUK.24.33"><span class="label">33</span><span class="content"> I o tej samej godzinie wstali, wr&#243;cili do Jerozolimy oraz znale&#378;li zebranych jedenastu, i tych innych z nimi,</span></span></div><div class="p"><span class="verse v34" data-usfm="LUK.24.34"><span class="label">34</span><span class="content"> co m&#243;wili, &#380;e istotnie Pan si&#281; podni&#243;s&#322; oraz ukaza&#322; si&#281; Szymonowi.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v35" data-usfm="LUK.24.35"><span class="label">35</span><span class="content"> A oni opowiedzieli to, co si&#281; wydarzy&#322;o w drodze oraz jak go poznali przy &#322;amaniu chleba.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v36" data-usfm="LUK.24.36"><span class="label">36</span><span class="content"> Za&#347; kiedy to m&#243;wili, sam Jezus stan&#261;&#322; w ich &#347;rodku i im powiedzia&#322;: Pok&#243;j wam.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v37" data-usfm="LUK.24.37"><span class="label">37</span><span class="content"> Ale sp&#322;oszeni i przestraszeni uwa&#380;ali, &#380;e widz&#261; ducha.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v38" data-usfm="LUK.24.38"><span class="label">38</span><span class="content"> Wi&#281;c im powiedzia&#322;: Dlaczego jeste&#347;cie wstrz&#261;&#347;ni&#281;ci i czemu my&#347;li wznosz&#261; si&#281; w waszym sercu?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v39" data-usfm="LUK.24.39"><span class="label">39</span><span class="content"> Ogl&#261;dajcie moje r&#281;ce i moje stopy, &#380;e ja nim jestem; pomacajcie mnie i zobaczcie, gdy&#380; duch nie ma cielesnej natury oraz ko&#347;ci, jak widzicie, &#380;e ja mam.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v40" data-usfm="LUK.24.40"><span class="label">40</span><span class="content"> A gdy to rzek&#322; pokaza&#322; im r&#281;ce i stopy.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v41" data-usfm="LUK.24.41"><span class="label">41</span><span class="content"> A kiedy oni jeszcze nie wierzyli oraz z rado&#347;ci si&#281; dziwili, powiedzia&#322; im: Macie tu co&#347; jadalnego?</span></span></div><div class="p"><span class="verse v42" data-usfm="LUK.24.42"><span class="label">42</span><span class="content"> Za&#347; oni podali mu cz&#281;&#347;&#263; pieczonej ryby oraz z plastra pszczelego miodu.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v43" data-usfm="LUK.24.43"><span class="label">43</span><span class="content"> Wi&#281;c wzi&#261;&#322; oraz wobec nich zjad&#322;.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v44" data-usfm="LUK.24.44"><span class="label">44</span><span class="content"> Ale do nich rzek&#322;: To s&#261; s&#322;owa, kt&#243;re do was powiedzia&#322;em, gdy by&#322;em jeszcze z wami: Jest konieczne, aby wype&#322;ni&#263; wszystko, co o mnie napisane w Prawie Moj&#380;esza, Prorokach i Psalmach.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v45" data-usfm="LUK.24.45"><span class="label">45</span><span class="content"> Wtedy otworzy&#322; ich umys&#322;, by rozumieli Pisma.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v46" data-usfm="LUK.24.46"><span class="label">46</span><span class="content"> Powiedzia&#322; im tak&#380;e: Tak jest napisane wi&#281;c Chrystus tak musia&#322; cierpie&#263;, a trzeciego dnia powsta&#263; z martwych.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v47" data-usfm="LUK.24.47"><span class="label">47</span><span class="content"> Dzi&#281;ki jego Imieniu a&#380; do wszystkich narod&#243;w, pocz&#261;wszy od Jerozolimy ma te&#380; zosta&#263; podana do wiadomo&#347;ci skrucha i odpuszczenie grzech&#243;w.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v48" data-usfm="LUK.24.48"><span class="label">48</span><span class="content"> Za&#347; wy jeste&#347;cie tego &#347;wiadkami.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v49" data-usfm="LUK.24.49"><span class="label">49</span><span class="content"> A oto ja wysy&#322;am do was obietnic&#281; mojego Ojca; ale zosta&#324;cie w mie&#347;cie Jerozolimie, a&#380; nie b&#281;dziecie odziani moc&#261; z wysoko&#347;ci.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v50" data-usfm="LUK.24.50"><span class="label">50</span><span class="content"> Wyprowadzi&#322; ich te&#380; na zewn&#261;trz, a&#380; do Betanii, podni&#243;s&#322; swoje r&#281;ce oraz wielbi&#322; im Boga.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v51" data-usfm="LUK.24.51"><span class="label">51</span><span class="content"> I w czasie, gdy on im wielbi&#322;, sta&#322;o si&#281;, &#380;e rozsta&#322; si&#281; z nimi oraz zosta&#322; zabrany do niebios.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v52" data-usfm="LUK.24.52"><span class="label">52</span><span class="content"> A oni mu si&#281; pok&#322;onili oraz z wielk&#261; rado&#347;ci&#261; wr&#243;cili do Jerozolimy.</span></span></div><div class="p"><span class="verse v53" data-usfm="LUK.24.53"><span class="label">53</span><span class="content"> Z powodu tego wszystkiego byli tak&#380;e w &#346;wi&#261;tyni, chwal&#261;c i wielbi&#261;c Boga. Amen.</span></span></div>
      </div>
   </div>
</div>

Zaś pierwszego dnia tygodnia, głębokim świtem, przyszły do grobu niosąc wonności, które przygotowały, i jakieś inne z nimi.
znalazły kamień odtoczony od grobowca.
A kiedy weszły, nie znalazły ciała Pana Jezusa.
Więc w ich zakłopotaniu względem tego, zdarzyło się także, że oto stanęli przy nich dwaj mężowie w lśniących szatach.
Zaś one stały się przestraszone, a gdy schyliły twarze ku ziemi, powiedzieli do nich: Dlaczego szukacie żyjącego pośród umarłych?
Nie jest tutaj, lecz wstał. Pamiętajcie jak wam powiedział, kiedy był jeszcze w Galilei,
i mówił o Synu Człowieka, że musi zostać wydanym w ręce grzesznych ludzi, zostać ukrzyżowanym, a w trzecim dniu powstać.
Zatem przypomniały sobie jego słowa.
I wróciły od grobu oraz oznajmiły to wszystko jedenastu, i wszystkim pozostałym.
A były to: Maria Magdalena, Joanna i Maria Jakóba; lecz także owe inne z nimi mówiły do apostołów.
Lecz te słowa wypowiadane wobec nich, wydawały się jak głupstwo, zatem im nie wierzyli.
Zaś Piotr wstał, pobiegł do grobowca, zaglądnął i widzi same leżące prześcieradła; więc odszedł do siebie, dziwiąc się tej sprawie, która się dokonywała.
I oto dwaj z nich, w tym samym dniu szli do miasteczka oddalonego sześćdziesiąt stadionów od Jerozolimy, które zwano Emaus.
Ci także rozmawiali ze sobą o tych wszystkich sprawach, które się stały.
A w czasie ich rozmowy oraz dociekań wydarzyło się, że sam Jezus się zbliżył oraz szedł razem z nimi.
Ale ich oczy były trzymane, by go nie rozpoznali.
Także powiedział do nich: Jakie to słowa, które idąc, rozważacie między sobą?
Zaś odpowiadając, jeden imieniem Kleofas, rzekł do niego: Ty jedyny jesteś przybyszem w pobliże Jerozolimy, a nie wiesz o tych sprawach, które się w tych dniach w niej dokonały?
Więc im powiedział: Jakich? A oni mu powiedzieli: Tych odnośnie Jezusa Nazareńczyka, który był mężem prorokiem, mocnym w dziele i słowie przed Bogiem, oraz przed całym ludem.
Lecz także o tym, jak go przedniejsi kapłani i nasi przełożeni wydali na wyrok śmierci, więc go ukrzyżowali.
A myśmy się spodziewali, że on jest tym, co ma wykupić Israela. Lecz właśnie razem z tymi wszystkimi sprawami dziś mija ten trzeci dzień od którego to się stało.
Ale zdumiały nas pewne niewiasty, z naszych, które były wcześniej przy grobie;
a kiedy nie znalazły ciała, przyszły mówiąc, że zobaczyły wizję aniołów, którzy powiadają, że on żyje.
Więc niektórzy z naszych chodzili do grobowca i tak znaleźli, jak powiedziały niewiasty; ale jego nie zobaczyli.
A on do nich rzekł: O nierozsądni oraz powolni sercem, by wierzyć dzięki tym wszystkim sprawom, które zapowiedzieli prorocy.
Czyż Chrystus nie miał tego wycierpieć oraz wejść do swej chwały?
I począwszy od Mojżesza oraz od wszystkich proroków, wytłumaczył im we wszystkich Pismach odnośnie jego samego.
Zbliżyli się też do miasteczka, gdzie szli, a on utrzymywał, że idzie dalej.
Zatem go przymusili, mówiąc: Zostań z nami, bo jest ku wieczorowi i dzień się już nachylił. Więc wszedł, by z nimi zostać.
Także się wydarzyło, kiedy on położył się z nimi u stołu, że wziął chleb, uwielbił Boga, a gdy połamał podał im.
Zostały też otwarte ich oczy, więc go poznali; lecz on został ukryty od nich z dala.
Mówili też między sobą: Czyż nasze serce nie było w nas płonące, kiedy nam mówił w drodze i gdy nam Pisma otwierał?
I o tej samej godzinie wstali, wrócili do Jerozolimy oraz znaleźli zebranych jedenastu, i tych innych z nimi,
co mówili, że istotnie Pan się podniósł oraz ukazał się Szymonowi.
A oni opowiedzieli to, co się wydarzyło w drodze oraz jak go poznali przy łamaniu chleba.
Zaś kiedy to mówili, sam Jezus stanął w ich środku i im powiedział: Pokój wam.
Ale spłoszeni i przestraszeni uważali, że widzą ducha.
Więc im powiedział: Dlaczego jesteście wstrząśnięci i czemu myśli wznoszą się w waszym sercu?
Oglądajcie moje ręce i moje stopy, że ja nim jestem; pomacajcie mnie i zobaczcie, gdyż duch nie ma cielesnej natury oraz kości, jak widzicie, że ja mam.
A gdy to rzekł pokazał im ręce i stopy.
A kiedy oni jeszcze nie wierzyli oraz z radości się dziwili, powiedział im: Macie tu coś jadalnego?
Zaś oni podali mu część pieczonej ryby oraz z plastra pszczelego miodu.
Więc wziął oraz wobec nich zjadł.
Ale do nich rzekł: To są słowa, które do was powiedziałem, gdy byłem jeszcze z wami: Jest konieczne, aby wypełnić wszystko, co o mnie napisane w Prawie Mojżesza, Prorokach i Psalmach.
Wtedy otworzył ich umysł, by rozumieli Pisma.
Powiedział im także: Tak jest napisane więc Chrystus tak musiał cierpieć, a trzeciego dnia powstać z martwych.
Dzięki jego Imieniu aż do wszystkich narodów, począwszy od Jerozolimy ma też zostać podana do wiadomości skrucha i odpuszczenie grzechów.
Zaś wy jesteście tego świadkami.
A oto ja wysyłam do was obietnicę mojego Ojca; ale zostańcie w mieście Jerozolimie, aż nie będziecie odziani mocą z wysokości.
Wyprowadził ich też na zewnątrz, aż do Betanii, podniósł swoje ręce oraz wielbił im Boga.
I w czasie, gdy on im wielbił, stało się, że rozstał się z nimi oraz został zabrany do niebios.
A oni mu się pokłonili oraz z wielką radością wrócili do Jerozolimy.
Z powodu tego wszystkiego byli także w Świątyni, chwaląc i wielbiąc Boga. Amen.

Слухайте Ewangelia Łukasza 24