Популярні біблійні вірші з Maitiú 3

Поділитись

Ar an aḋḃar sin, taḃairigiḋ uaiḃ toraḋ is dual do’n aiṫriġe.

Agus féaċ, guṫ as na flaiṫis ag ráḋ: Is é seo mo Ṁac dílis ina ḃfuil mo ṁór-ṫaitneaṁ.

Nuair a ḃí Íosa baistṫe ṫáinic sé aníos láiṫreaċ as an uisce, agus féaċ, ḟosclaḋ na flaiṫis dó, agus ċonnaic sé Spiorad Dé ag teaċt anuas i rioċt colmáin, agus ag tuirling air.

Baistim-se siḃ leoga le h-uisce ċun aiṫriġe; aċt an té atá le ṫeaċt i mo ḋiaiḋ, is treise é ná mise, agus ní fiú mé a ḃróga d’iomċar: baistfiḋ seisean siḃ leis an Spiorad Naoṁ agus le teiniḋ.

Tá an tuaġ leagṫa ċeana féin ar ḃun na gcrann: Ar an aḋḃar sin, gaċ crann naċ dtaḃrann déaġ-ṫoraḋ, gearrfar agus caiṫfear san teiniḋ é.

Óir is é seo an té ar laḃraḋ air tré Isaias, fáiḋ, a duḃairt: Guṫ duine ag glaoḋaċ san ḟásaċ: Ullṁuiġigiḋ sliġe an Tiġearna; déanaigiḋ díreaċ a ċasáin.