लुका 13
13
पस्याताप या बिनास
1तसइबेला ताँ भया केइ मान्सनले इसुलाइ भुन्यो, “गालिलिका मान्सनले बलि चडाउन्नारया बेलामि रोमि सासक पिलातसले केइ गालिलिनलाइ माद् लाइबर तिनुनको रगत बलि हुन्नारया पसुका रगतसङ मिसाइदियाथ्यो।” 2रे इसुले तिनुनलाइ भुन्यो, “तमुले इसेरि कस्ट भोग्या भन्नाइमि, क्या इन मारिया गालिलिन अउर सप्पइ गालिलिन भन्ना बर्ता पापि थ्या भन्या तमु सोचन्छउ? 3मु तमुखि भुन्नउ, तसो हइन, रे तमुले पस्याताप अर्यानु भन्या तमु लइ सप्पइ तसेरि नास हुन्याछउ। 4या सिलोआममि धररा ढलिबर मर्या तिन अठार जना मान्सन यरुसलेमि बस्या मान्सन हइ बर्ता पापि थ्या भन्या तमु सोचन्छउ? 5तसो हइन, रे मु तमुखि भुन्नउ, तमुले लइ पस्याताप अर्यानु भन्या, तम सप्पइ तसेरि नास हुन्याछउ।”
फल नदिन्या तिम्लाको बोट
6तइपाछा उनुले यो उखान भुन्यो, “कसइ मान्सले आफना अंगुरका गाणानमि एक तिम्लोको बोट लाइराइथ्यो। तइ बोटमि फल फल्यो कि भनिबर त्यो हेद्द आयो, 7रे तइले मालिलाइ भुन्यो हेर, ‘तिन बर्स भयो, मु यइ तिम्लाका रुखमि फल खोज्जाछु, रे यइले फल दिया आथिन्। यइलाइ काटिबर खित्दे, यइले जमिन क्याकि ओगट्या?’ 8रे मालिले भुन्यो, ‘हजुर, यइलाइ अज एक बर्स रन दिय। मु यइका वरनिपरइनि खणिबर पर्सो हाल्लउ, 9रे तइपाछा फल फल्यो भन्या निकोइ भयो, फलेन भण्या तमले तइलाइ काटिबर खित्दिया।’”
बिस्राम दिनमि निको पाड्या काम
10एकबर बिस्राम दिनमि इसुले एक सभाघरमि सिछ्या दिन्नाथ्या। 11ताँ एक स्वानि थिइ, जइलाइ अठार बर्सबटहइ कमजोर पाड्या फुचेरो आत्मा लाग्रइथ्यो। त्यो कुपडि पडेइथिइ, रे आफुइ पुराइ सिधा हुन् सकन्थिन। 12इसुले तइलाइ धेक्यो, रे बोलाइबर भुन्यो “ए नारि, तु आफना बिमार बटहइ मुक्त भइ।” 13रे उनुले तइमि आफनो हात राख्यो, त्यो उन्जेइ सिधा भइ रे परमेस्वरको प्रसम्सा अद्द लागि।
14सभाघरका सासक रिसाया, क्यालाइकि इसुले बिस्राम दिनमि निको पाण्याथ्या, रे तिनले मान्सनलाइ भुन्यो, “काम अद्द्या छइ दिन छन्। तबइलाइ इन छइ दिनमि आइबर निको हो, बिस्राम दिनमि हइन।”
15रे प्रभुले भुन्यो, “ए कपटिन हो! तममध्ये कइले बिस्राम दिनमि आफना गोठबटहइ गोरबाखरा खोइबर पानि ख्वाउन लइनानु ब? 16अब्राहामका कुलकि यो चेलि जो अठार बर्ससम्म सइतानका बन्धनमि थिइ, रे बिस्राम दिनमि यइ बन्धनबटहइ त्यो मुक्त हुनपड्या हइन ब?” 17उनुले इन कुरा भनिसक्या पाछा उनरा बिरोधि सप्पइ सर्ममि पड्या, रे उनुले अर्या अचम्मका काममि मान्स आनन्दित भया।
रायाको बिउ रे खमिरको उखान
(मत्ति १३:३१-३३; मर्कुस ४:३०-३२)
18इसुले भुन्यो, “परमेस्वरको राज्य कि जसो छ? तइको तुलना मु कि सित अरु? 19त्यो राया बिको एक दानो जसो हो, जो एक जनो मान्सले लइजाइबर आफना गाणामि लायो रे त्यो बडिबर ठुलो भयो, तइका हाँङा-बिङ्गामि चणाचुणुङिले घोल बनायो।”
20तइपाछा उनुले भुन्यो, “परमेस्वरको राज्यलाइ मु क्यासित तुलना अरु? 21त्यो खमिर जसो हो, जो एकनजि स्वानिले पच्चिस किलोका धुलामि मिसाइ, रे पुराइ धुलो सोडा होइयो।”
साघुरो देलो
(मत्ति ७:१३-१४,२१-२३)
22आब सहर सहर रे गाउँ गाउँ होइबर सिछ्या दिनाइ इसु यरुसलेमतिर गया। 23कसइ एक जनाले उनलाइ सोध्यो, “प्रभु, कि उद्दार पाउन्या थोक्काइ छन्?” रे उनुले तिनुनलाइ भुन्यो, 24“साघुरो देलाबटहइ पस्या कोसिस अर, क्यालाइकि, मु तमखि भन्नउ, कद्बइ मान्स पस्स खोज्याछन्, रे सक्दद्या आथिनन्। 25घरका मालिक उठिबर देलो बन्द अर्यापइतर, तमु बाइर कला हालिबर यसो भन्नाइ ढकढकाउन्याछउ, ‘प्रभु, हामरि निउति देलो खोलिदिय’ रे उनुले भन्याछन्, ‘तमु काँ बटहइ आया हउ मु चिन्नइन।’ 26तबइ तमु भन्याछउ, ‘हामले तमराइ अगाडि खाया, पिया रे हामरा गाउँघरमि तमले सिछ्या दिन्थ्या।’ 27उनुले भन्न्याछन्, ‘मु तमुलाइ भुन्नउ, तम काँ बटहइ आया हउ मु जान्नइन। फुचेरा काम अद्यान हो, मुबटहइ दुर होइजा!’ 28रे तमले अब्राहाम, इसाहक, याकुब रे सप्पइ अगमबक्तालाइ परमेस्वरका राज्य भित्र धेक्द्या छउ, रे तमु आफुइ बाइर फालिया हुन्याछउ। तबइ तमु बिलाप अद्या छउ रे दाणा किट्टया छउ। 29मान्स पुर्ब, पस्सिम, उत्तर रे दछिण बटहइ आइबर परमेस्वरका राज्यमि भोज खानाइ बस्या छन्। 30हेर, पछिल्ला हुन्यान पइला हुन्याछन्, रे पइला हुन्यान पछिल्ला हुन्याछन्।”
यरुसलेमकि निउति इसु दुःखित भया
(मत्ति २३:३७-३९)
31तसइबेला कोइ कोइ फरिसिन आइबर इसुलाइ भुन्यो, “तम याँ बटहइ निकलिबर जा, क्यालाइकि हेरोद राजाले तमलाइ माद्द चाहान्छ।”
32इसुले तिनुनलाइ भुन्यो, “गइबर तइ बाठा मान्सलाइ भण, ‘हेर, आज रे भोल मु भुत निकाल्लउ रे निको पाड्या काम अद्दउ, रे तेसरा दिनमि मेरो काम पुरा हुन्या छ।’ 33तबइलाइ आज, भोल रे पोर्कि लइ मुइले हिटिरन पड्या हो, क्यालाइकि यरुसलेम बाहेक अउर ठउँरमि अगमबक्ता मद्या आथिन्।”
34“यरुसलेम, ए यरुसलेम, तु अगमबक्तानलाइ माद्या छइ, रे तेरा वाँ पठाइयानलाइ ढुङगा बर्साउन्या छइ! जसेरि पोथिले आफना चल्लालाइ प्वाखमणि बटुलन्छ तसेरि मुइले भउतबेर तेरा बालखनलाइ बटुल्या इच्छा अर्या, रे तुइले माणिनि। 35हेर, तेरो घर उजाड भया छ। मु तुलाइ भुन्नउ, जन्ज्यासम्म तुइले ‘धन्य हुन, परमप्रभुका नाउँमि आउन्या’#भजनसंग्रह ११८:२६ भन्नइनि, तन्ज्याइसम्म मुलाइ धेक्द्या आथिनि।”
Đang chọn:
लुका 13: DOTY
Tô màu
Chia sẻ
Sao chép
Bạn muốn lưu những tô màu trên tất cả các thiết bị của mình? Đăng ký hoặc đăng nhập
© 2024 (Active), Mother Tongue Translators Society and Wycliffe Bible Translators, Inc. All rights reserved.
लुका 13
13
पस्याताप या बिनास
1तसइबेला ताँ भया केइ मान्सनले इसुलाइ भुन्यो, “गालिलिका मान्सनले बलि चडाउन्नारया बेलामि रोमि सासक पिलातसले केइ गालिलिनलाइ माद् लाइबर तिनुनको रगत बलि हुन्नारया पसुका रगतसङ मिसाइदियाथ्यो।” 2रे इसुले तिनुनलाइ भुन्यो, “तमुले इसेरि कस्ट भोग्या भन्नाइमि, क्या इन मारिया गालिलिन अउर सप्पइ गालिलिन भन्ना बर्ता पापि थ्या भन्या तमु सोचन्छउ? 3मु तमुखि भुन्नउ, तसो हइन, रे तमुले पस्याताप अर्यानु भन्या तमु लइ सप्पइ तसेरि नास हुन्याछउ। 4या सिलोआममि धररा ढलिबर मर्या तिन अठार जना मान्सन यरुसलेमि बस्या मान्सन हइ बर्ता पापि थ्या भन्या तमु सोचन्छउ? 5तसो हइन, रे मु तमुखि भुन्नउ, तमुले लइ पस्याताप अर्यानु भन्या, तम सप्पइ तसेरि नास हुन्याछउ।”
फल नदिन्या तिम्लाको बोट
6तइपाछा उनुले यो उखान भुन्यो, “कसइ मान्सले आफना अंगुरका गाणानमि एक तिम्लोको बोट लाइराइथ्यो। तइ बोटमि फल फल्यो कि भनिबर त्यो हेद्द आयो, 7रे तइले मालिलाइ भुन्यो हेर, ‘तिन बर्स भयो, मु यइ तिम्लाका रुखमि फल खोज्जाछु, रे यइले फल दिया आथिन्। यइलाइ काटिबर खित्दे, यइले जमिन क्याकि ओगट्या?’ 8रे मालिले भुन्यो, ‘हजुर, यइलाइ अज एक बर्स रन दिय। मु यइका वरनिपरइनि खणिबर पर्सो हाल्लउ, 9रे तइपाछा फल फल्यो भन्या निकोइ भयो, फलेन भण्या तमले तइलाइ काटिबर खित्दिया।’”
बिस्राम दिनमि निको पाड्या काम
10एकबर बिस्राम दिनमि इसुले एक सभाघरमि सिछ्या दिन्नाथ्या। 11ताँ एक स्वानि थिइ, जइलाइ अठार बर्सबटहइ कमजोर पाड्या फुचेरो आत्मा लाग्रइथ्यो। त्यो कुपडि पडेइथिइ, रे आफुइ पुराइ सिधा हुन् सकन्थिन। 12इसुले तइलाइ धेक्यो, रे बोलाइबर भुन्यो “ए नारि, तु आफना बिमार बटहइ मुक्त भइ।” 13रे उनुले तइमि आफनो हात राख्यो, त्यो उन्जेइ सिधा भइ रे परमेस्वरको प्रसम्सा अद्द लागि।
14सभाघरका सासक रिसाया, क्यालाइकि इसुले बिस्राम दिनमि निको पाण्याथ्या, रे तिनले मान्सनलाइ भुन्यो, “काम अद्द्या छइ दिन छन्। तबइलाइ इन छइ दिनमि आइबर निको हो, बिस्राम दिनमि हइन।”
15रे प्रभुले भुन्यो, “ए कपटिन हो! तममध्ये कइले बिस्राम दिनमि आफना गोठबटहइ गोरबाखरा खोइबर पानि ख्वाउन लइनानु ब? 16अब्राहामका कुलकि यो चेलि जो अठार बर्ससम्म सइतानका बन्धनमि थिइ, रे बिस्राम दिनमि यइ बन्धनबटहइ त्यो मुक्त हुनपड्या हइन ब?” 17उनुले इन कुरा भनिसक्या पाछा उनरा बिरोधि सप्पइ सर्ममि पड्या, रे उनुले अर्या अचम्मका काममि मान्स आनन्दित भया।
रायाको बिउ रे खमिरको उखान
(मत्ति १३:३१-३३; मर्कुस ४:३०-३२)
18इसुले भुन्यो, “परमेस्वरको राज्य कि जसो छ? तइको तुलना मु कि सित अरु? 19त्यो राया बिको एक दानो जसो हो, जो एक जनो मान्सले लइजाइबर आफना गाणामि लायो रे त्यो बडिबर ठुलो भयो, तइका हाँङा-बिङ्गामि चणाचुणुङिले घोल बनायो।”
20तइपाछा उनुले भुन्यो, “परमेस्वरको राज्यलाइ मु क्यासित तुलना अरु? 21त्यो खमिर जसो हो, जो एकनजि स्वानिले पच्चिस किलोका धुलामि मिसाइ, रे पुराइ धुलो सोडा होइयो।”
साघुरो देलो
(मत्ति ७:१३-१४,२१-२३)
22आब सहर सहर रे गाउँ गाउँ होइबर सिछ्या दिनाइ इसु यरुसलेमतिर गया। 23कसइ एक जनाले उनलाइ सोध्यो, “प्रभु, कि उद्दार पाउन्या थोक्काइ छन्?” रे उनुले तिनुनलाइ भुन्यो, 24“साघुरो देलाबटहइ पस्या कोसिस अर, क्यालाइकि, मु तमखि भन्नउ, कद्बइ मान्स पस्स खोज्याछन्, रे सक्दद्या आथिनन्। 25घरका मालिक उठिबर देलो बन्द अर्यापइतर, तमु बाइर कला हालिबर यसो भन्नाइ ढकढकाउन्याछउ, ‘प्रभु, हामरि निउति देलो खोलिदिय’ रे उनुले भन्याछन्, ‘तमु काँ बटहइ आया हउ मु चिन्नइन।’ 26तबइ तमु भन्याछउ, ‘हामले तमराइ अगाडि खाया, पिया रे हामरा गाउँघरमि तमले सिछ्या दिन्थ्या।’ 27उनुले भन्न्याछन्, ‘मु तमुलाइ भुन्नउ, तम काँ बटहइ आया हउ मु जान्नइन। फुचेरा काम अद्यान हो, मुबटहइ दुर होइजा!’ 28रे तमले अब्राहाम, इसाहक, याकुब रे सप्पइ अगमबक्तालाइ परमेस्वरका राज्य भित्र धेक्द्या छउ, रे तमु आफुइ बाइर फालिया हुन्याछउ। तबइ तमु बिलाप अद्या छउ रे दाणा किट्टया छउ। 29मान्स पुर्ब, पस्सिम, उत्तर रे दछिण बटहइ आइबर परमेस्वरका राज्यमि भोज खानाइ बस्या छन्। 30हेर, पछिल्ला हुन्यान पइला हुन्याछन्, रे पइला हुन्यान पछिल्ला हुन्याछन्।”
यरुसलेमकि निउति इसु दुःखित भया
(मत्ति २३:३७-३९)
31तसइबेला कोइ कोइ फरिसिन आइबर इसुलाइ भुन्यो, “तम याँ बटहइ निकलिबर जा, क्यालाइकि हेरोद राजाले तमलाइ माद्द चाहान्छ।”
32इसुले तिनुनलाइ भुन्यो, “गइबर तइ बाठा मान्सलाइ भण, ‘हेर, आज रे भोल मु भुत निकाल्लउ रे निको पाड्या काम अद्दउ, रे तेसरा दिनमि मेरो काम पुरा हुन्या छ।’ 33तबइलाइ आज, भोल रे पोर्कि लइ मुइले हिटिरन पड्या हो, क्यालाइकि यरुसलेम बाहेक अउर ठउँरमि अगमबक्ता मद्या आथिन्।”
34“यरुसलेम, ए यरुसलेम, तु अगमबक्तानलाइ माद्या छइ, रे तेरा वाँ पठाइयानलाइ ढुङगा बर्साउन्या छइ! जसेरि पोथिले आफना चल्लालाइ प्वाखमणि बटुलन्छ तसेरि मुइले भउतबेर तेरा बालखनलाइ बटुल्या इच्छा अर्या, रे तुइले माणिनि। 35हेर, तेरो घर उजाड भया छ। मु तुलाइ भुन्नउ, जन्ज्यासम्म तुइले ‘धन्य हुन, परमप्रभुका नाउँमि आउन्या’#भजनसंग्रह ११८:२६ भन्नइनि, तन्ज्याइसम्म मुलाइ धेक्द्या आथिनि।”
Đang chọn:
:
Tô màu
Chia sẻ
Sao chép
Bạn muốn lưu những tô màu trên tất cả các thiết bị của mình? Đăng ký hoặc đăng nhập
© 2024 (Active), Mother Tongue Translators Society and Wycliffe Bible Translators, Inc. All rights reserved.