Ногай - 2011 Edition (NT)

Алты куьн озганлай, Иса Петерди, Якупты эм онынъ иниси Яхъяды алып, ялгыз оларды бийик тавга мингистти. Олардынъ алдында туьрленип кетти. Онынъ юзи куьндей яйнады, кийимлери болса, куьннинъ ярыгындай, ап-пак болдылар. Сонда сокталарга Иса ман соьйлесип турган Муса эм Ильяс коьриндилер. Сол вакыт Петер Исага: «Раббий! Биз мунда турсак калай аьруьв эди! Суьйсенъ, мунда уьш кос курайым: бири Сага, бири Мусага, бири де Ильяска», – деп айтты.
Петер бу соьзлерди айта турып, оларды ярык булыт каплады эм булыттынъ ишиннен бир давыс: «Бу – Меним суьйген Улым, Мен Ога разыман. Онынъ айтканын тынъланъыз!» – деди.
Сокталар муны эситкенде бек сескендилер, коркып, эт бетлериннен йыгылдылар. Иса болса янларына келип, оларга колы ман тийип: «Турынъыз, коркпанъыз», – деди. Коьзлерин ашып караганда, Исадан баска биревди де коьрмедилер.
Сонъ тавдан туьскенде, Иса оларга: «Аьдем Улы оьлилерден тирилгенге дейим, бу коьргенинъизди биревге де айтпанъыз», – деп буйырды.
Сокталары Исадан: «Дин аьлимлери, бас деп, Ильяс келмеге керегин неге айтадылар?» – деп сорадылар.
Иса оларга: «Дурыс, Ильяс эрте келип, баьрин де алдынгы аьлине кайтарар. Ама айтаман сизге: Ильяс келген, тек аьдемлер оны танымаганлар, ога суьйгенлеринше эткенлер. Аьдем Улы да олардан сондай азап коьреек», – деди. Сол заманда сокталары, Иса оларга Шомылдырувшы Яхъя акында айтканын, анъладылар.

Олар халк йыйылган ерге ювык келгенде, бир киси Исадынъ аягына йыгылды да: «Бийим, меним улымды языксын, ол талма маразлы эм бек кыйналады, коьп кере отка да, сувга да атылды!
Мен оны Сенинъ сокталарынъа да аькелген эдим, тек олар балады саварталмадылар», – деп тиледи.
Иса: «Эй, имансыз, йолдан шыккан несил! Кашанга дери Мен сиз бен болаякпан? Мага не шаклы заман сизди тоьзбеге керек? Аькелинъиз ясты мунда Мага», – деди. Иса йинге каты буйырды, йинге баладан шыкты, бала сол саьатлей сап-сав болды.
Сокталар Иса ман ялгыз калганда, Ога ювыклап келип: «Йинди неге биз кувып болмадык?» – деп сорадылар.
Иса булай яваплады: «Неге десе тийислисинше ынанмайсыз. Сизге дурысын айтаман: эгер шуьшитки буьртиги кадер иманынъыз болса, сиз бу тавга „Булайдан ана ерге коьш“ десенъиз, ол коьшер эм сиз эталмаган зат болмас. Ама бу тукым йин тек [ораза тутып] дува этуьв мен кувылады», – деди.

Галилеяда болган заманларында, Иса оларга: «Аьдем Улы аьдемлердинъ колына берилеек. Олар Оны оьлтирееклер, ама Ол уьшинши куьн тирилеек», – деди. Сокталары бек кайгырдылар.

Олар Капарнаумга кайтканда, ясак йыювшылар Петердинъ касына келип: «Сизинъ Устазынъыз Алла уьйине берилеек эки драхмалык ясакты бермеспе?» – деп сорадылар.
Петер: «Берер», – деди.
Ол уьйге киргенде, Иса оннан алдын: «Сен кайтип ойланасынъ, Шимон? Ердинъ патшалары кимлерден ясак йыядылар? Оьзлерининъ улларыннан ма, яде баскалардан ма?» – деп сорады.
Петер Ога: «Баскалардан», – деди.
Иса: «Олай болса уллар ясактан босатыладылар. Тек олардынъ хаьтерин калдырмас уьшин, коьлге барып, кармак тасла, энъ алдын туьскен балыктынъ авызын ашсанъ доьрт драхмалык акша табарсынъ. Оны Мен уьшин де, оьзинъ уьшин де оларга бер», – деди.

Feti si Матай 17