Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Luki 20

Pín

A ko anu ma: «Awa, wo ni Rɔmu mansa banba tɛŋɛ dii Rɔmu mansa banba le ma. Wo ni Ala tugun tɛŋɛ dii Ala le ma.»

Kɔnɔ Isa ka a ɲa sɔ jama la, a ka a fɔ anu ye, a ko: «Wo butɔ, kuma min be sɛbɛren Jaburu tɔ, wo be fasarila kama la? Kitabue ko: ‹Bon sɔlanu ka kure min aɲɛ, wolo be maren boŋɛ fondoma sigi kure la.› »

«Wo ni wo yɛtɛ mɛnni sariya karamɔgɛnu la ko ma: wonu la anu matagamanna, doroki banba be lajigiren anu ma, wolo di anu ye; a sɔgɔ si anu bita mɔgɛnu ni anu kɔntɔn jama be madɛnna ka min na; anu tini don kawandi ma boŋɛ butɔ, anu ni sigidula ɲini safa ɲatɔnɛŋɛnu tɔ; ka mɔgɛnu ka anu kele dɔmɔ dɔmɔ koe la, anu ni taga sigi mɔgɔbanu sigidula. Anu be furuɲa musenu bolofeŋɛnu bɛ dɔmɔla, anu mɛn be wagati yanfama mala Ala mataraŋɛ la iko anu be Ala kanuren de. Wo butɔ, anu si ɲagankata bɛlɛma doni le min fisa doenu tɛŋɛ ko.»