Àwọn Ẹsẹ Bíbélì Tí Ọ̀pọ̀ Èèyàn Mọ Luki 22

Pín

A ko: «N baaba, i ni kɛ pɔɔte bɔɔ n ma min mu i la dumɛŋɛ la, ka i sɔnta. Kɔnɔ nde sagoe le bele mala de, fɔ ile sagoe, wolo be mala.»

Kɔnɔ n bata Ala mataran ile ye, alako i la dɛnkɛnɛya kana ban i bolo. Ile tugun, i tini i yɛtɛ lasaagi n ma wagate min tɔ, i si i bareŋɛnu sɛnbɛ don de.»

Wo kɔma, a ka dɛgɛ jigan, a ka Ala tantu, a ka dɛgɛ makuntu, a ka a dii anu ma, a ka a fɔ: «Kɛ dɛgɛ be maren iko n bali bangue, n be min bɔɔla sarika la wo la ko la. Wo ni naa to kɛ mɔle mala kɛnɛ, alako wo si wo hakkile to nde ma.»

Dɔmɔre to bɔɔta a la, Isa ka pɔɔte tugun jigan ɲɔgɔnna, a ka a fɔ: «Kɛ pɔɔte be maren iko n base, n be min bɔɔla wo la ko la. N basi bɔɛ si lahiri nama lakiti le.

Suunɛ bata a tabɔɔ han, a tota Ala mataraŋɛ mala a sɔɔbɛ la, fisa fɔlɔnɛŋɛ ko. A woose tota sulenna duge tɔ iko base.

Kɔnɔ wole kana a ma ɲɔgɔnna. Min mu mɔgɔ fisamante la wo tɛma, wo bɛnta a fan mala mɔgɔ lanma la. Min mu kuntige la, wo ni ma iko walila.

Isa ka a jaabi, a ko: «Piyɛri, n ni a fɔ i ye, yannun donton keke fɔlɛ, wo si a taran, i bata sɔsɔre ma kunɲama saba, ka a fɔla i ma n lɔn.»