Evvan 13 的熱門經文

分享

Pääkkam tiʹjjid oʹđđest: räʹǩsteʹǩed nuʹt kueiʹmm kueiʹmed, mäʹhtt mon leäm tiʹjjid räʹǩstam — što tij še räʹǩsteʹččid nuʹt kueiʹmed. Tõʹst puk tåʹbdde tiʹjjid muu mättʼtõspäärnžen, što tij räʹǩsteʹped kueiʹmed.»

Ko mon, tij uʹčteeʹl da Šurr, leäm põõssâm tij juõʹljeed, feʹrttjeʹped tij še põõssâd kueiʹmm kueiʹmed juõʹljid. Leäm čuäʹjtam, mäʹhtt mon tuejjääm. Tuejjeʹǩed tij seämmanalla, mäʹhtt mon leäm tuejjääm.

Isõs vaʹsttii: «Ton jiõk fiʹtte, mâiʹd mon tuejjääm, leša õʹhttešt veâl fiʹttjak.»

Tuõđi, tuõđi mon ceälkam tiʹjjid: iʹlla kääzzaǩ šoorab eeʹžždes ij-ǥa sääʹn viikki šoorab ko sääʹn vuõltteei.

Fiʹttjeʹped-a tän? Leäʹped sveâtai, ko tuejjeʹped tõn mieʹldd.

De son kaggõõđi stuäʹlest da jaausčõõđi da čõõni uʹtreeʹnneǩ pirrses. De son väälai čääʹʒʒ põõzzõõttâmnäppa da aaʹlji põõssâd mättʼtõspäärnees juõʹljid da koškkii tõin uʹtreeʹnnǩin, koon son leäi čõõnnâm pirrses.