Евангелле паводле Лукі Раздзел 23
Раздзел 23
1І, калі ўзнялася ўсё мноства іх, павялі Яго да Пілата.
2 #
Мц. 17:27; Мк. 12:17; Ян. 19:12 І пачалі Яго вінаваціць, кажучы: «Мы выявілі, што Ён бунтуе наш народ, і забараняе плаціць падатак цэзару, і называе сябе Хрыстом Царом».
3 #
Мц. 27:11
Дык спытаўся ў Яго Пілат, кажучы: «Ты – Цар Юдэйскі?» А Ісус, адказваючы, гаворыць: «Ты кажаш».
4 #
Мц. 27:19
І гаворыць Пілат першасвятарам і народу: «Я не знаходжу ніякай віны ў Гэтым Чалавеку».
5 #
Ян. 6:15
Але яны настойвалі, кажучы: «Ён бунтуе народ, навучаючы па ўсёй Юдэі, пачынаючы ад Галілеі аж дасюль».
6А Пілат, чуючы гэта, спытаўся, ці Гэты Чалавек галілеец,
7і, калі даведаўся, што Ён з уладанняў Ірадавых, адаслаў Яго да Ірада, які сам быў тымі днямі ў Ерузаліме.
8 #
Мц. 14:1; Мк. 6:14 Ірад, убачыўшы Ісуса, вельмі ўзрадаваўся: бо ад даўняга часу прагнуў убачыць Яго, бо многа пра Яго чуў і спадзяваўся ўбачыць, што Ім будзе зроблены які-небудзь знак.
9 #
Мц. 27:12; Мк. 15:5; Ян. 19:9 І задаваў Яму многа пытанняў, але Ён яму нічога не адказаў.
10А першасвятары і кніжнікі стаялі там, вінавацячы Яго.
11Тады Ірад выказаў Яму пагарду разам з жаўнерамі сваімі і пасмяяўся, апрануўшы Яго ў белыя шаты, і адправіў да Пілата.
12І сталіся ў той дзень Ірад і Пілат сябрамі, бо перад тым варагавалі між сабой.
13А Пілат, пазваўшы першасвятароў, начальнікаў і народ,
14 #
Мц. 27:23; Мк. 15:14; Ян. 18:38 сказаў ім: «Вы выдалі мне Гэтага Чалавека, быццам Ён бунтуе народ, і вось, я, распытваючы ў вашай прысутнасці, не знайшоў у Гэтым Чалавеку ніякай віны ў тым, у чым вы вінаваціце Яго;
15таксама і Ірад, бо адаслаў Яго да вас. І вось, не даведзена Яму нічога, вартага смерці.
16Таму, пакараўшы, я адпушчу Яго».
17А яму трэба было дзеля свята адпусціць ім аднаго з вязняў.
18Дык увесь натоўп закрычаў: «Забі Яго, а адпусці нам Барабу»,
19а той быў кінуты ў вязніцу за паўстанне ў горадзе і забойства.
20 #
Ян. 19:8
Затым паўторна прамовіў Пілат да іх, хочучы адпусціць Ісуса,
21 #
Ян. 19:15
але яны крычалі, кажучы: «Укрыжуй, укрыжуй Яго!»
22Ён трэці раз сказаў ім: «Што Ён зрабіў благога? Не знайшоў я ў Ім нічога, вартага смерці; дык пакараю Яго і адпушчу».
23Ды яны настойвалі, патрабуючы з крыкам, каб быў укрыжаваны, і перамагаў гармідар іх і першасвятароў.
24 #
Дзеі 4:27
Тады Пілат прысудзіў выканаць іх просьбу:
25адпусціў ім таго, хто за бунт і за забойства быў кінуты ў вязніцу, якога дамагаліся, а Ісуса выдаў на іх волю.
26 #
Мц. 27:32; Мк. 15:21; Ян. 19:17 І, калі вялі Яго, спынілі нейкага Сімона з Цырэны, які ішоў з поля, і ўсклалі на яго крыж, каб нёс яго за Ісусам.
27Ішоў за Ім вялікі натоўп людзей і жанчыны, якія плакалі і галасілі.
28Ісус жа, павярнуўшыся да іх, сказаў: «Дочкі ерузалімскія, не плачце дзеля Мяне, але дзеля сябе саміх плачце ды дзеля дзяцей вашых,
29бо, вось, надыходзяць дні, калі будуць казаць: “Шчасныя няплодныя і ўлонні, што не нарадзілі, ды грудзі, якія не кармілі”.
30 #
Ос. 10:8; Адкр. 6:16 Тады стануць казаць гарам: “Валіцеся на нас”, і ўзгоркам: “Схавайце нас”,
31 #
1Пёт. 4:17; Юды 12; Мц. 27:38; Мк. 15:27; Ян. 19:18 бо калі з зялёным дрэвам гэта робяць, што станецца з сухім?»
32Вялі з Ім таксама іншых двух злачынцаў, каб забіць іх.
33 #
Мц. 27:33; Мк. 15:22; Ян. 19:17 І, калі прыйшлі на месца, якое называецца Чараповае, там укрыжавалі Яго і разбойнікаў, аднаго праваруч, а другога леваруч Яго.
34 #
Пс. 22:19; Мц. 5:44; Мк. 15:24; Ян. 19:23 Ісус жа казаў: «Ойча, даруй ім, бо не ведаюць, што робяць». І, дзелячы адзенне Яго, кідалі жэрабя.
35 #
Пс. 22:8; Мц. 27:39; Мк. 15:29 І народ стаяў, прыглядаючыся. Кпілі з Яго і начальнікі, кажучы: «Іншых ратаваў, хай і Сябе выратуе, калі Ён – Хрыстос, выбраннік Божы».
36 #
Пс. 69:22
Таксама і жаўнеры здзекаваліся з Яго, падыходзячы і падаючы Яму воцат,
37і кажучы: «Калі Ты – Цар Юдэйскі, уратуй Сябе!»
38 #
Мц. 27:37; Мк. 15:26; Ян. 19:19 І быў над Ім надпіс напісаны грэцкімі, рымскімі і гебрайскімі літарамі: «Гэта Цар Юдэйскі».
39 #
Мц. 27:44; Мк. 15:32 А адзін з разбойнікаў, што былі ўкрыжаваны, блюзніў супраць Яго, кажучы: «Няўжо Ты, не Хрыстос? Уратуй Самога Сябе і нас!»
40А другі, адказваючы, сунімаў яго, кажучы: «Ты і Бога не баішся, хоць церпіш тую самую кару.
41І мы ж справядліва, бо атрымліваем вартае ўчыненага! А Ён нічога благога не зрабіў».
42І казаў Ісусу: «Госпадзе, узгадай мяне, калі прыйдзеш у Тваё Валадарства».
43І сказаў яму Ісус: «Сапраўды кажу табе: сёння будзеш са Мною ў раі».
44І было блізу шостай гадзіны, і цемра сталася па ўсёй зямлі аж да дзявятай гадзіны,
45 #
Вых. 26:31-33
і сонца знікла, і заслона святыні разадралася пасярэдзіне.
46 #
Пс. 31:6
І, усклікаючы моцным голасам, Ісус гаворыць: «Ойча, у рукі Твае перадаю Дух Мой». І, сказаўшы гэта, сканаў.
47 #
Мц. 27:54; Мк. 15:39 Сотнік, бачачы, што сталася, уславіў Бога, кажучы: «Гэты Чалавек быў сапраўды Справядлівы».
48І ўвесь натоўп тых, што сабраліся на гэтае відовішча і бачылі, што сталася, вярталіся, б’ючы сябе ў грудзі.
49 #
Мц. 27:55; Мк. 15:40; Лк. 8:2; Ян. 16:20 А здалёк стаялі ўсе знаёмыя Яго і жанчыны, што ішлі следам за Ім ад Галілеі, гледзячы на гэта.
50 #
Мц. 27:57; Мк. 15:43; Ян. 19:38 І вось, чалавек, імем Язэп, які быў членам рады, чалавек добры і справядлівы, –
51ён не прымаў ўдзел у радзе іх і учынках, – з Арыматэі, горада юдэйскага, які і сам чакаў Валадарства Божага,
52ён прыйшоў да Пілата і прасіў цела Ісуса,
53 #
Мц. 27:59; Мк. 15:46 і, зняўшы Яго, загарнуў Яго ў плашчаніцу і паклаў Яго ў магільне, высечанай у скале, у якой яшчэ ніхто не быў пакладзены.
54 #
Мк. 15:42
І быў гэта дзень прыгатавання, і надыходзіла субота.
55 #
Мк. 15:47
Падышлі таксама жанчыны, якія прыйшлі з Ім з Галілеі, і ўбачылі магілу і як пакладзена было цела Яго,
56 #
Вых. 20:10; Паўт. Зак. 5:14 і, вярнуўшыся, прыгатавалі духмянасці і алеек, і нічога не рабілі ў суботу паводле прыказання.
Okuqokiwe okwamanje:
Евангелле паводле Лукі Раздзел 23: ББЧ
Qhakambisa
Dlulisela
Kopisha
Ufuna ukuthi okuvelele kwakho kugcinwe kuwo wonke amadivayisi akho? Bhalisa noma ngena ngemvume
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017
Евангелле паводле Лукі Раздзел 23
Раздзел 23
1І, калі ўзнялася ўсё мноства іх, павялі Яго да Пілата.
2 #
Мц. 17:27; Мк. 12:17; Ян. 19:12 І пачалі Яго вінаваціць, кажучы: «Мы выявілі, што Ён бунтуе наш народ, і забараняе плаціць падатак цэзару, і называе сябе Хрыстом Царом».
3 #
Мц. 27:11
Дык спытаўся ў Яго Пілат, кажучы: «Ты – Цар Юдэйскі?» А Ісус, адказваючы, гаворыць: «Ты кажаш».
4 #
Мц. 27:19
І гаворыць Пілат першасвятарам і народу: «Я не знаходжу ніякай віны ў Гэтым Чалавеку».
5 #
Ян. 6:15
Але яны настойвалі, кажучы: «Ён бунтуе народ, навучаючы па ўсёй Юдэі, пачынаючы ад Галілеі аж дасюль».
6А Пілат, чуючы гэта, спытаўся, ці Гэты Чалавек галілеец,
7і, калі даведаўся, што Ён з уладанняў Ірадавых, адаслаў Яго да Ірада, які сам быў тымі днямі ў Ерузаліме.
8 #
Мц. 14:1; Мк. 6:14 Ірад, убачыўшы Ісуса, вельмі ўзрадаваўся: бо ад даўняга часу прагнуў убачыць Яго, бо многа пра Яго чуў і спадзяваўся ўбачыць, што Ім будзе зроблены які-небудзь знак.
9 #
Мц. 27:12; Мк. 15:5; Ян. 19:9 І задаваў Яму многа пытанняў, але Ён яму нічога не адказаў.
10А першасвятары і кніжнікі стаялі там, вінавацячы Яго.
11Тады Ірад выказаў Яму пагарду разам з жаўнерамі сваімі і пасмяяўся, апрануўшы Яго ў белыя шаты, і адправіў да Пілата.
12І сталіся ў той дзень Ірад і Пілат сябрамі, бо перад тым варагавалі між сабой.
13А Пілат, пазваўшы першасвятароў, начальнікаў і народ,
14 #
Мц. 27:23; Мк. 15:14; Ян. 18:38 сказаў ім: «Вы выдалі мне Гэтага Чалавека, быццам Ён бунтуе народ, і вось, я, распытваючы ў вашай прысутнасці, не знайшоў у Гэтым Чалавеку ніякай віны ў тым, у чым вы вінаваціце Яго;
15таксама і Ірад, бо адаслаў Яго да вас. І вось, не даведзена Яму нічога, вартага смерці.
16Таму, пакараўшы, я адпушчу Яго».
17А яму трэба было дзеля свята адпусціць ім аднаго з вязняў.
18Дык увесь натоўп закрычаў: «Забі Яго, а адпусці нам Барабу»,
19а той быў кінуты ў вязніцу за паўстанне ў горадзе і забойства.
20 #
Ян. 19:8
Затым паўторна прамовіў Пілат да іх, хочучы адпусціць Ісуса,
21 #
Ян. 19:15
але яны крычалі, кажучы: «Укрыжуй, укрыжуй Яго!»
22Ён трэці раз сказаў ім: «Што Ён зрабіў благога? Не знайшоў я ў Ім нічога, вартага смерці; дык пакараю Яго і адпушчу».
23Ды яны настойвалі, патрабуючы з крыкам, каб быў укрыжаваны, і перамагаў гармідар іх і першасвятароў.
24 #
Дзеі 4:27
Тады Пілат прысудзіў выканаць іх просьбу:
25адпусціў ім таго, хто за бунт і за забойства быў кінуты ў вязніцу, якога дамагаліся, а Ісуса выдаў на іх волю.
26 #
Мц. 27:32; Мк. 15:21; Ян. 19:17 І, калі вялі Яго, спынілі нейкага Сімона з Цырэны, які ішоў з поля, і ўсклалі на яго крыж, каб нёс яго за Ісусам.
27Ішоў за Ім вялікі натоўп людзей і жанчыны, якія плакалі і галасілі.
28Ісус жа, павярнуўшыся да іх, сказаў: «Дочкі ерузалімскія, не плачце дзеля Мяне, але дзеля сябе саміх плачце ды дзеля дзяцей вашых,
29бо, вось, надыходзяць дні, калі будуць казаць: “Шчасныя няплодныя і ўлонні, што не нарадзілі, ды грудзі, якія не кармілі”.
30 #
Ос. 10:8; Адкр. 6:16 Тады стануць казаць гарам: “Валіцеся на нас”, і ўзгоркам: “Схавайце нас”,
31 #
1Пёт. 4:17; Юды 12; Мц. 27:38; Мк. 15:27; Ян. 19:18 бо калі з зялёным дрэвам гэта робяць, што станецца з сухім?»
32Вялі з Ім таксама іншых двух злачынцаў, каб забіць іх.
33 #
Мц. 27:33; Мк. 15:22; Ян. 19:17 І, калі прыйшлі на месца, якое называецца Чараповае, там укрыжавалі Яго і разбойнікаў, аднаго праваруч, а другога леваруч Яго.
34 #
Пс. 22:19; Мц. 5:44; Мк. 15:24; Ян. 19:23 Ісус жа казаў: «Ойча, даруй ім, бо не ведаюць, што робяць». І, дзелячы адзенне Яго, кідалі жэрабя.
35 #
Пс. 22:8; Мц. 27:39; Мк. 15:29 І народ стаяў, прыглядаючыся. Кпілі з Яго і начальнікі, кажучы: «Іншых ратаваў, хай і Сябе выратуе, калі Ён – Хрыстос, выбраннік Божы».
36 #
Пс. 69:22
Таксама і жаўнеры здзекаваліся з Яго, падыходзячы і падаючы Яму воцат,
37і кажучы: «Калі Ты – Цар Юдэйскі, уратуй Сябе!»
38 #
Мц. 27:37; Мк. 15:26; Ян. 19:19 І быў над Ім надпіс напісаны грэцкімі, рымскімі і гебрайскімі літарамі: «Гэта Цар Юдэйскі».
39 #
Мц. 27:44; Мк. 15:32 А адзін з разбойнікаў, што былі ўкрыжаваны, блюзніў супраць Яго, кажучы: «Няўжо Ты, не Хрыстос? Уратуй Самога Сябе і нас!»
40А другі, адказваючы, сунімаў яго, кажучы: «Ты і Бога не баішся, хоць церпіш тую самую кару.
41І мы ж справядліва, бо атрымліваем вартае ўчыненага! А Ён нічога благога не зрабіў».
42І казаў Ісусу: «Госпадзе, узгадай мяне, калі прыйдзеш у Тваё Валадарства».
43І сказаў яму Ісус: «Сапраўды кажу табе: сёння будзеш са Мною ў раі».
44І было блізу шостай гадзіны, і цемра сталася па ўсёй зямлі аж да дзявятай гадзіны,
45 #
Вых. 26:31-33
і сонца знікла, і заслона святыні разадралася пасярэдзіне.
46 #
Пс. 31:6
І, усклікаючы моцным голасам, Ісус гаворыць: «Ойча, у рукі Твае перадаю Дух Мой». І, сказаўшы гэта, сканаў.
47 #
Мц. 27:54; Мк. 15:39 Сотнік, бачачы, што сталася, уславіў Бога, кажучы: «Гэты Чалавек быў сапраўды Справядлівы».
48І ўвесь натоўп тых, што сабраліся на гэтае відовішча і бачылі, што сталася, вярталіся, б’ючы сябе ў грудзі.
49 #
Мц. 27:55; Мк. 15:40; Лк. 8:2; Ян. 16:20 А здалёк стаялі ўсе знаёмыя Яго і жанчыны, што ішлі следам за Ім ад Галілеі, гледзячы на гэта.
50 #
Мц. 27:57; Мк. 15:43; Ян. 19:38 І вось, чалавек, імем Язэп, які быў членам рады, чалавек добры і справядлівы, –
51ён не прымаў ўдзел у радзе іх і учынках, – з Арыматэі, горада юдэйскага, які і сам чакаў Валадарства Божага,
52ён прыйшоў да Пілата і прасіў цела Ісуса,
53 #
Мц. 27:59; Мк. 15:46 і, зняўшы Яго, загарнуў Яго ў плашчаніцу і паклаў Яго ў магільне, высечанай у скале, у якой яшчэ ніхто не быў пакладзены.
54 #
Мк. 15:42
І быў гэта дзень прыгатавання, і надыходзіла субота.
55 #
Мк. 15:47
Падышлі таксама жанчыны, якія прыйшлі з Ім з Галілеі, і ўбачылі магілу і як пакладзена было цела Яго,
56 #
Вых. 20:10; Паўт. Зак. 5:14 і, вярнуўшыся, прыгатавалі духмянасці і алеек, і нічога не рабілі ў суботу паводле прыказання.
Okuqokiwe okwamanje:
:
Qhakambisa
Dlulisela
Kopisha
Ufuna ukuthi okuvelele kwakho kugcinwe kuwo wonke amadivayisi akho? Bhalisa noma ngena ngemvume
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017