Seònd Matìe 16
16
1E ju Farisèos, e ju Saducèos i lèrin dònge par tentàlu: e lu prejàrin di fàur viòdi cuàlchi miràcul dal cîl.
2Ma lui rispuindìnd, ur disè: Vignùde sère vo’ àltris disês: Si farà bon timp, parcechè l’ è ross lu cîl.
3E di matìne: Uè al vignarà burlàzz, parcechè lu cîl al è ross scur.
4O’ savês dònçhe cognòssi le aparènze dal cîl: e no podês distìngui ju segnài dai timps? Ràzze çhatìve e bastàrde e’ domànde un miràcul: e àltri miràcul no i sarà dàd, fûr di chell dal profète Giòne. E lassàds culòr, al lè vie.
5E land ju siei discèpui di là dal lât, si jèrin dismenteàds di puartà pan cun lor.
6E Jèsu ur disè: Tignìd ju voj vièrts, e uardàisi dal levàn dai Farisèos e dai Saducèos.
7Ma lor pensàvin dèntri di sè disìnd: No vin çholt sù pan.
8Savìnd po Jèsu chest, al disè: Ce pensàiso dèntri di vo’ àltris, int di pòçhe fède, parcechè no vês pan?
9Ançhimò no capîs, e no si ricuardàis dai cinc pans par ju cinc mil ùmign, e cuàntis còrbis, ch’ o’ vês racuètis?
10E n’ ànçhe dai siett pans par ju cuàtri mil ùmign, e cuançh zèis ch’ o’ vês racuèts?
11Parcè no intìndiso, che no pe’ resòn dal pan us ài ditt: Uardàisi dal levàn dai Farisèos, e dai Saducèos?
12Alòre e’ capìrin, che nol vève ditt di uardàssi dal levàn dal pan, ma de’ dutrìne dai Farisèos e dai Saducèos.
13Jessìnd po Jèsu làd des bàndis di Cesarèe di Filìpp, al domandàve ai siei discèpui, disìnd: Cùi dìsino j’ ùmign, ch’ al sèvi lu Fi dal om?
14E lor rispuindèrin: Altris Zuan Batìste, àltris Elìe, àltris Geremìe, o un dai profètis.
15Jèsu ur disè: E vo’ àltris po cùi dìso, che o’ sèvi?
16Simòn Pièri rispuindìnd, al disè: Tu sês Crist, Fi dal Dio viv.
17E Jèsu rispuindìnd, i disè: Tu sês beàd, Simon Bar-Jòne: parcechè ne le çharn, ne lu sang te l’ àn rivelàd, ma lu Pàri gno, ch’ al è in cîl.
18E jo ti dis, che tu tu sês Pièri, e sòre chèste pière o’ fabricarài le me glèsie, e lis puàrtis dal infièr no le vinçaràn cuìntri di jê.
19E a ti jo darài lis clavs dal règno dal cîl. E cualùncue çhòsse tu lejaràs sòre le tière, e’ sarà lejàde ànçhe in cîl: e cualùncue çhòsse tu dislejaràs sòre le tière, è sarà dislejàde ànçhe in cîl.
20Alòre al ordenà ai siei discèpui, che no disèssin a nissùn, che lui al foss Jèsu Crist.
21Daspò al començà Jèsu a mostrà ai discèpui, che bisugnàve, ch’ al lèss a Jerusalèm, e ch’ al foss maltratàd un mont dai anziàns, e dai Scrìbis, e dai prìncips dai sacerdòts, e che al foss mazzàd, e che ’l tierz dì al risussitàss.
22E Pièri tirànlu di bànde, al scomençà a rimproveràlu disìnd: Nol sèvi mai vêr, o Signòr: chest no ti sucedarà.
23E Jèsu voltànsi, al disè a Pièri: Vàmi lontàn, Sàtane, tu mi scandalìzis: parcechè no tu sâs chês chòssis, cu son di Dio, ma chês dai ùmign.
24Alòre Jèsu al disè ai siei discèpui: Cùi, cu vûl vignì daûr di me, ch’ al rinèji sè stess, ch’ al çhòli sù le so cros, e ch’ al mi sèguiti.
25Parcechè cùi, cu vorà salvà le so ànime, le pierdarà: cùi po, cu pierdarà le so ànime par amòr miò, le çhatarà.
26Parcechè ce zòvial al om di vuadagnà dutt lu mond, se po al pièrd le so ànime? O ce daràjal lu om in càmbi de’ so ànime?
27Parcechè lu Fi dal om al à di vignì cun le glòrie dal Pari so cui siei àgnui: e alòre al compensarà ognidùn seònd lis sôs òparis.
28In veretàd us dis: Fra chèi, cu son culì presìnts, e’ son di chèi, che no muriràn, fintenemài che no vèvin viodùd lu Fi dal om a vignì tal so règno.
Currently Selected:
Seònd Matìe 16: FUR1860
ማድመቅ
Share
Copy
ያደመቋቸው ምንባቦች በሁሉም መሣሪያዎችዎ ላይ እንዲቀመጡ ይፈልጋሉ? ይመዝገቡ ወይም ይግቡ
First published in London in 1860.
Seònd Matìe 16
16
1E ju Farisèos, e ju Saducèos i lèrin dònge par tentàlu: e lu prejàrin di fàur viòdi cuàlchi miràcul dal cîl.
2Ma lui rispuindìnd, ur disè: Vignùde sère vo’ àltris disês: Si farà bon timp, parcechè l’ è ross lu cîl.
3E di matìne: Uè al vignarà burlàzz, parcechè lu cîl al è ross scur.
4O’ savês dònçhe cognòssi le aparènze dal cîl: e no podês distìngui ju segnài dai timps? Ràzze çhatìve e bastàrde e’ domànde un miràcul: e àltri miràcul no i sarà dàd, fûr di chell dal profète Giòne. E lassàds culòr, al lè vie.
5E land ju siei discèpui di là dal lât, si jèrin dismenteàds di puartà pan cun lor.
6E Jèsu ur disè: Tignìd ju voj vièrts, e uardàisi dal levàn dai Farisèos e dai Saducèos.
7Ma lor pensàvin dèntri di sè disìnd: No vin çholt sù pan.
8Savìnd po Jèsu chest, al disè: Ce pensàiso dèntri di vo’ àltris, int di pòçhe fède, parcechè no vês pan?
9Ançhimò no capîs, e no si ricuardàis dai cinc pans par ju cinc mil ùmign, e cuàntis còrbis, ch’ o’ vês racuètis?
10E n’ ànçhe dai siett pans par ju cuàtri mil ùmign, e cuançh zèis ch’ o’ vês racuèts?
11Parcè no intìndiso, che no pe’ resòn dal pan us ài ditt: Uardàisi dal levàn dai Farisèos, e dai Saducèos?
12Alòre e’ capìrin, che nol vève ditt di uardàssi dal levàn dal pan, ma de’ dutrìne dai Farisèos e dai Saducèos.
13Jessìnd po Jèsu làd des bàndis di Cesarèe di Filìpp, al domandàve ai siei discèpui, disìnd: Cùi dìsino j’ ùmign, ch’ al sèvi lu Fi dal om?
14E lor rispuindèrin: Altris Zuan Batìste, àltris Elìe, àltris Geremìe, o un dai profètis.
15Jèsu ur disè: E vo’ àltris po cùi dìso, che o’ sèvi?
16Simòn Pièri rispuindìnd, al disè: Tu sês Crist, Fi dal Dio viv.
17E Jèsu rispuindìnd, i disè: Tu sês beàd, Simon Bar-Jòne: parcechè ne le çharn, ne lu sang te l’ àn rivelàd, ma lu Pàri gno, ch’ al è in cîl.
18E jo ti dis, che tu tu sês Pièri, e sòre chèste pière o’ fabricarài le me glèsie, e lis puàrtis dal infièr no le vinçaràn cuìntri di jê.
19E a ti jo darài lis clavs dal règno dal cîl. E cualùncue çhòsse tu lejaràs sòre le tière, e’ sarà lejàde ànçhe in cîl: e cualùncue çhòsse tu dislejaràs sòre le tière, è sarà dislejàde ànçhe in cîl.
20Alòre al ordenà ai siei discèpui, che no disèssin a nissùn, che lui al foss Jèsu Crist.
21Daspò al començà Jèsu a mostrà ai discèpui, che bisugnàve, ch’ al lèss a Jerusalèm, e ch’ al foss maltratàd un mont dai anziàns, e dai Scrìbis, e dai prìncips dai sacerdòts, e che al foss mazzàd, e che ’l tierz dì al risussitàss.
22E Pièri tirànlu di bànde, al scomençà a rimproveràlu disìnd: Nol sèvi mai vêr, o Signòr: chest no ti sucedarà.
23E Jèsu voltànsi, al disè a Pièri: Vàmi lontàn, Sàtane, tu mi scandalìzis: parcechè no tu sâs chês chòssis, cu son di Dio, ma chês dai ùmign.
24Alòre Jèsu al disè ai siei discèpui: Cùi, cu vûl vignì daûr di me, ch’ al rinèji sè stess, ch’ al çhòli sù le so cros, e ch’ al mi sèguiti.
25Parcechè cùi, cu vorà salvà le so ànime, le pierdarà: cùi po, cu pierdarà le so ànime par amòr miò, le çhatarà.
26Parcechè ce zòvial al om di vuadagnà dutt lu mond, se po al pièrd le so ànime? O ce daràjal lu om in càmbi de’ so ànime?
27Parcechè lu Fi dal om al à di vignì cun le glòrie dal Pari so cui siei àgnui: e alòre al compensarà ognidùn seònd lis sôs òparis.
28In veretàd us dis: Fra chèi, cu son culì presìnts, e’ son di chèi, che no muriràn, fintenemài che no vèvin viodùd lu Fi dal om a vignì tal so règno.
First published in London in 1860.