መጽሐፈ ምሳሌ 16
16
1ሰው ዕቅድ ያወጣል፥
ነገር ግን ዕቅዱ በሥራ ላይ የሚውለው
እግዚአብሔር ይሁን ብሎ ሲፈቅድ ብቻ ነው።
2ሰው የሚያደርገው ነገር ሁሉ ትክክል የሆነ ሊመስለው ይችላል፤
ነገር ግን እግዚአብሔር ዓላማውን ይመዝናል።
3የምታደርገውን ሁሉ ለእግዚአብሔር ዐደራ ስጥ፤
ዕቅድህም ሁሉ ይሳካልሃል።
4እግዚአብሔር የፈጠረው ነገር ሁሉ ምክንያት አለው፤
የክፉዎችም መጨረሻ ጥፋት ነው።
5እግዚአብሔር ትምክሕተኞችን ሁሉ ይጸየፋል፤
ከቅጣት እንዲያመልጡም አያደርጋቸውም።
6በፍቅርና በእምነት ኃጢአት ይሰረያል፤
እግዚአብሔርንም በመፍራት ሰው ከክፉ ነገር ይርቃል።
7ሰው በአካሄዱ እግዚአብሔርን ደስ የሚያሰኝ ከሆነ
ከጠላቶቹ ጋር እንኳ በሰላም እንዲኖር ያደርገዋል።
8ፍትሕን በማጓደል ከሚገኝ ብዙ ሀብት ይልቅ
በእውነት የሚገኝ ጥቂት ነገር ይሻላል።
9ሰው ዕቅድ ያወጣል፤
ነገር ግን ዕቅዱ ከግቡ የሚደርሰው በእግዚአብሔር ርዳታ ነው።
10ንጉሥ የሚፈርደው ከእግዚአብሔር በተቀበለው ሥልጣን ነው፤
ስለዚህ ውሳኔዎቹ ዘወትር ትክክል ናቸው።
11ሚዛንና መስፈሪያ ትክክል እንዲሆኑ፥
ለሽያጭ የሚቀርቡት ዕቃዎች ሁሉ ሚዛናቸው የተስተካከለ እንዲሆን የእግዚአብሔር ትእዛዝ ነው።
12መንግሥት የሚጸናው በፍትሕ ስለ ሆነ
ክፉ ሥራ በመሪዎች ዘንድ የተጠላ ነው።
13ነገሥታት በእውነተኛ ንግግር ይደሰታሉ፤
እውነት የሚናገረውንም ሰው ያከብራሉ።
14የንጉሥ ቊጣ የሞት መልእክተኛ ነው።
ብልኅ ሰው ግን ቊጣውን ያበርዳል።
15የንጉሥ ፈገግታ ሕይወት ነው፤
ከእርሱም ተወዳጅነትን ማግኘት እንደ በልግ ዝናብ ልምላሜን ይሰጣል።
16ወርቅን ከማግኘት ጥበብን ማግኘት ይበልጣል፤
ብርንም ከማግኘት ዕውቀትን ማግኘት ይሻላል።
17ደጋግ ሰዎች ክፋት በሌለበት መንገድ ይሄዳሉ፤
አካሄዱን የሚያሳምር ሕይወቱን ይጠብቃል።
18ትዕቢት ወደ ጥፋት ይወስዳል፤
ትምክሕተኛነትም ወደ ውድቀት ያደርሳል።
19ከትዕቢተኞች ጋር የዘረፉትን አብሮ ከመካፈል
ትሑት ሆኖ በድኽነት መኖር ይሻላል።
20ለሚሰጠው ምክር ትኲረትን የሚሰጥ ይበለጽጋል፤
በእግዚአብሔርም የሚተማመን የተባረከ ነው።
21በአስተሳሰብ መብሰል ጥበበኛነትን ያመለክታል፤
ጣዕም ባለው አነጋገር መናገር ሌሎችን ያስተምራል።
22ጥበብን ገንዘብ ላደረጋት የሕይወት ምንጭ ናት፤
ሞኞች ግን በሞኝነታቸው ይቀጣሉ።
23የጥበበኛ ሰው አእምሮ ንግግሩን ይቈጣጠራል፤
ከአፉም የሚወጣው ንግግር ትምህርትን ያስፋፋል።
24መልካም ንግግር እንደ ማር. ወለላ ይጣፍጣል፤
ለሰውነትም ፈውስ የሚሰጥ ነው።
25ለሰው ትክክለኛ መስሎ የሚታይ መንገድ አለ፤
በመጨረሻ ግን ወደ ሞት ያመራል። #ምሳ. 14፥12።
26ሰውን ጠንክሮ እንዲሠራ የሚያደርገው የምግብ ፍላጎቱ ነው፤
ራብ ደግሞ ለሥራ ይገፋፋዋል።
27ወንበዴ ክፉ ነገርን ያቅዳል
ንግግሩም እንደ እሳት ያቃጥላል።
28ተንኰለኛ ሰው ጠብን ይዘራል፤
ሐሜተኛም የቅርብ ወዳጆችን እንዲለያዩ ያደርጋል።
29ዐመፀኛ ሰውን ያታልላል፤
ወደ ጥፋትም ይመራል።
30ዐይኑን በሰው ላይ የሚጠቅስ ተንኰልን ያቀደ ነው፤
ከንፈሩንም የሚነክስ ወደ ክፋት የሚያመራ ነው።
31ሽበት የክብር ዘውድ ነው።
የሚገኘውም በተቀደሰ አኗኗር ነው።
32ኀይለኛ ከመሆን ይልቅ ታጋሽ መሆን ይሻላል፤
ብዙ ከተሞችን በጦርነት ድል ነሥቶ ከመያዝ ይልቅ ራስን መቈጣጠር ይበልጣል።
33ሰዎች የእግዚአብሔርን ፈቃድ ለማወቅ ዕጣ ይጥላሉ፤
ነገር ግን ውሳኔውን የሚሰጠው እግዚአብሔር ነው።
Currently Selected:
መጽሐፈ ምሳሌ 16: አማ05
ማድመቅ
Share
Copy
ያደመቋቸው ምንባቦች በሁሉም መሣሪያዎችዎ ላይ እንዲቀመጡ ይፈልጋሉ? ይመዝገቡ ወይም ይግቡ
© The Bible Society of Ethiopia, 2005
© የኢትዮጵያ መጽሐፍ ቅዱስ ማኅበር፥ 1997
መጽሐፈ ምሳሌ 16
16
1ሰው ዕቅድ ያወጣል፥
ነገር ግን ዕቅዱ በሥራ ላይ የሚውለው
እግዚአብሔር ይሁን ብሎ ሲፈቅድ ብቻ ነው።
2ሰው የሚያደርገው ነገር ሁሉ ትክክል የሆነ ሊመስለው ይችላል፤
ነገር ግን እግዚአብሔር ዓላማውን ይመዝናል።
3የምታደርገውን ሁሉ ለእግዚአብሔር ዐደራ ስጥ፤
ዕቅድህም ሁሉ ይሳካልሃል።
4እግዚአብሔር የፈጠረው ነገር ሁሉ ምክንያት አለው፤
የክፉዎችም መጨረሻ ጥፋት ነው።
5እግዚአብሔር ትምክሕተኞችን ሁሉ ይጸየፋል፤
ከቅጣት እንዲያመልጡም አያደርጋቸውም።
6በፍቅርና በእምነት ኃጢአት ይሰረያል፤
እግዚአብሔርንም በመፍራት ሰው ከክፉ ነገር ይርቃል።
7ሰው በአካሄዱ እግዚአብሔርን ደስ የሚያሰኝ ከሆነ
ከጠላቶቹ ጋር እንኳ በሰላም እንዲኖር ያደርገዋል።
8ፍትሕን በማጓደል ከሚገኝ ብዙ ሀብት ይልቅ
በእውነት የሚገኝ ጥቂት ነገር ይሻላል።
9ሰው ዕቅድ ያወጣል፤
ነገር ግን ዕቅዱ ከግቡ የሚደርሰው በእግዚአብሔር ርዳታ ነው።
10ንጉሥ የሚፈርደው ከእግዚአብሔር በተቀበለው ሥልጣን ነው፤
ስለዚህ ውሳኔዎቹ ዘወትር ትክክል ናቸው።
11ሚዛንና መስፈሪያ ትክክል እንዲሆኑ፥
ለሽያጭ የሚቀርቡት ዕቃዎች ሁሉ ሚዛናቸው የተስተካከለ እንዲሆን የእግዚአብሔር ትእዛዝ ነው።
12መንግሥት የሚጸናው በፍትሕ ስለ ሆነ
ክፉ ሥራ በመሪዎች ዘንድ የተጠላ ነው።
13ነገሥታት በእውነተኛ ንግግር ይደሰታሉ፤
እውነት የሚናገረውንም ሰው ያከብራሉ።
14የንጉሥ ቊጣ የሞት መልእክተኛ ነው።
ብልኅ ሰው ግን ቊጣውን ያበርዳል።
15የንጉሥ ፈገግታ ሕይወት ነው፤
ከእርሱም ተወዳጅነትን ማግኘት እንደ በልግ ዝናብ ልምላሜን ይሰጣል።
16ወርቅን ከማግኘት ጥበብን ማግኘት ይበልጣል፤
ብርንም ከማግኘት ዕውቀትን ማግኘት ይሻላል።
17ደጋግ ሰዎች ክፋት በሌለበት መንገድ ይሄዳሉ፤
አካሄዱን የሚያሳምር ሕይወቱን ይጠብቃል።
18ትዕቢት ወደ ጥፋት ይወስዳል፤
ትምክሕተኛነትም ወደ ውድቀት ያደርሳል።
19ከትዕቢተኞች ጋር የዘረፉትን አብሮ ከመካፈል
ትሑት ሆኖ በድኽነት መኖር ይሻላል።
20ለሚሰጠው ምክር ትኲረትን የሚሰጥ ይበለጽጋል፤
በእግዚአብሔርም የሚተማመን የተባረከ ነው።
21በአስተሳሰብ መብሰል ጥበበኛነትን ያመለክታል፤
ጣዕም ባለው አነጋገር መናገር ሌሎችን ያስተምራል።
22ጥበብን ገንዘብ ላደረጋት የሕይወት ምንጭ ናት፤
ሞኞች ግን በሞኝነታቸው ይቀጣሉ።
23የጥበበኛ ሰው አእምሮ ንግግሩን ይቈጣጠራል፤
ከአፉም የሚወጣው ንግግር ትምህርትን ያስፋፋል።
24መልካም ንግግር እንደ ማር. ወለላ ይጣፍጣል፤
ለሰውነትም ፈውስ የሚሰጥ ነው።
25ለሰው ትክክለኛ መስሎ የሚታይ መንገድ አለ፤
በመጨረሻ ግን ወደ ሞት ያመራል። #ምሳ. 14፥12።
26ሰውን ጠንክሮ እንዲሠራ የሚያደርገው የምግብ ፍላጎቱ ነው፤
ራብ ደግሞ ለሥራ ይገፋፋዋል።
27ወንበዴ ክፉ ነገርን ያቅዳል
ንግግሩም እንደ እሳት ያቃጥላል።
28ተንኰለኛ ሰው ጠብን ይዘራል፤
ሐሜተኛም የቅርብ ወዳጆችን እንዲለያዩ ያደርጋል።
29ዐመፀኛ ሰውን ያታልላል፤
ወደ ጥፋትም ይመራል።
30ዐይኑን በሰው ላይ የሚጠቅስ ተንኰልን ያቀደ ነው፤
ከንፈሩንም የሚነክስ ወደ ክፋት የሚያመራ ነው።
31ሽበት የክብር ዘውድ ነው።
የሚገኘውም በተቀደሰ አኗኗር ነው።
32ኀይለኛ ከመሆን ይልቅ ታጋሽ መሆን ይሻላል፤
ብዙ ከተሞችን በጦርነት ድል ነሥቶ ከመያዝ ይልቅ ራስን መቈጣጠር ይበልጣል።
33ሰዎች የእግዚአብሔርን ፈቃድ ለማወቅ ዕጣ ይጥላሉ፤
ነገር ግን ውሳኔውን የሚሰጠው እግዚአብሔር ነው።
© The Bible Society of Ethiopia, 2005
© የኢትዮጵያ መጽሐፍ ቅዱስ ማኅበር፥ 1997