ኦሪት ዘዳግም 32
32
1“ሰማያት ሆይ፥ አድምጡ፥ እኔም እናገራለሁ፤
ምድርም የአፌን ቃሎች ትስማ።
2ትምህርቴ እንደ ዝናብ ይዝነብ፤
ንግግሬ እንደ ጠል ይንጠባጠብ፤
በልምላሜ ላይ እንደ ጤዛ፥
በሣርም ላይ እንደ ካፊያ፥
በቡቃያም ላይ እንደሚወርድ ዝናብ፥
3የጌታን ስም አውጃለሁ፤
ለአምላካችን ታላቅነትን ስጡ!”
4“እርሱ ዐለት፥ ሥራውም ፍጹም ነው፤
መንገዱም ሁሉ የቀና ነው፥
የታመነ አምላክ፥ ተንኮል የሌለበት፥
እርሱ ቀጥተኛና ጻድቅ ነው።
5በእርሱ ፊት ክፋት ፈጽመዋል፤
ከነውራቸው የተነሣ ከእንግዲህ ልጆቹ አይደሉም፤
ወልጋዳና ጠማማ ትውልዶች ናቸው።
6አንተ የማታስተውልና ኀሊና ቢስ ሕዝብ፥
ለጌታ ምላሽህ እንዲህ ነው?
እርሱ አባትህ አይደለምን?
የፈጠረህና የሠራህ ያጸናህም እርሱ አይደለምን?”
7“የቀድሞውን ዘመን አስታውስ፤
የብዙ ትውልድንም ዓመታት አስተውል፥
አባትህን ጠይቅ፥ እርሱም ያስታውቅሃል፥
ሽማግሌዎችህን ጠይቅ፥ እነርሱም ይነግሩሃል።
8 #
የሐዋ. 17፥26። ልዑል ለአሕዛብ ርስታቸውን ባወረሰ ጊዜ፥
የሰውን ልጆች በለየ ጊዜ፥
እንደ እስራኤል ልጆች ቍጥር
የአሕዛብን ድንበር አቆመ።
9ሕዝቡ የጌታ ድርሻ ነው፥
ያዕቆብም የተለየ ርስቱ ነው።”
10“በምድረ በዳ በጥማት፥
የነፋስ ጩኸትም በሞላበት በምድረ በዳ አገኘው፥
መከታ ሆነለት፥ ተጠነቀቀለትም፥
እንደ ዐይን ብሌኑም ጠበቀው።
11ንስር ጎጆዋን ቆስቁሳ፥
በጫጩቶቿም ላይ እንደምትሰፍፍ፥
ክንፎቹን ዘርግቶ ይወስደዋል፥
በክንፎቹም ያዝለዋል።
12ጌታ ብቻውን መራው፥
ከእርሱም ጋር ባዕድ አምላክ አልነበረም።”
13“በምድር ከፍታ ላይ አወጣው፥
የምድሩንም ፍሬ በላ፤
ከዓለትም ድንጋይ ማር፥
ከባልጩትም ድንጋይ ዘይት መገበው።
14የላሙንም ቅቤ፥ የመንጋውንም ወተት፥
ከሰቡት በጎችና ፍየሎች ጋር፥
የባሳንንም አውራ በጎች፥ ፍየሎችም፥
ከምርጥ ስንዴ ጋር በላህ፥
ከወይኑም ዘለላ የወይን ጠጅ ጠጣህ።”
15“ይሹሩን ወፈረ፥ ረገጠ፥
ወፈረ፥ ደነደነ፥ ሰባ፥
የፈጠረውንም አምላክ ተወ፥
የመድኃኒቱንም አምላክ ናቀ።
16በባዕዳን አማልክታቸው አስቀኑት፥
በርኩሰታቸውም አስቆጡት።
17 #
1ቆሮ. 10፥20። አምላክ ላልሆኑ አጋንንት፥
ለማያውቋቸውም አማልክት፥
በቅርብ ጊዜ ለተነሡ ለአዲሶች
አባቶቻቸውም ላልፈሩአቸው አማልክት ሠዉ።
18የወለደህን አምላክ ተውህ፥
የፈጠረህን እግዚአብሔር ረሳህ።”
19“ወንዶችና ሴቶች ልጆችም ስላስቆጡት
ጌታ አይቶ ጣላቸው።
20እርሱም እንዲህ አለ፦ ‘ጠማማ ትውልድ፥
ያልታመኑም ልጆች ናቸውና፥
ፊቴን እሰውርባቸዋለሁ፥
ፍጻሜያቸው ምን እንደሆነ አያለሁ።
21 #
1ቆሮ. 10፥22፤ ሮሜ 10፥19። አምላክ ባልሆነው አስቀኑኝ፤
በምናምንቴዎቻቸውም አስቆጡኝ፥
እኔም በተናቀ ሕዝብ አስቀናቸዋለሁ፥
በማያስተውል ሕዝብ አስቆጣቸዋለሁ።
22እሳት ከቁጣዬ ትነድዳለች፤
እስከ ሲኦል ድረስ ታቃጥላለች፤
ምድርንም ከፍሬዋ ጋር ትበላለች፤
የተራሮችን መሠረትም ታነድዳለች።’”
23“‘በመዓት ላይ መዓት አመጣባቸዋለሁ፤
ፍላጻዬንም በእነርሱ ላይ እጨርሳለሁ።
24በሚያቃጥል ንዳድና በራብ ያልቃሉ፤
በወረርሽኝ መቅሠፍት ይጠፋሉ፤
ተናካሽ አውሬዎችን፥
ከሚሳቡ መርዘኛ እባቦችን ጋር እሰድባቸዋለሁ።
25ወጣት ወንዶችና ሴቶች፥
ሕፃኑንም ከሽማግሌ ጋር፥
በየመንገዱ ላይ በጦርነት፥
በቤትም ውስጥ በድንጋጤ ያጠፋቸዋል።
26ፈጽሜ እበትናቸዋለሁ፤
ከሰዎችም መካከል መታሰቢያቸውን አጠፋለሁ፤’ አልኩ።
27ነገር ግን ጠላቶቻቸው እንዳይታበዩ፦
‘እጃችን ከፍ ከፍ አለች እንጂ
ጌታ ይህን ሁሉ አላደረገም’ እንዳይሉ፥
ስለ ጠላት ትንኮሳ አሰብኩ#32፥27 ፈራሁ።”
28“ምክር ያጡ ሕዝብ ናቸው፥
ማስተዋልም የሌላቸው ናቸው።
29አስተዋዮች ቢሆኑ፥
ይህንን በተገነዘቡ፥
ፍጻሜያቸውንም ባሰቡ ነበር!
30እርሱ አንባቸው ካልሸጣቸው፥
ጌታም አሳልፎ ካልሰጣቸው፥
እንዴት አንዱ ሺህን ያሳድዳል?
ሁለቱስ እንዴት ዐሥር ሺህ ያባርራሉ?
31ጠላቶቻችን እንኳ እንደሚስማሙበት፥
ዓለታቸው እንደ እኛ ዓለት አይደለም።
32ወይናቸው ከሰዶም ወይን፥
ከገሞራም እርሻ ይመጣል፤
ፍሬያቸው በመርዝ የተሞላ፥
ዘለላቸውም መራራ ነው።
33ወይናቸው የእባብ መርዝ፥
የጨካኝ እፉኝት መርዝ ነው።”
34“ይህስ በእኔ ዘንድ የተጠበቀ፥
በመዝገቤስ የታተመ አይደለምን?
35 #
ሮሜ 12፥19፤ ዕብ. 10፥30። በቀልና ብድራት መመለስ የእኔ ነው፤
እግራቸው የሚሰናከልበት ጊዜው፥
የመጥፊያቸው ቀን ቀርቧልና፥
የሚመጣባቸው ፍርድ ይፈጥናል።
36 #
መዝ. 135፥14። ጌታ ለሕዝቡ ይፈርዳል፥
ለአገልጋዮቹም ያዝናል።
ኃይላቸውም እንደደከመ፥
የታሰረም ሆነ የተለቀቀ እንደሌለ ሲያዩ፥
37እርሱም ሕዝቡን እንዲህ ይላል፦
‘ይታመኑባቸው የነበሩት አምባዎች፥
አማልክቶቻቸው የት ናቸው?
38እነዚያ የመሥዋዕታቸውን ስብ የበሉ፥
የመጠጥ መለማመኛቸውንም ወይን የጠጡ?
እስቲ እነርሱ ይነሡና ይርዱአችሁ!
እስቲ መጠጊያም ይሁኑላችሁ!’”
39“እኔ ራሴ እርሱ እንደሆንሁ እዩ፤
ከእኔም በቀር ሌላ አምላክ የለም፤
እኔ እገድላለሁ፤ በሕይወትም አኖራለሁ፤
እኔ አቆስላለሁ፤ እፈውሳለሁም፤
ከእጄም የሚያስጥል ማንም የለም።
40እጄን ወደ ሰማይ ዘርግቼ፥
ለዘለዓለም እኔ ሕያው እንደሆንኩ፥ እምላለሁ።
41የሚያንጸባርቅ ሰይፌን ከሳልኩ፥
እጄም ለፍርድ ካነሳችው፥
ጠላቶቼንም እበቀላለሁ፥
ለሚጠሉኝም ፍዳቸውን እመልሳለሁ።
42ከተገደሉት ደም፥ ከተማረኩትም ደም፥
ከጠላት አለቆችም ራስ፥
ፍላጾቼን በደም አሰክራለሁ፥
ሰይፌም ሥጋ ይቆራርጣል።”
43 #
ሮሜ 15፥10፤ ራእ. 19፥2። “የአገልጋዮቹን ደም ይበቀላልና፥
ጠላቶቹንም ይበቀላቸዋልና፥
ምድሪቱንና ሕዝቡን ይክሳልና፥
እናንተ አሕዛብ ሆይ፥ ከሕዝቡ ጋር ደስ ይበላችሁ።”
44ሙሴም ከነዌ ልጅ ከኢያሱ ጋር የዚህን መዝሙር ቃሎች በሕዝቡ ጆሮ ተናገረ።
ሙሴ የሰጠው የመጨረሻ ምክር
45ሙሴ እነዚህን ቃላት ሁሉ ለመላው እስራኤል አሰምቶ ከጨረሰ በኋላ፥ 46እንዲህ አላቸው፦ “የዚህን ሕግ ቃላት በጥንቃቄ መጠበቅ ይችሉ ዘንድ ልጆቻችሁን እንድታዙ፥ እኔ ዛሬ በእናንተ ላይ ምስክር እንዲሆን የምሰጣችሁን ቃላት ሁሉ በልባችሁ አኑሩት። 47ይህ ነገር ለእናንተ ሕይወታችሁ ነው እንጂ ከንቱ ነገር አይደለም። በዚህም ነገር ዮርዳኖስን ተሻግራችሁ ለመውረስ በምትገቡባት ምድር ረጅም ዘመን ትኖራላችሁ።”
ስለ ሙሴ ሞት በቅድሚያ መነገሩ
48 #
ዘኍ. 27፥12-14፤ ዘዳ. 3፥23-27። በዚያም ቀን ጌታ ሙሴን እንዲህ ብሎ ተናገረው፦ 49“ከኢያሪኮ ማዶ ባለው የሞዓብ ምድር፥ ከዓባሪም ተራራዎች አንዱ ወደ ሆነው ወደ ነቦ ተራራ ውጣ፥ ለእስራኤላውያን ርስት አድርጌ የምሰጣትን የከነዓንን ምድር አሻግረህ ተመልከት። 50ወንድምህ አሮን በሖር ተራራ ላይ እንደ ሞተና ወደ ወገኖቹ እንደ ተሰበሰበ ሁሉ፥ አንተም በወጣህበት በዚያ ተራራ ላይ ሙት፥ ወደ ወገኖችህም ተሰብሰብ። 51ምክንያቱም ሁለታችሁም በጺን ምድረ በዳ፥ በቃዴስ በመሪባ ውሃ አጠገብ በእኔ ላይ መታመናችሁን በእስራኤላውያን ፊት ስላጐደላችሁና ቅድስናዬንም በእስራኤላውያን መካከል ስላላከበራችሁ ነው። 52ከሩቅ ሆነህ ምድሪቱን ባሻገር ታያለህ፤ ነገር ግን እኔ ለእስራኤል ልጆች ወደማወርሳት ወደዚያች ምድር አትገባም።”
Currently Selected:
ኦሪት ዘዳግም 32: መቅካእኤ
ማድመቅ
Share
Copy
ያደመቋቸው ምንባቦች በሁሉም መሣሪያዎችዎ ላይ እንዲቀመጡ ይፈልጋሉ? ይመዝገቡ ወይም ይግቡ