Matvei 19
19
IISUSAN MATK JERUSALIMHA 19-20
Naimiženmurendusen da naimatomiden polhe
(Mark. 10:1-12)
1Konz Iisus oli lopnu nene paginad, hän läksi Galilejaspäi i tuli Jordanjogen tošt randadme Judejaha. 2Hänenke astui sur՚ rahvazkogo, i Iisus tegi heid tervhikš sigä.
3Hänennoks tuliba erased farisejad, kudambad tahtoiba kodvda händast i küzuiba: «Voib-ik mužik erigata ičeze akaspäi hot՚ miččes taht azjas?» 4Hän sanui heile: «Et-ik olgoi lugenuded, miše Tegii jo ezmässai tegi mehen mužikaks i naižeks?» 5I sid՚ hän sanui edemba: «Sen täht mužik jätab ičeze tatan i maman i tartub ičeze akaha, i muga hö kaks՚ tegesoiš ühteks hibjaks. 6Sid՚ hö jo ei olgoi kaks՚, hö oma üks՚. Ka midä Jumal om ühtenzoitnu, sidä algha mez՚ erigoitkakoi.»
7Farisejad küzuiba hänel: «Mikš sid՚ Moisei om sanunu, miše mužik voib tacta ičeze akan, ku andab hänele erigoituzbumagan?» 8Hän sanui: «Moisei andoi teile tehta muga, sikš ku tö olet mugoižed kovasüdäimeližed. No ezmässai muga ei olend. 9Minä sanun teile: ken tacib ičeze akan hot՚ miččen-ni azjan täht, no ei vedelusen täht, i naib toižel, ka hän magadab verhan akanke. A se-ki, ken naib tactud akal, mugažo magadab verhan akanke.»
10Openikad sanuiba: «Ku naimine om mugoine azj, ka paremb om ei naida-ki.» 11No hän sanui heile: «Midä minä sanuin, ei kožu kaikile, vaiše nenile, kudambile mugoine oza om anttud. 12Ved՚ om ningoižid mehid, kudambad ei voigoi naida: erased jo maman vacaspäi, toižid mugomikš oma tehnuded toižed mehed, i toižed taivhan valdkundan täht iče tahtoiba olda naimatomin. Ken voib muga tehta, sid՚ tehkaha.»
Iisus paneb käded lapsiden päle
(Mark. 10:13-16; Luk. 18:15-17)
13Iisusannoks todihe lapsid, miše hän paniži käded heiden päle i loičiži. Openikad lajiškanziba tojid, 14no Iisus sanui: «Antkat lapsile olda, algat telustagoi tulda minunnoks. Heiden vuiččed päzuba taivhan valdkundaha.» 15Hän pani ičeze käded heiden päle. Sid՚ hän läksi sigäpäi.
Voib-ik elokaz sada igähižen elon?
(Mark. 10:17-27; Luk. 18:18-27)
16Eraz mez՚ tuli küzumaha Iisusal: «Hüvä opendai, midä hüväd minei tarbiž tehta, miše saižin igähižen elon?» 17Iisus sanui hänele: «Mikš sanud mindai hüväks? Niken ei ole hüvä, vaiše üks՚ Jumal. Ku tahtoid päzuda igähižehe eloho, ka elä käsköiden mödhe.» 18«Miččiden käsköiden mödhe?» – mez՚ küzui. «A neniden,» – sanui Iisus – «ala riko, ala magada verhan akanke, ala vargasta, ala kelhas värita, 19ole hüvä ičeiž tatale i mamale, i armasta ičeiž lähembašt, kut ičtaiž.» 20«Kaikiden neniden käsköiden mödhe olen elänu nores aigaspäi,» – sanui nor՚ mez՚, «midä völ ei ole?» 21Iisus sanui hänele: «Ku tahtoid olda hüvän kaikes, ka mäne i mö kaik, midä sinai om, i jaga dengad gollile. Siloi sinai linneb bohatust taivhas. Tule sid՚ i astu minunke.» 22No konz nor՚ mez՚ kulišti nene sanad, hän läksi opalas sigäpäi, sikš ku hänel oli äi kodielod.
23Siloi Iisus sanui openikoile: «Todeks sanun teile: elokahale om jüged putta taivhan valdkundaha. 24Völ necen minä sanun teile: kebnemb om verbl՚udale mända neglankorvaižes läbi, mi elokahale putta Jumalan valdkundaha.» 25Konz openikad kulištiba necen, hö lujas čududelihe i küzuiba: «Ken siloi voib sada päzutandan?» 26Iisus kacui heihe i sanui: «Mehed ei necidä voigoi, no Jumal kaiken voib.»
Mitte pauk tuleb openikoile?
(Mark. 10:28-31; Luk. 18:28-30)
27«A kutak mö?» – küzui Petr. «Mö jätim kaiken i astum sinunke. Midä mö sam neciš?»
28Iisus sanui heile: «Todeks sanun teile: Konz sündub uz՚ mir i Mehen Poig ištuškandeb ičeze korktal valdištmel, siloi tö-ki, ked olet elänuded minun mödhe, ištuškandet kahteltoštkümnel valdištmel i vanhemboičeškandet Izrail՚an kahtestoštkümnes heimos. 29I kaikutte, ken minun nimen täht om jätnu pertid, vellid i sizarid, tatan, maman, akan, lapsid vai pöudoid, sab sada kerdad enamban tagaze i völ jäl՚gestuseks igähižen elon. 30No äi ezmäižid linneb jäl՚gmäižin, a äi jäl՚gmäižid ezmäižin.»
Currently Selected:
Matvei 19: UZ
ማድመቅ
Share
Copy
ያደመቋቸው ምንባቦች በሁሉም መሣሪያዎችዎ ላይ እንዲቀመጡ ይፈልጋሉ? ይመዝገቡ ወይም ይግቡ
(c) Biblijan kändmižen institut, Helsinki 2006
Matvei 19
19
IISUSAN MATK JERUSALIMHA 19-20
Naimiženmurendusen da naimatomiden polhe
(Mark. 10:1-12)
1Konz Iisus oli lopnu nene paginad, hän läksi Galilejaspäi i tuli Jordanjogen tošt randadme Judejaha. 2Hänenke astui sur՚ rahvazkogo, i Iisus tegi heid tervhikš sigä.
3Hänennoks tuliba erased farisejad, kudambad tahtoiba kodvda händast i küzuiba: «Voib-ik mužik erigata ičeze akaspäi hot՚ miččes taht azjas?» 4Hän sanui heile: «Et-ik olgoi lugenuded, miše Tegii jo ezmässai tegi mehen mužikaks i naižeks?» 5I sid՚ hän sanui edemba: «Sen täht mužik jätab ičeze tatan i maman i tartub ičeze akaha, i muga hö kaks՚ tegesoiš ühteks hibjaks. 6Sid՚ hö jo ei olgoi kaks՚, hö oma üks՚. Ka midä Jumal om ühtenzoitnu, sidä algha mez՚ erigoitkakoi.»
7Farisejad küzuiba hänel: «Mikš sid՚ Moisei om sanunu, miše mužik voib tacta ičeze akan, ku andab hänele erigoituzbumagan?» 8Hän sanui: «Moisei andoi teile tehta muga, sikš ku tö olet mugoižed kovasüdäimeližed. No ezmässai muga ei olend. 9Minä sanun teile: ken tacib ičeze akan hot՚ miččen-ni azjan täht, no ei vedelusen täht, i naib toižel, ka hän magadab verhan akanke. A se-ki, ken naib tactud akal, mugažo magadab verhan akanke.»
10Openikad sanuiba: «Ku naimine om mugoine azj, ka paremb om ei naida-ki.» 11No hän sanui heile: «Midä minä sanuin, ei kožu kaikile, vaiše nenile, kudambile mugoine oza om anttud. 12Ved՚ om ningoižid mehid, kudambad ei voigoi naida: erased jo maman vacaspäi, toižid mugomikš oma tehnuded toižed mehed, i toižed taivhan valdkundan täht iče tahtoiba olda naimatomin. Ken voib muga tehta, sid՚ tehkaha.»
Iisus paneb käded lapsiden päle
(Mark. 10:13-16; Luk. 18:15-17)
13Iisusannoks todihe lapsid, miše hän paniži käded heiden päle i loičiži. Openikad lajiškanziba tojid, 14no Iisus sanui: «Antkat lapsile olda, algat telustagoi tulda minunnoks. Heiden vuiččed päzuba taivhan valdkundaha.» 15Hän pani ičeze käded heiden päle. Sid՚ hän läksi sigäpäi.
Voib-ik elokaz sada igähižen elon?
(Mark. 10:17-27; Luk. 18:18-27)
16Eraz mez՚ tuli küzumaha Iisusal: «Hüvä opendai, midä hüväd minei tarbiž tehta, miše saižin igähižen elon?» 17Iisus sanui hänele: «Mikš sanud mindai hüväks? Niken ei ole hüvä, vaiše üks՚ Jumal. Ku tahtoid päzuda igähižehe eloho, ka elä käsköiden mödhe.» 18«Miččiden käsköiden mödhe?» – mez՚ küzui. «A neniden,» – sanui Iisus – «ala riko, ala magada verhan akanke, ala vargasta, ala kelhas värita, 19ole hüvä ičeiž tatale i mamale, i armasta ičeiž lähembašt, kut ičtaiž.» 20«Kaikiden neniden käsköiden mödhe olen elänu nores aigaspäi,» – sanui nor՚ mez՚, «midä völ ei ole?» 21Iisus sanui hänele: «Ku tahtoid olda hüvän kaikes, ka mäne i mö kaik, midä sinai om, i jaga dengad gollile. Siloi sinai linneb bohatust taivhas. Tule sid՚ i astu minunke.» 22No konz nor՚ mez՚ kulišti nene sanad, hän läksi opalas sigäpäi, sikš ku hänel oli äi kodielod.
23Siloi Iisus sanui openikoile: «Todeks sanun teile: elokahale om jüged putta taivhan valdkundaha. 24Völ necen minä sanun teile: kebnemb om verbl՚udale mända neglankorvaižes läbi, mi elokahale putta Jumalan valdkundaha.» 25Konz openikad kulištiba necen, hö lujas čududelihe i küzuiba: «Ken siloi voib sada päzutandan?» 26Iisus kacui heihe i sanui: «Mehed ei necidä voigoi, no Jumal kaiken voib.»
Mitte pauk tuleb openikoile?
(Mark. 10:28-31; Luk. 18:28-30)
27«A kutak mö?» – küzui Petr. «Mö jätim kaiken i astum sinunke. Midä mö sam neciš?»
28Iisus sanui heile: «Todeks sanun teile: Konz sündub uz՚ mir i Mehen Poig ištuškandeb ičeze korktal valdištmel, siloi tö-ki, ked olet elänuded minun mödhe, ištuškandet kahteltoštkümnel valdištmel i vanhemboičeškandet Izrail՚an kahtestoštkümnes heimos. 29I kaikutte, ken minun nimen täht om jätnu pertid, vellid i sizarid, tatan, maman, akan, lapsid vai pöudoid, sab sada kerdad enamban tagaze i völ jäl՚gestuseks igähižen elon. 30No äi ezmäižid linneb jäl՚gmäižin, a äi jäl՚gmäižid ezmäižin.»
(c) Biblijan kändmižen institut, Helsinki 2006