Mattheo 20
20
Krie e njëzetme
1Se mbretëria e Qiellvet ka të gjarë me një njeri zot shtëpiet, që ai dolli që ndë mëngjes të zij punëtorë ndë vështë të tij.
2E si bëri pazar me punëtorë nga një dhinar ditënë, i dërgoi ndë vështë të tij.
3E pasi dolli ndë tre sahat, pa të tjerë që rrijnë ndë pazar pa punë.
4Edhe ature u tha: Hajdeni edhe juvet ndë vështë, e ajo që të jetë e udhësë, do t’u ap edhe juvet.
5Edhe ata vanë. E pameta si dolli ndë gjashtë e ndë nëntë sahat, bëri ashtu si tham.
6E si dolli ndë të njëmbëdhjetëtinë sahat, gjeti të tjerë, që rrijnë pa punë e u thot’ ature: Pse rrini këtu gjithë ditënë pa punë?
7I than’ atij, se nukë na mbloi njeri. U thot’ edhe ature: Haideni edhe juvet ndë vështë, e ajo që të jet’ e udhësë do të mirri.
8E si u err thot’ i zoti vështit pitropit së tij: Thirrë punëtorëtë, e epu ature pagënë, e nis nga të pastajmëtë, ngjera ndë të parëtë.
9E si erdhë ata që kishnë ardhurë ndë të njëmbëdhjetinë sahat, muarrë nga një dhinar.
10E si erdhë edhe të parëtë, pandehnë se do të mirrë më tepër, e muarrë edhe ata nga një dhinar.
11E si e muarrë qaheshinë nga zoti shtëpisë.
12E thoshnë, se këta të pastajmëtë një sahat punuanë, e bara me nevet i bëre ata, që duruam mundimn’ e ditësë, edhe vapënë.
13Edhe ai u përgjegj, e i tha njëit nga ata: Mik, s’të dëmëtoj ti. Nukë bëtë me mua pazar për një dhinar?
14Merr tëndenë e hajde, dua t’i ap edhe këtit së pastajmit si edhe ti.
15A nukë mund të bëj unë atë që dua ndë të miatë, a siu it ësht’ i keq, sepse unë jam i mirë?
16Kështu do të jenë të pastajmëtë të parë, e të parëtë të pastajmë. Shumë janë të thirturë, e të pakë janë të zgjedhuritë.
17E kur hipi Iisui ndë Ierusalim, mori të dimbëdhjetë mathititë mbënjanë ndë udhë, e u tha ature:
18Ja që hipëjëmë ndë Ierusalim e i biri njeriut do të paradhosetë ndë të parët’ e Priftëret, e ndë të Grammatepsuritë, e do ta gjukojënë atë për vdekëjë.
19E do ta apënë ndë fili të tjera për të përqeshurë, e për të rrahurë me kamçi, e për të mbërthierë ndë kruq, e të tretënë ditë do të ngjalletë.
20Ahiere erdhi pran’ atij ëmma e bijet së Zevedheosë, bashkë me djelmt’ e saj, t’i falej, e t’i kërkon ndonjë të kërkuarë prej sij.
21Edhe ai i tha asaj: Ç’do? I thot’ atij: Porsit, që të rrinë këta djelmt’ e mi të di, njëri mb’anë të djathëtë tënde, e tjatëri mb’anë të mëngjërë, ndë mbretëri tënde.
22Edhe Iisui u përgjegj, e i tha: Nukë dini se ç’kërkoni. Mundni të pini potirë që do të pi unë, edhe pagëzimnë, që do të pagëzonem unë, të pagëzoneni edhe juvet? I than’ atij: Mun(d)jëmë.
23E u thot ature: Potirë tim do ta pini, edhe pagëzimnnë, atë që pagëzonem unë do të pagëzoneni, ma të rrini mb’anë të djathëtë time, edhe mb’anë të mëngjërë time, nuk’ është imea t’u ap, po është për ata që ju është bënë gati nga babai im.
24E si digjuanë të dhjetë, u zëmëruanë për të di vëllazër.
25E Iisui i thirri ata, e u tha: E dini që arhondëtë e së tjeravet fili, i urdhërojënë ata, e të mëdhinjtë i mundojënë ata.
26Ma ndë juvet nukë do të jetë kështu, po ai që do të bënetë i madh ndë ju, le të jetë husmeqari juaj.
27Edhe ai që do të jetë i parë, le të jetë kopili juaj.
28Si edhe i biri i njeriut, që s’erdhi të shërbenetë, po të shërbejë, edhe të apë shpirtin’ e tij kseshpërblim për shumë.
29E si duallë ata nga Ierihoja, vanë pas sij shumë turmë njerëzet.
30E na di të verbërë rrijnë afër udhësë, e si digjuanë se Iisui shkon, i thirrë, e i thoshnë: Eleisna nevet, Zot, bir’ i Dhavidhit.
31E turm’ e njerëzet i kërkoijn’ ata që të mos thërisnë, e ata më fort thërisnë e thoshnë: Eleisna nevet, Zot, bir’ i Dhavidhit.
32E si qëndroi Iisui i thirri ata, e u tha: Ç’doni të ju bëj juvet?
33E i than’ atij: Zot, të na hapenë sitë tona.
34E si i erdhi keq Iisuit, zu me dorë sit’ e ture, e panë larg sit’ e ture, e vanë pas sij.
المحددات الحالية:
Mattheo 20: ALTMK27
تمييز النص
شارك
نسخ
هل تريد حفظ أبرز أعمالك على جميع أجهزتك؟ قم بالتسجيل أو تسجيل الدخول
Albanian Tosk New Testament 1827 (transliterated from Greek to Latin) © Interconfessional Bible Society of Albania, 1827.
Dhiata e Re (Meksi Gjirokastriti) 1827 (Toskërisht) New Testament © Shoqëria Biblike Ndërkonfesionale, 1827.