Папулярныя біблейскія вершы з Юхан 5

Падзяліцца

Сизге керчектен догърусыны айтам: Меним сёзлеримни динълеген ве Мени Ёллагъангъа иман эткен адам эбедий аятны ала. О, суд этильмейджек, лякин энди олюмден аяткъа кечкендир.

Иса онынъ яткъаныны корьди, чокъ вакъыттан берли хаста олгъаныны бильди де, ондан: – Сагъ олмагъа истейсинъми? – деп сорады.

Сиз Мукъаддес Языларны дикъкъатнен огренесиз, оларнынъ ярдымынен эбедий аятны алмагъа тюшюнесиз. Бу Язылар исе Меним акъкъымда шаатлыкъ этелер. Амма сиз эбедий аятны алмакъ ичюн, Манъа кельмеге истемейсиз.

– Еринъден тур, тёшегинъни алып бар! – деди Иса хастагъа. Хаста шу ань сагъ олды. Тёшегини алып, юрип кетти. О кунь раатлыкъ куню эди.

Иса еудийлерге къаршы чыкъып, шай деди: – Сизге керчектен догърусыны айтам: Огъул Бабасынынъ япкъан ишлерини корьмегендже, Озю ич бир шей япалмаз. Бабасы не япса, Огълу да тамам шу шейлерни япа.