Папулярныя біблейскія вершы з Юхан 6

Падзяліцца

Иса исе оларгъа: – Аят отьмеги – Мендирим. Манъа кельген адам ич бир вакъыт ач къалмаз, Манъа иман эткен адам ич бир вакъыт сувсамаз.

Рух аятны багъышлай, беден исе ич бир файда кетиралмай. Меним сизге айткъан сёзлерим – Рух ве аяттыр.

Сиз кечип-кетеджек аш ичюн дегиль, эбедий омюрге етеджек аш ичюн чалышынъыз. Оны сизге тек Инсан Огълу берип олур. Алла Баба Озь разылыкъ муурини Онъа басты.

Бабамнынъ ирадеси даа шунда ки, Онынъ Огълуны корьген ве Онъа иман эткен эр бир адам эбедий омюрни алсын. Мен оларны сонъки куньде тирильтеджем, – деди.

– Алла ичюн бойле иш япмакъ керек: Онынъ Ёллагъанына иман этмектир, – деди.

Бабам Манъа берген эр бир адам Манъа келеджек. Манъа келеджек адамны исе ич бир вакъыт къувып чыкъармам.

– Рабби, – деди Симон Пётр. – Биз кимге барайыкъ? Сенде эбедий аятнынъ сёзлери бар.

Мен – коктен кельген тири отьмек олам. Бу отьмекни ашагъан адам эбедий яшайджакъ. Мен береджек отьмек – беденимдир, оны дюньягъа аят багъышламакъ ичюн береджем.

– Адамны Мени ёллагъан Бабам джельп этмесе, о, Манъа келип оламаз. Манъа кельген адамны исе сонъки куньде тирильтеджем.

Алла берген отьмек коктен тюше ве дюньягъа омюр багъышлай, – деди.

Мен – аят отьмеги олам.

Иса отьмеклерни алып, шукюр дувасыны окъуды да, отургъанларгъа, ким не къадар истесе, даркъатты. Балыкъларны да даркъатты. Адамлар ашап тойгъан сонъ, Иса Озь шегиртлерине: – Къалгъан парчаларны джыйып алынъыз, ич бир шей ёкъ олмасын, – деди.

Олар ялыдан беш-алты километр узакълашкъан сонъ, голь устюнден юрген, къайыкъкъа якъынлашкъан Исаны корьдилер ве пек къоркътылар. – Бу – Меним! Къоркъманъыз! – деди оларгъа Иса.