Папулярныя біблейскія вершы з انجیلِ یوحنا 1

Падзяліцца

امّا به همَّه‌ی کسونی که اَوِشون قبول بکه، اَم قدرتش آدا که خدا خوردگ بیبینده، ینی به هر که چو نوم ایمان بایره؛

اوَلَ کلام بِه و کلام خدا ور بِه و کلام، خدا بِه؛

اَم نور تاریکیه دَ سو زنه و تاریکی چو اَم جور نبه.

و کلام، انسان ببه و چَما میون ساکن آبه. و اَما چو شکوه و جلالمون بِوینت، شکوه و جلالی که اَ ای زا شایسته اِسته، که پِه طرفَ بومه که فیض و حقیقت ییَم مَشتِ.

همَّه چی چُو واسطییَم به وجود بومه، و از هر چه که به وجود بومه، هیچ چی نبه که بیدون چو به وجود با. چو وجودَ زیندگی به و اَ زندگی، آدمون نور بِه.

ای روز بعد وختی یحیی بوینتشه که عیسی چُو طرف آ بِوات: «اَم اَ خدا قربونیه وَرَه عه که دِنیا گناهون ایگیره!

اَو دِنیا دَ بِه، و دِنیا چو واسطییَم به وجود بومه امّا دِنیا اَوِش اونزونس. اَو بومه اِشتن قومه وَر، ولی چو قوم اَوِشون قبول نِکَه.

اَ حقیقیه نور که به هر انسانی روشنی دراینه، اومَی اَم دِنیا.

چون شریعتشون، موسی واسطَه یین آدایشونه؛ فیض و حقیقت، عیسی مسیح واسطَییَم بومه.