Евангелле паводле Лукі Раздзел 2
Раздзел 2
1І сталася ў тыя дні: выйшаў загад ад цэзара Аўгуста, каб перапісаць увесь свет.
2Гэты перапіс быў першы і зроблены за гаспадараннем Квірына ў Сірыі.
3І ішлі ўсе запісацца, кожны ў свой горад.
4 #
Мц. 1:16; Ян. 7:42 Пайшоў таксама і Язэп з Галілеі, з горада Назарэта, у Юдэю, у Давідаў горад, які называўся Бэтлехэм, таму што быў з дому і роду Давідава,
5 #
Мц. 1:18
каб запісацца разам з Марыяй, заручанай яму жонкаю, Якая была цяжарная.
6І сталася, калі там былі, прыйшоў час нарадзіць Ёй.
7 #
Мц. 1:25
І нарадзіла Сына Свайго першароднага, і спавіла Яго ў пялёнкі, і паклала Яго ў яслі, бо не было для іх месца ў заездзе.
8У той ваколіцы былі пастухі на полі, якія пільнавалі і вартавалі ўночы пры сваім статку.
9І паўстаў перад імі Анёл Госпадаў, і слава Госпада асвяціла іх, і яны вельмі спалохаліся.
10 #
Клс. 1:23
І сказаў ім Анёл: «Не бойцеся, вось, абвяшчаю вам радасць вялікую, якая будзе ўсім людзям:
11 #
Мц. 1:16; Ян. 4:42; Дзеі 2:36; Рым. 1:16 сёння нарадзіўся вам Збаўца, Які ёсць Хрыстос Госпад, у горадзе Давіда.
12Такі вось вам знак: знойдзеце Дзіцятка, спавітае ў пялёнкі і пакладзенае ў яслях».
13 #
Геб. 1:14; Адкр. 5:11 Ды раптам з Анёлам з’явілася мноства войска нябеснага, славячы Бога і кажучы:
14 #
Ян. 3:16; 1Ян. 4:9; Рым. 5:1; Эф. 1:6; Клс. 1:20; 2Тэс. 2:16 «Слава на вышынях Богу, і на зямлі супакой, людзям – добрая воля!»
15І сталася, як анёлы ўзняліся ад іх на неба, пастухі казалі адзін аднаму: «Хадземце ў Бэтлехэм і пабачым, што там сталася, пра што паведаміў нам Госпад».
16І пайшлі, спяшаючыся, і знайшлі Марыю, і Язэпа, і Дзіця, што было пакладзена ў яслях.
17А ўбачыўшы, паведамілі пра слова, якое ім было сказана пра Дзіця гэтае.
18І ўсе, што чулі, дзівіліся таму, што ім расказалі пастухі.
19Марыя ж захоўвала ўсе гэтыя словы, складаючы ў сэрцы Сваім.
20І вярнуліся пастухі, славячы і хвалячы Бога за ўсё, што чулі і бачылі, як ім было сказана.
21 #
Святар. 12:3; Мц. 1:21 І, калі мінула восем дзён, калі належала абрэзаць Дзіця, назвалі Яго імем Ісус, якое было Яму дадзена Анёлам, перш чым Ён быў пачаты ва ўлонні.
22 #
Святар. 12:6-8
І, калі споўніліся дні ачышчэння Яе па законе Майсея, прынеслі Яго ў Ерузалім, каб прадставіць Госпаду,
23 #
Вых. 13:2, 12 як напісана ў законе Госпада: «Кожнае дзіця мужчынскага полу, што раскрывае ўлонне, будзе пасвячона Госпаду»,
24ды каб скласці ахвяру паводле таго, што сказана ў законе Госпада: пару туркавак або два галубы.
25 #
Дзеі 2:4
І вось, у той час быў у Ерузаліме чалавек, на імя Сімяон, і быў ён справядлівы, і баяўся Бога, і чакаў суцяшэння Ізраэля, і Дух Святы быў на ім.
26 #
Геб. 11:5
Ён атрымаў абяцанне ад Духа Святога, што не пабачыць смерці, пакуль перш не ўбачыць Хрыста Госпадава.
27І, ведзены Духам, ён пайшоў у святыню. І, калі бацькі прынеслі Дзіцятка Ісуса ў святыню, каб выканаць закон адносна Яго,
28ён узяў Яго на рукі свае, і дабраславіў Бога, і сказаў:
29 #
Плп. 1:23
«Цяпер па слове Тваім, Госпадзе, адпускаеш паслугача Твайго ў супакоі,
30бо вочы мае бачылі збаўленне Тваё,
31якое Ты прыгатаваў перад абліччам усіх народаў;
32 #
Іс. 42:6; 49:6; 52:10; Мц. 4:16; Дзеі 13:47 святло для прасвятлення паганаў і славу народа Твайго, Ізраэля».
33Язэп жа і Маці Яго дзівіліся таму, што аб Ім казалі.
34 #
Мц. 21:44; Дзеі 28:22; Рым. 9:32; 1Пёт. 2:7 І дабраславіў іх Сімяон, кажучы Марыі, Маці Яго: «Вось, Ён пастаўлены на падзенне і на паўстанне многіх у Ізраэлі ды на знак, якому будуць працівіцца,
35і Тваю ўласную душу праб’е меч, каб выявіліся намеры многіх сэрцаў».
36Там жа была і прарочыца Ганна, дачка Фануэля, з пакалення Асэрава. Яна была на схіле дзён сваіх, ад дзявоцтва свайго з мужам жыла сем гадоў,
37 #
Дзеі 26:7; 1Цім. 5:5 і была ўдавой васьмідзесяці чатырох гадоў, якая не пакідала святыні, служачы там Богу днём і ўночы ў постах і маленнях.
38Яна, вось, прыйшоўшы ў тую пару, славіла Госпада і расказвала аб Ім усім, якія чакалі адкуплення ў Ерузаліме.
39І, калі споўнілі ўсё паводле закону Госпада, вярнуліся ў Галілею, у Назарэт, горад свой.
40 #
1Кар. 1:24
А Дзіця расло і ўмацоўвалася Духам, поўнае мудрасці, ды ласка Божая была на Ім.
41 #
Вых. 12:1-27; Паўт. Зак. 16:1-8; Лк. 22:15; Ян. 4:20 І хадзілі бацькі Яго штогод у Ерузалім на ўрачыстасць Пасхі.
42І, калі Ён меў ужо дванаццаць гадоў, пайшлі яны, як звычайна, на свята,
43і, калі, па заканчэнні святочных дзён, вярталіся, хлопчык Ісус застаўся ў Ерузаліме, і не заўважылі гэтага Язэп і Маці Яго.
44Думаючы, што Ісус ідзе сярод іншых, прайшлі дзень дарогі і шукалі Яго паміж сваякоў і знаёмых,
45і, не знайшоўшы Яго, вярнуліся ў Ерузалім, шукаючы Яго.
46І сталася, што па трох днях знайшлі Яго ў святыні, і Ён сядзеў паміж настаўнікаў, слухаў іх і пытаўся ў іх.
47 #
Мц. 7:28; Лк. 4:32; Ян. 7:15 Усе, хто Яго слухалі, дзівіліся з розуму і адказаў Яго.
48І, убачыўшы Яго, здзівіліся. І Маці Яго сказала Яму: «Сынок, чаму так нам зрабіў? Вось жа, бацька Твой і Я, пакутуючы, шукалі Цябе».
49 #
Ян. 2:16; Мк. 9:32 А Ён гаворыць ім: «Навошта Мяне шукалі? Няўжо не ведалі, што Мне трэба быць у тым, што належыць Айцу Майму?»
50Але яны не зразумелі гэтых слоў, якія ім сказаў.
51 #
Гал. 4:4; Плп. 2:7 І пайшоў з імі, і прыйшоў у Назарэт, і быў паслухмяны ім. І Маці Яго захавала ўсе словы гэтыя ў Сваім сэрцы.
52 #
1Сам. 2:26; Высл. 3:4; Лк. 2:40; Клс. 2:2 А Ісус сталеў мудрасцю, і гадамі, і ласкаю ў Бога і ў людзей.
Цяпер абрана:
Евангелле паводле Лукі Раздзел 2: ББЧ
Пазнака
Падзяліцца
Капіяваць
Хочаце, каб вашыя адзнакі былі захаваны на ўсіх вашых прыладах? Зарэгіструйцеся або ўвайдзіце
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017