कन्छ्वाब ङू सहर ट्याने ख्य, हन्छ्वाब कुष्ठ बीद लादीकब मी त्यादे येशूने तङ्देबे ङूजे खूम्ने पून्छ्यल क्यूत्देबे बिन्ती चीत्दे, “ओ प्रभु, नदे ङैने तम्चीम्मेब सेम् चील्लो, ङैने तम् चीम्मे खूइय।”
येशूदे ला तान्तीदेबे “ङ सेम् चीक्क्य, न तम् क्यूस्स्य” यदेबे हम्ब मीने छूत्दे, होर्दे त्याफेने ङूजे कुष्ठबीद ङूजे ङ्वादे हर्दीयी।