Popular Bible Verses from Marcus 2

Share

Agus nuair do‐chuala Íosa é, adubhairt sé leo, Ní h‐ag daoinibh sláinteamhla atá gábhadh le liaigh, acht ag daoinibh breoite: ní chum na fíréin do ghlaodhach thánag‐sa, acht chum na peacaigh do ghlaodhach.

Agus nuair do chonnaic Íosa a gcreideamh, adubhairt sé leis an bhfear pairiliseach, A mhic, atá do pheacaidhe maithte dhuit.

Agus adubhairt sé leo, Is le h‐aghaidh an duine do ceapadh an tsabóid, agus ní le h‐aghaidh na sabóide do rinneadh an duine

Agus, de bhrigh nárbh fhéidir dhóibh teacht i ngar dó mar gheall ar an sluagh, do nochtadar bárr an tighe i n‐a raibh sé: agus do rinneadar foscailt ann, agus do leigeadar síos an leaba ar a raibh an fear pairiliseach ’n‐a luighe.

Acht, chum go mbéidh a fhios agaibh go bhfuil cumhacht ar an domhan so ag Mac an Duine chum peacaidhe do mhaitheamh; (adubhairt sé leis an bhfear pairiliseach), Adeirim‐se leat, Éirigh, agus tóg do leaba, agus imthigh go dtí do theach.

Cia is fusa, a rádh leis an bhfear pairiliseach, Atá do pheacaidhe maithte dhuit; nó a rádh, Éirigh, agus tóg do leaba, agus siubhal?

Agus d’éirigh seisean ar an láthair, agus do thóg sé a leaba, agus d’imthigh sé amach i bhfiadhnaise a raibh ann; i dtreo go raibh uathbhás ortha uile, go dtugadar glóir do Dhia, agus iad ’g‐a rádh, Ní fhacamar a leithéid seo riamh.