Popular Bible Verses from Marcus 4

Share

Agus d’éirigh sé ’n‐a dhúiseacht, agus do bhagair sé ar an ngaoith, agus adubhairt sé leis an bhfairrge, Éist, bí socair. Agus do stad an ghaoth, agus do bhí ciúnas mór ann. Agus adubhairt sé leo, Cad chuige a bhfuil eagla oraibh? An é nach bhfuil creideamh agaibh fós?

Agus do ghabh eagla an‐mhór iad, agus adubhradar le chéile, Cia h‐é seo, go n‐umhluigheann gaoth agus fairrge dhó?

Agus do bhí sé féin i dtile deiridh an bháid, agus é ’n‐a chodladh ar pheiliúr: agus do dhúisigheadar é, agus adubhradar leis, A Mháighistir, an cuma leat go bhfuilmid‐ne d’ár mbáthadh?

Agus adubhairt sé leo, Tabhraidh aire do’n méid chloiseas sibh: an tómhas ’n‐a dtómhaiseann sibh, is é sin an tómhas ’n‐a dtómhaisfear chugaibh: agus do‐bhéarfar tuilleadh dhaoibh.

Agus adubhairt sé leo, Is amhlaidh atá ríoghacht Dé, mar do chrothfadh duine síol ar an talamh: agus go rachadh seisean a chodladh agus go ndúiseochadh sé oidhche agus lá, agus go mbéadh an síol ag gobadh aníos agus ag dul i bhfás, gan a fhios aige cionnas fhásas sé.

An té ag a bhfuil cluasa chum éisteachta, éisteadh sé.